Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Nawiązka orzekana na podstawie art. 46 § 2 Kodeksu karnego w świetle Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Zagadnienia wybrane

100%

Filek B.

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

|

2016

|

tom 14

|

nr 1

47-57

EN

The issue of the publication is the problematic aspect of compensatory measure of the punitive damage that is predicated pursuant to Art. 46 § 2 of the Criminal Code in the light of the Act of 20 February 2015 amending the Criminal Code Act and some other acts. In the publication the author has analyzed the issue of the scope of meaning of the various conditions necessary to predicate punitive damage pursuant to Art. 46 § 2 of the Criminal Code. Furthermore, the issue of the article is the problematic aspect of how to determine the amount of punitive damage, in particular the aspect of the application of this compensatory measure while judicial decision about the size of penalty set out in Art. 53, Art. 54 § 1 and Art. 55 of the Criminal Code. At the same time the author has analyzed the relationship that occurs between the punitive damage and liability for damages or compensation for suffered harm. Additionally, in publications, apart from the comments de lege lata, de legeferenda proposals were also presented within the scope of the subject of the analyzed problems.

2

Odpowiedzialność karna za uchylanie się od wykonania środka kompensacyjnego

85%

Łazarz M.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2021

|

tom 16

|

nr 18 (1)

165-183

EN

The problem of this study is to determine whether in the current legal state there is a need to criminalise behaviour consisting in evading execution of a compensation measure ordered by a court and imposed on the basis of Article 46(1) of the Penal Code. In the case of a positive answer to the above question, it should be considered whether there is a need to introduce a regulation to fill it, to assess the proposed changes and to formulate de lege ferenda proposals. The basis for the present deliberations will be the Act of 13 June 2019 on amending the Act, the Penal Code and some other acts and the draft Act of 14 May 2019 on amending the Act – Penal Code and some other acts together with the justification, as well as legislative materials and opinions of the scientific community on the proposed regulations.

PL

Problematyką niniejszego opracowania jest ustalenie, czy w obowiązującym stanie prawnym istnieje potrzeba penalizacji zachowania polegającego na uchylaniu się od wykonania orzeczonego przez sąd środka kompensacyjnego, nałożonego na podstawie art. 46 § 1 k.k. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na powyższe pytanie należy rozważyć, czy zachodzi potrzeba wprowadzenia regulacji w celu jej zapełnienia, ocenić zaproponowane zmiany i sformułować propozycje de lege ferenda. Bazę dla niniejszych dywagacji stanowić będzie ustawa z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw oraz projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z dnia 14 maja 2019 r. wraz z uzasadnieniem, a także materiały legislacyjne i opinie środowiska naukowego na temat proponowanych regulacji.

3

An obligation to remedy damage in connection with an early release on licence

85%

Muszyńska A.

Nowa kodyfikacja prawa karnego

|

2018

|

tom 47

55-66

EN

The author presents doubts concerning interpretation of numerous legal grounds for remedying damage caused by an offence in the field of criminal law, including imposition of an obligation to remedy damage in connection with early release on licence. Emphasis is placed on problems with their application in judicial practice. The author in principle views the amendments in the scope of compensatory measures as positive, however, she considers the possibility of further amendments, which would lead to more rational legislative solutions.

4

Przestępstwo uchylania się od wykonania środka kompensacyjnego (art. 244c Kodeksu karnego) – ocena zasadności wprowadzenia regulacji

85%

Pilarczyk Ł.

Prawo w Działaniu

|

2023

|

nr 55

182-203

EN

The purpose of this article was to assess the legitimacy of introducing Article 244c into the Criminal Code. It provides for the possibility of punishing a person who evades to fulfill of a compensatory measure in the form of a duty to redress damage or make restitution, ordered by the court in favour of the wronged party, for a crime prosecuted by public indictment. The regulation was analysed using the formal-dogmatic method, in order to verify whether the introduced provision is consistent with other solutions of criminal law and whether it does not contain any constructional errors. As a result of this analysis, it was concluded that this regulation cannot be reconciled with the nature of redress damage as a compensatory measure. Overly far-reaching penalisation has led to excessive differentiation of the effects of imposing the duty to redress damage on the perpetrator as a compensatory measure and as an effect of allowing a civil action and has led to many systemic inconsistencies related to the imposition of the duty to redress damage in criminal law. The regulation itself, on the other hand, is not very precise and does not properly define when the offender’s fulfilment of the elements of this criminal act occurs, which is its fundamental error.

PL

Celem artykułu było dokonanie oceny zasadności wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 244c. Przewiduje on możliwość karalności osoby, która uchyla się od wykonania orzeczonego przez sąd – na rzecz pokrzywdzonego – środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia szkody albo nawiązki za przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego. Regulacja ta została poddana analizie z wykorzystaniem metody formalno-dogmatycznej, w celu zweryfikowania, czy wprowadzony przepis jest spójny z innymi rozwiązaniami prawa karnego i czy nie zawiera on błędów konstrukcyjnych. W wyniku tej analizy stwierdzono, że regulacji tej nie da się pogodzić z charakterem naprawienia szkody jako środka kompensacyjnego. Zbyt daleko idąca penalizacja doprowadziła do nadmiernego zróżnicowania skutków nałożenia na sprawcę obowiązku naprawienia szkody jako środka kompensacyjnego i jako efektu uwzględnienia pozwu cywilnego oraz doprowadziła do wielu systemowych niespójności związanych z orzekaniem obowiązku naprawienia szkody w prawie karnym. Sama regulacja jest z kolei mało precyzyjna i nie określa właściwie, kiedy dochodzi do zrealizowania przez sprawcę znamion tego czynu zabronionego, co jest jego zasadniczą wadą.

5

Zakład ubezpieczeń a klauzula antykumulacyjna w procesie karnym (art. 415 § 1 zd. 2 k.p.k.)

71%

Falkiewicz A.

Prawo Asekuracyjne

|

2017

|

tom 4(93)

26-38

PL

Znaczenie i obecność zakładu ubezpieczeń w procesie karnym polega nie tylko na wykonywaniu praw pokrzywdzonego w ramach samego procesu (art. 49 § 3 k.p.k.). Nierzadko zdarza się, że równolegle z procesem karnym toczy się postępowanie likwidacyjne prowadzone przez zakład ubezpieczeń lub postępowanie cywilne, w ramach którego pokrzywdzony (w wypadku komunikacyjnym) dochodzi od zakładu ubezpieczeń roszczeń o charakterze stricte cywilnym (np. zadośćuczynienia, odszkodowania czy renty). Bardzo często, w ramach takich postępowań, dojść może do zawarcia ugody pomiędzy pokrzywdzonym a zakładem ubezpieczeń, w której ten pierwszy – uzyskując określoną kwotę na podstawie takiej ugody – zrzeknie się dalszych roszczeń wynikających z wypadku komunikacyjnego. Pojawia się wówczas pytanie o wpływ takiego zakończenia sporu – pomiędzy zakładem ubezpieczeń a pokrzywdzonym – na przebieg procesu karnego, gdzie oskarżonym pozostaje sprawca wypadku, w jego dacie będący stroną obowiązkowej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Kluczowym unormowaniem wydaje się tutaj być art. 415 § 1 zd. 2 k.p.k., jednak już pobieżna analiza orzecznictwa, dotyczącego stosowania tego przepisu, nasuwa wiele wątpliwości interpretacyjnych. W artykule przedstawione zostaną najważniejsze problemy z tym związane, jak również propozycje interpretacyjne i postulaty de lege ferenda.

EN

The importance and presence of the insurance company in a criminal trial manifest themselves not only through the execution of the victim’s rights within the trial itself (art. 49, par. 3 of Criminal Procedure Code). It frequently happens that – parallel to the criminal proceedings – either a liquidation procedure held by the insurance company is pending, or a civil procedure takes place, in which the victim (of a traffic accident) lays claim to compensation of strictly civil nature from the insurance company (e.g. punitive damage, amends or disability pension). Within the abovementioned procedures, the victim and the insurance company often arrive at an agreement in which the former resigns from all his or her claims resulting from of the traffic accident, having received a particular amount of money. On such an occasion, the question arises about the impact that such an outcome of the dispute between the victim and the insurance company may have on the course of the criminal trial, where the accident perpetrator who was a party of the compulsory motor liability insurance contract on the day of the event remains the defendant. It seems that art. 415, par. 1, sentence 2 of Criminal Procedure Code is of key importance here. However, even a cursory analysis of the case law regarding the application of this regulation elicits many doubts as to its interpretation. In this paper, the main problems connected to it have been discussed. Moreover, several propositions of interpretation as well as postulates de lege ferenda have been put forward.

6

Środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia – art. 46 k.k. po nowelizacji z 2015 r.

71%

Kubiak R.

Prawo Asekuracyjne

|

2016

|

tom 1(86)

55-68

PL

Z dniem 1 lipca 2015 r. weszła w życie nowelizacja kodeksu karnego, w wyniku której uległ zmianie m.in. art. 46 k.k. Modyfikacje dotyczyły zarówno konstrukcji ujętego w tym przepisie środka penalnego, jak i zakres jego stosowania. Nowelizacja była bowiem ukierunkowana na szerszą realizację funkcji kompensacyjnej prawa karnego, a tym samym pełniejsze zaspokojenie roszczeń cywilnych pokrzywdzonego przestępstwem. Ustawodawca dał wyraz tym zapatrywaniom umieszczając prezentowany przepis w nowo utworzonym rozdziale, zatytułowanym „Przepadek i środki kompensacyjne”. Spełnieniu wspomnianej funkcji służy przede wszystkim zmiana charakteru analizowanego środka, który dotąd – jako środek karny – miał realizować różnorakie funkcje prawa karnego, a więc także represyjną i prewencyjną. W nowym modelu jest on nakierowany głównie na kwestie kompensaty. Taka jego istota powoduje konieczność przeorientowania dotychczasowej wykładni tego przepisu. W artykule zostały więc ukazane wybrane konsekwencje tej nowelizacji i obecne sposoby interpretacji omawianego przepisu. Zaprezentowano również przesłanki formalne i materialne orzekania analizowanego środka, a także zakres jego zastosowania.

EN

As from 1 July 2015 the amendment of the Penal Code came into force, which changed, among other things, Article 46. The modifications referred to the construction of the penal measure included in the regulation as well as the scope of its application. The amendment was in fact aimed at a wider implementation of the compensatory function of criminal law, and thus a more complete satisfaction of the victim's civil claims. The legislator gave expression to these views by placing this provision in a newly created chapter Va, entitled "Forfeiture and compensatory measures". The above-mentioned function is primarily fulfilled by the change in the nature of the analysed measure, which so far - as a penalty - has had to carry out various functions of criminal law, including the preventive and repressive ones. In the new model it is mainly aimed at the issues of compensation. Accordingly, its present meaning makes it necessary to refocus the existing interpretation of this provision. Therefore, the article presents selected consequences of the amendment and current ways of interpreting the discussed regulation. Moreover, the formal and material grounds for the adjudication of the above-mentioned measure have been shown as well as the scope of its application.