Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Chemical composition and antifungal activities of Ziziphora tenuior and Z. clinopodioides essential oils against dermatophytes

100%

Mahboubi M. , Tabar R. H. , Mahdizadeh E.

Herba Polonica

|

2018

|

tom 64

|

nr 2

EN

Ziziphora species are traditionally used for treatment of different infectious and non-infectious diseases as antiseptic agents. The aim of this study was to evaluate the chemical composition of Ziziphora clinopodioides and Z. tenuir essential oils and their antifungal effects againt five strains of dermatophytes. GC and GC-MS methods were used for essentional oils analize. The anti-elastase activities were determined by porcine pancreatic elastase assays. 48 different compounds were identified in these two essential oils, which thymol, p-cymene, 1,8-cineole and γ-terpinene were their major components. The anti-dermatophyte activities of essential oils against dermatophytes showed that the essential oils (150 ppm) inhibited the mycelium growth, about 5–100%, which Z. clinopodioides essential oil had higher mycelium growth inhibition (28–100%) than that of Z. tenuir oil. The MIC and MFC values of essential oils were 0.01–1 μl/ml. 0.5 μl/ml essential oils inhibited porcine pancreatic elastase, dose-dependently. Due to the anti-dermatophyte and anti-elastase effects of Ziziphora sp., it can be considered as natural antifungal agent for more clinical and pre-clinical trials.

PL

Rośliny z rodzaju Ziziphora są tradycyjnie stosowane w leczeniu różnych chorób infekcyjnych i nieinfekcyjnych ze względu na swe działanie antyseptyczne. Celem pracy było określenie składu chemicznego olejków eterycznych Ziziphora clinopodioides i Z. tenuir oraz działania przeciwgrzybiczego przeciwko pięciu dermatofitom. Skład chemiczny olejków badano za pomocą GC i GC-MS. Działanie antyelastazowe badano z wykorzystaniem świńskiej trzustkowej elastazy. W dwóch olejkach zidentyfikowano 48 różnych składników, wśród których głównymi były tymol, p-cymen, 1,8-cyneol i γ-terpinen. Badanie aktywności antydermatofitowej olejków pokazało, że olejki eteryczne (150 ppm) hamowały wzrost mycelium o około 5–100%. Olejek eteryczny z Z. clinopodioides bardziej hamował wzrost mycelium (28–100%) niż olejek z Z. tenuir. Wartości MIC i MFC olejków eterycznych wynosiły 0,01–1 μl/ml. Stężenie 0,5 μl/ml olejków eterycznych hamowało elastazę trzustki świńskiej w sposób uzależniony od dawki. Z powodu działania antydermatofitowego i antyelastazowego Ziziphora może być uważana za naturalny środek przeciwgrzybiczy, który wymaga dalszych badań przedklinicznych i klinicznych.

2

Potentially pathogenic fungi in the material collected by the Specialist Regional Hospital, Lodz

84%

Rusiecka M. , Lipowczan G.

Acta Mycologica

|

2010

|

tom 45

|

nr 2

EN

The mycobiota responsible for the development of pathological changes of the skin and its adnexa in patients presenting at the Specialist Regional Hospital, Łódź, with suspected superficial mycosis between 01 May 2003 and 30 April 2005 is analyzed. In total of 2144 isolations 39.96% were dermatophytes, 39.39% were yeast-like fungi and 20.65% were moulds. Candida albicans was the most frequently diagnosed species in fallowed by Trichophyton rubrum.

PL

Zakażenia grzybicze, a szczególnie powierzchowne grzybice skóry, paznokci i włosów, stanowią obecnie poważny problem epidemiologiczny i terapeutyczny na całym świecie, a ich liczba nieustannie wzrasta. Obserwowane zmiany dotyczą zarówno częstości jak i rodzaju grzybic i związane są z warunkami geograficznymi, klimatycznymi a także stopniem uprzemysłowienia i urbanizacji danego terenu. Celem pracy była analiza wyników badań osób kierowanych w okresie 01.05.2003–30.04.2005 do Pracowni Mikologiczno-Wenerologicznej Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala im. dr Wł. Biegańskiego w Łodzi z podejrzeniem zakażeń grzybiczych skóry i\lub jej przydatków. Dokonano przeglądu mikobioty na podstawie opisu przypadków klinicznych. Przebadano 5514 (100%) osób: 3370 (61,12%) kobiet i 2144 (38,88%) mężczyzn. Dodatnie wyniki mikologiczne uzyskano u 2103 (38,14%) osób. Spośród 2475 (100%) wszystkich izolacji u kobiet i mężczyzn łącznie, na dermatofity przypadało 989 (39,96%), grzyby drożdżoidalne 975 (39,39%), a na grzyby pleśniowe 511 (20,65%) izolacji. Najliczniej izolowanymi gatunkami u wszystkich badanych były: Candida albicans (34,22%) i Trichophyton rubrum (23,68%). Wśród dermatofitów najczęściej notowano T. rubrum (59,25%), znacznie rzadziej Microsporum canis (20,53%) oraz T. mentagrophytes var. granulosum (15,87%). Wśród grzybów drożdżoidalnych zdecydowanym dominantem był C. albicans (86,87%), a wśród grzybów pleśniowych Scopulariopsis brevicaulis (13,31%). W przypadku 68,67% zakażeń identyfikację zakończono na zaliczeniu czynnika infekcyjnego do grupy grzybów pleśniowych.

3

Strains differentiation of Microsporum canis by RAPD analysis using (GACA)4 and (ACA)5 primers

84%

Dobrowolska A. , Debska J. , Kozlowska M. , Staczek P.

Polish Journal of Microbiology

|

2011

|

tom 60

|

nr 2

XX

Molecular analysis of dermatophytes (based on PCR fingerprinting) revealed high clonal differentiation between the genus and species. Microsporum canis (zoophilic dermatophyte, belonging to genus Microsporum), responsible for most cases of tinea capitis in children, tinea corporis in adults and dermatophytoses in cats, is very unique in comparison with other dermatophytes. Results of most molecular studies show that there is no clonal differentiation within M. canis as distinct from other species. The aim of this study was application of (GACA)4 repetitive primer and (ACA)5 primer for typing of M. canis strains isolated from human and animals in Central Poland. Fungal strains: 32 clinical isolates of M. canis, originated from patients from Central Poland; 11 strains isolated from infected cats (6) and dogs (7), reference strains of M. canis (CBS 113480), T. rubrum (CBS 120358), T. mentagrophytes (CBS 120357) and E. floccosum (CBS 970.95). The genomic DNAs of the strains were used as a template in RAPD reaction. No differentiation was observed for the analyzed M. canis strains using (GACA)4 and (ACA)5 typing.

4

Badania wzrostu i aktywnosci enzymatycznej szczepow Microsporum gypseum i Trichophyton ajelloi wyizolowanych z osadow sciekowych

67%

Janda-Ulfig K. , Ulfig K. , Plaza G.

Roczniki Państwowego Zakładu Higieny

|

2007

|

tom 58

|

nr 2

481-488

PL

Celem pracy było porównanie wzrostu i aktywności wybranych enzymów szczepów dermatofitów geofilnych, Microsporum gypseum i Trichophyton ajelloi, wyizolowanych z osadów ściekowych W pracy wykorzystano podłoża stałe oraz test API-ZYM®. Dermatofity miały zdolność do produkcji żelatynazy, katalazy i ureazy, nie wytwarzały celulazy, pektynazy i poligalakturonazy. Słabą aktywność amylazy i deoksyrybonukleazy stwierdzono u części badanych szczepów. Żaden szczep nie miał zdolności do hydrolizy kazeiny mleka. Dermatofíty miały zdolność do hydrolizy tributyryny, oleju rzepakowego i oleju Biodiesel, jak również wykazywały wzrost na pożywce z dodatkiem oleju napędowego. Na pożywce z tributyryną oraz na pożywkach z olejem rzepakowym i olejem Biodiesel stwierdzono odpowiednio hamowanie i stymulację wzrostu dermatofitów; olej napędowy nie miał wpływu na wzrost tych grzybów. Wzrost i aktywność enzymatyczna M. gypseum były wyższe od wzrostu i aktywności T. ajelloi. Wyższa aktywność enzymatyczna może wiązać się z patogennością M. gypseum.

EN

The study was to compare growth and enzymatic activity of Microsporum gypseum and Trichophyton ajelloi isolates from sewage sludge. Agar media and the API-ZYM® test were used. The isolates showed weak gelatinase, catalase and urease activities and did not produce cellulase, pectate lyase and polygalacturonase. In some strains poor amylase and DNA-se activities were observed. No strain was able to hydrolyze casein. The strains were found to hydrolyze tributyrin, rapeseed oil and Biodiesel oil and to grow on Diesel oil medium. On the medium containing tributyrin and on the media with rapeseed oil and Biodiesel oil additions, inhibition and stimulation of fungal growth was observed, respectively. Diesel oil did not affect the growth of these fungi. The growth and enzymatic activity of M gypseum was found to be better than the growth and activity of T. ajelloi. Higher enzymatic activity can be associated with the pathogenicity of M. gypseum.

5

The application of MALDI-TOF MS for dermatophyte identification

67%

Dabrowska I. , Dworecka-Kaszak B.

Annals of Parasitology

|

2014

|

tom 60

|

nr 3

EN

Dermatophytes are keratinolytic fungi responsible for a wide variety of diseases of the skin, nails and hair of mammals. Their identification is often complicated, labor-intensive and time consuming due to the high degree of intra-species morphological similarity, and also requires scientific knowledge and practice. The aim of this study was to demonstrate that MALDI-TOF MS technique may be a faster and more sophisticated method useful for the identification of dermatophytes and mycoses in general.

6

Interactions between selected geophilic fungi and pathogenic dermatophytes

59%

Ulfig K.

Roczniki Państwowego Zakładu Higieny

|

1996

|

tom 47

|

nr 2

137-142

EN

Interactions between selected geophilic fungi (keratinofytic and keratinophylic species) and pathogenic dermatophytes were examined in dual cultures on Sabouraud glucose agar (SGA). It was demonstrated that Trichophyton mentagrophytes var. mentagrophytes together with T. mentagrophytes var., quinceanum are the species most sensitive to the influences of the geophilic fungi. Microsporum persicolor was found to be more resistant to these influences. Only a few geophilic species inhibited the growth of M. canis on SGA. Keratinophilic species, unable to initiate hair decomposition but utilize the products of this process, exerted the larger inhibitory effect on the pathogenic dermatophytes than keratinofytic fungi.

PL

Na pożywce Sabourauda (SGA) przebadano wzajemne oddziaływania pomiędzy wybranymi grzybami geofilnymi (gatunkami keratynofilnymi i keratynolitycznymi) i pasożytniczymi dermatofitami. Wykazano, że Trichophyton mentagrophytes var. mentagrophytes oraz T. mentagrophytes var. quinceanum są gatunkami najwrażliwszymi na wpływ grzybów geofilnych. Microsporum persicolor był bardziej odporny na ten wpływ. Tylko kilka gatunków geofilnych hamowało wzrost M. canis na SGA. Grzyby keratynofilne, niezdolne do zainicjowania rozkładu włosów ale wykorzystujące produkty tego rozkładu, wykazywały większy wpływ na dermatofity pasożytnicze niż gatunki o silnych właściwościach keratynolitycznych.