Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Problematyka wychowania społecznego w posoborowym nauczaniu Kościoła

100%

Dziekoński S.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2006

|

tom 4

|

nr 1

475-489

EN

The issue of social education has an important place in the teaching of the Church. In the pronouncements of the II Vatican Council the need for the formation of the basis of the constructive and responsible participation of children in social life has been noted. Such directions of education have been developed in the teaching after the Council. Even more strongly has it been underlined that the integral education of man demands formation towards the essential values of human life and a gradual introduction of children to responsibility for the formation of the civilization of love in the contemporary world.A large part of the pronouncements of the Church and of the Popes must be seen as the reaction to the changes taking place in the world. But, independently from the period of history, the Church has always underlined the irreplaceable and primary role of the family in the personal-social education of the child.

2

Systemy wartości w zrównoważonym rozwoju

100%

Dołęga J. M.

|

tom Vol. 2, nr 2

41-49

PL

Przedstawione w pracy istotne elementy kultury mają podstawowe znaczenie w zrozumieniu kultury i cywilizacji. Wypracowanie postaw wobec tak ujętej kultury i cywilizacji zależy od edukacji, jej żądań, celów i priorytetów. Nauka, technika i technologia oraz sztuka przeniknięte wartościami wynikającymi z wartości absolutnych, uniwersalnych lub z systemów wartości opartych o religie tworzą kulturę lub cywilizacje przyjazną człowiekowi i naturze. Idea zrównoważonego rozwoju oraz cywilizacja miłości, zaproponowana w ostatecznym kształcie przez Jana Pawła II, jako cywilizacja pokoju i życia powinny być budowana z zachowaniem następujących zasad: pokoju, solidarności, sprawiedliwości, wolności, prawdy i miłości. Wymaga to zmiany paradygmatu rozwoju cywilizacyjnego i kulturowego ludzkości: z paradygmatu wojny i śmierci na paradygmat pokoju i życia.

EN

The elements of culture considered in this work are fundamental to our understanding of culture and civilization. The foundations of culture and civilization are education, tasks, aims and priorities. Science, technology and the arts (which are occupied with values that are the results of absolute or universal values) and religious systems create culture or civilizations which favour both humans and nature. Sustainable development and a civilization of love (proposed in its final form by Pope John Paul II as the civilization of peace and life) should be built by considering the following concepts: peace, solidarity, justice, freedom, truth and love. These demand a change in the paradigm of human development as it relates to civilization and culture: away from the paradigms of war and death and towards those of peace and life.

3

Poświęcenie się Bożemu Sercu jako forma kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa

100%

Poleszak L.

Sympozjum

|

2020

|

tom 1(38)

111-125

PL

Kult Najświętszego Serca Jezusowego obfituje w różne środki wyrazu, którymi są wielorakie formy pobożności. Wśród nich na szczególne uznanie zasługuje akt poświęcenia Bożemu Sercu, który w swojej treści i formie odnosi się do istoty tego kultu. Poświęcenie Najświętszemu Sercu Jezusa – zarówno w wymiarze wewnętrznym, jak również zewnętrznym – ukierunkowuje człowieka na miłość Boga i prowadzi do podporządkowania jego woli, woli Stwórcy. Zewnętrznym tego wyrazem i jednocześnie owocem aktu poświęcenia są czyny miłości wobec Boga i wobec bliźniego, zarówno w wymiarze personalnym, jak też w wymiarze społecznym – czyli troski o budowanie cywilizacji miłości.

EN

Cult of the Sacred Heart of Jesus is full of various spiritual expressions and forms of piety. Among them particularly worthy of underlining is act of offering to the Heart of Jesus, which in its essence and form touches the very core of that cult. Self-offering to the Sacred Heart of Jesus, both in its internal and external dimension, directs one towards the love of God and leads one towards the subornation to God’s will, the will of the Creator. The external expressions of these and at the same time the fruits of the act of offering are the deeds of love aimed at God and the neighbor, both in the personal and social dimension, or in other words our concern for building of the civilization of love.

4

Przebaczenie w optyce miłosierdzia

80%

Lekan J.

Teologia w Polsce

|

2016

|

tom 10

|

nr 2

59-77

EN

Undertaking the problem of forgiveness as something which every man needs from God, it is necessary to look upon it in the perspective of God’s Mercy as one of the elements of the process of salvation. Without doubt, we have to consider a man as the greatest fruit of God’s creation (not forgetting about ontological abyss), invited to friendship with God from the very moment of creation. Also, the original sin and its effects, as well as God’s Mercy revealed in the gift of the Only Son, cannot be forgotten. In Him we reach forgiveness – all of us who ask for it with faith and open heart. This forgiveness is realized in the framework of the New Covenant. It is accessible in the Church both in a regular (sacramental) and an extraordinary way. It leads to the creation of the new heart in us and it enables us to forgive each other in order to build the Civilization of Love. In that way, it reveals the truth that creation and redemption are correlated because redemption does not destroy the work of the Creator but the work of the tempter.

PL

W refleksji nad przebaczeniem widzianym w świetle Bożego miłosierdzia zechcemy, by pójść następującą drogą: Był taki moment w dziejach człowieka, że przebaczenie nie było potrzebne (harmonia stworzenia). Człowiek zburzył tę relację przez złe wykorzystanie swej wolności (grzech pierworodny). Bóg nie pozostawił jednak człowieka samego i wyszedł ku niemu (przebaczenie w Chrystusie). Przebaczenie to jest dostępne (w Kościele) w sposób zwyczajny, sakramentalny (sakrament pokuty i pojednania) i nadzwyczajny (pozasakramentalny). Posiada konkretne skutki antropologiczne (nowy człowiek). Boże przebaczenie jest niezbędne, aby dokonało się przebaczenie w relacjach międzyludzkich (jedno serce).

5

Przebaczenie w optyce miłosierdzia.

80%

Lekan J.

|

2016

|

tom 10

|

nr 2

59-77

PL

W refl eksji nad przebaczeniem widzianym w świetle Bożego miłosierdzia zechcemy pójść następującą drogą: Był taki moment w dziejach człowieka, że przebaczenie nie było potrzebne (harmonia stworzenia). Człowiek zburzył tę relację przez złe wykorzystanie swej wolności (grzech pierworodny). Bóg nie pozostawił jednak człowieka samego i wyszedł ku niemu (przebaczenie w Chrystusie). Przebaczenie to jest dostępne (w Kościele) w sposób zwyczajny, sakramentalny (sakrament pokuty i pojednania) i nadzwyczajny (pozasakramentalny). Posiada konkretne skutki antropologiczne (nowy człowiek). Boże przebaczenie jest niezbędne, aby dokonało się przebaczenie w relacjach międzyludzkich (jedno serce).

EN

Undertaking the problem of forgiveness as something which every man needs from God, it is necessary to look upon it in the perspective of God’s Mercy as one of the elements of the process of salvation. Without doubt, we have to consider a man as the greatest fruit of God’s creation (not forgetting about ontological abyss), invited to friendship with God from the very moment of creation. Also, the original sin and its effects, as well as God’s Mercy revealed in the gift of the Only Son, cannot be forgotten. In Him we reach forgiveness – all of us who ask for it with faith and open heart. This forgiveness is realized in the framework of the New Covenant. It is accessible in the Church both in a regular (sacramental) and an extraordinary way. It leads to the creation of the new heart in us and it enables us to forgive each other in order to build the Civilization of Love.