Article 4(1)(1)(h) and Article 16(4) of the Act on income of local government units state that proceeds from the tax on civil-law transactions are transferred to the account of the budget of the municipality (gmina) in the area where the seat of the enterprise or its organized part is located. According to Article 11 of this Act, the tax authority transfers these funds to the budget account of the relevant local government unit within 14 days from the day they are credited to the account of the tax office. The distribution of funds on account of this tax is made by a notary as the withholding agent (Article 8 of the Tax Ordinance Act) by preparing a declaration on the amount of tax collected and paid by the withholding agent, including information (constituting a tax declaration within the meaning of Article 3(5) of the TOA) on the amount of tax due to individual municipalities. It follows from the aforementioned regulations that this information, as a tax declaration, is subject to verification pursuant to Article 272 et seq. of the TOA. Furthermore, it is a substantive technical action (Article 3, § 2(4) of the Act: Law on Proceedings before Administrative Courts) thanks to which a municipality that has received less money from the tax on civil-law transactions and wishes to exercise the right to challenge this distribution (Article 133, § 1 of the TOA), as a party to these transfer proceedings, may file a complaint with an administrative court in accordance with Article 3, § 2(4) of the LPAC. The Court’s view that there is no administrative court route in this matter, forcing the municipality to commence proceedings before a common court, is wrong because it does not take into account the aforementioned legal regulations and fails to recognize that they are different from the procedure for distributing funds due to municipalities from income taxes.
PL
Z art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. h i art. 16 pkt 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego wynika, że wpływy z podatku od czynności cywilnoprawnych są przekazywane na rachunek budżetu gminy, na której obszarze znajduje się siedziba przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części. Zgodnie z art. 11 tej ustawy środki te organ podatkowy przekazuje na rachunek budżetu właściwej jednostki samorządu terytorialnego w terminie 14 dni od dnia, w którym wpłynęły one na rachunek urzędu skarbowego. Podziału środków z tytułu tego podatku dokonuje notariusz jako płatnik (art. 8 Ordynacji podatkowej), sporządzając deklarację o wysokości pobranego i wpłaconego podatku przez płatnika, w tym także informację (będącą deklaracją podatkową w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej) o kwocie podatku należnego poszczególnym gminom. Z powyższych regulacji wynika, że informacja – jako deklaracja – podlega czynnościom sprawdzającym z art. 272 i następnych Ordynacji podatkowej. Jest ona poza tym czynnością materialno-techniczną (art. 3 § 2 pkt 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), przez co gmina, która otrzymała mniej środków pieniężnych z podatku od czynności cywilnoprawnych, a chce skorzystać z uprawnienia do zakwestionowania tego podziału, może jako strona (art. 133 § 1 o.p.) tego postępowania o przekazaniu złożyć skargę do sądu administracyjnego zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Pogląd sądu o braku drogi sądowoadministracyjnej w tej kwestii i odsyłający gminę na drogę postępowania przed sądem powszechnym jest błędny, nie uwzględnia bowiem powyższych regulacji prawnych i nie dostrzega, że nie są one tożsame z procedurą podziału środków należnych gminom z tytułu podatków dochodowych.
The rules of distribution of tax on civil law transactions between municipalities are regulated in two Acts: the Act of 9 September 2000 on tax on civil law transactions and the Act of 13 November 2003 on income of local government units. The distribution of these funds takes place with the participation of two entities: the notary acting as withholding agent and the head of the tax office acting as tax authority. Certain obligations are imposed on both of these entities by the above laws. These are public law obligations of a binding nature. Since these laws impose certain obligations on these entities, including the obligation to transfer the proceeds of the tax on civil law transactions to municipalities, and the tax authority also participates in the transfer, they perform these actions of transferring the proceeds of the tax on civil law transactions to individual municipalities, and it is their obligation to transfer it in the amounts due to them, in accordance with the law. Therefore, this transaction may be subject to a tax audit, and the declarations and information on the amounts due to individual municipalities may be subject to a verification. Each of these actions should involve the municipality that disputes the manner in which these sums were distributed and the municipality that was deprived of the funds. They become parties to these acts. Furthermore, the implementation of the obligation to transfer the proceeds to individual municipalities is a substantive technical act against which an interested party may lodge a complaint with an administrative court. Moreover, it should be stated that in the event that an enterprise or its organized part, which is the object of a civil law transaction, holds real property located in the territory of at least two municipalities, the issue of distribution of tax on civil law transactions between these municipalities cannot be solved only by referring to the seat of the enterprise or its organized part (special regulation) but by taking into account the general principle with respect to real property regulated in Article 16(1) of the Act on tax on civil law transactions.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.