Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Personalne dossier dramatów Witkacego*

100%

Ziomek J.

Przestrzenie Teorii

|

2010

|

nr 14

263-267

PL

brak

2

Geniusze, prostacy, psychopaci – stereotypizacja w prezentacjach gier i graczy w serialach (rekonesans)

86%

Olkusz K.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2017

|

tom 9

|

nr 1

89-109

EN

The article deals with the stereotypical ways in which game players are represented in various TV series whose characters are constructed on the basisof well-worn (and not necessarily authentic) patterns. As a result, one-dimensional motifs of games and players lead to unvarying representations which tend to be bipolar. The screenwriters seem to be convinced that the only function of video games is escapism. The TV series characters are, therefore, constructed on the basis of definite patterns limited to specific personality models ranging from the genius to the simpleton with a low IQ. The article exemplifies stereotypes of games and players. It argues that the monochromatic way of presenting the players results – among others – from the fact that producers and screenwriters are willing to favour the expectations of average viewers and attempt to mirror some universally-acknowledged convictions which are not true.

3

Globalizacja i tożsamość: narzędzia zachowania tożsamości miejsca na wybranych przykładach brytyjskich

86%

Gajny I. , Jeleński T.

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura i Urbanistyka

|

2013

|

tom Z. 29

117--125

PL

Jednym ze skutków globalizacji rynku usług architektonicznych jest ignorowanie lub powierzchowne traktowanie lokalnych kontekstów kulturowych. Historycznie ukształtowana tożsamość miasta ulega potrzebie tworzenia światowej marki, której nośnikiem jest przede wszystkim architektoniczna ikona - dzieło znanej pracowni, flagowy obiekt w przestrzeni nadający jej nowy, przebojowy wyraz. Na skutek kryzysu pojawiają się jednak wątpliwości: czy wyjątkowość tych konstrukcji zawsze uzasadnia wszystkie ponoszone na ich rzecz koszty, wśród których najpoważniejszym jest oderwanie od kulturowego kontekstu? Czas kryzysu może być czasem refleksji, która pomoże docenić prawdziwy charakter miejsc i wartość tradycyjnego, lokalnego budownictwa. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie: Jak w warunkach postępującej globalizacji tworzyć trwałą architekturę i zachować ciągłość charakteru miasta? Jako dobre przykłady przywołuje się wybrane narzędzia zrównoważonego rozwoju przestrzennego i ochrony obrazu miasta, stosowane w Wielkiej Brytanii.

EN

The globalisation of the architectural profession has led to an ignorance of local cultural contexts. The historically shaped identity of a city is being destroyed by the need for a new global brand created mainly by an iconic building, a flagship investment, designed by a famous architect, able to create a new cutting-edge image of the city. However, during times of austerity, more and more questions arise: is the uniqueness and efficiency of these impressive, and technically advanced constructions, a sufficient excuse for high costs, including isolation from local context? The global financial crisis can provoke a reflection that will help to appreciate the real character of places and the value of traditional, local buildings. This paper is an attempt to answer the question of how to create sustainable architecture and maintain the continuity of the character of cities. Some tools of sustainable urban development and townscape protection used in United Kingdom are men¬tioned as good practices worthy to follow.

4

Proba oceny charakteru szczeniat o roznych typach uzytkowosci

86%

Ziembinska A.

Przegląd Hodowlany

|

2002

|

tom 70

|

nr 10

25-28

5

Genius loci jako źródło tożsamości miasta

72%

Królikowski J. T.

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura i Urbanistyka

|

2011

|

tom Z. 24

5-11

PL

Tożsamość miasta jest aktualnym rozpoznaniem jego swoistości wyrażonym jako cechy identyfikowane zarówno przez jego mieszkańców, jak i turystów oraz różnego rodzaju publiczność. Tożsamość miasta odwołuje się do jego tradycji, a także potencjału przyszłości. Te trzy wymiary czasu skupia w sobie duch miejsca, którego identyfikacja wymaga szczególnej empatii przestrzennej i nie jest dla wszystkich oczywista. Kategorie opisane przez Norberga-Schulza pozwalają łatwiej dotrzeć do fenomenu ducha miejsca. Szczególnie istotne jest to w tak skrajnych przypadkach jak Warszawa, której substancja fizyczna była w przeważającej części unicestwiona w czasie II wojny światowej. Miasto przeżywało kolejne fazy odtwarzania i przekształcania swojej tożsamości, co odbywało się przy mniej lub bardziej świadomym czerpaniu z ducha miejsca. Współczesne procesy globalizacyjne tym silniej oddziaływają na tożsamość miasta, im mniej politycy i władze miejskie są świadomi jego genius loci. Przykład Warszawy w relacji do innych miast polskich europejskich i światowych jest bardzo, a może bardziej niż inne przykłady, pouczający.

EN

Identity of city is actual identification of his specific character of features who are recognized by citizens as by tourists and others. Identity of city build his image from tradition and reveal potential of future. This three dimensions of time concern spirit of place. Identification of genius loci is possible by means of spatial empathy and is not accessible for all people. This is so important in such cases as Warsaw where physical substance was even completely demolished during II World War. This city survived following phases of reconstruction and transformation of his identity with more or less conscious sourcing of his spirit of place. Contemporary process of globalization are stronger when politicians and city authorities are no so much conscious of genius loci existence. Example of Warsaw in relation to others Polish and European cities is very and may be more then other examples, instructive.

6

Wykorzystanie testow dla szczeniat przy ocenie przyszlego zachowania i charakteru psa

72%

Goleman M.

Medycyna Weterynaryjna

|

2010

|

tom 66

|

nr 06

418-420

EN

The aim of the study was to evaluate puppy tests as a source of information on future dog behavior and character and the possibility of their use. In this study 259 German Shepherd puppies, aged from 6 to 9 weeks, were studied. All dogs came from breeds registered in organizations belonging to FCI (Federation Cynologique Internationale). As a research method a modified Puppy Aptitude Test was used, involving sociability tests, dominance tests, and tests that checked innate predispositions to retrieving and cooperation with people. Predispositions investigated by the modified PAT test were checked again by a Social Test for adult dogs (after 12 months). The Social Test (TS), checking dog behavior in daily situations, was developed at the Department of Pet Breeding and Wildlife Management of the University of Life Sciences in Lublin. In total, 144 dogs were examined by the Social Test. To compare the puppy test and the Social Test for adult dogs a statistical computer program, SAS, was used. The correlation between the modified PAT test scores and the Social Test scores were calculated with the use of the Spearman rank correlations. Coefficients of correlation were counted between the subtest of the modified PAT test and the Social test that evaluated similar behaviors. It was observed that both sociability tests of the modified PAT test were correlated with subtests of the Social Test (TS1 and TS2) in a statistically significant manner (p ≤ 0.0001). In all tests on innate predispositions to retrieving, catching and cooperating with people a statistically important correlation (p ≤ 0.0001) was observed between elements of the modified PAT test and the Social Test. The highly significant dependence between results of the modified PAT test and the Social Test in this study confirm the effectiveness of puppy tests and the possibility of the preliminary estimation of future dog behavior and character.

7

Temperamentalne i charakterologiczne predyktory poczucia alienacji młodzieży

72%

Tomaszek K.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica

|

2019

|

tom 12

274-297

EN

The presented study examines the relationship between temperamental character traits and a feeling of alienation among young people. A total of 331 adolescents aged 16–20 were surveyed using the “Alienation Scale” devised by Kmiecik-Baran, and the “Temperament and Character Inventory” by Clonninger. The findings show that alienation correlates with a low need for stimulation, and character traits indicated problems with fast and effective adaptation (such as low self-directedness and reluctance to cooperate). Temperamental and character traits explained 54% of variances in the global level of alienation.

PL

Głównym celem artykułu jest poznanie związku między cechami temperamentu i charakteru a poczuciem alienacji (różnymi jego wymiarami) u młodzieży. Badania w grupie 331 uczniów szkół średnich w wieku 16–20 lat bazowały na analizie wyników w Kwestionariuszu Poczucia Alienacji Kmiecik-Baran oraz Inwentarza Temperamentu i Charakteru Clonningera (TCI). Wyniki wskazują, że poczucie alienacji jest związane z niską tolerancją na nowe bodźce i niską potrzebą stymulacji oraz nieadaptacyjnym stylem regulowania zachowania, tj. małymi zdolnościami do samokierowania oraz wrogością okazywaną innym i niechęcią do współpracy. Uzyskane dane wskazują ponadto, że cechy temperamentu i charakteru w znacznym stopniu tłumaczą poziom poczucia alienacji u młodzieży (54% wariancji wyników ogólnego poziomu wyalienowania).

8

Owczarek podhalański - pochodzenie, użytkowanie

72%

Drozdz A.

Wiadomości Zootechniczne

|

2014

|

tom 52

|

nr 4

9

Prawość – zapomniana cnota. Głos w kwestii reprodukcji prawości w strukturze charakteru i osobowości młodego pokolenia

72%

Żywczok A.

Roczniki Pedagogiczne

|

2019

|

tom 11(47)

|

nr 4

5-18

PL

Autorka artykułu twierdzi, że prawość choć stanowi rdzenną kategorię deontologii i wartość moralną konstytuującą człowieka, relatywnie rzadko staje się przedmiotem badań przedstawicieli nauk humanistycznych i społecznych, takich jak pedagogika. Podjęła się więc eksploracji niektórych zagadnień w ramach szerszych badań dotyczących ludzkiej prawości. Niniejszy tekst stanowi zatem próbę udzielenia odpowiedzi na kilka pytań badawczych: jak przejawia się prawość w ludzkim zachowaniu (zwłaszcza czynach)?; na jakiej podstawie daje się rozpoznać symetryczne przeciwieństwo prawości – nieprawość oraz wyodrębnić odmiany nieprawości?; na czym polega wychowanie do reprezentowania prawości w rodzinnym środowisku wychowującym?; jak za pośrednictwem procesu wychowania dokonać internalizacji normy „bądź prawy” oraz interioryzacji prawości (jako wartości) w strukturze charakteru oraz osobowości dzieci i młodzieży? Odwołując się do aktualnego stanu wiedzy, Autorka zaakcentowała znaczenie interdyscyplinarnej kategorii prawości dla rozwoju pedagogiki. Oprócz wyjaśnień leksykalnych zaprezentowała naukowe ujęcie prawości jako między innymi: cnoty (zbiorczej), dyspozycji (cechy charakteru), normy (zasady postępowania), powinności moralnej, postawy moralnej, wzorca postępowania, wzoru osobowego, komponentu ideału wychowania, celu wychowania, budulca autorytetu pedagogicznego. Ukazała również istotne w rozwoju diagnostyki pedagogicznej przejawy i przeciwieństwa prawości (typy nieprawości) oraz specyfikę procesu wychowania człowieka prawego, zwłaszcza w środowisku rodzinnym. Posłużenie się metodami hermeneutycznymi w badaniu problematyki prawości okazało się uzasadnione, biorąc pod uwagę konieczność jej pogłębionego poznania.

EN

The author of the article proposes that righteousness, even though itself an essential category of deontology and a moral value that constitutes the human being, is relatively rarely studied by representatives of social and humanistic sciences, such as pedagogics. Hence this paper aims at exploration of some issues within a wider framework of research on human righteousness. It is an attempt to answer the following questions: how does righteousness manifest itself in human behavior (especially in action)?; how can the symmetric opposite of righteousness, i.e. iniquity be recognized?; what kinds of iniquity can be identified?; how is a young person to be brought up in order to represent righteousness in the familial upbringing environment?; how to achieve the internalization of the norm “Be righteous” using the upbringing process?; how can upbringing be used to interiorize righteousness (as a value) in the structure of character and personality of children and the youth? Referring to the current state of knowledge the author emphasizes the significance of the interdisciplinary category of righteousness in the development of pedagogics. Apart from lexical explanations she also presents a scientific concept of righteousness as, among others: a virtue (collective), disposition (character traits), a norm (principles of demeanor), moral obligation, moral attitude, a component of the ideal of upbringing, an aim of upbringing, and a pedagogical building material. The author also presents manifestations and antonyms of righteousness (types of iniquity), significant in the development of pedagogical diagnostics, along with the specific character of the process of upbringing of the righteous human being, especially in the familial environment. Hermeneutic methods were utilized in order to thoroughly examine the studied issues.

10

Wstepna ocena charakteru szczeniat wybranych ras obronnych i strozujacych

72%

Pliszka M.

Przegląd Hodowlany

|

2005

|

tom 73

|

nr 01

28-33

11

Pedagogika zabawy

72%

Szymaniak J.

Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość

|

2019

|

tom XVI

41-56

PL

Artykuł dotyczy edukacyjnego charakteru zabawy nie tylko podczas lekcji, ale także ćwiczeń sportowych. Odwołuje się do zasad pedagogiki pozytywnej i pedagogiki doświadczenia.

12

Virtues and their role in education

72%

Nowakowski P. T.

Społeczeństwo i Rodzina

|

2015

|

nr 1(42)

7-21

EN

Each human being comes into the world with natural properties that may be described as the state of natural characterlessness. This is why the educational process should lead to the situation where these diverse and individualized predispositions work as a homogenous and harmonized prime mover of man. The way to achieve this state is through forming moral character which may be understood as the development of individual moral virtues. The origin of ‘virtue’ is Latin ‘virtus’ which means ‘strength’ or ‘skill’. This potential of the virtues is necessary for man because he constantly struggles with imperfection of his nature. In this case we talk not only about natural virtues (intellectual and moral) since the true and full dimension of human character may be formed only in the light of the supernatural virtues. This is why we should take these two categories of virtues into account: natural (attainable by human natural powers) and supernatural (which exceed the capacity of unaided human nature). Regrettably, the idea of virtue and character is underestimated or even intentionally ignored in contemporary education. This could be the result of mental laziness of certain educators or intellectual currents in philosophy. Still there is hope for change in this area since present-day education theorists call for the return to classical methods of education.

PL

Człowiek przychodzi na świat z przyrodzonymi właściwościami, które można określić jako stan naturalnej bezcharakterności. Stąd proces wychowawczy winien prowadzić do sytuacji, w której te różnorodne i zindywidualizowane predyspozycje zaczną działać jako jednolita i zharmonizowana siła sprawcza człowieka. Drogą do osiągnięcia tego stanu jest kształtowanie charakteru moralnego, rozumianego jako wykwit cnót moralnych jednostki. Słowo „cnota” pochodzi od łacińskiego virtus, co oznacza siłę lub moc. Ów potencjał jest człowiekowi niezbędny, gdyż nieustannie zmaga się on z niedoskonałością swej natury. Nie mówimy w tym wypadku tylko o cnotach przyrodzonych (intelektualnych i moralnych), bo prawdziwy i pełny wymiar ludzkiego charakteru może zostać osiągnięty tylko w świetle cnót nadprzyrodzonych. Z tego powodu winniśmy uwzględnić obie kategorie cnót: przyrodzone (dostępne naturalnym władzom człowieka) i nadprzyrodzone (które przewyższają ograniczone możliwości natury ludzkiej). Niestety, idea cnót i charakteru jest niedoceniana lub nawet świadomie pomijana we współczesnej oświacie, czego przyczyną może być zarówno lenistwo umysłowe poszczególnych wychowawców, jak i nurty intelektualne obecne w filozofii. Jednak nadzieja wciąż pozostaje, albowiem współcześni teoretycy wychowania apelują o powrót do klasycznych metod kształcenia.

13

Wybór szczeniaka. Rasa i predyspozycje psa a możliwości właściciela

72%

Bargielowska K.

VetPersonel

|

2012

|

nr 2

14

Distinguishing attributes of a commander in the light of selected views of military theorists of different eras

72%

Kalisiak M.

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2023

|

tom Vol. 55, No. 1(207)

43--56

EN

In this article, the author seeks to answer the question "what attributes should a commander possess?", defining a commander's attributes as a set of qualities, skills and abilities that they should possess in order to command effectively. The main analysed materials were the works of famous representatives of the art of war, Generals: Sun-Tzu, Carl von Clauzewitz and Franciszek Skibiński. The analysis of the views contained in the works under consideration indicates that the main attributes that distinguish a commander should be wisdom, character and physical fitness. A general's wisdom is the ability to make good use of knowledge obtained from reading and experience. Character is a set of qualities, which include above all: goodness, strictness, reliability and the cardinal virtues: fortitude, prudence, justice and temperance. Physical fitness is understood more broadly as a general state of health, which is a fundamental prerequisite for efficient command and should be shaped for command purposes mainly through combat sports.

PL

W niniejszym artykule autor stara się znaleźć odpowiedź na pytanie: „jakie atrybuty powinien posiadać dowódca?”. Definiując atrybuty dowódcy jako zbiór cech, umiejętności i zdolności, które powinien posiadać, by móc sprawnie dowodzić. Głównym materiałem do analizy były dzieła znanych przedstawicieli sztuki wojennej, generałów: Sun-Tzu, Carla von Clauzewitza oraz Franciszka Skibińskiego. Analiza poglądów zawartych w rozpatrywanych pracach wskazuje, iż głównymi atrybutami wyróżniającymi dowódcę powinna być: mądrość, charakter i sprawność fizyczna. Mądrość generała to umiejętność rozsądnego wykorzystania wiedzy wynikającej z oczytania oraz doświadczenia. Charakter to zespół cech, do których zaliczyć należy przede wszystkim: dobroć, surowość, wiarygodność oraz cnoty kardynalne: męstwo, roztropność, sprawiedliwość i umiarkowanie. Sprawność fizyczna pojmowana jest szerzej jako ogólny stan zdrowia, będący fundamentalnym warunkiem sprawnego dowodzenia i powinna być kształtowana na potrzeby dowodzenia głównie przez sporty walki.

15

Aristotelian Politiké Philía as a Subject of Moral Education

72%

Rajský A.

Paedagogia Christiana

|

2023

|

tom 1/51

41-64

EN

The concept of moral education in Slovakia is currently undergoing a curricular transformation which is connected with issues concerning the theoretical foundation and basic philosophical setting of ethical education. The conceptual framework of the scientific discussion on ethical education has been introduced; its culmination is the neo-Aristotelian thesis about the philiatic character, which needs to be developed and strengthened educationally. The issue of friendship (philía) completes the discussion on virtues in Nicomachean Ethics and highlights the positive quality of interpersonal relationships as areté, that is, a disposition that can be purposefully pursued, i.e. intentionally formed. Aristotle’s well-known theory of friendship (philía) distinguishes between two kinds of imperfect, false friendship (‘for pleasure’ or ‘for profit’) and true friendship; moral good is its goal. Besides the vertical gradation of this quality concerning its perfection (two kinds – imperfect, false friendship and true friendship), it also offers a horizontal differentiation of forms of social realisation of friendship in the context of community (favour, eunoia) and wider society (concord, politiké philía). ‘Political friendship’ is thus presented as a civic virtue, worthy of effort (cf. EN VIII.10; EE 1242b; Pol. III.5, IV.2). Character education, with a focus on the development of this quality, is manifested not only as the subject of cultivating the individual personality for the ‘happy life’ of man but also as a political requirement, reflecting the interests of the state.

PL

Pojęcie wychowania moralnego w programach szkolnych na Słowacji przechodzi aktualnie transformację; wiąże się to z problematyką teoretycznej podstawy i podstawowej filozoficznej obudowy etycznej wychowania. Artykuł wprowadza w ramy pojęciowe dyskusji naukowej o edukacji etycznej, której konkluzją jest neoarystotelesowska teza o przyjacielskim (philiatic) charakterze człowieka, który należy rozwijać i wzmacniać w ramach edukacji. Problematyka przyjaźni (philía) dopełnia rozważania na temat cnót w Etyce nikomachejskiej i podkreśla pozytywną właściwość relacji międzyludzkich jako areté, czyli dyspozycji, do której można celowo dążyć, tzn. intencjonalnie ją formować (kształtować). Znana Arystotelesowska teoria przyjaźni (philía) rozróżnia dwa rodzaje niedoskonałej, fałszywej przyjaźni (dla przyjemności i dla zysku) oraz przyjaźń prawdziwą, której celem jest dobro moralne. Poza wertykalnym jej stopniowaniem ze względu na doskonałość (dwa rodzaje niedoskonałej, fałszywej przyjaźni i przyjaźń prawdziwa) oferuje ona także horyzontalne zróżnicowanie form społecznej realizacji przyjaźni w kontekście wspólnoty (favour, eunoia) i szeroko pojętego społeczeństwa (concord, politiké philía). „Przyjaźń polityczna” jest zatem przedstawiana jako cnota obywatelska, warta wysiłku (por. EN [Etyka nikomachejska] VIII.10; EE [Etyka eudemejska] 1242b; Pol. [Polityka] III.5, IV.2). Kształcenie charakteru z akcentem na rozwijanie jakości, jaką jest przyjaźń, przejawia się nie tylko jako przedmiot kultywowania indywidualnej osobowości, ukierunkowanej na „szczęśliwe życie” człowieka, ale także jako wymóg polityczny, odzwierciedlający interes państwa.

16

Próba oceny charakteru współczesnej populacji polskiego owczarka nizinnego

72%

Ziembinska A.

Zeszyty Naukowe. Przegląd Hodowlany

|

2004

|

tom 72

|

nr 6

17

Distinguishing attributes of a commander in the light of selected views of military theorists of different eras

72%

Kalisiak M.

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2023

|

tom 55

|

nr 1(207)

43-56

PL

W niniejszym artykule autor stara się znaleźć odpowiedź na pytanie: „jakie atrybuty powinien posiadać dowódca?”. Definiując atrybuty dowódcy jako zbiór cech, umiejętności i zdolności, które powinien posiadać, by móc sprawnie dowodzić. Głównym materiałem do analizy były dzieła znanych przedstawicieli sztuki wojennej, generałów: Sun-Tzu, Carla von Clauzewitza oraz Franciszka Skibińskiego. Analiza poglądów zawartych w rozpatrywanych pracach wskazuje, iż głównymi atrybutami wyróżniającymi dowódcę powinna być: mądrość, charakter i sprawność fizyczna. Mądrość generała to umiejętność rozsądnego wykorzystania wiedzy wynikającej z oczytania oraz doświadczenia. Charakter to zespół cech, do których zaliczyć należy przede wszystkim: dobroć, surowość, wiarygodność oraz cnoty kardynalne: męstwo, roztropność, sprawiedliwość i umiarkowanie. Sprawność fizyczna pojmowana jest szerzej jako ogólny stan zdrowia, będący fundamentalnym warunkiem sprawnego dowodzenia i powinna być kształtowana na potrzeby dowodzenia głównie przez sporty walki.

EN

In this article, the author seeks to answer the question "what attributes should a commander possess?", defining a commander's attributes as a set of qualities, skills and abilities that they should possess in order to command effectively. The main analysed materials were the works of famous representatives of the art of war, Generals: Sun-Tzu, Carl von Clauzewitz and Franciszek Skibiński. The analysis of the views contained in the works under consideration indicates that the main attributes that distinguish a commander should be wisdom, character and physical fitness. A general's wisdom is the ability to make good use of knowledge obtained from reading and experience. Character is a set of qualities, which include above all: goodness, strictness, reliability and the cardinal virtues: fortitude, prudence, justice and temperance. Physical fitness is understood more broadly as a general state of health, which is a fundamental prerequisite for efficient command and should be shaped for command purposes mainly through combat sports.

18

Ksztaltowanie sie charakteru mlodych ogierow w okresie 100-dniowego treningu w Zakladzie Treningowym Bialy Bor

72%

Janiszewska J. , Ignor J. , Jarocki P.

Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Zootechnica

|

2002

|

nr 44

61-64

19

Cnota, charakter, dobroć. W nawiązaniu do powieści autobiograficznej Raimonda Gaity Mój ojciec Romulus

61%

Głąb A.

Roczniki Filozoficzne

|

2020

|

tom 68

|

nr 1

49-75

EN

The purpose of the text is to demonstrate a distinction between good or virtue and evil or vice, introduced by Hannah Arendt on the grounds of the novel by Hermann Melville Billy Budd. I analyze this distinction in relation to the life story of Romulus Gaita, the hero of the autobiographical novel My father Romulus, written by the Australian ethicist Raimond Gaita. The first paragraph deals with the said distinction, indicating the re-evaluation of such concept as virtue and vice in Melville’s novel and his understanding of virtue. Then (paragraph 2), I make an attempt to answer the question of why Gaita writes about his father using a category of character instead of virtue. Then (paragraph 3), I reflect on the relationship between virtue, character, goodness and Romulus’s mental illness. Finally (paragraph 4), I answer the question about the metaphysical foundation on which Gaita forms his conviction about the superiority of Good and goodness over virtue, and I show what particular components make up the ethics of goodness assumed by Romulus.

PL

Przedmiotem tekstu jest rozróżnienie między dobrocią i cnotą oraz złem i występkiem, wprowadzone przez Hannah Arendt na podstawie lektury powieści Hermanna Melville’a Billy Budd. Rozróżnienie to analizuję, odnosząc się do historii życia Romulusa Gaity, bohatera powieści autobiograficznej Mój ojciec Romulus, której autorem jest australijski etyk Raimond Gaita. W paragrafie 1 zajmuję się ową dystynkcją, wskazując na przewartościowanie takich pojęć, jak cnota i występek w powieści Melville’a oraz jego rozumienie cnoty. Następnie (paragraf 2) staram się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Gaita pisze o swym ojcu, używając kategorii charakteru, a nie cnoty. Dalej (paragraf 3) podejmuję refleksję nad relacją między cnotą, charakterem, dobrocią a chorobą psychiczną Romulusa. Na koniec (paragraf 4) odpowiadam na pytanie, jaki jest metafizyczny fundament, na którym Gaita formułuje przekonanie o wyższości Dobra i dobroci nad cnotą oraz pokazuję, jakie konkrety składają się na przyjmowaną przez Romulusa etykę dobroci.

20

Charakter i kompozycja

58%

Kubec J.

Builder

|

2022

|

tom R.26, nr 6

61--63

PL

Tytuł niniejszego artykułu odnosi się wprost do eseju Colina Rowe’a z 1974 roku: Character and Composition; or some Vicissitudes of Architectural Vocabulary in the Nineteenth Century, który został opublikowany wraz z innymi tekstami tego autora w książce: The Mathematics of the ideal Villa and Other Essays, w którym Rowe dokonał wnikliwej analizy rozwoju poglądów na pryncypia w architekturze XIX wieku, z odniesieniami do architektury modernizmu. Po blisko półwieczu w niniejszym tekście ponownie podjęto próbę odniesienia się do terminów: charakter i kompozycja oraz ich roli we współczesnej teorii architektury z pozycji zarówno nauczyciela akademickiego, jak i twórcy.

EN

The title of this article refers directly to Colin Rowe's 1974 essay: Character and Composition; or some Vicissitudes of Architectural Vocabulary in the Nineteenth Century, which was published along with other texts by this author in the book: The Mathematics of the ideal Villa and Other Essays, in which Rowe made an in-depth analysis of the development of views on principles in 19th century architecture, with references to the architecture of modernism. After nearly half a century, the author in this text again refers to the concepts of character and composition and their role in the contemporary theory of architecture from the position of an academic teacher and creator.