Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Interpretacje cudów Jezusa

100%

Paciorek A.

|

2008

|

tom 52

|

nr 2

807-818

EN

The author presents two directions of interpreting the Biblical relations of miracles which are represented by great figures of the past, namely St. Augustin and St. Thomas, as well as two directions which clearly marked their existence in our contemporary times. These are the interpretation based on depth psychology (Drewermann) and the interpretation of miracles as images and signs of hope (Theissen, Langner, Metz).

2

„Cudowne łaski, dobrodziejstwa i fawory” – językowy obraz uzdrowienia w Skarbie nieprzebranym dobrodziejstw boskich ks. Jana Kazimierza Steczewicza

75%

Kuska W.

Język. Religia. Tożsamość

|

2016

|

nr 2(14)

85-98

EN

The writing by Steczewicz was published in 1672. Its basic role was the confirmation of glorious occurrences that happened due to the picture of Mother of God which was placed in a Rokinto’s temple. In the third part of the analyzed text, readers can find people’s accounts confirming supernatural activities of the picture, its influence on the occurrences happening in Rokitno and nearby towns, and especially on the health of people who have hope in Mother of God. Collected accounts, their diversity, spectrum of touched strands supplied the linguistic material that is a testimony for the faith of the flock who trust Mary and accept their illness recovery as the glorious activity of the picture.

3

Czy procesy naturalne mogą realizować cele nadnaturalne?

71%

Bugajak G.

|

tom 68

|

nr 4

89-109

EN

The aim of the paper is to seek such an interpretation of the presence and activity of God in nature that could harmonize important truths of faith with scientific understanding of the world, governed in its evolution by chance and devoid of any direction. The search is taken in a few steps. Firstly, classic accounts of teleology are indicated, with the conclusion that the only way of the understanding an idea that the world is purposeful is that in terms of inner teleology: the world is directed not so much by God but towards God. Contemporary discussions about the possibility of God’s aims being realized in nature often concentrate on the notion of general or special divine action. Drawing on some accounts of GDA and SDA the paper supports the view that strict delimitation of what is natural and what divine in a given case is probably impossible. One of the reasons of this impossibility is captured by the principle of the causal closure of the world. With relation to this principle, a need to revise some classic accounts of the miraculous is pointed to. Particularly, “the miracle of the human” does not need any special divine interventions, any special guidance of the evolutionary processes (which are, in any case, truly random), if one accepts a hypothesis of the underdetermination of the goal of creation: If God’s aim is that a special being emerges in nature, able to maintain a conscious relation with its Creator, then such a being (called Human in theology) does not need to be a representative of the species Homo sapiens. Finally, panentheism is pointed to as a truly Christian view of the world; the world which is “fate and destiny” of God himself (Karl Rahner). In such a perspective, the details of the evolutionary development of the world cease to be relevant for religion, and religion frees itself finally from “error and superstition” (John Paul II).

PL

Celem artykułu jest poszukiwanie takiej interpretacji obecności i działania Boga w świecie, jaka pozwoliłaby zharmonizować istotne prawdy wiary z naukowym obrazem świata, którego ewolucja jest rządzona przypadkiem i pozbawiona kierunku. Poszukiwanie to jest realizowane w kilku krokach. Odwołując się do różnych koncepcji celowości wskazuje się najpierw, że jeśli można mówić o tym, że świat ma taką cechę, to nie w sensie zmierzania w określonym kierunku (nauki przyrodnicze takiego kierunku nie wykrywają, więc najrozsądniej jest przyjąć, że go nie ma), lecz w sensie celowości wewnętrznej: świat ze swej natury jest skierowany na Boga. Współcześnie o Bożej celowości w świecie mówi się często w kategoriach ogólnego lub szczególnego działania Boga (general lub special divine action). Artykuł, podejmując tę kwestię zmierza do wniosku, że odróżnienie aspektu naturalnego od nadnaturalnego w danym zdarzeniu jest przypuszczalnie niemożliwe. Na jeden z powodów tej niemożliwości wskazuje tzw. zasada domknięcia przyczynowego, dlatego jest ona analizowana w kolejnym punkcie artykułu. Wskazuje się tutaj między innymi na konieczność zrewidowania niektórych klasycznych koncepcji cudu. W odniesieniu zaś do takich przełomowych zdarzeń z dziejów świata, jak powstanie życia czy pojawienie się człowieka, proponuje się hipotezę niedookreśloności celu stworzenia: Bóg może realizować swoje cele w świecie rządzonym przez autentyczny przypadek, jeśli cele te są rozumiane odpowiednio subtelnie. Na przykład, jeśli celem Boga jest pojawienie się w świecie istoty zdolnej do nawiązania z nim świadomego kontaktu (zwanej w teologii Człowiekiem), to istota taka niekoniecznie musiała przyjąć postać przedstawiciela gatunku Homo sapiens. Na koniec wskazuje się na panenteizm jako na właściwą, prawdziwie chrześcijańską wizję świata, który jest „losem i przeznaczeniem” samego Boga (Karl Rahner). W tej perspektywie, detale ewolucyjnego rozwoju świata przestają być religijnie istotne, a sama religia uwalnia się ostatecznie-po części pod wpływem współczesnej nauki-„od błędu i przesądu” (Jan Paweł II).

4

Wonderment and delight. An outline of the phenomenology of the miracle as an extraordinary event

63%

Świeżyński A.

|

nr 2

123-141

EN

The term ‘miracle’ is often used when we talk about events, the extraordinariness of which follows from the fact that they are inconsistent with our knowledge of the world and with regularities present in it. Most frequently the term ‘miracle’ is used in the religious sense of the word. It means that calling an event a miracle implies not only a declaration that it is an extraordinary–unexpected or extraordinary–improbable one, but also a result of a direct or indirect act of God. A more thorough analysis of the notion of extraordinariness leads us towards distinguishing two more features of the miracle, i.e. its supernaturality and scientific inexplicability. Considering the miracle an event caused by an act of God requires, in turn, the distinguishing of another element, which is the religious significance. A closer analysis of the two characteristics of the miracle understood as an ‘extraordinary event’ should include aspects of the phenomenology of the miracle. This seems still more useful, because the two elements: wonderment and delight are present in the non–religious and religious sense of the miracle, in which they refer to certain situations. We should note that wonderment and delight, understood as elements of the extraordinariness of a miraculous event, play a crucial role in the phenomenology of the miracle, which should be the first step on the way to defining precisely the characteristics of an extraordinary event. The direction of further analyses should be determined by making a distinction between two aspects of the philosophical problem concerning the miracle, namely, ontology and epistemology of the miracle.

PL

Terminem „cud” posługujemy się, najogólniej rzecz ujmując, wtedy, gdy mówimy o zdarzeniach, które charakteryzują się niezwykłością. Niezwykłość ta oznacza, że dane zdarzenie jawi się nam jako niezgodne z ustalonymi i potwierdzonymi prawidłowościami funkcjonowania świata. Najczęściej „cud” jest rozumiany jako zdarzenie niezwykłe, spowodowane przez Boga. Oznacza to, że nazywając jakieś zdarzenie cudem bierzemy pod uwagę nie tylko jego niezwykły charakter, niespodziewaność i nieprawdopodobność wystąpienia, lecz także uznajemy, iż jest ono wynikiem Bożej interwencji. Szczegółowa analiza niezwykłości zdarzenia cudownego prowadzi do wyróżnienia dwóch kolejnych jego cech: ponadnaturalności i naukowej niewyjaśnialności. Z uwagi na to, że cud jest skutkiem działania Boga możemy także mówić o jego religijnym znaczeniu. Bliższa analiza rozumienia ponadnaturalności i naukowej niewyjaśnialności zdarzenia cudownego powinna także uwzględniać aspekt fenomenologiczny cudu. Ujawniające się w tym aspekcie zdarzenia cudownego przyczyny uznania go za niezwykle: zdumienie i zachwyt, stanowią właściwy punkt wyjścia do zrozumienia niezwykłego charakteru cudu. Zatem fenomenologia zdarzenia cudownego wyznacza dalsze kierunki rozważań filozoficznych na temat natury cudu (ontologia zdarzenia cudownego) oraz możliwości jego rozpoznania (epistemologia zdarzenia cudownego).

5

Wunderheilung eine Fundamental Theologische Untersuchung

63%

Anderwald A.

|

nr 9: Teologia fundamentalna i religiologia

35-50

PL

Co lekarze mają wspólnego z uzdrowieniami? Czy teologiczne pojęcie „cud” jest do pogodzenia z aktualnym stanem wiedzy medycznej? W jaki sposób można rozpoznać cudowne uzdrowienia? Skąd wynika ostrożność Kościoła w uznaniu niewyjaśnianych medycznie uzdrowień jako cudowne uzdrowienia w sensie religijnym? Celem podjętych rozważań jest udzielenie odpowiedzi na powyższe pytania z perspektywy współczesnej teologii katolickiej. Struktura rozważań obejmuje najpierw prezentację aktualnego rozumienia cudu jako znaku Boga (1); następnie udziału nauk medycznych w badaniu cudownych uzdrowień w Lourdes (2); teologicznego procesu uznania niewyjaśnialnych medycznie uzdrowień w Lourdes jako cudu w znaczeniu religijnym (3).

EN

What medical doctors have to do with a healing process? Is the theological term “miracle” even compatible with current medical knowledge? How can a miracle cure be recognized? Where does the church's caution come from when recognizing a medically inexplicable healing as a miracle healing in a religious sense? The paper is to present the answer to this question from a perspective of the contemporary Catholic theology. The whole discussion involves firstly a presentation of a new understanding of a miracle as signs from God. The whole procedure involves first of all the idea of a current understanding of miracles as a sign of God (1). Then it will present the participation of medical science in the investigation of the miraculous cures of Lourdes (2). Finally, theological process of recognizing a medically inexplicable healing as a miracle healing in a religious sense will be analyzed (3).

6

Wartość „dowodu z cudu” w procesie kanonizacyjnym

63%

Karpeta T.

|

2017

|

nr 24

101-114

PL

Celem opracowania było przedstawienie potrzeby cudu w dowodzeniu kanonizacyjnym. Autor rozpatrywał fakt uzasadniania i aprobaty cudu oraz propozycje Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych odnośnie do tego tematu. Przedstawił procedurę kanonizacyjną, która przeżywała ciągłą ewolucję, a zarazem ukazał, jak akcentowano w niej sprawę cudu i jakie stawiano wymagania do jego akceptacji. W końcowym paragrafie została przedstawiona aktualna procedura kanonizacyjna dotycząca diecezji, a także wymogi samej Kongregacji. Na podstawie dokonanej analizy tekstów prawnych wykazano wartość dowodu z cudu w dowodzeniu świętości kanonizowanej.

EN

The aim of the study was to show the need of a miracle in proving a canonization. We considered the subject of a miracle’s approval. Moreover, we studied the suggestions made by the Congregation for the Causes of Saints related to this topic. Then, we went through the procedures of canonization which was under a continuous development. In addition, we showed the miracle’s necessity and the requirements for its approval. The current procedure of canonization in the diocese and the Congregation’s requirements were presented in the final section. The value of the miracle’s evidence of proving the sanctity has been based on the legal text analysis made during the study.

7

Canonical Understanding of Martyrdom

63%

Kohútek M.

|

nr 17 (2)

57-71

PL

Przez męczeństwo uczeń upodabnia się do swego Mistrza, który dobrowolnie przyjął śmierć za zbawienie świata i podąża za Nim aż do przelania krwi. Z tego względu Kościół ceni męczeństwo jako wspaniały dar i największy dowód miłości. Męczeństwo i powołanie do męczeństwa nie są owocem ludzkiej decyzji i wysiłku, ale jest odpowiedzią na inicjatywę i wezwanie Boga. Kiedy Bóg zaprasza kogoś do tego świadectwa miłości, dostosowuje go do tego powołania i daje mu możliwość życia w taki sposób, aby dawać świadectwo wierze. Tworzy to żywą wspólnotę między Chrystusem a męczennikiem, w której męczennik może czerpać siłę do swojej decyzji.

EN

By martyrdom a disciple takes likeness to his Master, who voluntarily accepted death for the salvation of the world, and follows Him right until the shedding of blood. For this reason the Church values martyrs as excellent gifts and greatest proofs of love. Martyrdom and the calling to martyrdom are not results of human decision and effort, but answers to God’s initiative and calling. When God calls a person to give this testimony of love, He enables him for this calling, and gives him the ability to live in this loving way of life, and bear witness to faith. This creates a live communion between Christ and the martyr, where the martyr can draw strength for his decision.

8

Cudowne uzdrowienia fizyczne w Skrzatuszu? Ocena teologiczno-fundamentalna świadectw i wnioski pastoralne

63%

Wójtowicz W.

|

2017

|

tom 5

107-120

PL

Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu od początków swego istnienia słynie z łask udzielanych przez wstawiennictwo Maryi. Od początków jego istnienia, tj. od XVI wieku, gromadzone są liczne świadectwa uzdrowień. Władze kościelne już w XVII wieku powołały komisję teologiczną, której prace doprowadziły do uznania ich cudownego charakteru. Czy również współcześnie, korzystając z kryteriów wypracowanych przez teologię fundamentalną, możemy mówić o cudach uzdrowienia dokonujących się w Skrzatuszu? Historia i współczesność tego miejsca przekonują, że można w tym wypadku mówić o fama signorum (sława znaków), tj. o powszechnym przekonaniu, że w sposób wyjątkowy Bóg udziela tutaj swoich łask. Do uznania przez władze Kościoła współcześnie odnotowanych uzdrowień potrzebna byłaby jednak lepiej gromadzona dokumentacja i weryfikacja medyczna oraz utworzenie komisji teologicznej.

EN

The Sanctuary of Dolorous Mother of God in Skrzatusz has been famous from its beginnings of many graces given thanks to the intercession of Mary. And from its beginning in the 16th century there have been gathered testimonies of healings. The Church already in the 17th century established a theological commission, which workings allowed to recognize their miraculous character. Could we also nowadays, using the criteria worked out by the fundamental theology, recognize miraculous healings which took place in Skrzatusz? The history and the present of that place can encourage as to talk of fama signorum (the fame of signs), which means a common conviction of special graces of God provided in that place. However, contemporary healings to be recognized by the authorities of the Church need to be better documented and medically verified, and also there need to be a theological commission constituted.

9

Nowolipki AD 1959, czyli cud w komunistycznej Warszawie

63%

Kaliski B.

|

nr 29

25-49

EN

This article is a study on Catholicism in the Polish People’s Republic and the state authorities’ policy towards the Catholic Church. In October 1959, the metal tower of a Warsaw church began to glow, hich was especially visible at night. The phenomenon was not explained scientifically, and interpreter by many people as a miracle, a sign from God. Many people even saw the Mother of God at the top of the tower. For several weeks, the church attracted crowds of many thousands of gawkers, curious onlookers, and pilgrims. The author describes the reaction of the Church authorities, state authorities (repressive apparatus), and common people drawn to the extraordinary event. The miracle in the Warsaw district of Muranów is one of the most spectacular examples of the manifestation of the believers’ miraculous sensitivity (consciousness).

10

Cud w Piśmie Świętym

51%

Tomaszewski T.

|

2017

|

tom 5

13-24

PL

Z perspektywy biblijnej należy postrzegać cuda jako znaki zbawczego działania Boga. Dlatego autorzy Starego i Nowego Testamentu nie skupiali się na opisywaniu nadzwyczajności samego zjawiska cudu. Przywoływane przez nich cudowne wydarzenia mają prowadzić przede wszystkim do poznania Boga i wiary w Niego, a w konsekwencji – do przyjęcia Jego woli, którą jest zbawienie człowieka.

EN

From the biblical perspective one should perceive miracles as signs of the saving action of God. Therefore, the authors of the Old and New Testaments did not focus on describing the extraordinary phenomenon of the miracle itself. The miraculous events are primarily to know God and to believe in Him, and consequently to accept His will, which is the salvation of man.

11

Wiara jako warunek biblijnego uzdrowienia. Uzdrowienie jako znak budzący wiarę

51%

Łukasz Ł.

|

tom 26

73-88

PL

Wielość cudów i znaków, jakie zapisane są na kartach Biblii, skłania do stawiania pytań o ich właściwe przesłanie. Trudno bowiem uwierzyć, by Bóg czynił je jedynie dla samej ingerencji w świat i życie ludzkie. Jednym z częstszych znaków Boga wobec człowieka jest uzdrowienie z choroby. Również w tym działaniu wyraźnie widać, że Bóg przekracza granice ludzkiego ciała, troszcząc się o całego człowieka. Ewangeliczne sceny są tego niezbitym dowodem. Ważna przy tym jest postawa człowieka, który jest odbiorcą uzdrowienia, a także świadków tego wydarzenia. W artykule zostało ukazane starotestamentalne tło rozumienia cudu-znaku, także na płaszczyźnie terminologicznej. Działanie Boga i Chrystusa, dokonujących uzdrowień, ukazane zostało w kontekście zbawienia, co nadaje tej posłudze właściwe miejsce. Potwierdza to także zaprezentowana terminologia odnosząca się do taumaturgicznej posługi Jezusa. Na tym tle przedstawione zostały relacje między wiarą a uzdrowieniem, zarówno w odniesieniu do Chrystusa, do osoby uzdrawianej, jak i świadków tego wydarzenia. W ostatnim punkcie autor prezentuje realizację posłannictwa uzdrawiania z wiarą i w mocy Ducha Świętego przez Kościół. Cuda biblijne, w tym także uzdrowienia, mogą być właściwie rozumiane tylko w świetle wiary. Nie można bowiem interpretować działania Boga, jeśli się w Niego nie wierzy. Z tego względu w taumaturgicznej posłudze Jezusa, który także działa z wiarą, warunkiem do uzdrowienia jest ufność, że może On dokonać cudu. Do wiary wzywa on tych, których uzdrawia, a także świadków tego wydarzenia. Jednocześnie budzi On i umacnia wiarę, pod wpływem dokonanego uzdrowienia. Do tej misji posłał Chrystus cały Kościół, czego wyrazem jest posłanie i obietnice przekazane Apostołom (Mk 16,15-17).

EN

The multiplicity of miracles and signs that are written in the Bible, prompts us to ask questions about their proper message. It is difficult to believe that God did it only for the sake of interference in the world and in human life. Healing disease is one of the more common signs of God for people. In this action we can clearly see that God transcends the human body and takes care of the person as a whole. The Gospel scenes are the unquestionable proof of that. The attitude of a man, who is the recipient of healing, is important as well as is the attitude of witnesses of this event. The article shows the Old Testament background to understand the miracle-sign, also at the terminology level. The activity of God and Christ, performing healings has been shown in the context of salvation. which gives this ministry the right meaning. This is also confirmed by the terminology presented in relation to the thaumaturgic ministry of Jesus. Based on this background the relationship between faith and healing has been presented in relation to Christ, to the person receiving the healing, as well as to the witnesses of this event. In the last section of the article the author presents the mission of healing with faith and in the power of the Holy Spirit realised through the Church. The biblical miracles, including healings, can be properly understood only in the light of faith. It is impossible to interpret the actions of God, if one does not believe in Him. For this reason, in the thaumaturgic ministry of Jesus, who also acts with faith, trust that He can perform a miracle is a condition for healing. He calls to the faith those, who He heals, as well as witnesses of this event. At the same time He stimulates and strengthens the faith, under the influence of healing. Christ sent the whole Church for this mission,, which is reflected in the message and promises transferred to the Apostles (Mk 16,15-17).

12

Rola cudu w apologetyce przed II soborem watykańskim. Refleksja na podstawie analizy ówczesnych podręczników akademickich

51%

Plata Ł.

|

nr 2

EN

In this article, the author made a reflection on the role of miracle in apologetics lecture before The Second Vatican Council. Looking for answers to this question, firstly the author presented the teaching of The First Vatican Council on miracle and its role. Then he analyzed several Polish academic textbooks of apologetics that had appeared before The Second Vatican Council in order to examine the function of miracle in relation to the Revelation.

PL

W niniejszym artykule autor podjął refleksję nad tym, jaka była rola cudu w wykładzie podręcznikowym apologetyki przed Vaticanum II. Szukając odpowiedzi na to pytanie, najpierw przedstawił nauczanie I Soboru Watykańskiego na temat cudu i jego roli. Następnie poddał analizie kilka polskojęzycznych podręczników akademickich do apologetyki, jakie pojawiły się przed II soborem watykańskim, aby zbadać w nich funkcję cudu w relacji do Objawienia.

13

400 lat cudu „Skrzatuskiej Pani”

51%

Wójcik B. , Marciniec M.

Rocznik Skrzatuski

|

2022

|

tom 10

301-304

14

Rozpacz i pragnienie cudu - Miłosz wobec Zdziechowskiego

51%

Banowska L.

|

tom 10

39-56

EN

The author discusses the relationship between Czesław Miłosz and Marian Zdziechowski (a historian of literature and of ideas, and a Christian thinker), on the basis of the essay Religijność Zdziechowskiego (Zdziechowski’s Religiosity, my own translation) from 1943 and of the poem Zdziechowski from the volume To (It, my own translation) from 2000. The key problem in both texts is assimilation of the philosophy of pessimism into Christianity. Having posed the eternalquestion of theodicy: how is it possible for evil to exist in a world created by a good God, Miłosz presents Zdziechowski’s answer, reminiscent of Charles Secrétan and Vladimir Solovyov namely, that the world is tainted with evil, it is chaotic and irrational and, as such, could not have been made by the hand of God. However, the reality of evil, which negates the existence of the Creator and which leads to despair, is juxtaposed with the voice of inner experience, which recognizes the presence of God as love. That logical contradiction, which demands that reason transcends its own limitations, directs the thinker toward the discovery of God as an impossible but real miracle which ought to be affirmed. As he depicts the professor, Miłosz recognizes some of his own features in the portrait: the realism of experience which has its origins in sensitivity to human suffering, heroism of faith and of religious thinking, and “hunger for God” – a spiritual yearning for another dimension, which not only inspires the intellect but also stirs the imagination.

PL

Artykuł omawia relację między Miłoszem a Marianem Zdziechowskim (historykiem literatury, idei, myślicielem chrześcijańskim) na podstawie eseju Religijność Zdziechowskiego (1943) oraz wiersza Zdziechowski (tom To, 2000). Kluczowym problemem obu tekstów jest asymilacja filozofii pesymizmu w obręb chrześcijaństwa. Podejmując odwieczne pytanie teodycei, jak możliwe jest zło w świecie stworzonym przez dobrego Boga, Miłosz przedstawia odpowiedź Zdziechowskiego (podążającego za Secrétanem i Sołowjowem): świat jest skażony złem, jest bezładem i bezrozumem i jako taki nie mógł wyjść z ręki Boga. Rzeczywistości zła negującej istnienie Stwórcy i prowadzącej do rozpaczy przeciwstawiony jednak zostaje głos doświadczenia wewnętrznego rozpoznający istnienie Boga jako miłości. Ta sprzeczność logiczna, wymagająca przekroczenia przez rozum jego własnych ograniczeń, prowadzi myśliciela do odkrycia Boga jako niemożliwego, a istniejącego, jako cudu, który należy afirmować. Kreśląc portret profesora, Miłosz rozpoznaje w nim w jakiejś mierze własne rysy: wynikający z wrażliwości na cierpienie realizm doświadczenia, heroizm wiary i myślenia religijnego oraz „głód Boga”, duchową tęsknotę za innym wymiarem, poruszającą nie tylko intelekt, ale i wyobraźnię.

15

Cuda z dziećmi w Ewangelii

51%

Charkiewicz J.

|

tom Dzieci w kulturze duchowej Prawosławia

|

nr 11

175-188

EN

Among the many miracles performed by Jesus Christ during His earthly life were those related to children. Despite the problems associated with the precise definition of the term “child” as well as the almost complete lack of information on the age of the healed, it seems that at most five miracles of Christ concerning children can be considered. These are two raisings: the son of the widow of Nain and Jairus’ daughter, and three healings: the son of a king’s servant, the daughter of a Canaanite woman, and a possessed boy. The miracles of raising and healings described in the article are certainly only a part of this kind of occurrences that the Savior performed while on earth, because only they were recorded by the evangelists. They prove that anyone can participate in a miracle, and the necessary condition for a miracle to happen is faith, often combined with prayer and fasting. A kind of exception to this rule was the evangelical miracle of the raising of the son of the widow of Nain, that was done exclusively from Christ’s mercy, thanks to His compassionate human heart. Just as during His life on earth, Christ performed miracles by touch or just by spoken word, or even from a distance, so, thanks to the faith of the petitioner, He can do it at any moment nowadays. It witnesses, still bears witness of God’s infinite omnipotence, for whom nothing is impossible.

16

Naturalizm i jego rola w nauce

44%

Brand L.

|

tom 13

49-74

PL

Filozofia naturalizmu dominuje w myśli naukowej z powodów, które można wyjaśnić, wgłębiając się w jej historię. Niniejszy artykuł podejmuje się oceny charakteru i implikacji naturalizmu w sytuacji, gdy różne jego komponenty badane są oddzielnie. Naturalizm filozoficzny odrzuca możliwość istnienia Boga. Ten rodzaj naturalizmu jest czysto filozoficzny, a zatem nie może być poddany testom naukowym i nie będzie przedmiotem artykułu. Naturalizm metodologiczny (NM) to metoda uprawiania nauki, która nie bierze pod uwagę żadnych czynników o charakterze nadprzyrodzonym. Zdaje się, na pierwszy rzut oka, że jest to nieszkodliwy i konieczny element metody naukowej. Skoro jednak współcześni naukowcy działający w obrębie nauk eksperymentalnych lub obserwacyjnych nie zastanawiają się nad tym, czy powinni uwzględniać przyczyny nadnaturalne w swoich wyjaśnieniach, to trudno twierdzić, że naturalizm metodologiczny jest tej sferze nauki niezbędny. Niemniej, badając historię (na przykład geologiczną lub biologiczną) należy podjąć decyzję, co począć z NM. W artykule zawarto stwierdzenie, że gdy zbadanie świadectw pewnych zdarzeń historycznych jest możliwe, są one pełnoprawnym przedmiotem badań naukowych, nawet jeśli nauka nie może rozważyć wszystkich ich możliwych przyczyn. Przykładem niech będą świadectwa nagłych i rozległych procesów geologicznych, które mogą sugerować (zapoczątkowany przez Boga) globalny potop jako ich przyczynę.

EN

The philosophy of Naturalism dominates scientific thinking, for reasons that can be understood from review of the history of scientific thought. This article evaluates the nature and implications of Naturalism when several components are examined separately. Philosophical Naturalism rejects the possibility that God exists. It is clearly a philosophy, cannot be tested by science, and will not be discussed further in this paper. Methodological Naturalism (MN) is simply a method for doing science that does not accept any supernatural explanations. It seems, on the surface, to be harmless and a necessary part of the scientific method. However, since modern scientists working in areas of experimental, observational science do not seem to puzzle over whether they should invoke the supernatural in their explanations, it seems difficult to claim that MN is necessary in this part of science. However, in the study of history (geological or biological history, e.g.) it is important to decide what to do with MN. This article claims that when we can examine evidence for certain historical events, they are legitimate subjects for science, even if science cannot examine all the possible causes for those events. An example would be evidence for very rapid and extensive geological processes that may suggest a (divinely initiated) global flood as the cause.

17

Dorobek lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej w zakresie chrystologii

44%

Mastej J.

|

nr 9: Teologia fundamentalna i religiologia

55-74

EN

Celem niniejszego artykułu jest ukazanie dorobku lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej w zakresie chrystologii. W części pierwszej przedstawiono krótki zarys badań chrystologicznych z równoczesnym uwyraźnieniem najważniejszych publikacji naukowych lubelskiego ośrodka w zakresie chrystologii. W części drugiej zaprezentowano istotne cechy lubelskiej chrystologii fundamentalnej.

18

Nauka o cnotach w „Dialogach” św. Grzegorza Wielkiego

44%

Pawlak A.

|

nr 2

189-203

EN

Pope Gregory the Great, in his only hagiographical work, the Dialogues, left elaborate teaching on virtues. It is practical to the core and bears a clear pedagogical intention. Gregory wanted the Dialogues readers, prevalently monks, to be granted an encouragement to live a virtuous life. The paramount virtue is humility, which stands at the root of any other virtue. The other important virtues described in Dialogues are poverty, chastity and obedience. Furthermore, as a specific mark of Gregory’s spirituality, the virtue of gravity occurs. The countless examples of saints, mentioned in the Dialogues, are an invitation to live in a close relationship with God since every virtue depends on the grace of God. In this respect, Gregory is an heir of Augustine’s teaching on grace, according to which grace precedes every single good deed of man.