Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: designated

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

An abstract approach to bivalence

100%

Woleński J.

Logic and Logical Philosophy

2014

tom 23

nr 1

3–15

This paper outlines an approach to the principle of bivalence based on very general, but still elementary, semantic considerations. The principle of bivalence states that (a) “every sentence is either true or false”. Clearly, some logics are bivalent while others are not. A more general formulation of (a) uses the concept of designated and non-designated logical values and is captured by (b) “every sentence is either designated or non-designated”. Yet this formulation seems trivial, because the concept of non-designated value is negative. In order to refine the analysis, the class of anti-designated values has been distinguished. The non-trivial version of the principle of bivalence is expressed by (c) “every sentence is either designated or anti-designated”. The last part of the paper mentions some extralogical reasons for considering the principle of bivalence with truth being a designated value as intimately connected to human thinking and behavior.

Zasada przezroczystości znaku. Punkt widzenia Leona Koja

42%

Dębowski J.

Filozofia i Nauka

2020

tom 8

nr 2

201-216

The article consists of two parts. In the first one (introductory) I recall-following Edmund Husserl, Stanisław Ossowski and Adam Schaff-the main formulations of the “principle of transparency of the sign.” In these formulations it is usually said about (1) the transparency of the sign regarding objects denoted by the sign (denoted, designated and/or named), or (2) the transparency of the sign regarding its meaning (respectively, events, states of affairs and facts designated by the sign). However, as Husserl pointed out, one can also speak about (3) the transparency of the sign in relations to the activities and mental states of the sign’s users (senders and recipients). After all, only due to the transparency of the sign understood in this way, it is possible for people to communicate with each other, thus the sign can also has an expressive and communicative function. In turn, the second part of the article (essential) contains a reconstruction of the Leon Koj’s approach; Koj gave a consistently formalized form to the theory of sign based on the principle of transparency-the form of an axiomatized logical system (using Quine’s formalism from his Mathematical Logic). One of Koj’s main goals was also to indicate the close relationship between semantics and pragmatics, and even the primacy of pragmatics over semantics. Formal-logical tools have also shown that the theory of sign based on the principle of transparency neither contravene The Law of Non-Contradiction (at least in its psychological formulation), nor contain or imply semantic antinomies such us antinomy of the liar. Because it is a theory easily negotiable with Alfred Tarski’s theory of language levels.

Artykuł składa się z dwóch części. W części pierwszej (wprowadzającej) przywołuję - m. in. w ślad za Edmundem Husserlem, Stanisławem Ossowskim i Adamem Schaffem - główne sformułowania „zasady przezroczystości znaku”. W sformułowaniach tych mówi się najczęściej bądź o (1) przezroczystości znaku wobec przedmiotów przez znak oznaczanych (denotowanych, desygnowanych i/lub nazywanych), bądź o (2) przezroczystości znaku wobec jego znaczenia (resp. zdarzeń, stanów rzeczy i faktów przez znak wyznaczanych). Wszelako, na co zwracał uwagę Husserl, można również mówić o (3) przezroczystości znaku wobec czynności i stanów umysłowych użytkowników znaku (nadawców i odbiorców); wszak tylko dzięki tak rozumianej przezroczystości znaku możliwe jest porozumiewanie się ludzi ze sobą, a tym samym znak może pełnić również funkcję ekspresyjną i komunikacyjną. Cześć druga artykułu (zasadnicza) zawiera rekonstrukcję stanowiska Leona Koja, który teorii znaku opartej o zasadę przezroczystości nadał postać konsekwentnie sformalizowaną - postać zaksjomatyzowanego systemu logicznego (przy wykorzystaniu formalizmu Willarda van Ormana Quine’a z Mathematical Logic). Jednym z głównych celów Leona Koja było również wskazanie na ścisły związek semantyki z pragmatyką, a nawet prymat pragmatyki nad semantyką. Narzędzia formalnologiczne pozwoliły też wykazać, iż teoria znaku oparta o zasadę przezroczystości ani nie narusza zasady niesprzeczności (przynajmniej w jej sformułowaniu psychologicznym), ani nie zawiera i nie implikuje antynomii semantycznych typu antynomia kłamcy. Jest bowiem teorią łatwo uzgadnialną z Alfreda Tarskiego teorią stopni języka.