Trudno obecnie wyobrazić sobie jakąkolwiek działalność w obszarze techniki od projektowania i konstruowania począwszy, a na obsłudze i konserwacji skończywszy, w której nie oczekiwalibyśmy, że będzie ona prowadzona przez kompetentnych przedsiębiorców. Takie są nasze, konsumentów oczekiwania. Kompetencje przedsiębiorcy prowadzącego działalność to nie tylko jego osobiste kwalifikacje zawodowe, ale także stosowane przez niego w czasie prowadzenia działalności wyposażenie techniczne, i co równie ważne, umiejętność posługiwania się tym wyposażeniem! Na kompetencje przedsiębiorcy składają się więc: kompetentny personel (wiedza, umiejętności i doświadczenie praktyczne, znajomość procedur postępowania), wyposażenie techniczne (sprzęt, narzędzia, urządzenia, aparaty, przyrządy) oraz procedury postępowania. Dotyczy to w równym stopniu firmy 1-osobowej, jak i dużego przedsiębiorstwa.
Zwiększone zainteresowanie zastosowaniem urządzeń ziębniczych oraz znaczny postęp techniczny w dziedzinie chłodnictwa i klimatyzacji stwarza nowe problemy w zakresie kompetencji zawodowych pracowników tej branży. Osoby takie powinny mieć odpowiednią wiedzę, kwalifikacje i umiejętności praktyczne, a także powinny nieustannie podnosić kwalifikacje. Tak to rozumieli twórcy europejskiej normy EN 13313 (polski odpowiednik: PN-EN 13313).
Tematem pracy jest porównanie wzorów służących do wyznaczenia wartości współczynnika wnikania ciepła podczas skraplania czynników ziębniczych. Do porównania wybrano dwa czynniki ziębnicze: R404A i R507. W związku z tym, że większość wzorów określających współczynnik wnikania ciepła podczas skraplania powstała na podstawie doświadczeń prowadzonych w oparciu o czynniki wycofane lub wycofywane z użycia (np.: R11, R12 i R22), w drugiej części opracowania przedstawiono porównanie zmian wartości współczynnika wnikania ciepła podczas skraplania czynników R22 i R502 oraz ich substytutów: R404A i R507. Porównanie oparto na wzorach wybranych jako reprezentatywne w pierwszej części pracy. Zmianę współczynnika wnikania ciepła przedstawiono graficznie jako funkcję powierzchniowej gęstości strumienia masy (ak = f(mk)).
W artykule oceniono wpływ temperatury międzystopniowej na ogólną efektywność energetyczną urządzenia kaskadowego. Do analizy wybrano urządzenie kaskadowe z CO2 (R744, dwutlenek węgla) w niskim stopniu kaskady oraz z NH3 (R717, amoniak) w wysokim. Analizę przeprowadzono przy ustalonych skrajnych temperaturach skraplania (tC,HT = 40°C) i parowania (tE,LT = -54°C) dla zakresu temperatury międzystopniowej tm = (-23 - 7)°C. Na podstawie przeprowadzonych obliczeń za optymalną ze względów energetycznych uznano wartość temperatury międzystopniowej tm = -17°, dla której COP = 1,31 oraz ?c = 0,56. W rozważanym zakresie temperatur międzystopnio-wych tm = (-23 - 7)°C różnica pomiędzy maksymalną i minimalną wartością pracy dla całego urządzenia wynosi 15%. Dla obliczonej optymalnej temperatury międzystopniowej dokonano porównania analizowanego urządzenia kaskadowego z urządzeniem jedno-stopniowym z R22, działającym w takich samych warunkach. Stwierdzono, że urządzenie kaskadowe jest lepsze od urządzenia jednostopniowego zarówno pod względem termodynamicznym, jak i ekonomicznym.
EN
In this paper influence of intermediate temperature on energy efficiency of cascade system was assessed. For evaluation cascade unit with CO2 (R744, carbon dioxide) in low stage and NH3 (R717, ammonia) in high stage was chosen. Evaluation was conducted at set condensation and evaporation temperatures (tC,HT = 40°C, tE,LT = -54°C) for intermediate temperature range tm = (-23 - 7)°C. After calculation intermediate temperature tm = -17°, was regarded as optimal with respect to energy, with this intermediate temperature COP = 1,31 and ?c = 0,56. At considered range of intermediate temperature tm = (-23 - 7)°C difference between maximum and minimum work for unit amounted 15%. Evaluated cascade unit working at previously calculated optimal intermediate temperature was compared to single stage unit with R22 working at the same conditions. It followed that cascade unit is better than single stage unit with respect to both thermodynamics and economy.
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Warstwa ozonowa jest warstwą chroniącą powierzchnię ziemi przed nadmiernym promieniowaniem ultrafioletowym. Niektóre z czynników ziębniczych po dostaniu się do górnej warstwy atmosfery niszczą ozon, doprowadzając nawet do tworzenia się tzw. dziury ozonowej. Aby zapobiec takim zjawiskom, wprowadzono regulacje prawne, które mają ograniczyć ilość tego rodzaju szkodliwych substancji dostających się do atmosfery. W artykule przytoczono najistotniejsze nakazy i zakazy dla osób używających substancji niszczących ozon.
EN
The ozone layer is a layer in Earth’s atmosphere which contains relatively high concentrations of ozone. This layer absorbs Sun’s high frequency ultraviolet light, which is damaging to life on Earth. Traditionally, fluorocarbons, especially chlorofluorocarbons were used as refrigerants, but they are being phased out because of their ozone depletion effects. They are currently subject to prohibition discussions on account of their harmful effect on the climate. In 1997, FCs and HFCs were included in the Kyoto Protocol to the Framework Convention on Climate Change. In 2006, the EU adopted a Regulation on fluorinated greenhouse gases, which makes stipulations regarding the use of FCs and HFCs with the intention of reducing their emissions. The provisions do not affect climate-neutral natural refrigerants.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.