Niniejszego artykułu stanowi refleksja nad szczególną dwoistością otaczającej nas przestrzeni, polegającej na współwystępowaniu tego co specyficznie miejskie na wsi oraz tego co szczególnie wiejskie, w mieście. Ta przewrotna dualność zdaje się być signum naszych czasów, postmiejskości i postwiejskości. T o co charakterystyczne to dążenie do maksymalnej koncentracji, kondensacji atrybutów miasta na jak najmniejszej przestrzeni, a jednocześnie usilne poszukiwanie czy też wtłaczanie naturalności, pierwotności (wiejskości) w twardą substancję miasta.
EN
The subject of the paper is a deep reflection on a particular duality of the surrounding space, involving both the coexistence of what is particularly urban in the countryside and particularly rural in the city. This deceitful duality seems to be the signum of our times, post-rural and post-urban. W hat seems to be distinctive is the aspiration aiming at the maximum concentration, condensation of urban attributes on the least spacious area, concurrently with the strenuous attempts to adopt the simplicity of rural natural elements to the tough urban architecture. T his so-called ”tough urban architecture” is being squeezed into the original and natural rusticity and blending with its natural habitat.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.