Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zroznicowanie zawartosci suchej masy w owocach wybranych form dyni olbrzymiej [Cucurbita maxima DUCH.]

100%

Seroczynska A. , Kosicka A. , Korzeniewska A. , Niemirowicz-Szczytt K.

|

nr 2

661-668

EN

High dry matter content in fruit of winter squash influences their durability and prolongs the storage time. The forms of winter squash with a higher dry matter content in fruits are also characterized by a higher sugar content and are a valuable raw material for processing industry. The goal of the work was to study the variability of dry matter content in fruits of selected winter squash (Cucurbita maxima Duch.) forms in two following years of research. 12 forms of winter squash: 6 cultivars and 6 lines of different origin, differentiated in respect of the character studied were the material for research. The plants were grown in the experimental field of WAU, Wolica, in two successive years: 2003 and 2004. The fruits were harvested at the end of September and stored. In the middle of November the samples were taken and the content of dry matter was determined by drying the tissue at the temp. 105°C. The particular forms differed considerably from each other in respect of dry matter content in fruits. The line 801, characterized by very big fruits and pale cream-coloured flesh had the lowest level of the trait (3.31% in 2003 and 5.47% in 2004). The highest level of dry matter content was recorded for the form 800 (15.97% in 2003 and 23.95% in 2004) of small fruits and orange flesh. Among the studied cultivars Melonowa Żółta (4.97% and 7.04% respectively) and Bambino (7.40% and 7.33%) had the lowest level of dry matter content in fruits and Ambar (11.78% and 19.10%) had the highest. The dry matter content in fruits of the analysed material differed considerably in two following years of research amounting from 3.31% to 15.97% in 2003 and from 5.47% to 23.95% in 2004. All the forms studied, except for Bambino, were characterized, on average, by a higher level of the analysed character in 2004 (the mean - 12.38%) than in 2003 (the mean - 8.94%), which was probably connected with the lower amount of rainfall in August and September 2004. Thus the weather conditions during the vegetation period, apart from the genotype, had also a significant influence on the dry matter content in fruits of winter squash.

PL

Duża zawartość suchej masy w owocach dyni olbrzymiej wpływa na ich trwałość i umożliwia długie ich przechowywanie. Formy dyni o zwiększonej zawartości suchej masy w owocu charakteryzują się również większą zawartością cukrów, przez co stanowią cenny surowiec dla przemysłu przetwórczego. Materiałem wykorzystanym w eksperymencie było 12 form dyni olbrzymiej: 6 odmian i 6 linii wsobnych różnego pochodzenia, różniących się pod względem zawartości suchej masy w owocu. Rośliny uprawiano na polu doświadczalnym KGHiBR na Wolicy w latach 2003 i 2004. W końcu września zbierano owoce i składowano w przechowalni. W połowie listopada pobierano próbki do analiz i oznaczano zawartość suchej masy poprzez suszenie w temp. 105°C. Poszczególne formy znacznie różniły się między sobą pod względem zawartości suchej masy w owocach. Najmniejszą stwierdzono w owocach linii 801 (3,31% w 2003 r. i 5,47% w 2004 r.), charakteryzującej się bardzo dużymi owocami o jasnokremowym miąższu. Największą uzyskano natomiast dla linii 800 (15,97% w 2003 r. i 23,95% w 2004 r.), o niewielkich owocach i pomarańczowym miąższu. Wśród odmian uprawnych najmniejszą zawartością suchej masy odznaczały się odm. Melonowa Żółta (4,97% i odpowiednio 7,04%) oraz odm. Bambino (7,40% i odpowiednio 7,33%), natomiast największą - odm. Ambar (11,78% i 19,10%). Zawartość suchej masy w owocach w analizowanym materiale różniła się w dwóch kolejnych latach badań i wynosiła w 2003 roku od 3,31% do 15,97% i w 2004 roku od 5,47% do 23,95%. Wszystkie badane obiekty, z wyjątkiem Bambino, charakteryzowały się średnio większą wartością badanej cechy w roku 2004 (średnia ogólna dla badanych form - 12,38%) w porównaniu z rokiem 2003 (średnia ogólna - 8,94%), co prawdopodobnie wiązało się z mniejszą ilością opadów w sierpniu i wrześniu w roku 2004. Na zawartość suchej masy w owocach dyni olbrzymiej, oprócz genotypu, mają również znaczny wpływ warunki atmosferyczne panujące w okresie uprawy.

2

Wpływ zwiększania zawartości suchej masy w surowcu na teksturę i mikrostrukturę twarogu kwasowego

100%

Siemianowski K. , Bohdziewicz K. , Szpendowski J. , Kolakowski P. , Zylinska J. , Bardowski J.

Acta Agrophysica

|

2015

|

tom 22

|

nr 2

PL

Celem badań była ocena wpływu zwiększenia zawartości suchej masy w surowcu na teksturę i mikrostrukturę twarogu kwasowego. Surowcem do produkcji twarogu było mleko pasteryzowane o zawartości 2% tłuszczu, zagęszczane metodą wyparną lub ultrafiltracji (UF) do ok. 25% suchej masy. Twaróg kontrolny produkowano z mleka niezagęszczonego. Produkcję twarogu realizowano, stosując kultu-rę doświadczalną IBBB3. W twarogach oznaczono zawartość suchej masy, białka ogółem, laktozy, tłuszczu oraz popiołu. W badaniach tekstury dokonano pomiarów twardości i adhezyjności twarogów. Mikrostrukturę odwodnionych liofilizacyjnie twarogów badano przy użyciu mikroskopu elektronowego skaningowego. Między twarogami z mleka niezagęszczonego, zagęszczonego wyparnie oraz koncentratu UF występowały istotne różnice w podstawowym składzie chemicznym. Twarogi z mleka niezagęszczonego oraz koncentratu UF charakteryzowały się porównywalnym udziałem białka, tłuszczu oraz laktozy w składzie suchej masy, natomiast twaróg z mleka zagęszczonego wyparnie wykazywał znacznie mniejszy udział białka i tłuszczu oraz ponad 3-krotnie większy laktozy w suchej masie w porównaniu do twarogu z mleka niezagęszczonego i koncentratu UF. Twarogi uzyskane z surowca o zwiększonej zawartości suchej masy zawierały ok. 1,7-2,0-krotnie więcej popiołu w porównaniu do produktu z mleka niezagęszczonego. Twarogi z mleka zagęszczonego wyparnie i koncentratu UF wykazywały istotnie mniejszą twardość i adhezyjność w porównaniu do twarogów z mleka niezagęszczonego. Twardość i adhezyjność twarogów zwiększała się ze wzrostem zawar-tości białka w ich składzie. Twarogi z mleka niezagęszczonego wykazywały porowatą mikrostrukturę o stosunkowo dużych porach, natomiast mikrostruktura twarogów uzyskanych z mleka zagęszczonego wyparnie oraz koncentratu UF była bardziej zwarta.

EN

The aim of this study was to determine the effect of increased dry matter content of raw material on the texture and microstructure of acid tvorog. The analysed tvorogs were made from pasteurised milk with a 2% fat content, which had been evaporated or ultrafiltered (UF) to approximately 25% dry matter. Control tvorog was made from unconcentrated milk. The tvorogs were produced with the use of starter culture IBBB3. The content of dry matter, total protein, lactose, fat and ash was determined in the tvorogs. Tvorog texture was evaluated based on hardness and adhesive properties. The microstructure of freeze-dried tvorogs was analysed by scanning electron microscopy. Tvorogs made from unconcentrated milk, evaporated milk and ultrafiltered (UF) milk differed significantly in their proximate chemical composition. Tvorogs made from unconcentrated milk and UF milk were characterised by similar levels of protein, fat and lactose on a dry matter basis, whereas those made from evaporated milk had a considerably lower protein and fat content and an over three-fold higher lactose content (dry matter basis), in comparison with tvorogs made from unconcentrated milk and UF milk. Tvorogs made from milk with an increased dry matter content contained approximately 1.7-2.0-fold more ash, compared with tvorog made from unconcentrated milk. Tvorogs produced from unconcentrated milk and UF milk were characterised by significantly lower hardness and adhesiveness in comparison with those made from unconcentrated milk. Hardness and adhesiveness increased with an increase in the protein content of the tvorogs. Tvorogs made from unconcentrated milk had porous microstructure with relatively large pores. The microstructure of tvorogs made from evaporated milk and UF milk was more compact.

3

Heavy metals and macroelements in rowan [Sorbus aucuparia L.] fruit in different forest zones of the Babia Gora Mt

100%

Barszcz A.

Acta Scientiarum Polonorum. Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria

|

2004

|

tom 03

|

nr 2

4

Badania na zgodność z recepturą dań pierwszych przygotowywanych w zakładach żywienia zbiorowego

80%

Bromirski A. , Masiakowa W. , Bojar K.

|

1956

|

tom 07

|

nr 4

5

Zawartość suchej masy i makroelementów w nawozach naturalnych z regionu Lubelszczyzny

80%

Bednarek W. , Tkaczyk P. , Dresler S.

|

nr 1[181]

PL

W badaniach środowiskowych przeprowadzonych na Lubelszczyźnie w latach 2007- 2008 oceniano zawartość suchej masy i makroelementów w nawozach naturalnych – oborniku, pomiocie ptasim, gnojowicy i gnojówce. Stwierdzono, że zawartość suchej masy w ocenianych nawozach zależała od rodzaju nawozu i wynosiła średnio w: oborniku – 46.1, pomiocie ptasim – 50,9 i gnojowicy – 3,6%. Średnia zawartość azotu (N) w świeżym oborniku wynosiła – 1,03, w pomiocie ptasim – 1,40, w gnojowicy – 0,45, w gnojówce – 0,42% świeżej masy; średnia zawartość fosforu (P) w oborniku wynosiła – 0,35, w pomiocie ptasim – 0,51, w gnojowicy – 0,09, w gnojówce – 0,03% świeżej masy; średnia zawartość potasu (K) w oborniku wynosiła – 1,00, w pomiocie ptasim – 0,96, w gnojowicy – 0,24; w gnojówce – 0,38% świeżej masy. Średnia zawartość wapnia (Ca) w oborniku wynosiła – 0,51, w pomiocie ptasim – 0,70, w gnojowicy – 0,11, w gnojówce – 0,03% świeżej masy; średnia zawartość magnezu (Mg) w oborniku wynosiła – 0,19, w pomiocie ptasim – 0,26, w gnojowicy – 0,20 i w gnojówce – 0,007% świeżej masy. Spośród oznaczanych makroelementów, w oborniku w największym stopniu od zawartości suchej masy zależała zawartość azotu i potasu. a w pomiocie ptasim – fosforu.

EN

Contents of dry matter and macroelements in natural fertilizers – manure, poultry dung, dungstead, and liquid manure – were assessed in a study in the Lublin region in 2007-2008. Content of dry matter in the fertilizers was strongly related to the kind of fertilizer and amounted to, on average, 46.1 in manure, 50.9 in poultry dung, and 3.6% in liquid manure. Average content of nitrogen (N) in fresh manure was 1.03, 1.40 in poultry dung, 0.45 in liquid manure, and 0.42% of fresh matter in dungstead. Average content of phosphorus (P) in fresh manure was 0.35, 0.51 in poultry dung, 0.09 in liquid manure, and 0.03% of fresh matter in dungstead. Average content of potassium (K) in fresh manure was 1.00, 0.96 in poultry dung, 0.24 in liquid manure, and 0.38% of fresh matter in dungstead. Average content of calcium (Ca) in fresh manure was 0.51, 0.70 in poultry dung, 0.11 in liquid manure, and 0.03% of fresh matter in dungstead. Average content of magnesium (Mg) in fresh manure was 0.19, 0.26 in poultry dung, 0.20 in, liquid manure and 0.007% of fresh matter in dungstead. Out of all the macroelements studied, contents of nitrogen and potassium depended the most on the content of dry matter in manure, and on the content of phophorus in poultry dung.

6

Wpływ bielenia roślin na plonowanie i wartość biologiczną ogonków liściowych selera naciowego

80%

Michalik L.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 527

PL

Doświadczenie prowadzono w latach 2006-2007 w Ogrodzie Dydaktyczno-Doświadczalnym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Analizowano 3 odmiany selera naciowego: Pasat, Tango F₁ i Zefir, które były uprawiane na bielone i niebielone ogonki liściowe. Rozsadę sadzono na polu w rozstawie 40 x 30 cm 10 maja 2006 r i 22 maja 2007 r Zabieg bielenia przeprowadzono dwa tygodnie przed zbiorem, ograniczając dostęp światła do ogonków liściowych selera naciowego poprzez owijanie każdej rośliny papierem. Zbiór ogonków liściowych przypadł w 2006 roku 29 września, a w 2007 w 5 października. Obserwacji poddano ogonki liściowe selera naciowego bielone i niebielone. Największy plon handlowy ogonków liściowych selera naciowego uzyskano w roku 2006 średnio 3,85 kg·m⁻² , w porównaniu do roślin uprawianych w 2007 r., gdzie wartość jego wyniosła 1,70 kg·m⁻². Bielenie ogonków liściowych selera naciowego wpłynęło korzystnie na zawartość cukrów ogółem. Ogonki liściowe zebrane z roślin niebielonych charakteryzowały się wyższą zawartością suchej masy i kwasu L-askorbinowego. Zawartość cukrów ogółem średnio z odmian i lat badań była wyższa o 0,52 g·100 g⁻¹ św.m w bielonych ogonkach liściowych selera naciowego. Największą zawartością kwasu L-askorbinowego charakteryzowały się niebielone ogonki liściowe selera odmiany Zefir - 15,11 mg·100 g⁻¹ św.m. z uprawy w 2007 roku.

EN

The aim of the present study was to determine the effect of blanching on the quantity and quality of leaf celery yield. The experiment was conducted during the years 2006-2007 at the Experimental Garden of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. Three leaf celery cultivars, Pasat, Tango F1 and Zefir, were grown to obtain blanched and non"blanched petioles. The seedlings were planted in the field at the 40 x 30 cm spacing, on 10 May 2006 and on 22 May 2007. Leaf celery petioles were blanched two weeks before harvest, by wrapping paper around the stalks in order to limit access to light. The plants were harvested on 29 September 2006 and on 5 October 2007, respectively. The analysis involved blanched and non"blanched petioles. The highest marketable yield of leaf celery petioles was attained in 2006 - 3.85 kg·m⁻² on average, as compared to 1.70 kg·m⁻² in 2007. Blanching had a positive effect on the total sugar and L-ascorbic acid content of petioles. Non-blanched petioles contained more dry matter. The total sugar content of blanched celery petioles, in comparison with non-blanched petioles, was higher by 0.52 g·100 g⁻¹ fresh weight (mean value for cultivars and years of study). The highest concentration of L-ascorbic acid (15.11 mg·100 g⁻¹ fresh matter) was recorded in non-blanched petioles of leaf celery cv. Zefir grown in 2007.

7

Oddziaływanie nawożenia mineralnego na plonowanie tymotki łąkowej

80%

Bednarek W.

|

nr 2[189]

PL

Po przeprowadzeniu badań polowych założonych na glebie płowej wytworzonej z lessu, w których oceniano wpływ zróżnicowanego nawożenia mineralnego NPK, na plonowanie tymotki łąkowej, stwierdzono, że: wzrastające dawki nawożenia azotowego, w mniejszym stopniu potasowego, spowodowały istotne zwiększenie plonu zielonej i suchej masy. Nawożenie mineralne (NPK) nie miało istotnego wpływu na zawartość suchej masy w runi tej rośliny, oddziaływało jednak na wystąpienie pewnych tendencji i zauważalnych różnic. Wzrastające nawożenie azotem i w mniejszym zakresie potasem spowodowało zmniejszenie, a fosforem zwiększenie, procentowej zawartości suchej masy w runi tymotki łąkowej.

EN

After a field experiment on loess soil, established for the purpose of the assessment of the effect of mineral fertilization on timothy grass yield, we have found that increase in nitrogen and, to lesser extent, in potassium fertilization significantly improved both fresh and dry matter yields. Mineral fertilization (NPK) has not caused any significant changes in the percentage contents of dry matter in the sward of this plant, however in its consequence certain tendencies and notice-able differences occurred. Increase in nitrogen and, to lesser extent, potassium fertilization caused a decline, and phosphorus fertilization an increase, in the percentage contents of dry mater in the sward of timothy-grass.

8

Porownanie zawartosci suchej substancji owocnikow kultur jednozarodnikowych pieczarki dwuzarodnikowej Agaricus bisporus [LANGE] IMBACH.

80%

Sobieralski K. , Siwulski M. , Grzebielucha I. , Nowak M.

|

nr 2

689-693

EN

The content of dry matter in carpophores of Agaricus bisporus was studied. Eight single-spore cultures obtained from Amycel Alpha strain and eight single-spore cultures obtained from Amycel 2600 strain were used in the experiment. The original strains were used as control. The content of dry matter in carpophores of Agaricus single-spore cultures was differentiated. Carpophores of two single-spore cultures originated from Amycel Alpha strain were characterized by lower dry matter content than the original strain. Three single-spore cultures originated from Amycel 2600 strain showed lower dry matter content than the original strain while one single-spore culture was characterized by the higher content of dry matter.

PL

Zawartość suchej substancji owocników jest jedną z najważniejszych cech odmianowych pieczarki przeznaczonej do przemysłu przetwórczego. W doświadczeniu badano zawartość suchej substancji owocników kultur jednozarodnikowych dwóch odmian: Amycel Alpha oraz Amycel 2600. W doświadczeniu użyto ośmiu kultur jednozarodnikowych uzyskanych z odmiany Amycel Alpha oraz ośmiu kultur jednozarodnikowych uzyskanych z odmiany Amycel 2600. Kontrolę stanowiły odmiany wyjściowe. Stwierdzono dość znaczne zróżnicowanie zawartości suchej substancji w owocnikach kultur jednozarodnikowych. Spośród kultur jednozarodnikowych pochodzących z odmiany Amycel Alpha, owocniki dwóch kultur wykazały istotnie niższą zawartość suchej substancji niż owocniki odmiany wyjściowej. Spośród kultur jednozarodnikowych uzyskanych z odmiany Amycel 2600, owocniki trzech kultur wykazały mniejszą zawartość suchej substancji niż odmiana wyjściowa, a owocniki jednej kultury wykazały zawartość suchej substancji większą niż odmiana wyjściowa.

9

Porównanie zawartości suchej substancji owocników wybranych odmian i kultur tkankowych pieczarki dwuzarodnikowej Agaricus bisporus (LANGE) IMBACH.

80%

Sobieralski K. , Siwulski M. , Jasinska A. , Sas-Golak I.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 539

|

nr 2

PL

Doświadczenie przeprowadzono w Katedrze Warzywnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Badano zawartość suchej substancji owocników odmian i kultur tkankowych pieczarki dwuzarodnikowej. Przedmiotem badań była odmiana biała F64 oraz kultury tkankowe F64/7, F64/11, F64/17, odmiana biała F58 oraz kultury tkankowe F58/1, F58/3, F58/8, odmiana brązowa FB30 oraz kultury tkankowe FB30/6, FB30/7, FB30/12 i odmiana brązowa FB31 oraz kultury tkankowe FB31/2, FB31/7, FB31/8. Doświadczenie uprawowe przeprowadzono w klimatyzowanej komorze uprawowej. Uprawę prowadzono w skrzynkach plastikowych napełnionych podłożem. Zawartość suchej substancji oznaczono w owocnikach pochodzących z trzech rzutów plonowania. Stwierdzono, że zawartość suchej substancji owocników zależała od odmiany, kultury oraz od rzutu plonowania. Zawartość suchej substancji owocników wahała się od 7,6 do 10,1%. Odmiany i pochodzące od nich kultury tkankowe w większości przypadków nie różniły się zawartością suchej substancji owocników. Niższą istotnie zawartość suchej substancji owocników stwierdzono u kultur tkakowych F64/11, F64/17 oraz FB 30/6. Żadna z badanych kultur tkankowych nie wykazała istotnie wyższej zawartości suchej substancji niż odmiana, od której pochodziła. Owocniki pierwszego i drugiego rzutu charakteryzowały się podobną zawartością suchej substancji, a istotnie wyższą zawartość suchej substancji miały owocniki trzeciego rzutu.

EN

Experiment was conducted at the Department of Vegetable Crops, Poznań University of Life Sciences. The content of dry matter was tested in carpophores of Agaricus bisporus strains and tissue cultures. The subjects of studies were as follow: white strain F64 and tissue cultures F64/7, F64/11, F64/17, white strain F58 and tissue cultures F58/1, F58/3, F58/8, brown strain FB30 and tissue cultures FB30/6, FB30/7, FB30/12 as well as brown strain FB31 and tissue cultures FB31/2, FB31/7, FB31/8. The experiment was carried out in air-conditioned cultivation room. Plastic boxes filled with substrate were used for cultivation. Dry matter content was determined in carpophores from three flushes of yielding. It was stated that dry matter content in carpophores depended on strain, culture and flush of harvest. Dry matter content varied from 7.6 to 10.1%. Strains and derived from them tissue cultures mostly did not differ in dry matter content of carpophores. Dry matter content was significantly lower in F64/11, F64/17 and FB 30/6 tissue cultures. No tissue culture showed higher dry matter content than the initial strain. Carpophores obtained in the first and second flush of harvest were characterized by similar dry matter content while dry matter content in carpophores of the third flush was significantly higher.

10

Studium reakcie horskych smrekovych ekosystemov na posobenie stresovych faktorov

80%

Kmet J.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa

|

1998

|

tom 56

11

Wpływ herbicydów na wybrane cechy jakości bulw ziemniaka

70%

Gugala M. , Zarzecka K. , Mystkowska I.

Progress in Plant Protection

|

2009

|

tom 49

|

nr 1

12

Wpływ wody uzdatnianej magnetycznie na kiełkowanie nasion grochu i łubinu

70%

Kornarzynski K. , Pietruszewski S.

Acta Agrophysica

|

2011

|

tom 18

|

nr 1[192]

PL

Przeprowadzono badania oddziaływania wody uzdatnianej magnetycznie na kiełkowanie i końcowe masy siewek oraz zawartość suchej masy w siewkach grochu odm. “Brutus” i łubinu odm. „Baron”. Uzdatnianie magnetyczne wody przeprowadzono na stanowisku pomiarowym, gdzie woda przepływała przez teflonową rurkę umieszczoną pomiędzy nabiegunnikami elektromagnesu prądu stałego. Wodę przepuszczano pomiędzy nabiegunnikami elektromagnesu 1, 3 i 10 razy dla indukcji stałego pola magnetycznego B = 75 mT, 150 mT, 300 mT, 600 mT i 900 mT. Badania przeprowadzono na płytkach Petriego w komorze klimatycznej, bez dostępu światła w całkowitej ciemności, w temperaturze 20°C. Woda uzdatniana magnetycznie nie posiadała istotnego wpływu na zdolność kiełkowania nasion grochu. Nasiona łubinu najwyższą zdolność kiełkowania osiągnęły dla 3 krotnego przepływu dla indukcji 75 mT oraz dla 10 krotnego i indukcji 300 mT. Najwyższe masy końcowe dla siewek grochu i zawartości suchej masy uzyskano dla indukcji 75 mT i 300 mT dla wszystkich krotności przepływu. Pozytywny wpływ pojawił się również dla niektórych krotności przepływu dla indukcji 150 mT i 900 mT. W przypadku łubinu najwyższe końcowe masy siewek uzyskano dla indukcji 75 mT i 900 mT, dla 3 i 10 krotnego przypływu. Najniższe dla 300 mT, dla wszystkich krotności przepływu. Największą zawartość suchej masy w siewkach łubinu zaobserwowano również dla wody 3 i 10 krotnie uzdatnianej magnetycznie dla indukcji 75 mT i 900 mT.

EN

Studies have been conducted on the impact of magnetically treated water on the germination of seeds and the final mass of seedlings, as well as on the content of dry matter in seed-lings of lupine var. “Baron” and pea var. “Brutus” seeds. The magnetic water treatment was con-ducted by means of a measuring system where the water flowed through a teflon tube placed between direct current electromagnet pole pieces. Water was passed between the electromagnet pole pieces 1, 3 and 10 times, for induction of direct current electromagnet field pieces B = 75 mT, 150 mT, 300 mT, 600 mT and 900 mT. The investigations were conducted on Petri plates in controlled climate chamber without access of light, in total darkness, at temperature of 20°C. Magnetically treated water had no significant influence on the germination capacity of pea seeds. The highest germination capacity of lupine seeds was noted for 3 times flow at induction of 75 mT as well as for 10 times flow and induction of 300 mT. The highest final mass of pea seedlings and content of dry matter were obtained for induction of 75 mT and 300 mT, for all multiplication factors of flow. The positive influence appeared for some multiplication factors of flow for induction 150 mT and 900 mT also. In the case of lupine seedlings the highest final mass was found for induction of 75 mT and 900 mT, for 3 and 10-fold flows; the lowest for 300 mT, for all multiplication factors of flow. The highest content of dry matter of lupine seedlings was observed for water magnetically treated 3 and 10 times, for induction values of 75 mT and 900 mT.

13

Wplyw nawadniania kroplowego i fertygacji na akumulacje plonu bialka i suchej masy w bulwach ziemniaka

70%

Mazurczyk W. , Wroniak J. , Wierzbicka A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 530

177-186

PL

Materiał do badań pochodził z doświadczenia polowego, założonego w ramach realizacji grantu UE „FertOrgaNic”. Średnio wczesna odmiana Triada była uprawiana na piasku gliniastym lekkim w latach 2004-2005, z zastosowaniem nawożenia azotem organicznym w postaci obornika i organiczno-mineralnym w połączeniu z nawadnianiem kroplowym. Dawki wody oraz azotu mineralnego w postaci płynnej (fertygacja) ustalane były przy wykorzystaniu komputerowego programu wspomagania decyzji (DSS). Zawartość azotu ogółem (metoda Kjeldahla) oraz plon białka i suchej masy określano po 4, 5, 7 i 9 tygodniach od wschodów roślin oraz po zaschnięciu roślin. Nawożenie azotem organicznym, zastosowane z właściwie dobraną dawką azotu mineralnego i precyzyjnym nawadnianiem, zapewniło w uprawie ziemniaka uzyskiwanie najwyższych plonów białka i suchej masy, odpowiednio 900 kg i 14 t z hektara. Zastosowanie w czasie wegetacji uzupełniających dawek azotu mineralnego, zwiększyło końcowy plon białka o 23%, zaś plon suchej masy o 15%. Stwierdzono wysoce istotną zależność liniową między nagromadzaniem plonów białka i suchej masy. Szczególnie intensywny przyrost plonu białka i suchej masy wystąpił w okresie od 60 do 105 dnia po wschodach, czyli do końca wegetacji. Dużemu przyrostowi zawartości suchej masy (o 9%), w okresie między 49 a 105 dniem po wschodach, towarzyszył ustabilizowany poziom białka wynoszący około 6,5% w suchej masie.

EN

Material for the investigation was obtained from the field experiment set up within the EU grant „FertOrgaNic”. The medium early cultivar ‘Triada’ was cultivated on light loamy sand in the years 2004-2005, fertilized with organic nitrogen in the form of farm manure and organic-mineral together with drip irrigation. The doses of water and mineral nitrogen in the liquid form (fertigation) were established using the computer programme Decision Support System (DSS). The total nitrogen content (Kjeldahel’s method) as well as the yield of protein and dry matter were determined after 4, 5, 7 and 9 weeks since the plant emergence and after plant drying. Fertilization with organic nitrogen, applied with properly established mineral nitrogen dose and precise irrigation allowed obtaining the highest protein and dry matter yield, 900 kg and 14 ton per hectare, respectively. The application of additional doses of mineral nitrogen during plant vegetation increased the final protein yield by 23% and dry matter yield by 15%. A significantly high linear correlation was observed between the accumulation of protein and dry matter yield. A particularly intensive increase of protein and dry matter yield was observed between 60th and 106th day after the plant emergence, i.e. until the end of vegetation. A high increase of dry matter content (by 9%) within the period from 49th and 105th day after emergence was accompanied by a stabilized protein level amounting about 6.5% in dry matter.

14

Effect of dehelminthization on milk yield and milk composition in dairy cows

70%

Michalska M. , Traczykowski A. , Budzinska K. , Berlec K. , Jurek A. , Szejniuk B.

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science

|

2017

|

tom 56[2]

EN

Effect of dehelminthization on milk yield and milk composition in dairy cows. The aim of this study was to assess the effectiveness of action of selected antiparasitic preparation on milk productivity of cows and milk composition. In coproscopic analyses the qualitative methods by Willis, Żarnowski and Josztowa were used, as well as the quantitative McMaster method. A preparation containing eprinomectin was used for dehelminthization. The study involved100 females after first lactation, which were divided into 2 groups 50 head each: experimental (D) - dewormed in May 2 weeks before going to pasture, control (K) – not dewormed. From the experimental group 15 animals were selected (D1) which were dewormed 2 days before parturition. Analogous group of cows (K1) was selected from the control group (at the same stage of lactation, but not dewormed). It was proved that eprinomectin has a positive effect on milk yield, fat level and dry matter in milk, whereas the effect of this preparation on protein content was not confirmed. It was found that the most favorable time of deworming cows is perinatal period.

PL

Wpływ odrobaczania krów mlecznych na ich wydajność mleczną i skład mleka. Celem badań była ocena skuteczności działania wybranego preparatu przeciwpasożytniczego na wydajność mleczną krów oraz skład mleka. W badaniach koproskopowych posługiwano się metodami jakościowymi: Willisa oraz Żarnowskiego i Josztowej oraz ilościową McMastera. Do odrobaczania użyto preparatu zawierającego w swoim składzie eprinomektynę. Badaniami objęto 100 samic po pierwszej laktacji, które podzielono na 2 grupy po 50 sztuk każda: doświadczalną (D) - odrobaczoną w maju 2 tygodnie przed wyjściem na pastwisko, kontrolną (K) – nieodrobaczoną. Z grupy doświadczalnej wytypowano 15 sztuk (D1), które były odrobaczone 2 dni przed porodem. Analogiczną grupę krów (K1) wybrano z grupy kontrolnej (w tej samej fazie laktacji, jednak nie poddanych odrobaczaniu). Wykazano, że eprinomektyna wpływa korzystnie na wydajność, poziom tłuszczu i suchą masę w mleku, natomiast nie potwierdzono działania tego preparatu na zawartość białka. Stwierdzono, że najkorzystniejszym terminem dehelmintacji krów jest okres okołowycieleniowy.

15

Źródła pochodzenia miodu a jego wybrane cechy fizyko-chemiczne

70%

Nowakowski P. , Luczycka D. , Howis M. , Janiszewska K. , Pruski K.

Acta Agrophysica

|

2012

|

tom 19

|

nr 3

PL

Przebadano 16 miodów podzielonych na 4 kategorie w zależności od terminu zbioru i rodzaju pożytku. Sucha masa badanych miodów wahała się w granicach 78,8-83,1%. Średnia zawartość popiołu wynosiła 0,26% s.m. a zawartość białka 0,62% s.m. Średnia zawartość cukrów wynosiła: fruktozy 37,38%, glukozy 35,06%, sacharozy 0,24%, maltozy 5,46%, maltotriozy 1,86% i oligosacharydów 0,34% s.m. Zawartość O2 kształtowała się na poziomie od 0,074 do 0,154 mg·(dm3)-1, a pH od 5,24 do 5,45. Spośród cech elektrycznych badano: współczynnik strat dielektrycznych tg δ (–), przenikalność elektryczną względną εr (-) i przewodność roztworu miodu (μS·cm-1). W badanym zakresie częstotliwości (500-10 000 Hz) w miodach późnoletnich i spadziowych współczynnik strat dielektrycznych tg δ wynosił od 103,79 do 8,07 i od 94,22 do 6,91 natomiast dla miodów wiosennych i wczesnoletnich od 51,99 do 2,88 i od 75,64 do 5,72. Przenikalność elektryczna względna εr okazała się najwyższa dla miodów wczesno-letnich (od 114,35 do 64,21, odpowiednio przy 500 i 10 000 Hz). Miody spadziowe wyróżniały się najwyższym poziomem przewodności (778,7 μS·cm-1). Zaobserwowano istotne statystycznie zależności między poziomem maltotriozy a poziomem zawartości cukrów prostych, popiołu i związków lotnych. Stwierdzono dodatnią korelację (r = 0,8) między zawartością maltotriozy a przenikalnością elektryczną w całym badanym zakresie częstotliwości (500-10 000 Hz).

EN

There were 16 honeys grouped in 4 categories due to crop time and source of nectar which were analysed. Dry matter of tested honeys ranged from 78.8 to 83.1%, while the average content of ash and protein was 0.26% and 0.62% DM, respectively. The average content of sugars were: 37.38% for fructose, 35.06% for glucose, 0.24% for sucrose, 5.46% for maltose, 1.86% for maltotriose and 0.34% DM for oligosaccharides. Oxygen content was from 0.074 to 0.154 O2 mg (dm3)-1 and pH from 5.24 to 5.45. Among the dielectric properties, relative electric permittivity εr (–), dielectric loss factor tg δ (–) and electric conductivity (μS·m-1) were measured. Dielectric loss factor tg δ (–) for honeys from late sum-mer crop and honey-dew was 103.79 to 8.07 and 94.22 to 6.91, respectively, and from 51.99 to 2.88 and 75.64 to 5.72 for spring and early-summer honeys when current frequency ranged from 500 to 10 000 Hz. Relative electric permittivity εr was found to be the highest for the group of early-spring honeys (from 114.35 to 64.2, respectively, at 500 and 10 000Hz). Honeys from honey-dew were characterised with the highest electric conductivity (778.7 μS m-1). Significant relations were found between honey content of maltotriose and monosaccharides, ash and volatiles. Positive correlation (r = 0.8) was observed between maltotriose content and relative electric permittivity εr in the whole range of frequencies tested (500-10 000 Hz).

16

Wplyw metod obrobki nasion rzepaku na zawartosc bialka i sklad aminokwasowy

70%

Banaszkiewicz T.

Rośliny Oleiste - Oilseed Crops

|

2000

|

tom 21

|

nr 1

315-322

17

Zmiany niektorych cech jakosciowych bulw ziemniaka podczas przechowywania

70%

Krzysztofik B. , Skonieczny P.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 530

317-323

PL

Celem pracy było określenie wpływu różnych odmian ziemniaka na cechy ilościowe i jakościowe bulw w okresie długotrwałego przechowywania. Badaniami objęto: trzy odmiany ziemniaka, tj. Ibis, Irga, Vineta, dla których wykonano po zbiorze ocenę jakości zebranego plonu (udział bulw kształtnych i zdeformowanych w plonie, zawartość suchej masy oraz pomiar sprężystości bulw). Podczas długotrwałego okresu przechowywania i po jego zakończeniu w bulwach kształtnych i zdeformowanych określono zawartość suchej masy, straty masy bulw i sprężystość bulw. Uzyskane wyniki wykazały, że z trzech badanych odmian, bulwy odmiany Ibis charakteryzowały się najwyższą zawartością suchej masy, wyższą sprężystością bulw, oraz najwyższymi ubytkami masy. Nie stwierdzono istotnych różnic w zawartości suchej masy pomiędzy bulwami kształtnymi i zdeformowanymi danej odmiany. Natomiast wyższe ubytki masy oraz mniejszą sprężystość odnotowano w bulwach zdeformowanych. Stwierdzono istotny wpływ długości okresu przechowywania oraz odmiany na wartość badanych parametrów. Zależności regresyjne pomiędzy ubytkami masy podczas przechowywania, a zawartością suchej masy i sprężystością bulw były istotne, lecz przy niskich współczynnikach korelacji.

EN

The aim of this study was to assess the influence of different potato cultivars on the quantitative and qualitative tuber features during a long time storage. The research includes three potato cultivars, namely Ibis, Irga, Vineta, for which, after the harvest, the evaluation of yield was made (the participation of shaped and misshaped potato tubers in a yield, dry matter contents and the measure of tuber elasticity). During a long time storage, and after it was finished, for both shaped and misshaped potato tubers the dry matter contents, tuber mass losses and elasticity of tubers were also estimated. The obtained results shows that for the three analysed cultivars, Ibis presented the highest content of dry matter, higher tubers elasticity, and the highest mass losses. No important differences in dry matter content between shaped and misshaped tubers was found. Moreover, the research showed that a storage time and potato cultivar have a significant influence on the value of the researched parameters. The regression correlations between mass losses during storage, dry matter content and tuber elasticity were important, however the correlations were low.

18

Wpływ herbicydów na zawartość suchej masy białka i skrobi w bulwach ziemniaka

70%

Gugala M. , Zarzecka K.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

2010

|

nr 257-258

19

Wybrane parametry fizykochemiczne swiezych i kompostowanych osadow sciekowych oraz ich mieszanin z CaO lub popiolem z wegla brunatnego

70%

Wysokinski A. , Kalembasa S.

|

nr 1

51-61

20

Wstępne badania nad zostosowaniem dodatku CO2 do zakiszanego porostu łąkowego

61%

Sajko J. , Lewicki C. , Skorko H. , Kwiecinska M.

Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica

|

1989

|

tom 33