Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Disability pension granted due to the reduction of prospects for success in the future

100%

Mularski K. , Grzesiowski K.

|

nr 2 ENG

86-107

PL

The aim of this article is to interpret the conditions for, and the content of, a claim for an appropriate disability pension granted due to the reduction of prospects for success in the future (referred to as the third disability pension condition under Article 444 § 2 of the Civil Code). The chosen subject of analysis is primarily justified by the relative lack of attention this disability pension has received in legal literature compared to pensions granted due to other conditions specified in Article 444 § 2 CC. The authors focus on resolving some of the interpretative doubts in the civil law related to the phrase “reduction of the prospects for success in the future”. The derivative conception of legal interpretation serves as the foundation for their analyses. The article posits that a claim for a pension due to the reduction of prospects for success in the future is available to every natural person (including a conceived child) who has suffered a bodily injury or health disorder resulting in a loss of the ability to work (in the broad sense of the term), including the ability to perform household chores and, consequently, the material or financial benefits such work would provide. According to the authors, the provision’s apparent role is to resolve interpretative doubts regarding the pecuniary benefits that the aggrieved party would likely obtain in the future. This likelihood is higher than low or small, but lower than the probability bordering on certainty (or at least very high), which is the usual requirement for lost benefits in order to be granted a disability pension. This result of the interpretation is fully justified in both functional and systemic interpretative directives, as the legislator, to a certain extent, favours the interests of the person who suffered personal injury over those of the entity responsible for the damage.

2

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 17 września 2020 r., I CSK 628/18

72%

Serwach M.

|

nr 2

91-100

EN

The judgment of the Supreme Court of 17 September 2020 (I CSK 628/18) refers to the infringement of personal interests and so-called outsourcing, which is increasingly being applied by insurers during winding-up proceedings and subsequently in the course of activities aimed at determining whether the circumstances justifying the payment of a cash benefit have not changed. In the contentious factual circumstances, which became the basis for the Supreme Court’s deliberations, a detective agency, having concluded a contract of mandate with the insurer, performed verification procedures to confirm the legitimacy and the amount of the compensation annuity received by the victim of a traffic accident. However, the investigation was conducted in an inappropriate way, using psychological coercion, copying medical records, test results and medicines – including recording and taking pictures of the victim, having conversations with neighbours about his daily routine, and finally obtaining the victim’s blank signature on a sheet of paper where detectives later added his consent to conduct verification and an unlawful receipt of a declaration of liability for giving false statements. Their conduct led to an infringement of personal interests, including the right to privacy and the right to security. The courts of different instances interpreted the facts differently and adopted various legal interpretations: from the acceptance of the insurer's liability for infringement of the victim’s personal interests by the outsourced detective company (district court), through ruling on the lack of liability and, above all, the lack of insurer’s capacity to initiate proceedings (court of appeal), to the confirmation of liability under certain conditions. The author of this generally positive gloss presents and evaluates arguments cited by the Supreme Court. She also organizes and verifies disputable issues. In addition to identifying a variety of legal problems and doubts in this respect, she emphasizes the practical importance of this judgment and the question of the insurer's liability for activities or omissions by third parties providing outsourced services.

PL

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2020 r. (I CSK 628/18) dotyczy zagadnienia naruszenia dóbr osobistych oraz tzw. outsourcingu, z którego ubezpieczyciele korzystają coraz częściej w czasie prowadzonego postępowania likwidacyjnego, a także później w toku czynności zmierzających do ustalenia, czy nie doszło do zmiany okoliczności uzasadniających wypłatę określonego świadczenia pieniężnego. W spornym stanie faktycznym, który stał się podstawą rozważań Sądu Najwyższego, na podstawie umowy zlecenia zawartej z ubezpieczycielem firma detektywistyczna przeprowadziła postępowanie weryfikacyjne w celu potwierdzenia zasadności oraz wysokości renty odszkodowawczej uzyskiwanej przez poszkodowanego w wypadku komunikacyjnym. Czynności detektywistyczne zostały jednak przeprowadzone w sposób nieprawidłowy z zastosowaniem przymusu psychicznego, kopiowaniem dokumentacji medycznej, wyników badań, leków – wraz z nagrywaniem poszkodowanego, robieniem mu zdjęć, prowadzeniem rozmów z sąsiadami w celu ustalenia jego aktywności życiowej, a w końcu – z uzyskaniem podpisanej in blanco kartki, na której następnie detektywi wpisali zgodę poszkodowanego na prowadzenie czynności weryfikacyjnych, oraz bezprawnym odebraniem od niego oświadczenia o odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań. Swoim postępowaniem doprowadzili do naruszenia dóbr osobistych tego podmiotu w postaci prawa do prywatności oraz prawa do poczucia bezpieczeństwa. Sądy poszczególnych instancji odmiennie interpretowały wskazany stan faktyczny, przyjęły też różną interpretację prawną: od przyjęcia odpowiedzialności ubezpieczyciela za naruszenie dóbr osobistych poszkodowanego przez firmę detektywistyczną działającą w ramach outsourcingu (sąd okręgowy), poprzez uznanie braku odpowiedzialności, a przede wszystkim braku legitymacji czynnej ubezpieczyciela (sąd apelacyjny), po potwierdzenie tej odpowiedzialności na określonych warunkach. Autorka w pozytywnej, co do zasady, glosie przedstawia argumenty przywołane przez Sąd Najwyższy, dokonuje ich oceny, porządkuje sporne zagadnienia oraz je weryfikuje. Zwraca uwagę na mnogość problemów prawnych oraz wątpliwości w tym zakresie, a także wskazuje na praktyczne znaczenie niniejszego orzeczenia i na samą problematykę odpowiedzialności ubezpieczyciela za działania lub zaniechania osoby trzeciej wykonującej określone czynności – zlecone jej na zasadach tzw. outsourcingu.

3

Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 grudnia 2012 r. (K 9/12)

72%

Roicka P.

|

nr 4

52-71

PL

W wyroku z 19 grudnia 2012 r. Trybunał Konstytucyjny wypowiedział się w kwesti i zgodności z Konstytucją przepisów ustawy z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 118; dalej też jako ustawa przejściowa), która wprowadziła w 2012 r. kwotową waloryzację świadczeń emerytalno-rentowych wymienionych w ustawie. Z wnioskiem o zbadanie jej konstytucyjności wystąpił Prezydent RP oraz Rzecznik Praw Obywatelskich. Odnosząc się do zarzutów wnioskodawców, sąd konstytucyjny uznał, iż ustawodawca nie naruszył przepisów Konstytucji, a wprowadzona przez niego nowelizacja jest uzasadniona zasadami równowagi fi nansów publicznych państwa oraz solidarnością społeczną.

EN

In the ruling of the 19th of December 2012 the Constitutional Tribunal gave its views on the constitutional nature of the regulations of the act of the 13th of January 2012 on changes to the act on retirement and social security pensions from the Social Security Fund as well as on matters derived from other acts (Legal Gazette position 118; subsequently also as a transitionary act) which brought into force in 2012 a quota indexation for those retirement-social security pensions enumerated in the act. Both the President of the Polish Republic and the Polish Ombudsman brought a motion for the constitutionalism of the said to be verifi ed. In reply to the accusations of the applicants the Constitutional Court ruled that the legislator had not contravened any regulations of the Constitution and that the amendment brought is in accordance with the principles of both balance within state fi nances as well as social solidarity.