Podczas niszczenia próbki materiału część dostarczonej energii zostaje zużyta na utworzenie powierzchni przełamu. Sprawdzono hipotezę, czy kształt powierzchni przełamu materiału ceramicznego zawiera informację o materiale i sposobie jego zniszczenia. W tym celu wyznaczano wymiar fraktalny powierzchni przełamu. Do badań przeznaczono specjalnie przygotowane kształtki z różnych tworzyw ceramicznych. Charakterystyki fraktalne przełamów elementów ceramicznych wyznaczano metodą stosowaną w badaniach metali. Otrzymane rezultaty nie potwierdziły hipotezy, że wymiar fraktalny przełamu charakteryzuje warunki obciążania badanych próbek.
EN
Under process of failure of material sample a part of energy delivered to the sample is used to shape a surface of fracture. A hypothesis is assumed that from a shape of ceramic material fracture same information regarding the material an a method of its failure can be obtained. To this purpose fractal dimensions for investigated fracture surfaces were determined. The investigations were conducted using samples made of different ceramic materials. Methods applied to metals were used for calculation of fractals of the ceramic samples fractures. On the basis of the obtained results one can conclude that the hypothesis was not confirmed.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The paper presents mechanoacoustic and microscopic testing of degradation processes of modern C 120 electrotechnical porcelain of domestic medium voltage line insulator. Samples of small dimensions, cut off from the rod of insulator, were subjected to compressive loading, with recording of acoustic emission descriptors. Microscopic analysis enabled determining the advancement of degradation effects. Results of experiments revealed high long-term mechanical resistance of tested material, when compared to typical C 120 porcelains.
PL
W pracy przedstawiono mechanoakustyczne i mikroskopowe badania procesów degradacji w nowoczesnym tworzywie porcelanowym rodzaju C 120 liniowego izolatora SN. Małogabarytowe próbki, wycięte z pnia izolatora, były quasi-statycznie ściskane z jednoczesną rejestracją deskryptorów emisji akustycznej. Badania mikroskopowe ściskanych próbek wykorzystano do opisu mechanizmu degradacji tworzywa. Stwierdzono wysoką krótko- i długotrwałą odporność materiału izolatora w porównaniu do typowych tworzyw rodzaju C 120.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.