W artykule przeanalizowano problematykę publikacji poświęconych dyplomacji opublikowanych na polskim rynku wydawniczym po 2014 roku. Uwagę zwrócono zwłaszcza na zagadnienie dyplomacji obronnej. W pierwszej części artykułu przeanalizowano siedem monografii w poszukiwaniu zagadnień dotyczących dyplomacji obronnej, natomiast w drugiej części omówiono treść jedynej dostępnej w Polsce publikacji w całości podejmującej tematykę dyplomacji obronnej oraz ukazano jej mocne i słabe strony, a także wartość praktyczną.
EN
The article analyzes research issues raised in publications on diplomacy, published after 2014 on the Polish publishing market. Particular attention was paid to the issue of defense diplomacy. In the first part of the article, seven monographs on diplomacy were analyzed in terms of their content, in search of issues related to defense diplomacy. However, the second part of the article analyzes the content of the only publication available on the Polish publishing market, entirely devoted to defense diplomacy, showing its strengths, weaknesses and its practical usefulness.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Dyplomację wojskową jako formę zewnętrznej reprezentacji interesów państw dostrzeżono około połowy XIX wieku. Z upływem czasu stała się ona wyspecjalizowaną dziedziną dyplomacji narodowej. Termin „dyplomacja wojskowa” integralnie jest związany z misją attaché wojskowego. Polscy dyplomaci w mundurach dołączyli do międzynarodowego grona attaché wojskowych dopiero w 1918 roku po odzyskaniu przez państwo niepodległości. Wojskową służbę dyplomatyczną II Rzeczypospolitej tworzono od podstaw. Brakowało rodzimych tradycji, wzorców organizacyjnych, narodowej praktyki. W Ministerstwie Spraw Wojskowych i Sztabie Generalnym Wojska Polskiego próżno było szukać doświadczonego personelu czy sprawdzonych procedur. Służba ta wymagała, oprócz doświadczenia i umiejętności zawodowych, także specyficznych kwalifikacji osobowościowych i dużego obycia towarzyskiego. W początkowym okresie odrodzonej państwowości polskiej wykorzystywano doświadczonych oficerów (generałów), którzy w przeszłości pełnili służbę w armiach zaborczych. W tym czasie wojskowe służby dyplomatyczne takich państw jak Francja, Wielka Brytania, Prusy, Austria, Rosja i Stany Zjednoczone były już dobrze zorganizowane i miały swoich przedstawicieli w większości liczących się państw na świecie.
EN
Around the mid-nineteenth century military diplomacy was perceived as a form of external representation of the interests of states. Over time, it has become a specialized field of national diplomacy. The term “military diplomacy” is integrally associated with the mission of military attaché. In 1918 after regained its independence Polish diplomats in uniform joined to the international group of military attaché. The military diplomatic service during the interwar period in Poland was created from the beginning. There was a lack of native traditions, organizational patterns, and national practices. In the Ministry of Military Affairs and the General Staff of the Polish Army it was in vain to look for experienced personnel or tested procedures. Apart from experience and professional skills, this service required also specific personality qualifications and a great social experience. In the initial period of the reborn Polish state, experienced officers (generals), who in the past served in the partitioning countries were used. At that time, the military diplomatic services of such countries as France, Great Britain, Prussia, Austria, Russia and the United States were already well organized and had their representatives in the most important countries in the world.
Napięte stosunki rosyjsko-ukraińskie wywołane aneksją Krymu w 2014 roku oraz proeuropejskimi i pronatowskimi ambicjami Ukrainy, doprowadziły do rosyjskiej inwazji na ten kraj, znacząco podważając poczucie bezpieczeństwa w regionie. Zwłaszcza kraje położone w bliskim sąsiedztwie Ukrainy, w tym państwa Grupy Wyszehradzkiej, odczuły zagrożenie ze strony Rosji i podjęły szereg działań, aby zapewnić solidną i zdecydowaną odpowiedź na neoimperialne działania Moskwy. Udzielone wsparcie miało wielowymiarowy charakter, obejmujący sferę polityczną, dyplomatyczną, wojskową, finansową i humanitarną, odgrywając fundamentalną rolę w podtrzymaniu funkcjonowania Ukrainy i jej zdolności wojskowych, szczególnie w początkowym okresie po inwazji. Celem artykułu jest syntetyczne przedstawienie, z polskiej perspektywy, zaangażowania państw Grupy Wyszehradzkiej w realizację idei i zadań dyplomacji obronnej w pierwszym roku wojny na Ukrainie, od 24 lutego 2022 roku do 24 lutego 2023 roku.
EN
Tense Russian-Ukrainian relations, sparked by the annexation of Crimea in 2014 and Ukraine’s pro-European and pro-NATO ambitions, led to a Russian invasion on the country, significantly undermining the sense of security in the region. Especially the countries in close proximity to Ukraine, including Visegrad Group states, felt the threat from Russia and took a series of actions to provide a solid and decisive response to Moscow’s neo-imperial actions. The support extended had a multidimensional character, encompassing political, diplomatic, military, financial, and humanitarian areas, playing a fundamental role in sustaining Ukraine’s functioning and its military capabilities, particularly in the initial period after the invasion. The aim of the article is to synthetically depict, from a Polish perspective, the engagement of Visegrad Group countries in implementing the ideas and tasks of defense diplomacy in the first year of the war in Ukraine, from February 24, 2022, to February 24, 2023.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.