Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Kolik bylo křížových výprav proti husitům? Papežská autorita a její uplatnění ve válce s herezí

100%

Soukup P.

|

nr 4

1015-1045

EN

This article examines the ways in which the crusades against the Hussites were launched. It provides a complete overview of papal bulls issued for the purpose of eradicating heresy in Bohemia and Moravia, and explores the relationship between the crusading bulls and specialized legations. In addition, it investigates the practical implementation of papal ordinances, which was the main task of the anti-Hussite legates. The response of the secular arm to the calls to crusade and the preaching campaigns depended on a number of political considerations, meaning that the dispatch of expeditions did not always correspond to papal proclamations. Recurrent military failures resulted in repeated calls to arms by secular authorities and a re-publishing of crusade bulls by papal agents.

2

Venice in Polish Literature of the Latter Half of the 16th Century and in the 17th Century as a Model Political System, a Leading Centre in the Fight Against the Ottoman Empire, and the Centre of the Pilgrimage Culture

75%

Kuran M.

|

2020

|

nr 9

13-50

EN

The aim of the study is to present at least three reasons why Old Polish writers of the latter half of the 16th century and 17th century wrote about Venice. The first one was the admiration in the nobility-ruled republican political system which emerged in the Republic of Venice, and which was considered as an attractive model by Old Polish thinkers and writers. They, e.g. Palczowski, Górnicki, and Wolan, expressed their convictions in their treatises. The second reason was that of the struggles of Christian states with the Ottoman Empire. Venice constituted the first potential ally and often a leader of European armies intended to participate in the often-planned anti-Muslim crusades. The study references the accounts of the visions of Venice as a leader of crusades as inscribed in the exhortation-related literature. The third reason was the perception of Venice as a safe port for pilgrims travelling to the Holy Land and, more broadly, to the territory of the Ottoman state via the sea. Its image emerged from the accounts of Old Polish pilgrims, travellers, and escaped slaves.

3

Kształtowanie się przekazu o przecięciu jednym ciosem przeciwnika przez Gotfryda Lotaryńskiego w czasie oblężenia Antiochii przez pierwszą krucjatę. Studium źródłoznawcze

51%

Dźwigała B.

|

nr 2

5-28

EN

The article contains the research on the narratives describing the battle of the Bridge Gate (6 March 1098), which took place during the siege of Antioch by the crusaders. I focus on the scene which is the climax of the above-mentioned accounts – in this scene duke Godfrey of Lorraine, in a duel on the bridge in front of the city, cuts in two the Turkish warrior by a single strike of his sword. This survey is divided into three parts. In the first part I summarize the state of research and I analyze the earliest stage of shaping the literary tradition of the studied scene. In the second part I focus on the transformations of the earliest accounts among chroniclers from Capetian France. The third part is devoted to analysis of the later versions of the scene. In the conclusion of the present article I state that account of the Robert the Monk contains the most popular version of the here studied scene. Another point is that narratives even from the end of 12th century and later are written in the connection with the earliest accounts.

PL

W artykule prezentuję badania nad opowieściami kronikarskimi o bitwie pod Bramą Mostową, która odbyła się 6 marca 1098 r., w czasie oblężenia Antiochii przez wojska pierwszej krucjaty. Skupiam się na kulminacyjnym momencie tych opowieści – scenie, w której książę Gotfryd Lotaryński w starciu na moście prowadzącym do Bramy Mostowej jednym ciosem przepołowił muzułmańskiego adwersarza. Swój wywód podzieliłem na trzy części – w pierwszej pokazuję, jakie stanowisko zajmują historycy wobec przekazów o przepołowieniu przeciwnika przez Gotfryda, a także analizuję najwcześniejszy etap kształtowania się przekazu, za który uważam opisy stworzone przez uczestników krucjaty: Rajmunda z Aguilers, Piotra Tudeboda oraz ten zamieszczony w kronice Alberta z Akwizgranu. W drugiej części analizuję modyfikacje i przekształcenia, jakim poddawali omawianą scenę kronikarze z północnej Francji tworzący w pierwszych dwóch dziesięcioleciach XII w. W ostatniej części zajmuję się późniejszymi wersjami tej samej sceny, wnioskując na temat ich związku z wcześniejszymi przekazami. W toku badań okazało się, że najpopularniejszą i najsilniej oddziałującą wersję stworzył kronikarz Robert Mnich, natomiast dostrzegalne są wyraźne związki z najwcześniejszymi wersjami nawet u autorów piszących pod koniec XII w. i później.

4

Święty Dominik w Langwedocji-Lauragais. Duchowość, miejsca i wydarzenia

38%

Brzózy Z. N.

|

tom 61

|

nr 4: Historia Kościoła

29-63

EN

This article presents the places visited by Saint Dominic in Languedoc-Lauragais. It describes Saint Dominic’s stay in Prouilhe, Fanjeaux and Montreal against the background of a religious war against heresy. The author presents relatively or completely unknown details from Dominic’s life and the lives of nuns and brothers in Prouilhe. This text relies on the traditional Catholic sources that give account of the genesis of the Order of Preachers. The sources are discussed against the background of allegations that Dominican brothers supported persecution of heretics. The article aims to show the early days of the Order, before the formal approval of the Holy See in 1216. A particular emphasis is laid on portraying the spiritual profile of Saint Dominic, his preaching and methods of work. To some extent, the paper is an attempt to juxtapose the hagiographic facts about Dominic’s sanctity against the views about his active participation in the persecution of Cathars.

PL

Artykuł przedstawia miejsca pobytu świętego Dominika w Langwedocji -Lauragais. Opisuje pobyt Dominika w Prouilhe, Fanjeaux i Montrealu na tle wojny religijnej z herezją. Przytacza mało znane lub nieznane szczegóły z życia Dominika oraz mniszek i braci z Prouilhe. Tekst odwołuje się do tradycyjnych katolickich źródeł opisujących genezę powstania Zakonu Kaznodziejskiego i umieszcza je w kontekście zarzutów o promowanie przez braci dominikanów przemocy wobec heretyków. Artykuł stara się pokazać początki Zakonu Kaznodziejskiego jeszcze przed jego zatwierdzeniem w 1216 roku. Szczególny akcent położony jest na zarysowanie duchowego profilu Dominika, kaznodziejstwa i jego metod działania. Do pewnego stopnia artykuł jest próbą konfrontacji faktów hagiograficznych, mówiących o świętości Dominika, z przekonaniami o jego aktywnym udziale w aparacie przemocy wobec katarów.