Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Dlaczego nowa duchowość nie może być realną alternatywą dla tradycyjnej religii?

100%

Ptaszek R. T.

Paedagogia Christiana

|

2015

|

tom 1/35

113-126

PL

Artykuł pisany jest z punktu widzenia filozofii religii rozwijanej przez Lubelską Szkołę Filozoficzną. W tekście wyróżniam i charakteryzuję trzy dominujące we współczesnej kulturze formy duchowości. Prezentuję też argumenty za tezą o zasadniczej odmienności nowej duchowości i tradycyjnej religii (czyli – w naszej kulturze – chrześcijaństwa). Najważniejszą przyczyną różnic miedzy nimi jest fakt, że podstawę religii stanowi otwarcie człowieka na Boga, a jej praktykowanie jest sposobem wyrażania wiary. Natomiast nowa duchowość proponuje współczesnemu człowiekowi indywidualne poszukiwania, których celem ma być odkrywanie technik pozwalających na doświadczanie przeżyć uprzyjemniających i wzbogacających jego duchowe życie. Tak zasadnicza odmienność powoduje, że żadna z form rozwijanej współcześnie nowej duchowości nie jest w stanie stać się realną alternatywą dla chrześcijaństwa.

EN

The article is written from the point of view of realistic (classical) philosophy as proposed and developed in the Lublin Philosophical School. First, I distinguish three forms of spirituality we can see in contemporary culture of Europe. Next I present the crucial differences between the new spirituality and traditional religion (that is – in our culture – Christianity). The most important source of the differences between Christianity and new spirituality is the fact that Christianity is a complex of internal and external actions by which a man worships God, whereas new spirituality does not refer to any transcendent reality, and is not a way of expressing a man’s faith, but only provides experiences brightening up the human life. This is the reason why no form of new spirituality can replace the Christian religion.

2

Nowa książka o dawnych aniołach

100%

Obremski K.

|

nr 1(6)

191-201

EN

The subject of the following review is an over 250-page book by Dariusz Dybek entitled Anioł w piśmiennictwie polskim XVII i XVIII wieku (2012). Devoted to one subject and providing a thorough analysis of the subject matter, it can be regarded as a monograph, and in particular, a problem monograph since it is “an in-depth and source study”, as Henryk Markiewicz puts it. However, Dariusz Dybek’s assumption of the equal status of the Baroque and the Enlightenment angelofanic works and angelology is disputable because the Enlightenment sources have to be described as overwhelmingly Saxon (waving aside the division into “Saxon half century” and “Stanislavian half century” is unacceptable from the historic and literary perspective). The values of Dariusz Dybek’s book can be appreciated by way of comparison of his work with an earlier study by Danuta Künstler-Langner Anioł w poezji baroku. Dzieje postaci w kulturze dawnej Europy (2007).

FR

Le roman, comptant plus de deux cent vingt pages, de Dariusz Dybek intitulé Anioł w piśmiennictwie polskim XVII i XVIII wieku (2012) est l’objet du compte rendu. On peut en dire qu’il est une monographie parce qu’il se caractérise par l’unité du sujet y abordé, et par la présentation complète de la matière analysée. Plus précisément, c’est une monographie approfondie, car on peut décrire ce livre tout en citant les paroles de Henryk Markiewicz : « un ouvrage exhaustif et faisant référence aux sources ». L’égalité de la production angélophanique baroque et celle du Siècle des Lumières ainsi que l’angélologie adoptée par Dariusz Dybek est litigieuse parce qu’il faut déterminer les sources des Lumières comme des sources en général saxonnes (dans la perspective historico-littéraire, il est inacceptable de passer sous silence la division en « demi-siècle saxon » et « demi-siècle du règne de Stanislas II »). Toutefois, on peut apprécier les qualités du livre de Dariusz Dybek tout en le comparant avec l’ouvrage de Danuta Künstler-Langner, publié plus tôt et intitulé Anioł w poezji baroku. Dzieje postaci w kulturze dawnej Europy (2007).

3

Philosophy on Relations between Religion and Spirituality

100%

Ptaszek R. T.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2015

|

tom 6

|

nr 3

83-90

PL

W latach 70. XX wieku na Zachodzie pojawił się i zyskał popularność parareligijny ruch New Age. Od tego czasu w kulturze Europy obserwujemy proces, który można opisać jako przechodzenie „od tradycyjnej religii do nowej duchowości”. W artykule, odwołując się do filozofii religii rozwijanej przez Lubelską Szkołę Filozoficzną, autor dokładniej pokazuje zasadniczą odmienność nowej duchowości i tradycyjnej religii (czyli – w naszej kulturze – chrześcijaństwa). Odmienność ta wynika z faktu, że podstawę religii stanowi otwarcie człowieka na Boga, a jej praktykowanie jest sposobem wyrażania wiary. Natomiast istotą nowej duchowości okazują się indywidualne poszukiwania człowieka, których celem ma być odkrywanie technik pozwalających na doświadczanie przeżyć uprzyjemniających i wzbogacających jego duchowe życie. Tak zasadnicza odmienność powoduje, że żadna z form rozwijanej współcześnie nowej duchowości nie jest w stanie stać się realną alternatywą dla chrześcijaństwa.

EN

With the rise of the New Age Movement in the culture of Europe in the 1970’s, the process that may be summarised as a movement “from old religion to new spirituality” began. In the text, Author defines more precisely (on the ground of realistic philosophy cultivated in the Lublin Philosophical School) what spirituality and religion are. The distinction “religion – spirituality” is a basis of my considerations. Religion is a complex of internal and external actions by which a man worships God whereas new spirituality does not refer to any transcendent reality, and is not a way of expressing a man’s faith, but only provide experiences brightening up the human life. This is a main argument for the thesis that attempts to replace traditional religion with new spirituality, undertaken in our culture in the last few decades, are bound to fail.