Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Polaryzacja stanowisk wobec pandemii i jej odzwierciedlenie w dyskursywnych strategiach nominacyjnych. Studium wyrażenia covidianin

100%

Chojnacka-Kuraś M. , Falkowska M.

|

nr 1

55-70

EN

The article explores the ways in which discursive naming strategies reflect polarized stance on the COVID-19 pandemic, and serve as means of discrediting ideological opponents. The data for the analysis, excerpted from Monco PL and Google search engines, exemplify the uses of the nominal derivative covidianin in Internet discourse. The material exhibits a two-fold function of this derivative: 1) it is embedded within the conceptual category of RELIGION in order to exploit the FAITH–REASON dichotomy; 2) it is used to portray ideological opponents as representing the category of OTHER. The analysis employs the cognitive linguistics framework, thus broadening the traditional formal and semantic description to include conceptual content underlying the newly coined structure and emergent meanings, as well as the cognitive critical discourse analysis model.

PL

Artykuł dotyczy polaryzacji stanowisk w dyskursie o pandemii, odzwierciedlającej się w wykorzystaniu strategii nominacyjnych mających na celu dyskredytację ideowych przeciwników. Zgromadzony na potrzeby analizy materiał, zawierający użycia derywatu covidianin, pochodzi przede wszystkim z wypowiedzi internautów. Konteksty zostały wyekscerpowane za pomocą wyszukiwarki Monco PL oraz przeglądarki Google. Autorki opisują dwa stosowane przez nadawców sposoby wyzyskiwania struktury słowotwórczej covidianin na potrzeby dyskursywnego deprecjonowania ideowych oponentów: 1) osadzenie jej w kategoriach pojęciowych RELIGII, które służy budowaniu opozycji WIARY i ROZUMU; 2) przedstawianie przeciwników ideowych jako reprezentantów kategorii OBCYCH. W analizie wykorzystują podejście kognitywne, poszerzające opis formalno-semantyczny o treści pojęciowe leżące u podstaw nowo powstałej struktury i wyłaniających się z niej znaczeń oraz aparat krytycznej kognitywnej analizy dyskursu.

2

Wojna czy rywalizacja? Techniki wzajemnej dyskredytacji mediów

100%

Ostafiński W.

|

nr 2

937-947

PL

Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o przyczyny i asumpty „wojny mediów” oraz prezentacja o charakterze sygnalizacyjnym metod i technik stosowanych w medialnej rywalizacji. Metafora wojny została użyta w celu ukazania ostrej rywalizacji wykraczającej poza rynkowe i komercyjne kryteria, stającej się nieuczciwą konkurencją zorientowaną na wzajemną dyskredytację. Podjęte analizy zmierzają w kierunku ustalenia przyczyn tej „wojny” oraz jej technik i strategii wykorzystywanych przez medialne marki. Koncepcja i metody badań: w realizacji celów badawczych posłużono się krytyczną analizą komunikatów medialnych: artykułów, felietonów, tweetów. Treści te przeanalizowano pod kątem motywu przeciwnika. W celu ograniczenia rozległego obszaru analitycznego i podkreślenia medialnej rywalizacji w artykule skoncentrowano się na wariantach publicystyczno-komentatorskich. Wyniki i wnioski: rozwój mediów widoczny jest nie tylko w innowacjach technologicznych, ale także w postępującej aneksji przestrzeni życiowej ich odbiorców. Analiza technik wzajemnej dyskredytacji mediów pokazuje, że najbardziej bezkompromisowa walka toczy się na płaszczyźnie kulturowej. Stawką tego konfliktu, oprócz miejsca na rynku, wpływów i pozyskiwania interesariuszy, jest decydowanie o kształcie rzeczywistości, wspieranie wybranej opcji politycznej, kulturowej bądź ideologicznej. Współczesne media coraz rzadziej rywalizują ze sobą na opcje programowe, coraz częściej zaś pretendują do bycia trwałym recenzentem rzeczywistości i jej kreatorem. Oryginalność i wartość poznawcza: medialne komunikaty poddane krytycznej analizie dyskursu ukazują przekrój najbardziej zaostrzonych figur i technik dyskredytacyjnych medialnej konkurencji. W artykule podjęto także próbę wskazania kolejnych aspektów i stadiów medialnego konfliktu, przedstawiono także prognozę rozwoju medialnej rywalizacji i wzajemnej dyskredytacji.

EN

The aim of this article is to answer the question about the causes and consequences of the “media war” and to present the signaling methods and techniques used in media competition. The metaphor of war was used to show fierce rivalry going beyond market and commercial criteria, becoming unfair competition oriented at mutual discreditation. The analyses undertaken are aimed at determining the causes of this “war” and its techniques and strategies used by media brands. Concept and research methods: in order to achieve the research goals, a critical analysis of media messages was used: articles, columns, and tweets. This content was analyzed in terms of the opponent’s theme. In order to limit the extensive analytical area and emphasize the media rivalry, the article focuses on journalistic and commentary variants. Results and conclusions: the development of the media is visible not only in technological innovations, but also in the progressive annexation of the living space of their recipients. The analysis of the techniques of mutual discreditation of the media shows that the most uncompromising fight takes place at the cultural level. The stake of this conflict, apart from the position on the market, influence and gaining stakeholders, is deciding on the shape of reality, supporting a selected political, cultural, or ideological option. Contemporary media less and less compete on programming options, and more and more often pretend to be a permanent reviewer of reality and its creator. Cognitive value: media messages subjected to a critical discourse analysis show a cross-section of the most acute figures and techniques of discrediting media competition. The article also attempts to indicate further aspects and stages of the media conflict and presents a forecast of the development of media rivalry and mutual discreditation.

3

#rosjatostanumyslu #60kopiejekzawpis: stereotypy etniczne zaklęte w hasztagach

61%

Klimkiewicz A.

Przegląd Rusycystyczny

|

2022

|

nr 4

226-245

PL

W tekście zostanie przedstawiony problem wartościowania i aktualizacji stereotypów etnicznych o Rosji i Rosjanach (ruski, ruscy, ruskie), realizowany w komunikacji internetowej za pomocą folksonomii (społecznego kategoryzowania treści). Przestrzenią badawczą będzie polski serwis internetowy wykop.pl, którego materiały posłużą do analizy kontekstowej współczesnych realizacji językowych stereotypów etnicznych manifestowanych za pomocą takich obiektów, jak tagi. Operator #rosja wraz z wyekscerpowanymi tagami tworzy kolokacje, otwierające drogę do renegocjowania obrazu stereotypów Rosji i Rosjanina. W ostatniej części tekstu zostaną przedstawione realizacje językowe stereotypów etnicznych Rosja i Rosjanin w tagach wykorzystywanych do dyskredytacji i polaryzacji w publicznym nieoficjalnym dyskursie społecznym.

RU

В статье освещается проблема оценочности и обновления содержания этнических стереотипов о России и россиянах россиянах (ruski, ruscy, ruskie), реализуемая в интернет-коммуникации с помощью фолксономии(социальной категоризации контента). Базой исследования является польский интернет-сервис wykop.pl, материалы которого послужат для контекстного анализа современных языковых реализаций этнических стереотипов, отражаемых с помощью таких объектов, как теги. Оператор #rosja вместе с другими тегами создает коллокации, открывающие путь для реинтерпретации образа стереотипов Россия и россиянин. В дальнейшем будет представлена реализация языковых этнических стереотипов Россия и россиянин в тегах, используемых для дискредитации и поляризации в публичном неофициальном дискурсе социума.

EN

The text presents the issue of evaluating and updating ethnic stereotypes about Russia and Russians (ruski, ruscy, ruskie) implemented in internet communication using folksonomy (social categorization of content). The research area is the Polish website wykop.pl, the materials of which have been used for the contextual analysis of contemporary implementations of linguistic ethnic stereotypes manifested by objects such as tags. The operator #rosja (#russia), together with the excerpted tags, creates collocations, opening the way to renegotiating the image of stereotypes Russia and the Russian. The last part of the article presents linguistic implementations of ethnic stereotypes Russia and the Russian in tags used for discrediting and polarization in public unofficial social discourse.