Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Пастырское служении для разведённых в „Amoris Laetitia”

100%

Basystyi P.

|

nr 4

37-53

EN

In this article, the author tried to present the topic of the pastoral ministry concept’s development for people living without Holy Matrimony by the example of the previous Code of Canon Law of 1917 and New Code of Canon Law of 1983. Influence on changing the situation of those living in a civil marriage or divorced and remarried poste-synodal Apostolic Exhortations „Familiaris Consortio” of 1981 and „Amoris Laetitia” of 2016. According to the author, the opportunity to join the Sacraments of the Church, prescribed in the last post-synodal Apostolic Exhortation are primarily a consequence of the evolutionary process rather than revolutionary innovations, although there are many different points of view on this topic. That is why the exhortation „Amoris Laetitia” talks about accompanying, discerning and integrating weakness, but in confidentiality. The important things, according to the author, are letters from individual bishops or Episcopal Conferences that have supported the Holy Father and have already taken advantage of the prescribed opportunities helping their parishioners to return to the church community and become actively involved in its life.

2

Między ograniczonością ludzką a prawem Bożym. Duszpasterstwo miłosierdzia w sytuacjach nieregularnych

71%

Polak M.

|

nr 1(23)

195-207

EN

The apostolic exhortation of Pope Francis Amoris laetitia formulates a number of indications regarding the pastoral care of families. They also apply to so-called marital irregular situations. One of the main principles of pastoral care in such situations is responsibility for man, for his spiritual development. This responsibility requires good pastoral understanding of various situations and accompanying the man on his ways of spiritual development. This article proposes the application of the paradigm of mercy as a principle proper for this kind of pastoral work.

PL

Adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia formułuje szereg wskazań dotyczących duszpasterstwa rodzin. Dotyczą one także tak zwanych małżeńskich sytuacji nieregularnych. Jedną z głównych zasad duszpasterstwa w takich sytuacjach jest odpowiedzialność za człowieka, za jego duchowy rozwój. Ta odpowiedzialność wymaga dobrego rozeznania duszpasterskiego różnorodnych sytuacji oraz towarzyszenia na drogach duchowego rozwoju. Niniejszy artykuł postuluje przyjęcie paradygmatu miłosierdzia jako zasady właściwej dla tego rodzaju duszpasterstwa.

3

Problematyka dopuszczenia do Komunii św. osób żyjących w tzw. sytuacjach nieregularnych

63%

Przygoda D.

Kościół i Prawo

|

2018

|

nr 7 (20) nr 2

125-139

PL

Artykuł przedstawia szeroką analizę zagadnienia duszpasterskiej opieki nad członkami Kościoła, którzy rozwiedli się i wstąpili w nowy związek lub znajdują się w innej „nieregularnej sytuacji”. Synody rodziny w latach 2014 i 2015 rozważały możliwość dopuszczenia do sakramentu pokuty i Eucharystii osób rozwiedzionych, które zawarły nowy związek. Większość biskupów nalegała na utrzymanie dotychczasowej dyscypliny ze względu na konstytutywny związek między uczestnictwem w Eucharystii i komunii z Kościołem, a także jego nauczaniem o nierozerwalności małżeństwa.

EN

This article offers a broad analysis on the theme pastoral care of Church members who got divorced and entered into new unions, or their situation is “irregular” in some way. The 2014 and 2015 Synods on the Family considered the possibility of granting the divorced and remarried access to the sacraments of penance and the Eucharist. Most bishops insisted on maintaining the present discipline because of the constitutive relationship between participation in the Eucharist and communion with the Church as well as her teaching on the indissolubility of marriage.

4

Lifelong Catechesis as a Response to People's Life Needs

51%

Platovnjak I. , Prijatelj E.

|

tom 51

124-136

PL

Chociaż Słoweński Plan Pastoralny (2012) jasno stwierdza, że katecheza jest dla każdego człowieka na każdym etapie życia i że powinna trwać przez całe życie, to jednak pomija wiele grup osób, takich jak rodzice z małymi dziećmi, osoby pogrążone w żałobie, wdowy, rozwiedzeni itp. Wielu z nich i innych czuje się niewysłuchanych i niemile widzianych w Kościele. W niniejszym artykule autorzy próbują odpowiedzieć na pytanie: co należy wziąć pod uwagę, aby katecheza przez całe życie odpowiadała potrzebom życiowym dorosłych i aby powyższe grupy osób nie były pomijane? Najpierw autorzy podają kilka doświadczeń związanych z niewysłuchaniem i nieprzyjęciem przez różnych wiernych. Następnie ukazują postawy, jakie powinni mieć katecheci w katechezie całożyciowej, aby ci, którzy odbierają ich katechezę, otrzymali odpowiedzi na swoje najgłębsze potrzeby życiowe. Wreszcie pokazują, jak proponować katechezę całożyciową tym grupom ludzi, aby każdy z nich miał poczucie, że Bóg go odnalazł w jego konkretnej sytuacji przez katechetę, że Bóg go akceptuje przez katechetę i chce mu pomóc w szukaniu i znajdowaniu odpowiedzi na jego konkretne pragnienia, potrzeby i pytania, a także, że będzie mógł wzrastać w wierze w swojej konkretnej sytuacji.

EN

Although the Slovenian Pastoral Plan (2012) makes it clear that catechesis is for every person in every stage of life and that it should be lifelong, it overlooks many groups of people, such as parents with young children, the grieving, the widowed, the divorced, etc. Many of these and others feel unheard and unwelcomed in the Church. In this article, the authors try to answer the question: what needs to be taken into account in order to ensure that lifelong catechesis responds to the life needs of adults and that the above groups of people are not overlooked? First, the authors give some experiences of the unheard and unreceived nature of different believers. Then they show the attitudes that catechists should have in lifelong catechesis so that those who receive their catechesis will receive answers to their deepest needs in life. Finally, they show how to offer lifelong catechesis to these groups of people so that each one of them will feel that God has found him or her in his or her concrete situation through the catechist, that God accepts him or her through the catechist and wants to help him or her to seek and find the answer to his or her concrete wants, needs and questions, and that he or she will also be able to grow in faith in his or her concrete situation.

5

Duszpasterska troska o osoby w sytuacjach nieprawidłowych

51%

Kozak J.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2021

|

nr Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18

117-135

PL

W artykule przytoczone zostały wskazania dotyczące duszpasterskiej troski Kościoła o osoby żyjące w sytuacjach nieprawidłowych (nieregularnych). Postawa członków Kościoła, zarówno duszpasterzy, pracowników duszpasterstwa rodzin jak i wszystkich wiernych powinna brać za wzór Jezusa Chrystusa, Dobrego Pasterza, poszukującego każdej zagubionej owcy. Poszukiwanie sposobów duszpasterskiej troski jest poprzedzone działaniem łaski Bożej, działającej w życiu wierzących od chrztu świętego. Propozycje duszpasterskie powinny być adekwatne do sytuacji życia i możliwości poszczególnych osób. Duszpasterskie towarzyszenie i rozeznawanie może prowadzić do coraz pełniejszej realizacji Bożego za-mysłu w sytuacjach, w których osoby żyją i dążą do zbawienia.

EN

The article presents indications concerning the pastoral care of the Church for people living in irregular situations. The attitude of members of the Church, both pastors, family pastoral workers and all the faithful, should follow Jesus Christ, the Good Shepherd, who is looking for every lost sheep. The search for ways of pastoral aetiti preceded by the action of God’s grace, which has been active in the lives of believers since their baptism. Pastoral proposals should be adequate to the life situation and abilities of individual people. Pastoral accompaniment and discernment can lead to even more complete realization of God’s plan in situations in which people live and strive for salvation.