Wpisowi sądowemu podlega każde pismo wszczynające postępowanie przed sądem administracyjnym. Strona, która chce dochodzić swoich praw z zakresu zobowiązań podatkowych w trybie sądowym musi liczyć się z obowiązkiem poniesienia ciężaru wpisu uiszczanego na rachunek bankowy sądu, do którego wnoszone jest pismo procesowe. W tym wypadku wpis sądowy może być uzależniony od wartości przedmiotu zaskarżenia (wpis stosunkowy) lub właściwy dla danego przedmiotu sprawy (wpis stały). Wątpliwości po stronie podatnika (jak też pełnomocników profesjonalnych) może budzić fakt braku precyzyjnych przepisów, kiedy należy stosować właściwy rodzaj wpisu sądowego. Niezasadne bowiem zastosowanie wpisu stosunkowego może oznaczać konieczność poniesienia dużego ciężaru majątkowego przez podatnika, pragnącego wzruszyć akt administracyjny. Jednak brak uiszczenia wpisu w odpowiedniej kwocie skutkuje niemożliwością podjęcia czynności przez sąd. W artykule zastosowano analityczną, porównawczą metodę badawczą. Wskutek przeprowadzonych badań przyjęto, że wpis stosunkowy jest właściwy do spraw, w których organ określa wartość zobowiązania podatkowego do zapłaty przez podatnika. Taki sam rodzaj wpisu będzie właściwy do postępowań, w których podatnik dochodzi zwrotu od organu konkretnej kwoty przysługującej mu należności. Jako postulat de lege ferendauznano potrzebę zmiany legislacyjnej w kierunku wprowadzenia ustawowego prawa do skierowania wniosku o przyznanie zwolnienia z wpisu sądowego także w sytuacji wezwania strony przez sąd do dokonania tego wpisu. Artykuł ma charakter badawczy.
EN
Each pleading initiating proceedings before the administrative court is subject to court fee. The party in litigation, which wants to assert their rights in the field of tax liabilities judicially, must face the obligation to incur the burden of court fee paid on the bank account of the court, to which the pleading is brought. In this case, court fee may depend on the value of the object of litigation (proportional fee) or the relevant for a given subject matter (fi xed fee). Doubts on the side of taxpayer (as well as professional proxies) may be aroused by the fact of lack of precise regulations when there should be applied the relevant type of court fee as unjustified application of the proportional fee may mean the necessity to incur heavy financial burden by the taxpayer who wants to shrug an administrative act. However, the lack of payment of the fee in the proper amount results in inability to take actions by the court. In his article, the author applied the analytical, comparative research method. In result of the carried out surveys, it was assumed that the proportional fee is proper in case of the matters in which the body determines the value of tax liability to be paid by the taxpayer. The same type of fee will be proper in case of procedures where the taxpayer pursues reimbursement from the body of the specific amount due. As the postulate de lege ferendathere is considered the need to amend the legislation towards introduction of the statutory right to refer the application to grant remission of the court fee also in the situation of summons to pay that fee. The article is of the research nature.
W artykule zaprezentowane zostało zagadnienie dotyczące regulacji prawnych, określających styk postępowania administracyjnego i cywilnego w sprawie o rozgraniczenie nieruchomości w kontekście ustalenia, czy gwarantują one ciągłość i spójność zdefiniowanego modelu, stabilność zapadłych rozstrzygnięć, a także ochronę interesu zainteresowanych stron. Odwołując się do poglądów judykatury, wykazano, iż przyjęty „hybrydowy” model postępowania w sprawie o rozgraniczenie nieruchomości w obecnym kształcie normatywnym wymaga dokonania istotnych zmian legislacyjnych. W artykule sformułowane zostały wnioski o charakterze de lege ferende, wskazujące na konieczność wyeliminowania z porządku prawnego obowiązującego dwuetapowego rozwiązania poprzez wprowadzenie w jego miejsce regulacji opartych na klasycznym modelu administracyjnym lub cywilnym, z uwzględnieniem ich dziedzinowej odrębności, a także przedmiotowej tożsamości sprawy na każdym z jego etapów. Wykazano, iż przyjęcie zaproponowanych rozwiązań prowadziłoby do uproszczenia i skrócenia procedury rozgraniczenia bezspornych granic nieruchomości, minimalizacji kosztów z tym związanych, a także zapewniałoby spójność i odrębność postępowania na poszczególnych jego etapach.
EN
The article presents the issue of legal regulations defining the point of contact between administrative and civil proceedings in the case of demarcation of real estate in the context of determining whether they guarantee the continuity and coherence of the defined model, stability of decisions being made and protection of interested parties. Referring to the views of judicature, it was shown that the adopted „hybrid” model of proceedings in the case of demarcation of real estate in the current normative shape requires significant legislative changes. In the paper, conclusions were formulated de lege ferende, indicating the necessity of eliminating the two-stage solution from the existing legal order by introducing in its place set of regulations based on a classical administrative or civil model, which would take into account their domain separateness and the case's subject identity at each of its stages. It has been shown that the adoption of the proposed solutions would simplify and shorten the procedure of demarcation of the indisputable boundaries of real estate, minimize the costs related to it and ensure coherence and separateness of the proceedings at its individual stages.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.