Ciała tancerzy są narzędziem w ich profesji, medium, poprzez które komunikują się z widownią. Nie ma wątpliwości, że kończyny dolne są szczególnie ważne dla tej grupy zawodowej a jednocześnie jest to część ciała najbardziej narażona na kontuzje i urazy. Badaniom poddano grupę kobiet, zawodowo uprawiających taniec klasyczny. Stosując dynamometrię tensometryczną scharakteryzowano poziom momentów sił generowanych przez następujące zespoły mięśniowe: prostowniki i zginacze stawów biodrowychkolanowych- skokowych górnych, zginacze palucha oraz odwodziciele i przywodziciele stawów biodrowych. Test skoczności i mocy kończyn dolnych przeprowadzono za pomocą wyskoku dosiężnego wykonanego na platformie piezoelektrycznej typu Kistler. Uzyskane rezultaty poddano analizie statystycznej.
EN
The bodies of dancers are their instruments and their medias which they use for communication with the audience. There's no doubts that lower extremities are extremely important for this kind of profession but also often exposed for various mechanics of injuries. The subject for the experiment was a group of women - professional classic ballet dancers. The level of muscle torque (for such a muscle complexes like: extensors and flexors of hip joints, knee joints and upper ankle joints, big toe flexors, abductors and adductors of the hip joints) was evaluated using tensometric dynamometry. The CMJ was performed on the Kistlcr piezoelectric platform. All received data was statistically analyzed.
The connection between dance and the written word (literature) in classical ballet performances seems particularly close. The starting point for the production of such events could be a literary idea. This is because it is the written libretto which constitutes the dramatic foundation of ballet. The development of the art of ballet saw the emergence of a dominating tendency to shorten and simplify action, so that it captures the attention of the viewer and keeps tension up until the end, thus maintaining a continual interest in the meaning of the dance. Over time, the libretto itself would turn out to be a certain form of inspiration for free choreographic interpretations. The complexity and evolution of ballet themes become apparent in the context of cultural shifts, social attitudes and the aesthetics of a given era. In theatre criticism, it is notable that the status of libretto is inadequately specified, as its reviews seem to be based on ambiguous criteria. This is why, from a scholarly perspective, it is interesting to explore loose adaptations and distant reminiscences of these topics. Such an exploration provokes questions relating to possible ‘fortunate errors’, and the effects thereof, in the context of interpretation.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.