Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Katastrofa kolejowa w Świnnej Porębie. Ostatnie dni pokoju na ziemi wadowickiej w 1939 r.

100%

Nowakowski A.

Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

|

2019

|

nr 22

116-124

PL

W trzeciej dekadzie sierpnia roku 1939 mnożyły się wypadki dywersji i sabotażu ze strony „piątej kolumny” niemieckiej na obiekty kolejowe w południowej Polsce. Te wypadki miały na celu sianie zamętu i paniki, a także dezorganizację ruchu kolejowego, przygotowując grunt pod agresje Niemiec na Polskę. 23 sierpnia 1939 roku w godzinach rannych nieznany sabotażysta wykoleił pociąg relacji Warszawa-Zakopane we wsi Świnna Poręba w powiecie wadowickim. Dwie osoby odniosły ciężkie obrażenia, a jedna z nich następnie zmarła. Natomiast niektórzy pasażerowie pociągu doznali szoku, bądź odnieśli lżejsze obrażenia. Normalny ruch kolejowy został przywrócony po dwóch dniach od katastrofy, a pociągi na tym odcinku kursowały do drugiego dnia wojny.

2

Dywersja i sabotaż – istota oraz wzajemne relacje

88%

Lubiewski P. , Dróżdż A.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2021

|

nr 1(38)

45-54

PL

Trudno jest stwierdzić, czy współczesne nam czasy obfitują znacznie bardziej w konflikty społeczne aniżeli wieki temu. Brak jest precyzyjnych danych porównawczych ku temu. Stwierdzić jednak można, że znacznie dokładniej się im przyglądamy, analizujemy, badamy, by dowiedzieć się o ich istocie, relacjach, zależnościach jak najwięcej. Niejednokrotnie – niestety – zwieńczeniem konfliktów społecznych są działania o charakterze zbrojnym. Charakteryzują się one stosowaniem różnej taktyki, wśród której znajdą się także działania o charakterze nieregularnym. Zważywszy na natężenie działań terrorystycznych – nie tylko w Europie, ale w wielu innych miejscach świata – oraz mając na uwadze, jak chętnie działania o charakterze nieregularnym wykorzystywane są przez struktury terrorystyczne, warto wrócić do zapomnianego, jak wydaje się po skąpej w tym zakresie literaturze, zagadnienia działań dywersyjnych i sabotażowych w kontekście doskonalenia współczesnego systemu bezpieczeństwa państwa.

3

Activities of branch no.2 of section II of the chief of Staff hr of the Polish Army against the Masurian population in the 1930s

63%

Szymanowicz A. , Gołębiowski A.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2010

|

tom Nr 1

48-66

EN

Formed in the year 1930, Branch no. 2 of Division II of the Chief of Staff HR of the Polish Army located in Warsaw, unlike other branches, did not function as a country branch of Division II but it was engaged in organizing subversion and sabotage in the event of the war in neighbouring countries. A very important part of its activity constituted the area of East Prussia. At the end of 1930 there appeared a working plan of Branch no.2 in Masuria which was developing in the two following directions: a) awakening and organizing a Polish and Philolopolish element, b) building technical subversive centres based on the organized Polish element. In order to regulate issues of the Polish minority being used by the Branch no. 2, in April 1934 an agreement with the Ministry of Foreign Affairs was reached. It was established that political directives related to all socio-political issues of the Polish minority abroad would be dealt with by the MFA. In return for the agreement to use the Polish minority in its activities, Branch no. 2 pledged to provide the MFA with access to possessed contacts in order to perform political actions. Subsection A of Branch no. 2 created the working plan concerning Masuria (providing close cooperation with agendas of the MFA) divided into legal and illegal parts. By supporting gromadkarstwo Polish consulates in East Prussia intended to restrain German influence, whereas military authorities attempted to organize subversive centres having the use of conditions enabling open actions. However, after Germany had gained power in the National Socialist German Workers Party, in the lapse of time, the Polish range in East Prussia, as well as the range of activities of the Branch No. 2, were dwindling substantially. On the day of the outbreak of the Second World War Polish people had no subversive centre. For this reason, as the preparation for the war, in May 1939 Division II began organizing subversive groups belonging to Polish districts adjacent to Germany.

PL

Utworzona w 1930 r. Ekspozytura nr 2 Oddziału II Sztabu Głównego WP z siedzibą w Warszawie w odróżnieniu od innych ekspozytur nie funkcjonowała jako organ terenowy Oddziału II, lecz zajmowała się organizacją dywersji i sabotażu na wypadek wojny na terenie państw ościennych. Bardzo ważnym odcinkiem jej działalności stał się teren Prus Wschodnich. W końcu 1930 r. powstał plan działania Ekspozytury nr 2 na Mazurach, który rozwijał się w dwóch następujących kierunkach: 1) budzenia i organizowania elementu polskiego i filopolskiego, 2) budowy technicznych ośrodków dywersyjnych bazujących na zorganizowanym elemencie polskim. W celu uregulowania sprawy wykorzystania mniejszości polskiej za granicą przez Ekspozyturę nr 2 w kwietniu 1934 r. doszło do porozumienia z MSZ. Ustalono, iż dyrektywy polityczne w odniesieniu do wszelkich zagadnień społeczno – politycznych mniejszości polskiej za granicą będą należały do MSZ. Ekspozytura nr 2 w zamian za zgodę na wykorzystanie do swej działalności polskiej mniejszości zobowiązywała się udostępniać na rzecz MSZ posiadane kontakty dla przeprowadzania akcji politycznych. Podreferat A Oddziału II opracował program pracy na Mazurach (przewidujący ścisłą współpracę z agendami MSZ) podzielony na część legalną i nielegalną. Dzięki wspieraniu gromadkarstwa konsulaty polskie w Prusach Wschodnich zamierzały hamować postępy niemczyzny, natomiast władze wojskowe próbowały zorganizować ośrodki dywersyjne korzystające z warunków, które umożliwiłyby działania jawne. Jednak po dojściu Niemczech do władzy w NSDAP, w miarę upływu czasu, zasięg polskości Prusach Wschodnich, jak i również możliwości działania Ekspozytury nr 2, kurczyły się coraz bardziej. W dniu wybuchu drugiej wojny światowej Polacy nie posiadali tam jakiegokolwiek ośrodka dywersyjnego. tego powodu w ramach przygotowań do wojny Oddział II rozpoczął w maju 1939 r. organizowanie grup dywersyjnych w naleSących do Polski powiatach graniczących z Niemcami.

4

Dangers to State Security : Deception - an Exemplification Based on Contemporary Open Sources

63%

Warchał A. , Żukowski P.

|

2015

|

tom R. 5, Nr 8

101--123

EN

The state security guarantee is a task of many coordinated agencies, people and structures with their informational and technological tools aimed at, among the others, protection against common and uncommon dangers. Such an activity sooner or later comes across the deception and infiltration of a foreign intelligence. The authors of the article present an exemplification of some of the dangers, those known and those possible, analyzing the predictability of actions that may be taken by the foreign agents working against a given country. This is done based on the open sources information, both historical and contemporary, elucidating the intelligence’s deceptive activity and possible dangers against the state security, manifesting in Poland but also visible in other countries.

PL

Zapewnienie bezpieczeństwa państwa to zadanie wielu skoordynowanych wewnętrznie podmiotów ludzkich i materiałowych, informacyjno-technologicznych ukierunkowanych między innymi na znane i nieznane zagrożenia oraz przeciwdziałanie wszelkim zagrożeniom. Tego typu działania muszą się natknąć wcześniej czy później na dywersyjną aktywność zagranicznych służb specjalnych. Autorzy przedstawiają egzemplifikację niektórych zagrożeń, analizując te wynikające z aktywności zagranicznych służb działających przeciwko krajowi pobytu. Artykuł opiera się na źródłach i informacjach jawnych, zarówno historycznych, jak i współczesnych, ukazujących możliwy zakres działania zagranicznych agentur.

5

Zagrożenia infrastruktury krytycznej państw NATO na akwenach morskich

63%

Nowak T.

Kwartalnik Bellona

|

2023

|

tom Nr 3

63--78

PL

W wyniku zbrojnej agresji Rosji na Ukrainę wstrząsom podlega cała przestrzeń euroatlantycka. Daje się zauważyć tendencja do działań ukierunkowanych na destabilizację funkcjonowania morskiej infrastruktury krytycznej. Zwiększona aktywność Rosji na akwenach jest związana z mapowaniem przez Moskwę infrastruktury natowskiej oraz przeprowadzaniem akcji sabotażowych w celu zastraszenia zachodnich rządów i społeczeństw. W artykule przedstawiono i oceniono główne zagrożenia infrastruktury krytycznej państw NATO w basenach Morza Północnego, Morza Bałtyckiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

EN

As a result of Russia’s military aggression against Ukraine, the entire Euro-Atlantic space is subject to shocks. There is a tendency to take actions aimed at destabilizing the functioning of maritime critical infrastructure. Russia’s increased activity in the waters is related to Moscow’s mapping of NATO infrastructure and carrying out sabotage actions aimed at intimidating Western governments and societies. The article presents and assesses the main threats to the critical infrastructure of NATO countries in the North Sea, Baltic Sea, Mediterranean Sea and Black Sea.

6

Walka informacyjna w rosyjskiej kulturze strategicznej

63%

Modrzejwski Z. , Dejnacki M.

|

2023

|

tom 46

104-118

PL

Celem opracowania jest wyjaśnienie agresywnej polityki prowadzonej przez Federację Rosyjską w oparciu o koncepcje czterech autorów: Feliksa Konecznego, Włodzimierza Bączkowskiego, George’a Kennana, oraz Jewgienija Messnera. Okazuje się, że imperializm stanowi cechę Rosji bez względu na okres i ustrój polityczny, ponieważ wynika z cech cywilizacyjnych, odmiennych od europejskich. Rosja była w stanie przeprowadzić ekspansję terytorialną nie dzięki przewadze militarnej nad przeciwnikami, ale dzięki długotrwałemu przygotowaniu konfliktów metodami dywersji i wojny informacyjnej, zgodnie z zaleceniami chińskich i indyjskich autorów starożytnych i na podstawie doświadczeń Imperium Mongolskiego. Źródłem rosyjskiego dążenia do ekspansji jest poczucie stałego zagrożenia ze strony Zachodu, wynikające z względnego zacofania technologicznego i kulturowego Rosji. Aby osłabić wrogie państwa Rosja stosuje głęboką dywersję i wojnę informacyjną, doprowadzając do skłócenia elit politycznych, a następnie rozbicia społeczeństwa na skonfliktowane grupy, co w perspektywie prowadzi do osłabienia struktur państwowych, czyniąc je podatnymi na wpływy polityczne i ekonomiczne.

EN

The purpose of the study is to explain the aggressive policy pursued by the Russian Federation based on the concepts of four authors: Feliks Koneczny, Włodzimierz Bączkowski, George Kennan, and Yevgeny Messner. It turns out that imperialism is a feature of Russia regardless of the period and political system, because it stems from civilizational characteristics different from those of Europe. Russia was able to carry out territorial expansion not through military superiority over its enemies, but through long-term preparation of conflicts by methods of diversion and information warfare, as recommended by Chinese and Indian ancient authors and based on the experience of the Mongol Empire. The source of the Russian drive for expansion is a sense of constant threat from the West, stemming from Russia's relative technological and cultural backwardness. In order to weaken hostile states, Russia employs deep diversion and information warfare, leading to the confrontation of political elites and the subsequent fracturing of society into conflicted groups, which in perspective leads to the weakening of state structures, making them vulnerable to political and economic influence.

7

Cichociemni – dzieje elity polskiej dywersji na kanwie życiorysu Bolesława Polończyka ps. „Kryształ”

63%

Polończyk A.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2016

|

nr 3

173-188

PL

W artykule przedstawiono krótki zarys historii formacji Cichociemnych – Spadochroniarzy Armii Krajowej, na podstawie życiorysu jednego z nich – Bolesława Polończyka ps. „Kryształ”. Zaprezentowana biografia obejmuje dzieciństwo i młodość bohatera, następnie okres podjęcia pracy zawodowej, przerwany wybuchem II wojny światowej, tułaczkę do Francji, rekrutację do legendarnej formacji, wreszcie – czas służby w okupowanej Polsce oraz powojenne losy „Kryształa”. Życiorys stanowi tło rozważań nad dziejami elity polskiej dywersji w trakcie II wojny światowej – począwszy od czasu powstawania formacji, poprzez okres szkolenia kandydatów na Cichociemnych, a na służbie tych żołnierzy w ZWZ/AK po skoku do okupowanego kraju skończywszy.

EN

The article presents a short history of the formation of “The Unseen & Silent” (Cichociemni) – Parachutists of the Home Army (Armia Krajowa), based on the biography of one of them – Bolesław Polończyk alias “Kryształ”. The biography covers the period of Polończyk’s childhood and youth, then – the time of employment, interrupted by the outbreak of the Second World War, the journey to France, the recruitment to the legendary formation, finally – “Kryształ”’s military service in occupied Poland and his post-war life. The biography constitutes the background of the reflections about the history of this Polish sabotage elite during the Second World War – starting with the time of its creation, throughout the period of the training of the candidates, until their military service in the Union of Armed Struggle/Home Army (ZWZ/AK) after their drops into the occupied country.

8

Dywersyjna działalność ochotników z krajów byłego ZSRR w wojnach na terenie byłej Jugosławii

63%

Zulczyk M.

SECRETUM. Służby specjalne, bezpieczeństwo, informacja

|

2015

|

nr 2(3)

148 - 163

PL

Artykuł przedstawia wyniki badań dotyczących dywersyjnego udziału rosyjskich ochotników w wojnie domowej na terenie byłej Jugosławii w latach 90. XX w. Obejmuje zarys szlaku bojowego ochotników, prawdopodobne motywy, jakie nimi kierowały oraz sposób zaciągu i przerzutu. Ponadto autor próbuje udzielić odpowiedzi na ważne w tym kontekście pytanie: czy Rosjanie biorący udział w walkach byli najemnikami czy – jak sami twierdzą – ochotnikami?

EN

The article presents the results of research on the participation of Russian volunteers in sabotage activities during the civil war on the territory of former Yugoslavia in the 1990s. It describes the volunteers’ combat trail, probable motives, as well as the methods of recruitment and redeployment. Moreover, the author attempts to answer the significant question: whether Russians involved in combat activities were mercenaries or – as they claim themselves – volunteers.

9

Konflikt rosyjsko-ukraiński jako implikacja do powołania nowej formacji do ochrony i obrony pogranicza Rzeczpospolitej Polskiej

63%

falandys k.

|

2016

|

tom 10

|

nr 1

151-171

EN

The aim of the article is the evaluation of the protection status of the country’s eastern border against threats being the consequence of the conflict in the Eastern Ukraine. The writer acknowledges that the conflict can be used by Russia to carry out hostile actions against Poland. He believes that in this situation the Polish state should expand their defence capabilities. One of the methods should be the preparation of forces that are able to conduct effective counter-diversion actions. In order to do so, he suggests appointing a new formation in place of the disbanded Border Patrols. They would take over the tasks connected with the protection and defence of the Polish borderland and the very state border.

PL

Celem artykułu jest ocena stanu zabezpieczenia wschodniej granicy państwa przed zagrożeniami, będącymi konsekwencją konfliktu na wschodzie Ukrainy. Autor uznaje, że konflikt ten może być wykorzystany do prowadzenia przez Rosję wrogich działań wobec Polski. Uznaje, że państwo polskie powinno w tej sytuacji zwiększyć swoje zdolności obronne. Jedną z metod powinno być przygotowanie sił zdolnych do prowadzenia skutecznych działań przeciwdywersyjnych. Proponuje powołanie, w tym celu, nowej formacji w miejsce rozformowanej Straży Granicznej. Przejęłaby ona zadania związane z ochroną i obroną polskiego pogranicza oraz samej granicy państwowej.

10

Sowiecka grupa dywersyjno–wywiadowcza „Arsenał” i jej działalność na ziemiach polskich (październik 1944–styczeń 1945)

51%

Bednarek J.

|

tom 48

|

nr 2

PL

The Soviet Sabotage–Intelligence Group „Arsenal” and Its Activity on Polish Lands (October 1944–January 1945)The article deals with the activity of a special sabotage–Intelligence group of the Soviet NKGB, working under the cryptonym „Arsenal” and dropped in Central Poland in the autumn of 1944. The group’s fundamental task consisted of destroying „means of communication deployed by the opponent for transporting equipment, people, and ammunition” along the Łódź– Końskie rail line and the Piotrków Trybunalski–Radom arterial road. The realization of this task was considered strategic for an offensive of the 1st Belorussian Front. The article is based on 14 volumes of the „Arsenal” group documentation in the archive of the SBU State Archives in Kyiv. The documents in question include, i.a. personal files of agents working for the Ukrainian NKGB, who formed the group in question, and detailed operation material pertaining to its activity, including plans, dispatches, cryptograms, accounts, and reports by group members. These vast and unique sources make it possible to reconstruct the sabotage and Intelligence work performed by the concrete special group, including the disclosure of the personal data of its agents. In addition - and this is of particular importance - they facilitate following the specificity of the arrangement and organization of Soviet sabotage groups during the end stage of the war, when responsibility for their activity lay with the 4th Department of the NKGB. It is specifically interesting that the preserved material shows also the actual attitude of the Soviet authorities towards the Polish military Underground (both communist and pro–independence). Such documents unquestionably allow us to confront and supplement our state of knowledge about the scale of the sabotage and the methods deployed by the Soviet special services in occupied Poland during the Second World War.

11

Antypolska działalność ukraińskich nacjonalistów w kampanii polskiej 1939 roku

51%

Wawryniuk A.

|

nr 2

447-469

EN

The diplomatic efforts made since the First World War by the Ukrainian diaspora, mainly living in Austria and Germany, to create an independent Ukrainian state, did not bring a positive outcome. The existing Ukrainian Soviet Socialist Republic was not the political creation that corresponded to the ideals of the Ukrainians who remained outside its borders. The Ukrainian national minority in Poland also fought for its political existence. The methods of preparation for possible state sovereignty took different forms, from diversion and terror - Eastern Lesser Poland and Volhynia - to the preparation of armed units in Austria and Germany. First of all, Germany was the country which aroused hopes among Ukrainian nationalists for the creation of a free Ukraine. One of the paths leading to the realization of the unrealistic aspirations was the participation of the Ukrainian Legion in the fight against Poland in 1939 at the side of the Third Reich.

PL

Zabiegi dyplomatyczne czynione od I wojny światowej przez diasporę ukraińską, zamieszkującą przede wszystkim Austrię i Niemcy w sprawie utworzenia samodzielnego państwa ukraińskiego, nie przynosiły pozytywnego rozstrzygnięcia. Istniejąca Ukraińska Sowiecka Socjalistyczna Republika nie była tym tworem politycznym, który odpowiadał ideałom pozostającym poza jej granicami Ukraińców. O swój byt polityczny walczyła też ukraińska mniejszość narodowa w Polsce. Metody przygotowania do ewentualnej suwerenności państwowej przybierały różne formy, od dywersji i terroru – Małopolska Wschodnia i Wołyń - do przygotowań jednostek zbrojnych na terenie Austrii i Niemiec. To przede wszystkim Niemcy były tym państwem, które rozbudzało nadzieje nacjonalistów ukraińskich na utworzenie wolnej Ukrainy. Jedną z dróg prowadzących do urzeczywistnienia mało realnych dążeń miał być udział Legionu Ukraińskiego w walce przeciwko Polsce w 1939 r. u boku III Rzeszy.

12

Kolejarski ruch oporu : sylwestrowe dywersje (1942/43)

51%

Mierzejewski E.

Wiedza Obronna

|

2002

|

tom nr 4

140--143

13

The activities of the Polish Army for safety in Eastern Małopolska in the first years of the existence of the Second Polish Republic : 1921-1925

51%

Ostanek A. A.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2018

|

tom R. 8, Nr 14

193--205

EN

Presented research is characterized by the chronological-problem approach to content. The main research problem of this article focuses on place and role and activities of the Armed Forces of the Polish Republic in the process of holding the internal security in the area of Eastern Małopolska in the first half of the 1920s. The initial turning point was the signing of the Treaty of Riga in 1921 and the transition of the army to a peaceful activities, and the final one in 1925, in which an order was issued limiting the use of the army to activities that should be carried out by the State Police. During this period, soldiers from the Polish Army were used in battles with organized banditry, sabotage and subversive actions, which were repeated quite often, and which the police was not able to effectively counteract. All military actions were always carried out in close consultation with representatives of civilian field authorities on the principle of assistance. The army, however, had extensive powers with ad hoc jurisdiction, and the possibility of issuing and carrying out death sentences, also for crimes against property. The source basis of this research is the material from the archives in Poland and Ukraine, as well as literature and the local press.

PL

Pracę charakteryzuje chronologiczno-problemowe ujęcie treści. Głównym problemem badawczym pracy jest rola, jaką odegrało Wojsko Polskie w procesie utrzymania właściwego poziomu bezpieczeństwa na obszarze Małopolski Wschodniej w I połowie lat 20. Cezurę początkową stanowi podpisanie traktatu ryskiego w 1921 r. i przejście armii na stopę pokojową, końcową zaś rok 1925, w którym wydano rozkaz ograniczający możliwości używania wojska do działań, które powinna realizować Policja Państwowa. W okresie tym żołnierzy WP wykorzystywano w walkach ze zorganizowanym bandytyzmem oraz akcjami sabotażowo-dywersyjnymi, które powtarzały się dość często, a stworzona dopiero policja nie była w stanie skutecznie im przeciwdziałać. Całość akcji wojskowych zawsze realizowana była w ścisłym porozumieniu z przedstawicielami cywilnych władz terenowych na zasadzie udzielanej asystencji. Wojsko posiadało jednak szerokie uprawnienia z sądownictwem doraźnym, z możliwością wydawania i wykonywania wyroków śmierci także za przestępstwa przeciw mieniu. Podstawę źródłową niniejszej pracy stanowią materiały archiwalne zgromadzone w archiwach w Polsce i na Ukrainie oraz literatura przedmiotu i lokalna prasa.

14

Komunistyczna Partia Polski i Partia "Zmiana jako ośrodki sowieckiej i rosyjskiej dywersji i agentury wpływu w II i III Rzeczypospolitej

51%

Baziur G.

Przegląd Geopolityczny

|

2016

|

tom 18

149-161

PL

Powstanie w styczniu 2015 r. Partii „Zmiana” stworzyło na polskiej scenie politycznej jakościowo nową sytuację. Po raz pierwszy od odzyskania w 1989 r. niepodległości i suwerenności wobec Rosji, pojawiła się prorosyjska partia negująca przynależność geopolityczną Polski i jej sojusze. Orientacja prorosyjska ma u nas dawne tradycje, poczynając od zawiązanej w 1792 r. Konfederacji Targowickiej. W latach 1918-1938 działała konspiracyjna Komunistyczna Partia Robotnicza Polski (od 1925 r. Komunistyczna Partia Polski). Z kolei w latach 1948-1990 zadania wynikające z interesów sowieckich w Polsce realizowała Polska Zjednoczona Partia Robotnicza. Po jej likwidacji o dobre relacje z Rosją zabiegały władze Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej a następnie Sojusz Lewicy Demokratycznej. Historycznym odnośnikiem dla powstania Partii „Zmiana” były dzieje sowieckiej agentury wpływu w II Rzeczypospolitej w postaci Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP) / Komunistycznej Partii Polski (KPP). Autor podejmuje próbę historyczno-geopolitycznej rozprawy z KPRP / KPP i Partią „Zmiana”, chcąc ukazać, jak krętymi drogami wiedzie szlak działalności antypaństwowej, zdrady narodowej i służby na rzecz wrogiego Polsce mocarstwa – w tym wypadku Rosji.

EN

The history of pro-Russian political orientation in Poland dates back to the seventeenth and eighteenth centuries, however, the Polish supporters of Russia were particularly active during the partition period and during the Second World War, which in 1944-1945 helped the Soviet Union to take control over the Poland. The aim of this article is an attempt to compare the two centers of the pro-Russian / pro-Soviet orientation: Polish Communist Workers Party, which since 1925 was named the Polish Communist Party and the Party of "Change", which in its political program calls for the backtracking of Poland from NATO and from the European Union and to strengthen the geopolitical and economic relations with the Russian Federation. The author describes the political goals of both parties, forms and methods of actions carried out by the Polish Communist Party / CPP and the Party "Change" and their consequences. Both in the Second Commonwealth and currently work for the benefit of Soviet Russia / USSR / Russian Federation has been treated by the political elite, special forces and the majority of the population, as anti-national activity.

15

Border guard peacetime capacities to counter armed diversionary operations carried out by external entities in the border zone of the Republic of Poland. Analysis and proposals

51%

Falandys K. , Labuz P. , Bastkowski P.

|

tom Vol. 51, No. 3(193)

417--442

EN

The article focuses on the possibility of carrying out subversive actions in eastern Poland in the current geopolitical situation. For this purpose, the authors have explained the essence of the undertakings referred to as subversion and diversionary activities. The concept of a new generation war of the Russian Federation and the establishment of the Russia’s Special Operations Forces have been briefly described. It also discusses pretexts to take sabotage actions in eastern Poland and identifies potential targets of these actions. A significant part of the article is devoted to the analysis of activities countering subversion on the eastern border of Poland. Moreover, the creation of a new formation, which would take over the tasks related to the protection and defense of the eastern Polish border, has been proposed.

PL

W niniejszym artykule autorzy skupili się na możliwości prowadzenia działań dywersyjnych we wschodniej Polsce w obecnej sytuacji geopolitycznej. W tym celu wyjaśnili istotę przedsięwzięć określanych jako „dywersja” i „działania dywersyjne”. W skrócie przedstawili koncepcję Federacji Rosyjskiej na temat wojny nowej generacji oraz powołanie rosyjskich Sił Operacji Specjalnych. Autorzy omówili również możliwe wytłumaczenia prowadzenia działań dywersyjnych we wschodniej Polsce oraz wskazali potencjalne cele tychże działań. Znaczną część artykułu autorzy poświęcili analizie przeciwdziałania dywersji na wschodnim pograniczu Polski. Przedstawili także propozycję powołania nowej formacji, która przejęłaby zadania związane z ochroną i obroną wschodniego polskiego pogranicza.

16

The Undisclosed Front : Aspects of Structural Pattern and Action Networks of Subversive-Reconaissance Activities In Contemporary Conflict Areas : Open Sources Analysis

51%

Warchał A. , Żukowski P.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2016

|

tom R. 6, Nr 9

221--242

EN

Topics considered in the area of special intelligence activities can be oriented towards the many levels of state’s security interests. When it comes to security strategy, the data acquired by an open source intelligence in addition to other sources converts into very important knowledge, sometimes vital and often instrumental for protection of state’s sovereignty. Information on subversive agenda of an aggressor is always hard to come by, but an open source analysis can be somewhat helpful in tracing possible goals, extent and capacity of foreign secret agenda to destabilize a country or a region. Recently we have an example of such activities, when we observe the Russian sponsored war effort in eastern Ukraine, and its Crimean peninsula annexation by subversive forces. Analyzing the information gathered in reference to Russian actions in Ukraine and its other neighbors, including especially Poland, we can observe specific pattern leading to control of important aspects of state’s security. Authors in the following article review available facts and data connected to intelligence subversion modes and activity patterns that may lead, as is exemplified by the case of Ukrainian conflict, to final gain in political or military goals.

PL

Tematy rozważane w obszarze działań formacji wywiadowczych można odnieść do różnorodnych sfer bezpieczeństwa państwa i jego interesów. W przypadku strategii bezpieczeństwa informacje uzyskane ze źródeł otwartych i innych są niezwykle ważne, czasami żywotne, a innymi razem instrumentalne w zabezpieczeniach państwowej suwerenności. Oczywiście, informacje związane z działaniami dywersyjno-rozpoznawczymi agresora są niezwykle trudne do uzyskania, tu jednak źródła otwarte mogą być pomocne przy ich analizie wskazującej na agendę agresora i możliwy zasięg i możliwości zagranicznego wywiadu w destabilizacji kraju lub całego regionu. Obecnie przykładem takiej aktywności jest rosyjskie zaangażowanie w wojnie we wschodniej Ukrainie oraz aneksja Półwyspu Krymskiego. Analizując informacje odnoszące się do działań rosyjskich na Ukrainie i w jej sąsiednich państwach, w tym zwłaszcza w Polsce, można zaobserwować wzorce określające sposoby prób kontroli ważnych aspektów bezpieczeństwa państwa. Autorzy tego artykułu analizują na podstawie źródeł otwartych dostępne informacje związane z działaniem wywiadów w zakresie dywersyjno-rozpoznawczym, zmierzającym do podważenia wiarygodności państwa i jego działań. Przykładowo pokazana jest sytuacja na Ukrainie z próbą zawładnięcia jej przestrzeni przez wywiad rosyjski. Przekłada się to również na aspekty dotyczące Polski i innych krajów oraz próby kontroli sfer suwerenności.

17

Rosyjskie rozwinięcia teorii „małej wojny”. Wymiar historyczny i współczesny

44%

Krzak A.

|

2019

|

nr 4

183-200

EN

After the Cold War, analysts in many countries were unable to accurately rationalise the emerging threats that did not fit into the contemporaneous concepts and could not be clearly classified. The search for a new canon of martial art led military people, polemologists and experts to define the phenomenon of new wars as conflicts referred to as „hybrid wars”. However, this attempt turned out to be insufficient, as it did not allow to unequivocally determine the nature of future wars and conflicts, especially in view of the ambiguity of events in Ukraine or North Africa. The paper is devoted to the analysis of what is important from the point of view of the theory and practice of the art of war, i.e. the Western and Russian authors’ views on the phenomenon that combines a variety of forms and methods of conventional and irregular (guerrilla) actions against a historical and contemporary backdrop.

PL

Po zimnej wojnie analitycy w wielu krajach nie mogli dokładnie zracjonalizować pojawiających się zagrożeń, które nie pasowały do ówczesnych koncepcji i nie można było ich jednoznacznie sklasyfikować. Poszukiwania nowego kanonu sztuki wojennej doprowadziły wojskowych, polemologów oraz ekspertów do zdefiniowania zjawiska nowych wojen jako konfliktów określanych mianem „wojen hybrydowych”. Jednakże próba ta okazała się niewystarczająca – nie pozwala jednoznacznie określić charakteru przyszłych wojen i konfliktów, zwłaszcza wobec niejednoznaczności wydarzeń na Ukrainie czy w Afryce Północnej. Artykuł został poświęcony – istotnej z punktu widzenia teorii i praktyki sztuki wojennej – analizie poglądów zachodnich i rosyjskich autorów na zjawisko łączące różne formy i metody działań konwencjonalnych i nieregularnych (partyzanckich) w perspektywie historycznej i współczesnej.

18

Z kart polskiego ruchu oporu

44%

Mierzejewski E.

Wiedza Obronna

|

2000

|

tom nr 2

144--150