Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Jeszcze o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny w twórczości Norwida

100%

Sawicki S.

|

tom 40

205-208

EN

The article joins the discussion on the question whether Cyprian Norwid properly understood the dogma of immaculate conception.

PL

Głos w dyskusji: czy Norwid właściwie rozumiał dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny.

2

Sakralna sztuka liturgiczna w nauczaniu Kościoła

100%

Klejnowski-Różycki D.

|

nr 12: Homiletyka

75-88

EN

Expression of faith through art (painting, sculpture and others) for Christians is not an optional but obligatory thing, because it expresses their faith in the incarnation of God in Jesus Christ. For such a statement, the Church came through several centuries. In the end, he formulated his position at the Councils, in the teaching of popes and theologians, also under the influence of political disputes. However, the teaching of the Church about the importance and the function of sacred liturgical art has not received its reception until today. For this to happen, artists must explore the faith of the Church, and the faithful must learn the “language” of art with which they profess their faith, learn about it, remember the presence of saints in their lives, move their feelings towards faith and decorate sacred space.

PL

Wyrażanie wiary poprzez sztukę (malarstwo, rzeźbę i inne) dla chrześcijan nie jest rzeczą dowolną, lecz obowiązkową, bo wyraża wiarę we wcielenie Boga w Jezusie Chrystusie. Do takiego stwierdzenia Kościół dochodził przez kilka stuleci. Ostatecznie sformułował swe stanowisko na soborach, w nauczaniu papieży i teologów także pod wpływem politycznych dysput. Jednak nauczanie Kościoła o znaczeniu i funkcji sakralnej sztuki liturgicznej do dzisiaj nie doczekało się swojej recepcji. Aby to nastąpiło, artyści muszą zgłębiać wiarę Kościoła, a wierni muszą poznawać „język” sztuki, za pomocą którego wyznają swoją wiarę, poznają ją, przypominają sobie o obecności świętych w ich życiu, poruszają swe uczucia ku wierze, a także dekorują przestrzeń sakralną.

3

Czynnik religijny w wychowaniu i samowychowaniu

80%

Parysiewicz B. M.

|

nr 5

95-110

EN

The article takes up the problem of understanding the religious education in the contemporary social and cultural context. It analyses the leading contemporary cultural attitudes, those of activism and autonomy in the perspective of building personal holiness of the believer, confronting them with the attitudes of submission to the will of God in a spirit of humility. The article addresses the issue of human subjectivity and its absolutist interpretation, in which freedom has no limits, which makes it difficult to adopt the Christian ideal of education, based on the active search for the will of God and obedience to it. The article also takes up the question of dogmas as a form of objectification of human religious experience, necessary for the proper development of religiosity and the way to holiness of life. The last issue discussed is a prayer as a tool for spiritual development and the obstacles and their consequences in the proper understanding and use of prayers, caused by mixing orders of spiritual and cultural myths.

PL

Artykuł podejmuje problem rozumienia wychowania religijnego we współczesnym kontekście społeczno-kulturowym. Analizuje wiodące dla współczesnej kultury postawy aktywizmu i autonomii w perspektywie budowania osobistej świętości wierzącego, konfrontując je z postawami poddania się woli Bożej w duchu pokory. Ukazuje, w jaki sposób postawy te, połączone z subiektywizmem poznania, zaburzają rozwój religijny człowieka, stanowiąc przeszkodę w przyjmowaniu łaski Bożej. Artykuł podejmuje kwestię podmiotowości człowieka i jej absolutystyczną interpretację, w której wolność nie ma ograniczeń, co znacznie utrudnia przyjęcie chrześcijańskiego ideału wychowania, opartego na aktywnym poszukiwaniu woli Bożej i posłuszeństwie jej. Artykuł podejmuje też kwestię dogmatów jako formy obiektywizacji religijnego doświadczenia człowieka, koniecznej do prawidłowego rozwoju religijności i drodze ku świętości życia. Ostatnim, omawianym zagadnieniem jest modlitwa jako narzędzie rozwoju religijnego oraz przeszkody i ich skutki we właściwym rozumieniu i wykorzystaniu modlitwy, powstałe na skutek mieszania porządków duchowych i mitów kulturowych.

4

Boże macierzyństwo Maryi jako umiłowany dogmat w nauczaniu Jana Pawła II wyrażony w pielgrzymkach do Polski

80%

Bucki Ł.

|

2017

|

tom 24

205-234

PL

Artykuł ukazuje najbardziej charakterystyczne elementy nauczania Jana Pawła II na temat dogmatu Bożego macierzyństwa Maryi. Stanowi syntetyczną analizę opartą na homiliach i przemówieniach wygłoszonych przez Papieża podczas pielgrzymek do Ojczyzny. Mariologia papieska zawarta w katechezie narodowej stanowi nowe ujęcie mariologii tradycyjnej, opartej na nauczaniu Kościoła, a w szczególności pierwszego dogmatu maryjnego ogłoszonego na Soborze Efeskim w 431 roku. Papież swoje nauczanie, uwzględniające różne kierunki mariologii współczesnej, opiera przede wszystkim na osiągnięciach Soboru Watykańskiego II, a więc VIII rozdziału Konstytucji dogmatycznej o Kościele oraz adhortacji apostolskiej Marialis cultus Pawła VI. Również wydana przez Jana Pawła II encyklika Redemptoris Mater poświęcona Błogosławionej Maryi Dziewicy ma swoje odbicie w papieskiej katechezie narodowej. Z przemówień i homilii Papieża wygłoszonych podczas jego pielgrzymek do Ojczyzny, zawierających bogactwo treści maryjnych i mariologicznych, wynika, że Jan Paweł II konsekwentnie wskazywał nam na Maryję jako matkę Boga.

EN

The article shows the most characteristic elements of the teaching of John Paul II on the dogma of the divine motherhood of Mary. It represents a synthetic analysis, based on the homilies and speeches delivered by the Pope during a pilgrimage to his homeland. The Pope’s Mariology, concluded in the national catechesis, represents a new approach of traditional Mariology, based on the teachings of the Church, and in particular the first Marian dogma announced at the Council of Ephesus in 431. Pope bases his teaching primarily on the achievements of Second Vatican Ecumenical Council Vatican II, in the form of Chapter VIII of the Dogmatic Constitution of the Church and the Apostolic Exhortation Marialis Cultus of Paul VI, while taking into account the different directions of contemporary Mariology. Also released by Pope John Paul II's encyclical Redemptoris Mater, dedicated to the Blessed Virgin Mary, is reflected in the papal national catechesis. From the Pope's speeches and homilies delivered during his pilgrimage to Poland, containing a wealth of Marian and Mariological content, John Paul II has consistently pointed us to Mary as the mother of God.

5

Reinterpretacja dogmatu trynitarnego w świetle zasad współczesnych teorii literatury

80%

Strumiłowski J.

|

nr 1

135-149

EN

The possibility to adapt some theories of literature to the dogmatic theology in the area of trinitology does not mean the application of these strategies to the dogmatic formulas, but to the revealed Reality as such. Thus, it includes a transference of the interpretative mechanisms from the logical field to the ontological one. Such a transference implies a scrupulous analyse tending to prove its legitimacy. On the other hand, this application, justified among others by paradigmatism of ontological rules over logical ones, allows to reinterpret not only the content of dogma in its essence, but also to redefine or precise the trinitarian ontology in the context of the postmodern philosophy.

PL

Możliwość adaptacji niektórych teorii literatury w dogmatyce na obszarze trynitologii nie dotyczy zastosowania owych strategii względem sformułowań dogmatycznych, lecz względem samej rzeczywistości objawionej. Dochodzi tutaj zatem do przeniesienia mechanizmów interpretacyjnych z płaszczyzny logicznej na ontologiczną. Przeniesienie takie z jednej strony domaga się gruntownej analizy stwierdzającej jego zasadność. Z drugiej strony natomiast samo zastosowanie, uprawomocnione między innymi faktem paradygmatyczności zasad ontologicznych względem logicznych, pozwala nie tylko na dokonanie reinterpretacji samej treści dogmatu w jego istocie, lecz także na redefinicję lub doprecyzowanie ontologii trynitarnej w kontekście filozofii postmodernistycznej.

6

Zachodni kamień węgielny pod chalcedoński drogowskaz kierujący ku tajemnicy Boga i człowieka

51%

Zatwardnicki S.

|

tom 9

|

nr 2

213-230

EN

Contribution of the Western Church Christology summarized in Leo the Great’s thought turned out to be crucial in formulating the Chalcedonian dogma. The pope’s thought was formed also as a reaction to reflection of schools in Alexandra and Antioch. The article mentions the relation between the pope’s Christology and soteriology. It stresses the role of Christ’s humanity in salvation of a man. One may say that owing to Leo’s “dyophysitic” Christology the Council Fathers affirmed the humanity of Christ. From that perspective the Chalcedon Council is not only a guidepost on the way leading to the mystery of Jesus Christ, but it also secondarily indicates the mystery of a man.

PL

Sobór w Chalcedonie każe wyznawać Chrystusa nie „z” dwóch natur, ale „w” dwóch naturach. Zawdzięczamy to określenie „diofizyckiej” chrystologii Leona Wielkiego. Dzięki papieskiej myśli człowieczeństwo Chrystusa zostało afirmowane. Chalcedoński drogowskaz prowadzi nie tylko w głąb misterium Chrystusa, ale wtórnie również ku tajemnicy człowieka.