Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 45

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  doswiadczenia hodowlane
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
EN
Experimental rearing of sterlet using forms with normal and albino coloring was conducted. The spawn was fertilized as follows: spawn from females with normal coloring were fertilized with milt obtained from males with normal coloring (group CC) and with that from albino males (group CB); spawn from albino females were fertilized with milt obtained from males with normal coloring (group BC) and with milt obtained from albino males (group BB). It was confirmed that the hatch inherited parental coloring; there were only individuals with dark coloring in group CC, while in group BB, there were only albino individuals. However, in groups BC and CB, in addition to the majority of individuals that inherited color, there were individuals of median coloring. The highest hatch survival rate was noted in group CC at 97.3%, and the lowest was noted in group CB at 94.8%. The hatch with albino coloring had the slowest growth rate.
PL
Celem pracy była analiza zmian w produktywności pszenicy jarej i ozimej na podstawie wyników plonowania z doświadczeń hodowlanych przeprowadzonych w okresie 1981–2004. Dla pszenicy jarej do analiz wykorzystano wyniki doświadczeń założonych w Pustkowie i Henrykowie (Dolny Śląsk); dla pszenicy ozimej — w Pustkowie i Polanowicach (Małopolska). Trend średnich plonów w latach oszacowano za pomocą lokalnie ważonej regresji liniowej. Dla pszenicy jarej przebieg linii regresji analizowanych statystyk dla obu siedlisk do roku 1999 nie wskazuje na zmiany w czasie w plonowaniu uwarunkowane genetycznie, dopiero w ostatnich pięciu latach stwierdzono rosnący trend w obu stacjach. Przebieg linii regresji średniej ogólnej i średniej dla wzorca pszenicy ozimej jest rosnący, co wynika z wprowadzania do badań rodów o coraz lepszej plenności. W ciągu całego okresu poziom plonowania najwartościowszych rodów był znacznie wyższy od najlepszego wzorca. Świadczy to o wysokiej efektywności polskiej hodowli w kierunku poprawy plenności.
EN
The paper analyzes the changes in yielding of spring and winter wheat on the basis of breeding trials conducted in the years 1981-2004. Results of trials from Pustków and Henryków (Dolny Śląsk) were used for spring wheat, and results from Pustków and Polanowice (Małopolska) for winter wheat. The trend of changes was estimated by locally weighted linear regression. For spring wheat the regression line shows no genetically determined increase of yielding until 1999; only in the last five years the productivity rised. For winter wheat the trend of general mean and the mean for standard varieties is increasing, which shows that new varieties with better productivity were continuously introduced. In the whole period the yield of the best varieties was substantially higher than the yield of the best standards, which proves high effectively of Polish breeding with respect to improvement of yielding.
PL
Celem badań była ocena masy tysiąca ziarniaków i zawartości białka ogólnego w ziarnie linii mieszańcowych uzyskanych w wyniku krzyżowania dzikich gatunków traw z rodzaju Aegilops – Aegilops kotschyi Boiss. i Ae. variabilis Eig. z odmianami pszenicy zwyczajnej Triticum aestivum L. Ziarno pochodziło z roślin uprawianych w latach 2012–2014 na polu Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Pole doświadczalne zlokalizowane było na glebie brunatnej pochodzenia lessowego, należącej do kompleksu pszennego dobrego. W kolejnych latach rośliny zbierano z pola w fazie dojrzałości pełnej i na 10 pojedynkach z każdej formy oceniono masę tysiąca ziarniaków (MTZ). Analizę zawartości białka wykonywano na próbach ziarna z pojedynków o największej MTZ. Ogólną zawartość białka oznaczono metodą Kjeldahla. Ocenę przeprowadzono w celu wyselekcjonowania form, które mogłyby zostać wykorzystane jako materiał wyjściowy w hodowli jakościowej pszenicy zwyczajnej. Badania pokazały, że linie mieszańcowe Ae. variabilis Eig. i Ae. kotschyi Boiss. z pszenicą zwyczajną charakteryzowały się wyższą zawartością białka ogólnego w ziarnie (średnio 15,8%) od pszenicznych komponentów rodzicielskich (średnio 13,4%). Najwyższą zawartość białka odnotowano w ziarnie dzikich gatunków rodzicielskich Ae. kotschyi Boiss. – 25,1% i Ae. variabilis Eig. – 23,4%. Wśród mieszańców Ae. variabilis Eig. × T. aestivum L. wyróżniała się linia Ae. variabilis Eig. × Rusałka, w ziarnie której odnotowano średnio 17,6% białka ogólnego. Wśród linii Ae. kotschyi Boiss. × T. aestivum L. najwięcej białka ogólnego w ziarnie zawierały Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka (średnio 17,0%) i (Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka) × Piko (średnio 16,3%). Średnia zawartość białka ogólnego w ziarnie odmian pszenicy zwyczajnej wahała się od 12,8% (Korweta) do 14,9% (Rusałka). Większa suma opadów w okresie kwiecień–lipiec wpływała pozytywnie na MTZ linii mieszańcowych i negatywnie na średnią zawartość białka w ich ziarnie. Najwyższą średnią zawartość białka odnotowano w ziarnie linii mieszańcowych w 2012 roku (16,5%), gdy suma opadów była najniższa w trzyletnim okresie badań. W kolejnych latach przy 2–3 razy większej sumie opadów w okresie kwiecień–lipiec zawartość białka była niższa (2013 – 15,9%, 2014 – 15,0%). Takiego wpływu nie odnotowano w przypadku odmian pszenicy i gatunków Aegilops. Ziarniaki linii mieszańcowych były dobrze wypełnione, a ich kształt i barwa były pośrednie lub podobne do ziarniaków pszenicy. Średnia MTZ linii mieszańcowych z trzech lat badań była zbliżona (33,1 g) do MTZ odmian rodzicielskich pszenicy (33,9 g). Linie mieszańcowe o wyższej zawartości białka w ziarnie mogą stanowić cenne źródło genów w hodowli jakościowej pszenicy zwyczajnej.
EN
The aim of the study was to assess the 1000-grain weight and total protein content in grain hybrid lines obtained from crosses of wild grass species of the Aegilops genus – Aegilops kotschyi Boiss. and Ae. variabilis Eig. with the varieties of wheat Triticum aestivum L. The seed came from plants grown in 2012–2014, at the Experimental Station of the Faculty of Agricultural Sciences, University of Life Sciences in Lublin. The experimental field was located on brown soil of loess origin, belonging to the good wheat complex of soil. In subsequent years, plants were collected from the field when they were fully ripe and the 1000-grain weight were analysed in 10 representative plants from each form. The analysis of protein content was performed on samples of grain from the plants with the highest 1000-grain weight. Protein content was determined by the Kjeldahl method. The evaluation was carried out to select the forms that could be used as starting material in wheat breeding programmes. The study from 2012–2014 years, showed that Ae. variabilis Eig. and Ae. kotschyi Boiss. with T. aestivum L. hybrid lines were characterized by a higher grain protein content (mean 15.7%) in comparison to the parental wheat cultivars (mean 13.4%). Grain protein content of parental Aegilops species was the highest and varied from 23,4% (Ae. variabilis Eig.) to 25.1% (Ae. kotschyi Boiss.). Among Ae. variabilis Eig. with T. aestivum L. hybrids, the Ae. variabilis Eig. × Rusałka hybrid line was distinguished, which had 17.6% total grain protein content, while from Ae. kotschyi Boiss. × T. aestivum L. hybrids most grain protein contained Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka (17.0%) and (Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka) × Piko hybrid lines (16.3%). Grain protein content of wheats varied from 12.8% (Korweta) to 14.9% (Rusałka). Increased rainfall in the period April-July impacted positively on 1000-grain weight of hybrid lines, and negatively on the average protein content of the grain. The highest average protein content was observed in grain hybrid lines in 2012 (16.5%), when rainfall was the lowest in three years of research. In subsequent years, at 2–3 times higher rainfall, the protein content was lower (2013 – 15.9%, 2014 – 15.0%). Such an effect is not observed in the case of wheat varieties and Aegilops species. The grains of the hybrid lines were well filled out, and their shape and colour were intermediate or similar to the grains of the wheat varieties. Average 1000-grain weight hybrid lines of the three years of the study was similar (33.1 g) to the 1000-grain weight parental varieties of wheat (33.9 g). Hybrid strains with a higher protein content in the grain can be a valuable source of genes in breeding quality wheat.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.