The chemistry- and physics-based approach of conservation has led to the view that conservator-restorers use quantitative criteria which provide objective choices. Today, however, there is a shift of focus from material-centred to people-oriented approaches within the field of heritage preservation. This shift leads to a redefinition of the conservation-restoration field and its ethics in relation to society and calls for the adoption of diverse methodologies. Within this context, this paper discusses the qualitative factors which inform decision-making processes in conservation-restoration practice. More specifically, the paper examines the case of the so called “Tower of the Winds” in Athens and looks at the quality parameters which informed conservation-restoration work carried out at the Tower during 2014-2015. Overall, it is shown that the prominence of the quality parameters which inform contemporary conservation-restoration practice reveals the subjective dimension of conservation-restoration choices. The research has also showed that current trends tend to emphasize the historical rather than the aesthetic or other values of monuments.
Contemporary conservation-restoration practice is affected by theoretical and ethical principles and by social factors. They are often discussed separately, but their effect on the processes of conservation-restoration is complex and intertwined. This paper offers an overview of the development of professional codes of ethics in conservation-restoration and as they relate to and inform professional competences. It looks at how ethics and competences are defined and link with professional education. It also discusses relationships with other professions in the preservation of cultural heritage and the need for clarification on the role and obligation of these respective professions. The legal and social issues they generate at a European level are touched upon.
For the conservation restoration of Giotto’s Stigmatization, painted in the transept of Santa Croce, it was considered the possible new retouching of forms replaced by some old reconstruction, totally out of context after cleaning. The logical process followed in this specific case study was based on the drawing repetitions demonstrated by Giotto in his creations. The nature of the proposal of our of retouching it’s guaranteed by the reintegration technique that allows to recognize the new reconstructed forms and the reversible binder (watercolours) will allow a future cancellation of the fills.
W artykule zarysowano problematykę uzupełniania ubytków znajdujących się w papierowych podłożach odbitek fotograficznych. Jest to zagadnienie istotne dla konserwatorów-restauratorów, ponieważ działania tego typu mogą zapewnić stabilizację odbitek uszkodzonych strukturalnie oraz dają możliwość polepszenia ich wartości estetycznej. W artykule skupiono uwagę na działaniach prowadzonych na odbitkach jednowarstwowych, a więc takich, które składają się z papierowego podłoża wraz z obrazem fotograficznym osadzonym na włóknach papieru. Dokonano przeglądu literatury, w której zaprezentowane zostały różne rodzaje substancji wypełniających na bazie celulozy oraz różne techniki ich użycia. Autor scharakteryzował rodzaje celulozy stosowane we własnej praktyce zawodowej oraz sposoby ich nakładania na takie rodzaje ubytków, które stanowią dla restauratorów największe problemy. Opisano dwa sposoby użycia celulozy natywnej w formie proszku (powder cellulose), dobrze nadającej się do uzupełniania przede wszystkim ubytków płytkich, oraz jeden sposób uzupełniania ubytków głębokich, wąskich, z wykorzystaniem masy włóknistej bawełniano-lnianej ucieranej ręcznie w naczyniu porcelanowym. Użyte rodzaje celulozy mieszano ze spoiwami dla których nośnikiem jest woda w celu uzyskania łatwo odwracalnych wypełnień. Zaprezentowane techniki wypełniania należą do prostych i praktycznych. Istotną ich cechą jest możliwość modyfikacji (np. zmiany stężeń spoiw) między innymi w zależności od stanu zachowania fotografii.
The Sacro Monte di Varallo (Sacro Monte of Varallo) is a natural reserve and religious place near Monte Rosa, Piedmont (Italy). Some of the greatest artists of the time worked there to create a representation of the places and events of Christ life with life-size statues and mural paintings, starting from the 15th century. The Conservation and Restoration Center 'La Venaria Reale' carried out a model conservation-restoration project focusing on the conservation of Chapel 1 (which represents the Original Sin). This project was developed as a case study efforts to properly communicate the conservation-restoration issued and the work carried out to different audiences. This initiative is part of a broader project, the Interreg Italy-Switzerland 'Main10ance', which aims to develop a sustainable conservation program for the UNESCO Sacro Montes. Communication was carried out on several levels, based on the interest of visitors, through the following avenues:1 - explanatory panels near Chapel 1;2 – explanatory tours with conservators and other professionals;3 – creation of website with information, insights and news dedicated to the work in progress.To create a more effective and engaging communication, information relating to visitors was collected. The public was grouped according to different characteristics in three public targets: Children; Adult; and Blind people. For each, a reference guidelines and a specific narrative was developed: to involve children it was decided to use games; to address adults, it was decided to focus the discussion on the frequently asked questions posed by visitors; to bring the blind public closer, an evocative visit was proposed. Mock-ups were prepared to give the possibility to touch them, in order to make people understand the difference between surface in good condition and in degraded state.
PL
Sacro Monte di Varallo (Sacro Monte of Varallo) to rezerwat przyrody i miejsce kultu religijnego w pobliżu Monte Rosa w Piemoncie (Włochy). Kilku największych artystów tamtych czasów pracowało tam, aby stworzyć obraz miejsc i wydarzeń z życia Chrystusa z naturalnej wielkości posągami i malowidłami ściennymi, począwszy od XV wieku. Centrum Konserwacji i Renowacji "La Venaria Reale" przeprowadziło modelowy projekt konserwatorsko-restauratorski skupiający się na konserwacji Kaplicy 1 (która przedstawia Grzech Pierworodny). Projekt ten został opracowany jako studium przypadku działań mających na celu właściwe przekazanie różnym grupom odbiorców informacji na temat przeprowadzonej konserwacji i restauracji oraz wykonanych prac. Inicjatywa ta jest częścią szerszego projektu, Interreg Włochy–Szwajcaria "Main10ance", który ma na celu opracowanie zrównoważonego programu konserwacji dla UNESCO Sacro Montes. Komunikacja została przeprowadzona na kilku poziomach, w zależności od zainteresowania zwiedzających, poprzez następujące drogi: 1. – tablice informacyjne w pobliżu Kaplicy 1; 2. – wycieczki edukacyjne z konserwatorami i innymi profesjonalistami; 3. – stworzenie strony internetowej z informacjami, spostrzeżeniami i wiadomościami o trwających pracach. Aby stworzyć bardziej efektywną i angażującą komunikację, zebrano informacje dotyczące zwiedzających. Publiczność została pogrupowana według różnych cech w trzy cele publiczne: Dzieci; Dorośli; i Niewidomi. Dla każdego z nich opracowano wytyczne i spersonalizowaną narrację: aby zaangażować dzieci, postanowiono wykorzystać gry; aby dotrzeć do dorosłych, postanowiono skupić dyskusję na często zadawanych przez zwiedzających pytaniach; aby zbliżyć się do publiczności złożonej z niewidomych, zaproponowano wycieczkę angażującą zmysł dotyku. Przygotowano makiety dotykowe, aby uświadomić różnicę między powierzchnią w dobrym stanie a zdegradowaną.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.