Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: critical geopolitics

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

New Geopolitics – What Is Actually “New”?

100%

Legucka A. , Kopcewicz G. , Olszanecka N. , Urbański D. , Piechowiak-Lamparska J. , Bryc A. , Bojarczyk B. , Jorgensen F. A. E. , Niedziołka D. , Pacześniak A. , Potorski R. , Wincławska M. , Włodkowska-Bagan A. , Jeran A. , Mol A. , Solsbery A. , Dąbrowska I. , Głodkowski M. , Kopcewicz G. , Olszanecka N. , Piechowiak-Lamparska J.

nr 2 (5)

The aim of the article is to show the differences between classical and contemporary geopolitics. Geopolitics was always considering the territory as a main determinant of states development but globalization began to offer a world structured in a very different way. In the “global village” the territory is less important as it used to be. That is why modern geopoliticians have been changing the meaning of the geographical factor. About geopolitics scholars started to write, again 1. They show it in a wider perspective, as a space/place (for example “virtual space”) or imagined space/place (for example “lost homeland”) or just people’s perception (meta-geography) of the world order, different countries, politics and culture. The question raised in the article is: Can we identify a new geopolitics as new scientific approach to explore world politics or is it just derivation of the classical geopolitical concepts? Full text: http://bazhum.muzhp.pl/czasopismo/589/?idno=14760

Polish Geopolitical Codes Illustrated with the Example of the Electoral Programs of the Major Political Parties in 1991 – 2011

84%

Macała J.

tom 56

7-20

Artykuł dotyczy badań nad polskimi kodami geopolitycznymi po 1989 r. Problem ten nie doczekał się na razie szerszych studiów naukowych ani publikacji. W tym aspekcie badania mają szczególne znaczenie dla analizy p olityki zagranicznej Polski, która musiała na nowo określić swoje miejsce w Europie i gruntownie przebudować relacje zewnętrzne, czyli także zdefiniować nowe kody geopolityczne. Systematyka kodów zastosowana w niniejszym tekście opiera się na definicji Colina Flinta, z kluczowym podziałem na sojuszników i wrogów. W oparciu o analizę dyskursu można stwierdzić, iż najważniejszymi sojusznikami Polski w tych kodach są USA, Unia Europejska, Niemcy, wrogiem zaś Rosja. Na ogół dosyć czytelnie widać w programach wyborczych zasadniczą zmianę kodów geopolitycznych Polski po 1989 r. ze wschodniej na zachodnią: wrogowie z okresu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zostali sojusznikami, a przymusowy sojusznik został wrogiem. Jednak ich konkretyzacja jest na ogół mało oryginalna i schematyczna. Na polskich kodach geopolitycznych odciskały się wyraźnie silne wpływy hegemonicznych kodów geopolitycznych państw Zachodu, głównie USA. Natomiast najsłabiej obecny był ostatni kod geopolityczny, czyli próba wytłumaczenia wyobrażeń geopolitycznych naszych elit opinii publicznej. W dużej mierze potwierdza to autorytarny wymiar polskiej, „odgórnej” transformacji, a także dominację elit nad społeczeństwem.

This article is concerned with the research on Polish geopolitical codes following 1989. The problem has not yet been the subject of broader scientific studies or publications. In this aspect, the research is of particular importance for the analysis of foreign policy of Poland, which had to redefine its place in Europe and to fundamentally rebuild external relations, that is also to define the new geopolitical codes. The code system used in this text is based on Colin Flint’s definition, with the key division into allies and enemies. Based on the analysis of discourse, it can be stated that the most important allies of Poland in these codes are the USA, the European Union, Germany, and the enemy is Russia. In general, the fundamental change of Poland’s geopolitical codes following 1989 – from the east side to the west – can quite easily be seen in the electoral programs: the enemies of the People’s Republic of Poland’s period became allies, and the forced ally became an enemy. However, their concretization is generally not original and rather schematic. The Polish geopolitical codes have been exerted with strong influences of the hegemonic geopolitical codes of the West, mainly those of the United States. On the other hand, the last geopolitical code, the attempt to explain to the public the geopolitical imaginations of our elites, has been the weakest. This largely confirms the authoritarian dimension of Polish top-down transformation as well as the dominance of the elites over the society.

Russian Geopolitical Advancements in the Black Sea Region: the Annexation of Crimea

67%

Kushnir O.

tom 56

111-135

Aneksja Krymu nie wydaje się być zwykłym wydarzeniem we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Od czasów II wojny światowej nie doszło jeszcze do precedensu w Europie, kiedy jedno państwo na podstawie wątpliwych przesłanek forsownie aneksowało fragment innego państwa. Ten artykuł ma za zadanie analizę aneksji Krymu w kontekście trwającego kryzysu ukraińskiego i określenie podstaw agresywnej polityki Rosji w regionie Morza Czarnego. W tym celu zostały podjęte następujące kroki. Przede wszystkim przeanalizowane zostały ostatnie wypowiedzi rosyjskich urzędników i oficjalne dokumenty Kremla. Po drugie, opisana i wyjaśniona została (poprzez zastosowanie metodologii meta-geografii i soft power security) ulubiona taktyka Kremla do osiągania swoich celów geopolitycznych. Po trzecie, przedstawione zostały perspektywy rozwoju Krymu uwzględniające jego stopniową transformację w antynatowską twierdzę.

The annexation of Crimea is not an ordinary event in contemporary international relations. Since WWII, there has been no precedent in Europe when one state under dubious premises has forcefully annexed a part of another state. This article scrutinizes the Crimean case in the context of the ongoing Ukrainian crisis and uncovers the rationale behind Russia’s aggressive policies in the Black Sea Region. To accomplish this task, several steps have been undertaken. Primarily, the recent speeches of Russian officials and Kremlin-originated documents have been analyzed. Secondly, the tactics favored by the Kremlin to achieve its geopolitical goals have been explained and assessed (through applying frameworks of meta-geography and soft power security). Thirdly, the future prospects for Crimea with its gradual transformation in the counter- NATO fortress have been outlined.