Idea dostosowywania przestrzeni publicznych do potrzeb wszystkich użytkowników jest coraz bardziej popularna w polskich miastach. Aby poprawnie kształtować te przestrzenie, należy skupić szczególną uwagę na diagnozie występujących w nich problemów. Jest to szczególnie ważne, jeśli wziąć pod uwagę postępujący proces starzenia się społeczeństwa oraz fakt, że koło 12% naszego społeczeństwa to osoby z niepełnosprawnościami.Inwentaryzacja to jeden ze sposobów pozwalających na identyfikację barier występujących w przestrzeniach publicznych. Przykładem działań wykorzystujących tę metodę jest prowadzony od 2014 r. przez Akademickie Koło Naukowe Gospodarki Przestrzennej przy współpracy ze Stowarzyszeniem Inwestycje dla Poznania projekt naukowo-badawczy Poznańska Mapa Barier. Jego głównym założeniem jest określenie poziomu dostępności poznańskich przestrzeni publicznych i jednoczesne wskazanie obszarów dysfunkcyjnych. Prowadzone badania uwzględniają szczególne potrzeby grup o ograniczonej mobilności, np. osób z niepełnosprawnościami czy osób starszych. Efekty prac nad projektem przyczyniły się do zwrócenia uwagi na problem dostępności przestrzennej wśród ich użytkowników.Celem pracy jest przedstawienie Poznańskiej Mapy Barier jako dobrej praktyki w planowaniu przestrzennym miast mającej na celu poprawę dostępności oraz jakości przestrzeni publicznych.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Proces starzenia się społeczeństw jest zjawiskiem, który występuje nie tylko w Polsce, ale i na świecie. W referacie omówiony został projekt Światowej Organizacji Zdrowia, Global Age-Friendly Cities uznającej znaczenie starzejącej się populacji, globalizację i urbanizację za zjawiska, które w coraz większym stopniu kształtować będą naszą przyszłość. W projekcie udział wzięły 33 miasta ze wszystkich kontynentów. W opublikowanym w 2007 r. przez WHO dokumencie zawarte zostały rady, jak poprzez rozwój społeczności, zmianę polityki i wsparcie tworzyć przyjazne dla ludzi starszych społeczności miejskie. Przedstawione zostały przykłady dwóch miast, które przystąpiły do programu: Londynu i Saanich. Polska nie przystąpiła do programu WHO, ale w Polsce podejmowane są liczne rozproszone inicjatywy zmierzające do zmiany sytuacji ludzi starszych w mieście.
EN
The process of ageing is a phenomenon that occurs not only in Poland but around the world. The paper discusses a project run by the World Health Organization (WHO): Global Age-Friendly Cities, which recognizes the importance of an ageing population, globalization and urbanization as a phenomenon that will increasingly shape our future. A total of 33 cities from all continents took part in the project. The report, published in 2007 by the WHO, contains advice on how to support age-friendly urban communities through community development, policy change and increased support. The paper presents case studies of two cities that have joined the program: London and Saanich. Poland has not joined the WHO program, but many scattered initiatives are undertaken to change the situation of elderly people in the cities.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.