Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Effect of various factors on water consumption in oil seed processing plants

100%

Drozdz B. , Wojdalski J.

Annals of Warsaw Agricultural University. Agriculture

|

2002

|

nr 42 Agric.Eng.

59-67

2

Zmienność zużycia wody w gospodarstwach wiejskich w okresie wielolecia

84%

Pawelek J. , Bergel T. , Woyciechowska O.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2015

|

tom 14

|

nr 4

PL

W artykule przedstawiono analizę zużycia wody w latach 2000–2012 w gospodarstwach wiejskich 8 wsi gminy Brzesko. Zamieszkuje w nich około 17 tys. osób, z których 81,6% korzysta z wody wodociągowej. We wszystkich wsiach odnotowano wzrost zużycia wody, który wyniósł od 1,2 do 240,2%. Średnie zużycie w przeliczeniu na jednego mieszkańca, w zależności od miejscowości wahało się w przedziale 30,9–70,5 dm3 · PM–1 · d–1, przy czym średnie w wieloleciu dla wszystkich wsi wyniosło 46,7 dm3 · PM–1 · d–1. W przeliczeniu na jedno podłączenie domowe zużycie wody, w zależności od miejscowości, kształtowało się na poziomie 137,6–293,7 dm3 · przył–1 · d–1. Średnie dla wszystkich wsi wyniosło 197,7 dm3 · przył–1 · d–1. Maksymalny pobór wody odnotowano we wsi, gdzie najwcześniej powstał wodociąg, a minimalny – w miejscowości, w której sieć została wybudowana najpóźniej. Korelacja średniej jednostkowej wysokości zużycia wody od liczby lat korzystania z wody wodociągowej jest na poziomie 92,6%. Natomiast w przypadku zależności wysokości tego wskaźnika od odległości wsi od miasta powiatowego korelacja wyniosła 69,7%.

EN

The paper presents an analysis of water consumption in the period of 2000–2012 in rural households in 8 villages of the Brzesko municipality. They are inhabited by about 17 thousand people, of whom 81.6% use tap water. An increase in water consumption was recorded in all villages and it ranged from 1.2 to 240.2%. Depending on the locality, the mean water consumption per capita ranged within 30.9–70.5 dm3 · PM–1 · d–1, whereas the mean amount in the multi-year period for all villages was 46.7 dm3 · PM–1 · d–1. Depending on the village, water consumption per a single household connection ranged within 137.6– –293.7 dm3 · conn–1 · d–1. Mean amount for all localities was 197.7 dm3 · conn–1 · d–1. The maximum water consumption was recorded in the village where the water supply network was constructed the earliest, while the minimum – in the village where the network was built at the latest. The correlation of mean unit water consumption with the number of years of tap water usage reaches the value of 92.6%. On the other hand, in the case of the relationship of this ratio with the distance of the village from the district town, the correlation was 69.7%.

3

Differences in acceptability of herb plants and oilseed rape for slugs [A. lusitanicus, A. rufus and D. reticulatum] in food choice tests

67%

Kozlowski J. , Kozlowska M.

Journal of Plant Protection Research

|

2008

|

tom 48

|

nr 4

461-474

EN

The following slug species, Arion lusitanicus, Arion rufus, and Deroceras reticulatum were included in laboratory-based multi-choice food tests consisting of 19 herb plants and oilseed rape. Rates of damage to plants at the growth stage of 2-4 leaves were estimated for each slug species and all tested herb plants using oilseed rape as a reference. The following indices were calculated: acceptability index (A. I.), palatability index (P. I.) and consumption index (C. I.). Based on the obtained results four groups of plants were designated: unacceptable, lowly acceptable, moderately acceptable and highly acceptable. Brassica napus, Ocimum basilicum and Coriandrum sativum were accepted by all three examined slugs while Potentilla anserina and Chamaenerion angustifolium were rejected. The acceptance degree for remaining plants varied according to slug species.

PL

Do najważniejszych szkodliwych gatunków ślimaków w Polsce należą Deroceras reticulatum, a w niektórych rejonach kraju Arion lusitanicus i Arion rufus. Ślimaki te wyrządzają szkody w uprawach warzyw, roślin rolniczych, sadowniczych, zielarskich i ozdobnych. Najpowszechniejszą metodą ich zwalczania jest, obok zabiegów agrotechnicznych, stosowanie przynęcających granulowanych moluskocydów: metaldehydu i metiokarbu. Skuteczność tych środków jest często niezadowalająca, a ich stosowanie może być szkodliwe dla fauny pożytecznej i kręgowców. Z tych względów poszukuje się alternatywnych metod ograniczania liczebności i szkodliwości ślimaków. Jedną z nich jest możliwość wykorzystania zjawiska preferencji pokarmowych ślimaków i zróżnicowanej akceptacji poszczególnych gatunków roślin. Celem przeprowadzonych badań było wyodrębnienie gatunków roślin o właściwościach przydatnych w ograniczaniu uszkodzeń siewek rzepaku oleistego przez ślimaki. W warunkach laboratoryjnych wykonano testy z wielokrotnym wyborem dla trzech gatunków ślimaków oraz dla 19 gatunków roślin zielarskich i rzepaku. Dla każdego gatunku ślimaka i poszczególnych gatunków roślin oceniono tempo uszkodzeń roślin w fazie 2-4 liści. W odniesieniu do roślin rzepaku wyznaczono wartości wskaźników: akceptowalności (A. I.), smakowitości (P. I.) i konsumpcji (C. I.) roślin zielarskich. Na podstawie uzyskanych wyników wyodrębniono rośliny akceptowane i nie akceptowane przez ślimaki. Wykazano, że roślinami akceptowanymi przez wszystkie badane gatunki ślimaków były: Brassica napus, Ocimum basilicum i Coriandrum sativum, natomiast do roślin nie akceptowanych należały: Potentilla anserina i Chamaenerion angustifolium. Stwierdzono również, że stopień akceptacji kilku gatunków roślin był różny dla poszczególnych gatunków ślimaków, co wynika z ich zróżnicowanych preferencji pokarmowych.