Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

PVC plasticizers from the PET recycling

100%

Kulawski J. , Nowicka-Nowak M. , Kubista E. , Rymarz G.

|

tom Vol. 81, nr 12

297-302

EN

Di-2-ethylhexy] (DEHP), dibuty] (DBP) and benzylbutyl phthalate (BBP) are good and cheap plasticizers of PVC. For many years DEHP was accepted as non detrimental chemical [1]. but recently it is suspected of toxic activity on young children and teratogenic effects on people. For this reason. European Union [2] and Polish Republic [3] authorities limited areas of possible applications of phthalate plasticizers. Di-isononyl 1,4-cyclohexane dicarboxylate and citric acid esters are some possibilities to substitute over DEHP. Polyester plasticizers and low toxic di-2-ethylhexyl terephtha-late are also taken into consideration. Our team has worked some years in the area of poly(ethyleneterephthalate) chemical recycling [4-6]. This paper presents our investigations on terephthalic plasticizers technology. Terephthalate plasticizers may be cheap products, if they are produced from recycled PET.

PL

Wykazano, że oligoestry tereftalowe, otrzymane w wyniku chemicznego recyklingu PET, są dobrymi plastyfikatorami PVC niejednokrotnie przewyższającymi handlowe zmiękczacze. Tak plastyfikowany PVC odznacza się dużą wytrzymałością mechaniczną oraz niewielką migrację plastyfikatora. Dodatkową zaletą nowych plastyfikatorów jest niska cena.

2

Kilka argumentów za recyklingiem chemicznym

84%

Borkowski K.

|

tom nr 7

PL

Recykling chemiczny to zbiorcza nazwa dla kilku obiecujących technologii (m.in. pirolizy, zgazowania, solwolizy). Zainteresowanie tymi technologiami wzrosło w ostatnich latach, gdy umocnił się globalny trend w kierunku zrównoważonej i cyrkularnej gospodarki.

3

Recykling chemiczny sztywnych pianek PUR-PIR z antypirenem boroazotowym

84%

Paciorek-Sadowska J.

|

tom Nr 5

93-94

PL

Opracowano skuteczną metodę glikolizy sztywnych pianek PUR-PIR opartą na glikolu dietylenowym, w której stosunek odpadu do glikolu wyniósł 3:1. Odpady sztywnych pianek PUR-PIR przetworzono do postaci ciekłych polioli, które następnie poddano badaniom w kierunku zastosowania ich jako surowca poliolowego w produkcji nowych pianek. Sprawdzono wpływ glikolizatu na właściwości fizykomechaniczne pianek, przeprowadzając takie same testy jak w przypadku pianek z nowym poliolem. Stwierdzono, że modyfikacja surowca poliolowego produktami glikolizy do 0,4R korzystnie wpływa na charakterystykę tworzywa piankowego, zwiększając jego wytrzymałość na ściskanie i odporność cieplną, a zmniejszając kruchość i palność.

EN

An effective method of glycolysis of rigid PUR-PIR foams based on die-thylene glycol with waste foam to glycol ratio equal to 3:1 was developed. Waste rigid PUR-PIR foams were processed to a form of liquid polyol and subsequently, the possibilities of their application as polyol raw material in production of new foams were examined. An effect of glycolysate on physicomechanical properties of new foams was determined by the same tests as in case of foams with new polyol. It was found that modification of polyol raw material with glycolysis product in amount to 0.4 of chemical equivalent had a beneficial influence on foam characteristics. This effect was demonstrated by the increase in its compressive strength and heat resistance while brittleness and flammability were reduced.

4

Recykling chemiczny tworzyw sztucznych

84%

Trzebiatowska P. J.

|

tom [Z] 76, 3-4

157--181

EN

Plastics are currently used in almost every branch of industry. Their popularity is due to excellent mechanical properties, durability combined with low weight. Global production of plastics in 2020 reached 387 million tons and a great amount of waste from plastics is generated as they are usually non-biodegradable and often are used only once before disposal. Since the 1970s, the problem of plastics pollution started to be noticed, and then the first regulations on their production, limiting and management options were introduced. There are several methods preventing the plastics waste going to landfill. Among the plastics management methods are mechanical recycling, solvent based purification, chemical recycling, energy recovery and biodegradation (Figure 1). Mechanical recycling is the reprocessing of the plastic waste to its original form (polymer) using simple physical operations like grinding, separating, extruding. This option is the most popular for thermoplastics as they are easily reprocessed and the cost operations are low. During solvent based purification the plastics products are purified from different additional compounds like colorants, antioxidants, fillers to obtain original polymer. Biodegradation is available only for some polymers. Energy recovery process releases the energy contained within plastics through combustion and is suitable only for materials which are difficult to recycle. Nowadays chemical recycling of plastic waste is the most noteworthy polymers recovery technique as it is complementary to mechanical recycling. Chemical recycling can be divided into two main processes: chemical and thermal depolymerization (Figure 2). Thermal depolymerization processes are conducted using heat and in the absence of oxygen, or with limited access to oxygen or other compounds (H2, CO2). It converts plastics into monomers or basic chemical (hydrocarbons, oil, H2O) and is typically used for polyolefins, PMMA, PS. During chemical depolymerization plastics are broken down into oligomers or monomers as a result of a chemical reaction with a low molecular weight agent (H2O, alcohols, amines, glycols, acids) and usually refers to condensation and addition polymers (PET, PC, PA, PU). Chemical recycling enables for multiple recycling of plastics to its monomers, which can be polymerized to produce the original polymer. The manuscript presents a literature review on chemical recycling of commonly used plastics such as vinyl polymers, polycondensation polymers, thermosets and polymer blends.

5

Simple and convenient method in chemical recycling of poly(ethylene terephthalate) by using microwave radiation

84%

Nikje M. M. , Nazari F.

|

tom T. 54, nr 9

635-638

EN

Microwave assisted ester bond breaking of poly(ethylene terephthalate) (PET) to terephthalic acid (TPA) was performed by using glycerin, diethylene glycol (DEG) or monoethanolamine (MEA) as transesterification reagents and KOH or NaOH as the catalysts and results were compared with PET degradation by conventional heating method. Comparisons of reaction times showed significant enhancement of reaction rates in the microwave assisted experiments in comparison with the process going with use of conventional heating. In addition, collected data cleared the intense dependence of the recycled TPA recovery on the catalyst concentration and the minimum time observed for 1.3 mol L-1 of KOH and 1.9 mol L-1 of NaOH, respectively.

PL

Przedmiotem badań była degradacja poli(tereftalanu etylenu) (PET) do kwasu tereftalowego (TPA) prowadzona pod wpływem mikrofal (MW). Jako czynniki solwolizujące stosowano glicerynę, glikol dietylenowy (DEG) lub monoetanoloaminę (MEA), a katalizatorem był wodorotlenek sodu bądź potasu. Przebieg takiego procesu porównano z przebiegiem rozpadu PET w warunkach ogrzewania konwencjonalnego (tabele 1-3). Wykazano, że czas potrzebny do całkowitej degradacji polimeru z wykorzystaniem MW jest wielokrotnie krótszy. Zbadano również wpływ mocy promieniowania MW oraz stężenia katalizatorów na szybkość przebiegu omawianego procesu (rys. 1-5). Skuteczniejszym katalizatorem okazał się wodorotlenek potasu: minimalny czas niezbędny do całkowitego odzyskania TPA z PET odpowiada stężeniu KOH wynoszącemu 1,3-1,5 mol/l a NaOH - 1,9 mol/l.

6

Conversion of polyurethane technological foam waste and post-consumer polyurethane mattresses into polyols – industrial applications

84%

Sołtysiński M. , Piszczek K. , Romecki D. , Narożniak S. , Tomaszewska J. , Skórczewska K.

|

2018

|

tom T. 63, nr 3

234--238

EN

Researches were carried out to determine the possibility of reusing polyols produced in the chemical recycling process of polyurethane (PUR) foam technological waste and post-consumer mattresses for the production of mattresses and thermal insulation panels. It was found that such PUR waste can be converted into repolyol by similar processes that are currently used at Dendro Poland LTD Sp. z o.o. The mixture containing repolyols was used to produce rigid and flexible polyurethane-polyisocyanurate (PUR-PIR) foams. It was found that a mixture of polyols containing up to 50 wt % of repolyols can be used in the production of flexible PUR-PIR foams. The most suitable application for recycled polyol from post-consumer foam waste was identified as rigid PUR-PIR foam for thermal insulation. The produced rigid foams showed good performance in the foaming process, foam structure and dimensional stability. The practical application of chemical recycling of post-consumer mattresses is of great environmental importance and, additionally, the obtained repolyol is cheaper than the standard polyol.

PL

Przeprowadzono badania zmierzające do określenia możliwości ponownego wykorzystania polioli wytworzonych w procesie recyklingu chemicznego technologicznych odpadów pianek poliuretanowych (PUR) i materacy poużytkowych do produkcji materacy i paneli termoizolacyjnych. Stwierdzono, że odpady pianek PUR oraz poużytkowe materace można przetworzyć na repoliole w prostym procesie stosowanym obecnie w zakładach Dendro Poland LTD Sp. z o.o. Mieszaninę repolioli otrzymanych w pilotowej instalacji przemysłowej stosowano do produkcji elastycznych i sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanurowych (PUR-PIR). Stwierdzono, że do wytwarzania elastycznej pianki o wymaganych właściwościach można zastosować mieszaninę poliolu zawierającą do 50 % mas. repoliolu. Repoliol można też używać do produkcji pianek sztywnych, całkowicie zastępując surowce pierwotne. Otrzymane w ten sposób panele charakteryzują się dobrymi właściwościami termoizolacyjnymi i stabilnością wymiarową. Praktyczne zastosowanie chemicznego recyklingu poużytkowych materacy ma duże znaczenie proekologiczne, a także korzystny aspekt ekonomiczny – repoliol jest tańszy od standardowego poliolu.