Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Unijny system handlu emisjami gazów cieplarnianych w trzecim okresie rozliczeniowym – próba oceny

100%

Borys G.

|

2014

|

nr 1(18)

19-26

EN

The article presents an attempt to assess the EU greenhouse gases emission trading scheme in the third trading period covering the years 2013−2020. The system constitutes the absolutely fundamental instrument of the community climate policy. Starting from 1st January 2013 it has been functioning according to the revised legal formula. The objective of the study is to provide a partial answer to the question whether the system, in its new formula, can be regarded as the optimal instrument of the current climate policy. Answering this question two selected, but, crucial optimization criteria were used, i.e. the criterion of environmental effectiveness and the criterion of distribution effects minimization.

2

The evolution of the sustainable development concept in Poland, as exemplified by climate policy

88%

Karaczun Z. M.

Papers on Global Change IGBP

|

2018

|

nr 25

3

Implikacje rozwoju cywilnej energetyki jądrowej dla europejskiego i światowego bezpieczeństwa

88%

Młynarski T.

Studia Politologica Ucraino-Polona

|

2016

|

tom 6

152-161

EN

The article is an attempt to make an assessment of arguments for the development of civil nuclear power (non-carbon energy source) in the context of concerns on weakening the non-proliferation regime. The article analyzes dilemmas associated with the spread of civil nuclear power in the world and threats to international security (risk of utilization of dual-use technology for military purposes, trafficking of radioactive materials for the military or terrorists). Therefore, the key condition for the development of civil nuclear power is increasing the effectiveness of the NPT regime, including the acceptance of rigorous checks and inspections from IAEA officials by countries aspiring to join the nuclear program.

4

Znaczenie biopaliw i systemu ich certyfikacji – polityka energetyczna i klimatyczna Unii Europejskiej

88%

Zalega K.

Kontrola Państwowa

|

2017

|

tom 62

|

nr 1 (372)

40-60

EN

Importance of Biofuels and their Certification System – Energy and Climate Policy of the European Union An increase in the greenhouse effect, which results from the emission of the carbon dioxide and other greenhouse gases coming from fossil fuels combustion, adds to the global warming that can change the climate conditions and life on the Earth. That is why biofuels are considered an alternative to fossil fuels, being an example of renewable energy sources (RES). On the basis of the Renewable Energy Directive, which is part of the climate and energy package of the European Union, every Member State is obliged to ensure that the percentage of RES in all types of transportation in 2020 will be at least 10 percent. This level can be reached only through the use of biofuels produced in a sustainable manner. However, as transpires from the audit conducted by the European Court of Auditors, the EU system for the certification of sustainable biofuels is not fully reliable.

5

Niektóre dylematy i kontrowersje wokół polityki klimatycznej i energetycznej UE

75%

Turski J.

|

2010

|

tom R. 66, nr 10

559-562

6

Wpływ wybranych aspektów polityki klimatycznej Unii Europejskiej na pracę krajowego systemu elektroenergetycznego

75%

Korab R.

|

2011

|

tom nr 2

61-66

PL

Od 2013 roku systematycznie będzie się rozszerzać odpłatny (aukcyjny) sposób rozdziału uprawnień do emisji dwutlenku węgla. Wymiernym efektem tego procesu będzie wzrost kosztów wytwarzania energii elektrycznej w źródłach wykorzystujących paliwa kopalne. W artykule podjęto próbę oszacowania wpływu kosztów związanych z zakupem uprawnień do emisji CO2 na pracę krajowego systemu elektroenergetycznego (KSE) w horyzoncie do 2020 roku. W tym celu w pierwszej kolejności oszacowano zmienne koszty wytwarzania energii w krajowych jednostkach systemowych w założonym okresie. Następnie - przy wykorzystaniu metody optymalizacji rozpływu mocy OPF (Optimal Power Flow) - wykonano analizy rozpływowe dla krajowej sieci 400/220/110 kV, będące podstawą do określenia wskaźników charakteryzujących pracę KSE.

EN

From 2013 it will be gradually decreasing the amount of carbon credits that are distributed among power producers free of charge. The most important effect of this process will be an increase in the total cost of electricity generation in fossil fuel sources. The paper makes an attempt to assess the impact of costs associated with the purchase of carbon credits on the working condition of Polish Power System in the 2020 horizon. To do so, first a variable costs of power generation in Polish main power plants were estimated. Then - by using the optimal power flow method - the power flow analysis for a 400/220/110 kV network was performed. The results of analyses were the basis for determining some indicators characterizing the state of Polish Power System.

7

Polityka klimatyczna UE a szanse rozwoju przemysłu celulozowo-papierniczego w Polsce

63%

Turski J.

|

2012

|

tom R. 68, nr 5

261-267

EN

The article discusses strategic goals of the EU climate change policies and Poland’s priorities in this area. Some controversies over European climate policy are considered as well as factors determining implementation of climate policies. The author presents experience of the pulp and paper industry in Poland with the Emission Trading System and analyses development prospects for pulp and paper industry. The author concludes that the future of the industry and its competitiveness is largely connected with political decisions made at the European level.

8

Mechanizmy polityki klimatycznej polskich samorządów

63%

Szmigiel-Rawska K.

|

2017

|

nr 1(67)

48-64

PL

W artykule opisano wyniki badania polityki polskich miast wobec zmian klimatu. W badaniu wykorzystano kwestionariusz przeprowadzony we wszystkich polskich gminach oraz cztery studia przypadku. Analiza odniesiona została do koncepcji lokalnych porządków wiedzy. W polskich samorządach polityce klimatycznej najczęściej nadawane są inne etykiety – skuteczności w pozyskiwaniu zewnętrznych środków finansowych, oszczędności, czy działań na rzecz podnoszenia jakości życia. Etykieta polityki klimatycznej jest rzadko wykorzystywana.

EN

The paper describes the effects of the policy of Polish cities concerning climate change. The study uses a questionnaire carried out in all Polish municipalities, and four case studies. The analysis is based on the concept of local knowledge orders. In Polish local government policy, instead of talking of climate change, the officials prefer referring to efficiency in obtaining external funds, savings, or actions meant to raise the quality of life. The term climate change policy is rarely used.

9

Contestation of EU Climate Policy in Poland: Civil Society and Politics of National Interest

63%

Cianciara A. K.

Prakseologia

|

2017

|

tom 159

237-264

EN

Research on EU environmental and climate policy in CEEC has concentrated mainly on questions of norm diffusion and Europeanization, while trying to explain why CEEC and Poland in particular oppose an ambitious EU climate agenda. It was argued that political parties were uniform in opposition and relied exclusively on arguments provided by energy-intensive industry, while neglecting input from civil society. However, these accounts provide only a partial picture of civil society narrative as they focus mostly on international environmental NGOs that largely support EU policies. This paper takes a different approach and looks at contestation of EU climate policy through the lenses of a cosmopolitanism – nationalism cleavage. It provides illustration of civil society-based Euroscepticism, where contestation of EU at the policy level is used to voice opposition to European integration project in general (system level). Empirically, the objective of the paper is twofold: to identify the content of the narrative with particular focus on system-level contestation (Euroscepticism); and to provide explanations for the limited mobilization of these actors at the EU-level.

PL

Badania nad polityką ochrony środowiska i polityką klimatyczną UE w EŚW koncentrowały się dotąd na dyfuzji norm i procesie europeizacji, starając się wyjaśnić, dlaczego państwa EŚW, w szczególności Polska, sprzeciwiały się ambitnej unijnej agendzie klimatycznej. Wskazywano, że partie polityczne wyrażały jednogłośny sprzeciw, używając argumentów dostarczanych przez energochłonny przemysł i ignorując głosy wspierających unijną politykę organizacji pozarządowych. Jednak istniejące opracowania tylko częściowo ukazują narrację organizacji społeczeństwa obywatelskiego, ponieważ odnoszą się głównie do międzynarodowych organizacji promujących ochronę środowiska. Podejście proponowane w niniejszym artykule jest inne: celem jest spojrzenie na kontestację unijnej polityki klimatycznej przez pryzmat podziału kosmopolityzm – nacjonalizm. W tekście ukazuję eurosceptycyzm organizacji społeczeństwa obywatelskiego, które używają kontestacji UE na poziomie polityki do kontestowania projektu integracyjnego na poziomie systemowym. W wymiarze empirycznym identyfikuję treść narracji aktorów pozarządowych ze szczególnym uwzględnieniem kontestacji systemowej (eurosceptycyzmu) oraz staram się wyjaśnić ograniczoną mobilizację tych aktorów na poziomie unijnym.

10

Wpływ kryzysu gospodarczego na politykę klimatyczną Unii Europejskiej i jej konsekwencje dla polskiego przemysłu energetycznego oraz zagospodarowania przestrzennego Polski

63%

Dunal P. , Płaziak M.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2014

|

tom 27

236-255

PL

Regulacje klimatyczne Unii Europejskiej obciążają polską energetykę w sposób nieproporcjonalny do innych państw, głównie ze względu na dominację węgla w strukturze paliw zużywanych do produkcji energii w Polsce. Skutki globalnego kryzysu gospodarczego, wywołanego w 2007 roku w USA mogą zmienić kształt polityki klimatycznej w Europie, a tym samym przyczynić się do zmian kierunków rozwoju polskiego przemysłu energetycznego i zagospodarowania przestrzennego kraju. Niniejszy artykuł stanowi próbę projekcji konsekwencji prowadzenia polityki energetycznej przez Polskę na sytuację polskiego przemysłu energetycznego oraz stan zagospodarowania przestrzennego kraju. W artykule rozpatrzono trzy możliwe warianty dotyczące kształtu przyszłej polityki energetycznej dla Polski: 1) kontynuację aktualnej polityki, 2) jej złagodzenie, 3) jej zaostrzenie. Kontynuacja obecnej polityki klimatycznej w ciągu najbliższych lat sprawi, że udział węgla w strukturze paliwowej polskiej elektroenergetyki ulegnie zmniejszeniu. Nastąpi wzrost roli odnawialnych źródeł energii (OZE), a niemal połowa tego typu energii będzie wytwarzana przez energetykę wiatrową, głównie ze względu na relatywnie dogodne w tym względzie warunki geograficzne Polski. Dla zapewnienia efektywnego działania nowych instalacji istnieje potrzeba rozbudowy infrastruktury energetycznej, w szczególności sieci przesyłowych wewnątrz kraju oraz łączących go z państwami sąsiednimi: Niemcami, Słowacją, Litwą i Ukrainą. Powinna nastąpić także integracja ze skandynawskimi systemami energetycznymi. W sytuacji złagodzenia polityki klimatycznej Unii Europejskiej w obliczu kryzysu ekonomicznego kosztowne inwestycje redukujące emisję CO2 zostaną odroczone. Wówczas pewna jest dominacja węgla kamiennego i brunatnego w strukturze zużycia paliw w polskiej energetyce, z uwagi na jego względnie niski koszt oraz wysoką wydajność energetyczną. Elektrownie węglowe będą osiągać wysokie wyniki finansowe. Elektrownie gazowe będą stosowane głównie jako wsparcie w okresach szczytowych zużycia energii. Produkcja energii z OZE, biomasy oraz biogazu nie będzie wymuszana. Energetyka jądrowa nie będzie proponowana. W sytuacji zaostrzenia polityki klimatycznej polski sektor węglowy będzie wypierany przez inne źródła energii, w szczególności przez odnawialne. Do osiągnięcia tego efektu przyczynią się uregulowania prawne poprawiające atrakcyjność inwestowania w instalacje wykorzystujące OZE, przy jednoczesnym obniżeniu rentowności elektrowni konwencjonalnych poprzez rosnące ceny uprawnień do emisji CO2, np. zatwierdzenie planu Komisji Europejskiej w sprawie tzw. blackloadingu, wejście do polskiego porządku prawnego tzw. małego trójpaku energetycznego oraz projektu tzw. dużego trójpaku energetycznego. Polityka dekarbonizacji będzie sprzyjała rozwojowi energetyki jądrowej oraz produkcji energii z OZE. Zbyt restrykcyjna polityka klimatyczna w polskich realiach może doprowadzić do degradacji gospodarki, ponieważ wzrost cen energii wpłynie na wzrost kosztów działalności większości przedsiębiorstw. Z drugiej jednak strony, pod pewnymi warunkami stworzonymi przez odpowiednie prawa i instytucje, alokacja zasobów w sektorach technologii niskoemisyjnych może spowodować rozwój innowacji, wzrost gospodarczy i powstawanie nowych miejsc pracy, m.in. w sektorze produkcji urządzeń dla sektora energetycznego, w firmach budowlano-montażowych, w rolnictwie energetycznym, w obszarze pozyskiwania i przetwarzania biomasy i paliw. Dekarbonizacja może okazać się korzystna dopiero w dalekiej przyszłości. Nadchodząca roczna prezydencja Polski w międzynarodowej konwencji klimatycznej może stać się poważnym impulsem do wzmocnienia polskiego stanowiska oraz szansą na przeforsowanie regulacji korzystnych dla polskiego przemysłu energetycznego.

EN

Climate Regulations imposed by the European Union affect the Polish energy sector unequally, compared to other countries, mainly due to the dominance of coal as main resource in energy production. The effects of the global economic crisis, which started in 2007 in the United States, could change the climate policy in Europe, and thus contribute to changing the direction of Polish power industry development and spatial development of the country. Continuing with the current climate policy in the upcoming years will cause the reduction of the use of coal in the fuel structure of Polish power industry. The role of renewable energy will increase and almost half of this type of energy will be produced by wind power, mainly due to the geographical location of Poland. To ensure the effectiveness of the new systems, proper infrastructure needs to be developed, in particular transmission networks within the country, as wells as connections with neighbouring countries: Germany, Slovakia, Lithuania and Ukraine. Moreover, it is desirable to integrate with the Nordic energy systems. The powers-that-be in coal industry for several years now have attempted to save conventional energy by implementing projects reducing the risk associated with investments in the coal sector and supporting marketing campaigns that promote Polish coal. Nowadays, research and development centres are working on various applications for modern clean power generation technologies, which base on solids that limit greenhouse gas emissions. In the case of easing on the climate policy of the EU as a result of the global economic crisis, expensive investments reducing CO2 emission would be deferred. In such a case, the domination of coal and lignite in Polish energy sector is inevitable, due to its relatively low cost and high energy efficiency. Coal plants would be in good financial shape. Gas power plants would be mainly used as support during periods of peak energy consumption. The production of renewable energy, biomass and biogas would not be enforced. Nuclear power would not be proposed. In the case of strict climate policy, Polish coal sector would be replaced by other energy sources, in particular renewables. To achieve this effect, regulations enhancing the attractiveness of investing in installations using renewable energy sources would be introduced, while the profitability of conventional power plants would be reduced by raising the price of CO2 emission allowances, such as the European Commission’s approval of the plan of black loading, implementation into the Polish legal system a “small triple energy package”, and a “big triple energy package”. Decarbonisation policy would enable the development of nuclear energy and the production of energy from renewable sources. In Polish conditions, a climate policy that is too restrictive may lead to degradation of economy, as an increase in the price of energy would result in an increase of operational costs for most companies. On the other hand, under certain conditions created by the relevant laws and institutions, the allocation of resources in sectors of low carbon technologies could lead to the development of innovative technologies, economic growth, and job creation, for example in the production of equipment for the energy sector, in construction and assembly companies, energetic agriculture, in the acquiring and processing of biomass fuels. Decarbonisation may be beneficial only in the distant future. The upcoming year-long Polish Presidency at the International Climate Convention could be a major opportunity to strengthen the Polish position and a chance to enforce the regulations favourable to the Polish energy industry.

11

Dążenie do osiągnięcia światowego porozumienia klimatycznego a nowe inicjatywy UE

51%

Ważniewski P.

Unia Europejska.pl

|

2014

|

nr 5

8-17

PL

Celem artykułu jest przedstawienie nowych inicjatyw Unii Europejskiej w dziedzinie polityki klimatyczno-energetycznej, na tle procesu tworzenia międzynarodowych porozumień dotyczących ochrony klimatu oraz próba oceny tych inicjatyw, także z punktu widzenia interesów Polski. Niemożność osiągnięcia nowego porozumienia klimatycznego zastępującego protokół z Kioto przed terminem jego wygaśnięcia spowodowała decyzję o przedłużeniu obowiązywania tego protokołu do 2020 r. Kraje rozwijające się nadal nie są więc zobowiązane do ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Tymczasem udział tych krajów w światowej emisji gazu cieplarnianego wynosi już 3/5 i szybko rośnie. Dotychczas uzgodniono jedynie plan działań zmierzających do osiągnięcia w 2015 r. powszechnie obowiązującego porozumienia dla okresu po 2020 r. Mimo trudności z zawarciem nowego globalnego porozumienia klimatycznego, Unia Europejska podejmuje nowe inicjatywy wyznaczające dalsze ambitne cele dla swej polityki klimatycznej, słusznie uważając, że stanowią one nie tylko trudne wyzwanie, ale i szansę dla jej gospodarki. Podczas szczytu UE w październiku 2014 r. udało się przyjąć cele klimatyczne do 2030 r. Twarda postawa Polski pozwoliła m.in. uzyskać zachowanie bezpłatnych uprawnień do emisji dla mniej zamożnych członków UE także w latach 2020-2030. Istnieje jednak obawa, że dodatkowy czas na działania dostosowawcze w polskiej gospodace, w tym w energetyce, nie zostanie przez polskie władze i przedsiębiorstwa właściwie wykorzystany.

EN

The aim of the article is to present new initiatives of the European Union in the field of climate and energy policy, against the background of creation of international agreements on climate protection tasks and attempt to evaluate these initiatives, also from the point of view of Polish interests. Due to inability to reach a new climate agreement to replace the Kyoto Protocol before its expire date, it was decided to extend the Kyoto Protocol by 2020. Thus, developing countries are still not so committed to reducing greenhouse gas emissions. Meanwhile, the share of these countries in the global greenhouse gas emissions is already 3/5 and is growing rapidly. So far there is only agreed an action plan to achieve in 2015 the universally binding agreement for the period after 2020. Despite the difficulties with the conclusion of new global climate agreement, the EU is taking new initiatives to further defining its ambitious goals for the climate policy, rightly believing that they are not only difficult challenge, but also a chance for economy. The climate targets for 2030 were adopted at the EU summit in October 2014. A tough stance of Poland allowed getting inter alia the free allowances for the less wealthy EU members also in 2020-2030. There is a fear that the additional time for adaptation in the Polish economy, including the energy sector, will not be properly used by the Polish authorities and companies.

12

Kryzys klimatyczny i próby jego przezwyciężenia

51%

Ważniewski P.

Unia Europejska.pl

|

2016

|

nr 6

38-46

PL

Według większości naukowców przyspieszenie globalnego ocieplenia wynika głównie z emisji gazów cieplarnianych i jest uważane za jedno z największych zagrożeń dla naszej planety. Po szybkim wzroście emisji głównego gazu cieplarnianego, jakim jest CO2, w latach 2003-2011, tempo jej wzrostu uległo w ostatnich latach spowolnieniu. Jednak niezbędne jest nie tylko zahamowanie tego wzrostu, ale też głęboka redukcja emisji. Potrzebne jest więc wzmożenie wysiłków na rzecz ograniczania emisji. Nawet realizacja powszechnego porozumienia wypracowanego na szczycie w Paryżu nie będzie wystarczająca, aby przezwyciężyć kryzys klimatyczny. Potrzebne są zarówno zmiany społeczne i samoograniczanie się, jak i dalszy postęp techniczny. Pewien optymizm może wynikać z tego, że nastąpiło spowolnienie, a w 2015 r. nawet zahamowanie wzrostu emisji CO2. Poza tym szybko tanieją OZE , a niektóre z nich (lądowa energetyka wiatrowa i fotowoltaiczna) są już tańsze od konwencjonalnych źródeł energii. Należy więc oczekiwać ich dalszego dynamicznego rozwoju.

EN

According to most scientists, the acceleration of global warming is mainly due to green-house gas emissions and it is considered one of the greatest threats to our planet. After the rapid growth in emissions of the main greenhouse gas (CO2) in 2003-2011, its growth rate has been slowing down in recent years. However, there is necessary not only inhibition of this growth, but also a deep reduction in emissions. What is needed is therefore stepping up efforts to reduce emissions. Even the implementation of the general agreement reached at the summit in Paris will not be sufficient to overcome the climate crisis. Both are needed social changes and self-limitation, but also a continued technological progress. A certain optimism may stem from the fact that there has been a slowdown, and in 2015 even inhibition of growth of CO2 emissions. In addition, the RES rapidly getting cheaper, and some of them (land wind and photovoltaic energy) are already cheaper than conventional energy sources. We should therefore expect their further dynamic development.

13

Sociology of sociology – strengthening the role of social sciences as a new priority of climate and sustainability policy

44%

Strzałkowski A. , Graczyk A. M. , Paradowska M. , Platje J. J.

Economic and Environmental Studies

|

2016

|

tom 16

|

nr 3(39)

453-468

EN

Today, there are a lot of studies on climate change and sustainability from social sciences’ perspectives. Achievements of sociology, psychology or political sciences can be extremely helpful in designing, adopting, implementing and evaluating of effective climate and sustainability policy. However, so far, social sciences, excluded neoclassical economics and dogmatic law, have being marginalizing in the mainstream of climate and sustainability science, politics and discourse. Social studies also have not been included in the IPCC’ and other important agencies’ reports. In consequence, there is a significant gap in our understanding many facets of climate change and other civilizational threats and possible tools to mitigating them, which may be a reason of the pure effectiveness of the past policies. In this paper I would like to present a few of examples, what social sciences, especially sociology and psychology can contribute to climate and sustainability discourse, as well as, propose hypothesis which could explain marginalization of social sciences today. I will conclude that there are needed more studies about reasons of little widespread social perspective and barriers of incorporating social sciences’ approaches to political and non-governmental sphere. In my opinion, in these studies could be used perspectives of cognitive and social psychology or constructivist version of sociology of knowledge, then sociology could became object of its own research, which will result in such kind of “sociology of sociology”.

PL

Obecnie istnieje wiele badań społecznych poświęconych problematyce zmian klimatu i zrów-noważenia (nie chcąc używać nieco oksymoronicznego wyrażenia „zrównoważony rozwój”). Osiągnięcia socjologii, psychologii i nauk politycznych mogą okazać się niezwykle pomocne w projektowaniu, adopcji, implementacji i ewaluacji skutecznej polityki dotyczącej tych sfer. Jednakże, jak na razie, nauki społeczne, nie licząc ekonomii neoklasycznej i dogmatyki prawa były marginalizowane w głównym nurcie nauki, polityki i dyskursu dotyczących klimatu i zrównoważenia. Dorobek nauk społecznych nie został także uwzględniony w raportach IPCC i innych ważnych instytucji zajmującymi się tymi problemami. W konsekwencji, istnieje istotna luka w naszym rozumieniu wielu aspektów zmian klimatu i innych zagrożeń cywiliza-cyjnych, a także w możliwych narzędziach do przeciwdziałania im, co może być powodem skromnej efektywności poprzednich polityk. W niniejszej pracy chciałbym zaprezentować parę przykładów tego, co nauki społeczne, a szczególnie socjologia i psychologia mogą wnieść do dyskusji na temat zmian klimatu i zrównoważenia, a także przedstawić hipotezę mogącą wyja-śnić marginalizację nauk społecznych, z którą mamy obecnie do czynienia. W podsumowaniu zawrę tezę, że potrzebnych jest więcej badań na temat powodów małego rozpowszechnienia perspektywy nauk społecznych i na temat barier we włączeniu podejścia nauk społecznych do praktyki politycznej i działalności pozarządowej. W mojej opinii, w przyszłych badaniach mo-głaby zostać wykorzystana perspektywa psychologii poznawczej i społecznej, a także kon-struktywistycznej wersji socjologii wiedzy. W ten sposób, socjologia stałaby się przedmiotem badań samej siebie, co skutkowałoby istnieniem swego rodzaju socjologii socjologii.