Celem pracy stało się zweryfikowanie różnic w estymacji czynników wpływających na credit rating banków nadawanych tym samym podmiotom przez dwie agencje ratingowe. Dokonano przeglądu literaturowego na temat zjawiska inflacji credit ratingów oraz zakupu not przez emitentów. Postawiono następujące hipotezy badawcze: 1) Credit rating banków nadawany przez dwie agencje ratingowe determinowany jest istotnością statystyczną różnych wskaźników finansowych banków. 2) Im większa agencja ratingowa, tym bardziej optymistyczne oceny. Do badania zebrano dane dotyczące credit ratingów banków oraz wskaźników finansowych dla lat 1998–2015 w ujęciu kwartalnym i porównano wyniki dla poszczególnych grup agencji ratingowych. Próbę podzielono na trzy podpróby, mianowicie na noty nadawane jednocześnie przez S&P i Moody, S&P i Fitch oraz Moody i Fitch. Do badania wykorzystano uogólnione modele panelowe.
EN
The aim of the paper was to verify the differences in the estimation of the factors affecting the banks’ credit ratings given the same issuers by two different rating agencies. The literature about the credit ratings’ inflation phenomenon and the credit ratings shopping has been reviewed. The following hypotheses have been put forward: Banks’ credit ratings assigned by the two rating agencies determined the significance of various financial ratios. The bigger the rating agency, the more optimistic assessment. For the purposes of the study, data have been collected on banks’ credit ratings and their financial indicators for the years 1998–2015 on a quarterly basis and results have been compared for individual groups of credit rating agencies. The sample has been divided into three sub-samples, namely notes broadcast simultaneously by S&P and Moody, S&P and Fitch, and Moody and Fitch. In the study, the ordinary probit panel data models have been used.
Celem artykułu jest analiza determinant mających wpływ na credit rating banków należących do strefy euro. W związku z tym dokonano przeglądu literaturowego, na podstawie którego postawiono hipotezę: istotny statystycznie wpływ na credit rating danego banku wywierają wskaźniki jakości aktywów, zyskowności, płynności, adekwatności kapitałowej. Do weryfikacji postawionej hipotezy zastosowano logitowe modele panelowe. Do badania zebrano informacje na temat publikacji długoterminowych ratingów kredytowych banków w latach 1998-2015. Credit ratingi zdekodowano liniowo na dane o charakterze liczbowym. Jako zmienne niezależne wykorzystano wskaźniki finansowe. Do badania użyto danych kwartalnych. Niezbędne dane pozyskano z bazy Thomson Reuters
Credit scores are critical for financial sector investors and government officials, so it is important to develop reliable, transparent and appropriate tools for obtaining ratings. This study aims to predict company credit scores with machine learning and modern statistical methods, both in sectoral and aggregated data. Analyses are made on 1881 companies operating in three different sectors that applied for loans from Turkey’s largest public bank. The results of the experiment are compared in terms of classification accuracy, sensitivity, specificity, precision and Mathews correlation coefficient. When the credit ratings are estimated on a sectoral basis, it is observed that the classification rate considerably changes. Considering the analysis results, it is seen that logistic regression analysis, support vector machines, random forest and XGBoost have better performance than decision tree and k-nearest neighbour for all data sets.
The aim of the paper is to analyse the differences between foreign and domestic notes given to banks by credit rating agencies. Following a literature review, the following hypothesis was proposed: Financial indicators have a stronger impact on the credit ratings of domestic rather than of foreign banks. The hypothesis was verified using panel ordered probit models. The analysis was based on European banks’ long-term issuer credit ratings given by S&P, Fitch and Moody between 2000 and 2015.
PL
Celem artykułu jest analiza różnic w notach dotyczących zobowiązań wyrażonych w walucie krajowej i zagranicznej. Przeprowadzono badania literaturowe i postawiono następującą hipotezę badawczą: wskaźniki finansowe silniej wpływają na credit rating banku dotyczący zobowiązań w walucie krajowej niż zagranicznej. Hipoteza została zweryfikowana z użyciem panelowych uproszczonych modeli probitowych. Analiza została przygotowana dla długoterminowych ratingów emitenta europejskich banków, które zostały nadane przez S&P, Fitch i Moody w latach 2000–2015.
Celem artykułu jest analiza czynników determinujących credit rating banków z krajów Europy Zachodniej. Na podstawie dokonanego przeglądu literaturowego postawiono dwie hipotezy badawcze. Pierwsza z nich zakłada, iż istotny statystycznie wpływ na credit rating analizowanego banku mają wskaźniki finansowe dotyczące adekwatności kapitałowej, jakości aktywów, jakości zarządzania, zyskowności oraz płynności. Druga hipoteza wskazuje zaś, że czynnikami determinującymi rating kredytowy banku są wskaźniki makroekonomiczne kraju oraz nadana mu ocena ratingowa. Wykorzystano dane kwartalne obejmujące lata 2010–2017, pochodzące z bazy Thomson Reuters oraz statystyk prowadzonych przez OECD zebrane dla banków komercyjnych krajów Europy Zachodniej. Na podstawie przygotowanych danych przeprowadzono obliczenia z użyciem statycznych modeli panelowych. Jako zmienną zależną wykorzystano długoterminowe ratingi nadawane bankom przez dwie największe agencje ratingowe na świecie, tj. S&P Long-term Issuer Rating (Foreign) oraz Moody’s Long-term Issuer Rating (Foreign). Zmienne zależne natomiast obejmują wskaźniki finansowe oraz wskaźniki makroekonomiczne kraju, będącego siedzibą banku oraz credit rating tego kraju.
EN
The aim of the article is to analyze the determinants affecting credit ratings of banks from Western European countries. On the basis of the literature review, two research hypotheses were put forward. The first of these assumes that the financial indicators related to capital adequacy, asset quality, management quality, profitability and liquidity have a statistically significant effect on the credit rating of the analyzed bank. The second hypothesis indicates that the factors determining the bank’s credit rating are the country’s macroeconomic indicators and the rating assigned to this country. The analysis used the quarterly data for the years 2010–2017 from the Thomson Reuters database and OECD statistics collected for commercial banks in Western Europe. Based on the prepared data, calculations were carried out using static panel models. The long-term ratings assigned to banks by the two largest rating agencies in the world, i.e. S&P Long-term Issuer Rating (Foreign) and Moody’s Long-term Issuer Rating (Foreign), were used as a dependent variable. Independent variables, on the other hand, include financial indicators and macroeconomic indices of the country where the bank is located and the credit rating of that country.
Theoretical background: The sovereign creditworthiness and solvency in the context of the pandemic and war crises is one of the biggest challenges that the modern world and the financial market face. It has a key impact on the basic economic indicators, including the price of debt incurred by individual countries and, thus, the profitability of debt securities. The COVID-19 pandemic, which began at the turn of 2019 and 2020, and Russia’s aggression against Ukraine which started on 24 February 2022, have strongly impacted the level of debt of European states and other countries of the world. The energy crisis, which is currently growing, is also taking its toll on the main economic indicators. International credit rating agencies are institutions that have been analysing the sovereign creditworthiness and solvency and individual business entities for many decades. At times, their activities have been the subject of criticism, but their place in the global financial market seems unthreatened and the results of their work still constitute the basic indicator of creditworthiness and solvency evaluation. Purpose of the article: The purpose of this article is to present issues related to the impact of war and pandemic crises on the sovereign creditworthiness and solvency and also the position, role and decisions of international rating agencies. Due to the ongoing war in Ukraine and the COVID-19 pandemic, these are very important issues that have a real impact on the economic condition of individual countries as well as the standard of living of citizens. This article focuses on these elements of the contemporary reality. Research methods: The subject matter and purpose of the article have been illustrated against the background of current theoretical knowledge, historical research and the latest analyses of key economic indicators, such as inflation or bond yields. The study of the impact of wars on sovereign ratings was empirical. To visualise the historical scale of the wars and pandemics destruction, in the analytical part of the study, statistical data has been re-scaled to the current global population. Main findings: The research conducted in this article has indicated that crises related to a pandemic and war have a negative impact on the sovereign creditworthiness and solvency. Historical studies of armed conflicts and pandemics have shown that the former had a significantly greater impact on inflation and bond yields. For example, the level of inflation started to drop within one year after the end of the wars and almost immediately after the end of the pandemic. The same applied to bond yields. Of course, this was directly reflected in the evaluations of international rating agencies. The issues discussed in the article are of practical application, because the on-going war in Ukraine and the COVID-19 pandemic have had a very large impact on the global economy and the financial condition of individual countries. Our research also shows that the war hit the ratings of sovereign countries directly involved in the war, while other countries’ ratings (possibly threatened by aggression from Russia in the future – e.g. EU countries) remain stable.
The basic goal of the article is to analyse the impact of credit rating changes on the rates of return on banks’ shares, considering the entity that asked for assigning a credit rating. The following hypotheses are proposed: banks’ share prices react stronger to the investor-paid credit rating changes. the strongest impact of the banks’ credit rating changes is observed for a downgrade, for both the issuer and the investor credit ratings, while a stronger significant reaction is observed after the moment of publication. The analysis was prepared on the Thomson Reuters Database. The analysis was carried out on data from the years 1980 to 2015, for banks from the European countries, by using event study methods.
Celem artykułu jest analiza wpływu kondycji sektora bankowego na ratingi kredytowe banków. W pracy dokonano przeglądu literaturowego i porównano metodologie stosowane przez Standard&Poor’s (S&P) oraz Moody’s. Na tej podstawie postawiono hipotezę, iż rozwinięty, stabilny i efektywny sektor bankowy pozytywnie oddziałuje na credit rating nadawany poszczególnym bankom. Dane pozyskano z baz Thomson Reuters oraz Banku Światowego. Jako zmienną zależną wykorzystano długoterminowe ratingi kredytowe nadawane bankom przez S&P i Moody’s. Analizę wykonano na danych rocznych dla lat 2005-2015. W badaniach posłużono się modelem regresji panelowej.
EN
The aim of the paper is to analyse the impact of the financial condition of the banking sector on bank credit ratings. The research involves a literature review and a comparison of the methodologies used by S&P and Moody’s. On this basis, a hypothesis is proposed that a developed, stable and efficient banking sector has a positive effect on credit ratings assigned to individual banks. The data used in the study have been collected from the Thomson Reuters and the World Bank. Long-term issuer credit ratings assigned by S&P and Moody's are used as the dependent variable. The analysis is performed on annual data for the years 2005-2015. The study uses panel data models.
Celem artykułu jest weryfikacja wpływu zmian credit ratingu na stopy zwrotu z akcji z uwzględnieniem wielkości agencji ratingowej. Przygotowano przegląd literatury na temat wspomnianych zależności przy uwzględnieniu rodzaju sektora. Zaproponowano następującą hipotezę badawczą: ceny akcji banków słabiej reagują na zmiany credit ratingów niż podmioty spoza sektora bankowego. Najsilniejszy wpływ zmian ratingu obserwuje się w przypadku jego obniżenia. Weryfikacja tej hipotezy została przeprowadzona za pomocą metod badania zdarzeń na danych zebranych z Thomson Reuters Database dla lat 1980–2015. Nieobserwowane zmienne to długoterminowe credit ratingi emitenta nadane bankom i podmiotom niebędącym instytucjami finansowymi. Jako zmienne zależne stosuje się stopy zwrotu z akcji.
EN
The aim of the paper is to verify the influence of credit rating changes on the rates of return on shares taking into account the size of the credit rating agency. A review of literature about the mentioned relationship by type of sector has been prepared. The following hypothesis is proposed: The banks’ share prices show a weaker reaction to credit rating changes than the entities outside the banking sector. The strongest impact of credit rating changes is observed for a downgrade. This hypothesis has been verified by using event study methods on data collected from Thomson Reuters Database through the years 1980 to 2015. The unobserved variables are long term issuer credit ratings given to banks and institutions outside the financial institutions. Rates of return on shares are used as observed variables.
The purpose of this article is to analyze factors that can influence the credit rating granted to European countries by rating agencies. The article analyzes the literature in this field. Methodology used for credit ratings assessment by individual agencies was analyzed, and then the results were summarized. For the empirical study static panel models were used. Data from the World Bank database and the Thomson Reuters database was taken into consideration. The study covered the period 2002–2012. Dependent variables were used as long- and short-term credit ratings given by Standard & Poor's and Moody's Investor Services. The ratings were decomposed linearly for numeric variables. Macroeconomic data was used as dependent variables, among other things, data such as GDP per capita, real GDP growth, inflation, fiscal deficit, balance on the current account, external debt to GDP, foreign exchange reserves.
PL
Celem artykułu jest określenie wpływu determinant na rating kredytowy przyznawany przez agencje ratingowe krajom europejskim. W artykule dokonano przeglądu literaturowego w tym zakresie. Przeanalizowano metodologię nadawania ocen przez poszczególne agencje, a następnie zestawiono otrzymane wyniki. Do badania empirycznego zastosowano statyczne modele panelowe. Wykorzystano dane pochodzące z bazy Banku Światowego oraz z bazy danych Thomson Reuters. Badanie obejmowało lata 2002–2012. Jako zmienne zależne wykorzystano długo- i krótkookresowe ratingi kredytowe przyznawane przez agencje Standard & Poor’s oraz Moody’s Investors Services. Ratingi zdekomponowano liniowo na zmienne numeryczne. Jako zmienne zależne wykorzystano dane makroekonomiczne, m.in. PKB per capita, tempo wzrostu realnego PKB, stopę inflacji, deficyt budżetowy, salda na rachunku obrotów bieżących, zadłużenie zagraniczne do PKB, rezerwy walutowe.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.