Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

„A światłość w ciemności świeci...” Konfrontancja światłości z ciemnością w Ewangelii Janowej

100%

Piekarz D.

Verbum Vitae

|

2016

|

tom 29

251-269

PL

Symbolika światłości i ciemności, dobrze znana autorom Starego Testamentu, występuje szczególnie często w Ewangelii Janowej. Podczas gdy łatwo jest odgadnąć, że dla Jana symbol światła odnosi się do działania Chrystusa w świecie, trudniej jest dokładnie sprecyzować symbolikę – zdecydowanie negatywną – ciemności; opinie komentatorów są bardzo podzielone. Biblijny obraz światła łączy w sobie nierozdzielnie wymiar poznawczy i moralny, światło pozwala poznać Boga, wskazuje drogę do Niego, a zarazem odsłania prawdę o ludzkich czynach, dlatego sprawcy zła unikają światła, ukrywając w mroku swoje czyny. W teologii Janowej męka Jezusa jest ukazana jako czas działania ciemności, jednak jej zwycięstwo jest tylko pozorne i bardzo krótkie: po nocy męki nadchodzi świt zmartwychwstania.

EN

The symbolism of light and darkness, well known to the authors of the Old Testament, appears particularly often in the Gospel according to St. John. While it is relatively easy to guess that for the writer the symbol of light represents the active presence of Christ in the world, it is much harder to identify precisely the symbolism – undoubtedly negative – of the darkness. On this point commentators have differed very much in their opinions. The biblical image of light joins inseparably a cognitive dimension and a moral one: the light allows us to get to know God, marking the way to Him, and at the same time reveals the truth of human deeds. That is why evildoers avoid the light, hiding their deeds in darkness. In the theology of St. John, the Passion of Christ is presented as a time when darkness prevails, yet its victory is only a brief illusion. Following the night of Passion, the dawn of the Resurrection approaches.

2

Ciemny hieroglif, czyli o kolejnych próbach rozjaśniania Norwida

84%

Wojtasińska D.

Studia Norwidiana

|

2014

|

tom 32

261-280

EN

The review is concerned with the book Hieroglifem zapisane. Cyprian Norwid (Noted in hieroglyphics. Cyprian Norwid) that appeared under the imprint of Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (Polish Philology Department of the University of Warsaw), and that is the outcome of the conference organized by the Warsaw Norwidological Circle. The texts by experienced Norwidologists, doctoral students and university students included in it show in how many different ways the “darkness” of the work of the author of Vade-mecum is understood. The many issues and the ways they are interpreted provoke more questions concerning the alleged Norwid’s “hieroglyphic character”.

3

Lekcje światła i ciemności architektury

84%

Charciarek M.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2017

|

tom nr 18

4--10

PL

Artykuł porusza kwestię roli światła i ciemności jako narzędzi kreowania znaczeń metaforycznych i abstrakcyjnych architektury. Lekcje światła i ciemności architektury to sposób definiowania przestrzeni architektonicznej za pomocą zjawiska, którego natura jest trudna do wyrażenia, a istota umyka rozpoznaniu. Pomaga nam w tym jedynie odczytanie i interpretacja wzorców z dalekiej i bliższej przeszości.

EN

The article discusses the question of light and darkness as the tools for creating figurative and abstract meanings in architecture. The lessons of light and darkness in architecture are the way of defining architectural space through the phenomenon whose nature is difficult to express and the essence is difficult to perceive. The only help we ave is the interpretation of models from close and distant past.

4

Ciemny hieroglif, czyli o kolejnych próbach rozjaśniania Norwida

84%

Wojtasińska D.

Studia Norwidiana

|

2014

|

tom 32

261-280

EN

The review is concerned with the book Hieroglifem zapisane. Cyprian Norwid (Noted in hieroglyphics. Cyprian Norwid) that appeared under the imprint of Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (Polish Philology Department of the University of Warsaw), and that is the outcome of the conference organized by the Warsaw Norwidological Circle. The texts by experienced Norwidologists, doctoral students and university students included in it show in how many different ways the “darkness” of the work of the author of Vade-mecum is understood. The many issues and the ways they are interpreted provoke more questions concerning the alleged Norwid’s “hieroglyphic character”.

5

Światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie zaskoczyła / nie przyłapała”. Narracyjne uzasadnienie nowego tłumaczenia J 1,5

84%

Grochowski Z.

Studia Elbląskie

|

2016

|

tom 17

119-133

DE

Das Verb καταλαμβάνω bei Joh 1,5 ist in der Regel als „erfassen” und „ergreifen” übersetzt. Aber dieses Wort ist anders verstanden bei Joh 12,35 (als „überfallen”, „überraschen”, „hereinbrechen”) obwohl in beiden Fällen dasselbe Subjekt ist: „die Finsternis”. In der Wahrheit handelt es sich um ein anderes Objekt: bei Joh 1,5 ist es „das Licht” und bei Joh 12,35 – „die Leute”. Nach der Meinung vom Autor dieses Artikels, kann man eine Idee zu entdecken unerwartet „überrascht” / „ertappt” zu sein auch bei Joh 1,5. Der Logik der Erzählung von Johannesevangelium und vor allem eine Szene von Gefangennanhme Jesus bei Joh 18,1 – 14, begründet dieser Übersetzung.

EN

The verb καταλαμβάνω is usually translated in Jn 1:5 as to „comprehend”, „overpower”, „overcome”. The same word, however, in Jn 12:35 is understood differently (as to „comeupon”, „overtake”, ecc.), although in both cases the subject is the same: „the darkness”. To be frank the object is different: in Jn 1:5 it is „the light”, in Jn 12:35 – „the people”. But by the opinion of the author of the article it is allowed to discover the idea of to „surprise” / „catch” / „come upon” / „overtake” also in Jn 1:5. The logic of the narrative of the Gospel of John and especially the scene of the Arrest of Jesus (Jn 18:1 – 14) authorizes this (a littleinnovatory) translation.

6

Metaforyka związana z pojęciami światła i ciemności w sowieckim ideologicznym subdyskursie o kulturze w latach 1953–1957 na materiale gazety „Prawda”

67%

Zemszał P.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2017

|

tom 29

EN

Metaphors of light and darkness belong to the most salient ways of introducing and maintaining the Manichean division into US and THEM in many kinds of discourse, including the Soviet ideological discourse on culture in the period of de-Stalinisation. The present study investigates about 400 articles on cultural matters published in the years 1953--1957 in the newspaper Pravda, characterised, among others, by a confrontational stance connected with the political and cultural turning point of the period. It deals with the metaphors of light and darkness as these were used in the then Soviet cultural propaganda. The study reveals that the metaphors were used as a means of controlling the country’s cultural life and that their application was no different from old patterns employed already in Ruthenian writings. They were harnessed to express the categories crucial to the authors the central management of culture, the leading role of certain individuals and circles in creating culture, the superiority of OUR culture over THEIRS, etc. By referring to archetypical notions the author made sure that the propagandist tricks were effective.

PL

Metaforyka związana z pojęciami jasności i ciemności należy do najbardziej wyrazistych narzędzi służących wprowadzaniu i podtrzymywaniu manichejskiego podziału na swoich i obcych w wielu dyskursach, w tym również w sowieckim ideologicznym dyskursie o kulturze okresu tzw. odwilży. Analizie poddano około 400 tekstów o tematyce kulturalnej, publikowanych w latach 1953–1957 w gazecie „Prawda”, które charakteryzują się m.in. konfrontacyjnym charakterem związanym z przesileniem politycznym oraz kulturalnym w epoce poststalinowskiej. Artykuł jest próbą analizy funkcjonowania metaforyki związanej z pojęciami światła i ciemności w sowieckiej propagandzie kulturalnej tego okresu. Okazuje się, że metaforyka ta pełniła ważną rolę w próbach odgórnego sterowania życiem kulturalnym kraju oraz że sposoby jej zastosowania bynajmniej nie odbiegają od najdawniejszych wzorców znanych piśmiennictwu ruskiemu. W badanym dyskursie metafora światła i ciemności pozwalała na wyrażenie istotnych kategorii, na których promocji zależało jego autorom centralizm zarządzania kulturą, przewodnia rola określonych jednostek i środowisk kulturalnych w kreowaniu kultury, wyższość kultury swoich nad kulturą obcych itd. Poprzez odwołanie się do pojęć archetypowych nadawca zyskiwał gwarancję skuteczności tego typu oddziaływania.

7

Światłość niestworzona w refleksji teologicznej Metropolity Surożskiego Antoniego (Blooma)

67%

Saszko I.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

tom 66

|

nr 7: Teologia ekumeniczna

151-165

PL

Niniejszy artykuł dotyczy refleksji teologicznej Metropolity Surożskiego Antoniego (Blooma) na temat Światłości niestworzonej. Z chwilą upadku prarodziców człowiek utracił zdolność bezpośredniego i pełnego uczestnictwa w niestworzonych Energiach Boskiej Światłości i z tego powodu może poznawać Jego misterium jedynie „w zmierzchu”, czyli w sposób apofatyczny. Z faktu stworzenia osoby ludzkiej na obraz i podobieństwo Boże wynika, że w każdym człowieku jest zarodek Boskiej Światłości. Dzięki relacji miłości z naszymi bliźnimi możemy odkrywać tę Światłość na ich obliczach. Cały Kościół jaśnieje Światłością niestworzoną, gdyż jest miejscem bezpośredniej obecności Boga pośród Swego Ludu. W nabożeństwach liturgicznych Kościoła prawosławnego, a szczególnie w Jutrzni i w Wieczerni, wierni antycypują pełne uczestnictwo w Światłości niestworzonej, która będzie ich udziałem na końcu czasów.

EN

The present article concerns the theological reflection of Metropolitan Anthony of Sourozh (Bloom) on the subject of the Uncreated Light. At the moment of the fall of our first parents, man lost the ability to participate directly and fully in the uncreated Energies of the Divine Light and for this reason he can only know the mystery of God “in twilight,” that is in an apophatic manner. From the fact of the creation of the human person in the image and likeness of God, it follows that in every man there is the germ of the Divine Light. Thanks to the relationships of love with our fellow men, we are able to discover this Light on their faces. The whole Church shines with the Uncreated Light, because it is the place of the direct presence of God among His people. In the liturgical celebrations of the Orthodox Church, especially in Lauds and Vespers, the faithful anticipate the full participation in the Uncreated Light, which will be their part at the end of time.

8

Światło i ciemność

67%

Paprzyca K.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2017

|

tom nr 20

4--14

PL

Światłość i ciemność. Dwa zjawiska zupełnie sobie przeciwstawne. Światło to prawda, która pozwala poznawać. Droga poznania to droga nawracania, zawracania z ciemności do światła. Światło rozumu, wiedzy, które nie rozgrzewa, pozwala poznawać świat, ludzi, nie przynosi jednak miłości, nie rozwija duchowo. Jest w artykule kojarzone z symbolem życia, stanowi syntezę pozytywnych wartości, które szczególnie dla młodego pokolenia są istotne. Noc, ciemność stanowić może również, symbolicznie wyobrażenie rzeczywistej egzystencji w świecie, które wielokrotnie nie dorównuje marzeniom. Punktem wyjścia artykułu są pozytywne wartości, światło jest znakiem nadziei, radości, szczęścia, optymizmu. Żar młodzieńczy w konfrontacji z nieczułym światem zabija złudzenia, czasami również marzenia. Nasza rzeczywistość jest często szara, przepełniona ludźmi egoistycznie nastawionymi, konsumpcyjnym stylem życia ukierunkowanym na dobra doczesne. Człowiek zmuszony jest żyć w świecie przedmiotów, które jaśnieją światłem niedoskonałym. Stąd potrzeba człowieka, by nieustannie poszukiwać źródła najwyższego światła. Naturalnym, wynikającym z wewnętrznej potrzeby, jak również ratunkiem dla człowieka, jest odzyskanie duchowego słuchu i wzroku – jego rozwój wewnętrzny, duchowy. Dotarcie do najwyższego dobra, stanowi realizację potencjału duchowego człowieka.

EN

Light and darkness. Two completely opposite phenomena. Light stands for the truth which allows to learn. The path to cognition is a path of conversion, of returning from darkness to light. The light of reason, knowledge, which does not warm up, allows to learn about the world, people; it does not, however, bring love, it does not develop spiritually. In this paper it is associated with the symbol of life, it constitutes a synthesis of positive values, particularly important for the young generation. Night, darkness can also serve as a symbolic image of the actual existence in the world, which only too often has little in common with one’s dreams. The starting point for this paper are positive values; light is a symbol of hope, joy, happiness, optimism. Confrontation of youthful zeal with cold-hearted world deprives of illusions, sometimes even of dreams. Our reality is often grey, full of selfish people, consumerist lifestyle directed towards worldly possessions. Man is forced to exist in the world of objects, the light of which is not perfect. Hence man’s need to constantly search for the source of the utmost light. An element which is quite natural and results from man’s inherent needs, which is also man’s salvation, is recovering the spiritual sense of hearing and seeing – man’s internal, spiritual development. Reaching the utmost good constitutes the fulfilment of man’s spiritual potential.

9

Inspiracja pieśnią roratnią Rorate caeli desuper w Koncercie na altówkę i orkiestrę smyczkową

59%

Fabiańska-Jelińska E. , Karcz B. , Tyrała R. , Zając A. , Delimat W. , Janicki J. J. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W. , Karcz B. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2018

|

tom 16

EN

The author describes the inspiration for and background to the creation of the Concerto for viola and string orchestra. It elaborates the sphere of the composer’s inspiration: the religious period of Advent (rorate mass and its song Rorate caeli desuper) with the accompanying reflection on the symbolism of luminosity and darkness. The basic idea of sound in the concerto for viola and string orchestra was inspired by a musical quotation from the initial motif of the rorate song Rorate caeli desuper. The opening tunes of the song became the foundation for the development and shaping of the sound material in the subsequent movements of the viola concerto. The musical architecture and dramatic content of the entire piece rests on the aforementioned quote, which integrates the particular movements in accordance with the concept of unity in diversity understood as coherent input sound material whose narration is enriched by being presented in various sound contexts.

PL

Autorka opisuje inspirację i tło powstania Koncertu na altówkę i orkiestrę smyczkową. Nakreśla tło bezpośredniej inspiracji powstania utworu: religijny okres Adwentu (msza roratnia oraz pieśń Rorate caeli desuper) wraz z towarzyszącą mu symboliką światła i mroku. Podstawowa idea dźwiękowa w koncercie została zainspirowana muzycznym cytatem z pierwotnego motywu pieśni roratniej Rorate caeli desuper. Motywy otwierające utwór stały się podstawą do rozwoju i kształtowania materiału dźwiękowego w kolejnych częściach koncertu. Architektura muzyczna i dramatyczna treść całego utworu opierają się na wspomnianym cytacie, który integruje poszczególne części zgodnie z koncepcją jedności w różnorodności rozumianej jako spójny wyjściowy materiał dźwiękowy, prezentowany w różnych kontekstach, wzbogacający muzyczną narrację.