Статья анализирует один случай цензорского вмешательства с момента разрешения на постановку пьесы, затем в связи с возобновлением интереса цензора к тексту и, наконец, до его окончательного решения по этому вопросу. Материал, касающийся истории постановки на основе романа "Камо грядеши" (Quo vadis) Генрика Сенкевича был получен во время предварительных разысканий в Российском государственном историческом архиве в СанктПетербурге. Он показывает, на какие проблемы, затронутые в тексте романа, цензурное ведомство обращало особое внимание, а также какие поправки театр обязан был внести, чтобы спектакль увидел свет.
EN
The article analyses one case of censorial interference: from the moment the play was permitted to be staged, through to the censor’s renewed interest in its script, to the finale – his ultimate decisions in the case. The material relating to the history of the play based on Henryk Sienkiewicz’s novel "Quo Vadis" was sourced during a preliminary inquiry at the Russian State Historical Archive in St Petersburg. It illustrates which issues, expressed in the text of the play, the censorial office paid particular attention to. It also demonstrates what necessary amendments the theatre had to implement, in order for the play to continue being staged.
The article is dedicated to THE graphic impressions of Cyprian Norwid from the collection of the National Museum in Poznań. They are there nine compositions of artist, whereof two lithographs: The Solo and The L’Écho des Ruines, of those presence in a lot of impressions (in sequence: 26 and 27). About the graphic works from the Museum in Poznań doesn’t included the fundamental article of Hanna Widacka from 1988, which provided basic researches under the graphical legacy of Norwid. Recently there were only notices about it in a few studies respecting the creation of artist, therefore, how it seems, thes works of Norwid deserving on the deepened reflection. About the high value of thes graphics certifying unique qualities (dedications, author impressions, paper etc.) both, and interested provenance (The Gołuchów collection, collection of the Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, and purchases for the collection of the Museum of Wielkopolska in 1923). An attempt at read the sense of this group the Norwid’s lithographs, being based the research of its provenance in the collection of the National Museum in Poznań, to constitute the modest contribution, but essential in state of the research on this kind of the artistic creation of Norwid. Interesting issue seems also the explication of the presence a lot of impressions of the lithograph, regarded currently as unique.
PL
Tekst poświęcony jest odbitkom graficznym Cypriana Norwida w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu. Znajduje się tam dziewięć kompozycji artysty, z czego dwie litografie: Solo oraz L ’Écho des Ruines, obecne w znacznej liczbie odbitek (odpowiednio: 26 i 27). Prac z poznańskiego muzeum nie uwzględniał fundamentalny pod względem badań nad spuścizną graficzną Norwida artykuł Hanny Widackiej z 1988 r. Niedawno wspomniano jedynie o nich w kilku opracowaniach dotyczących twórczości artysty, dlatego wydaje się, że te dzieła Norwida zasługują na pogłębioną refleksję. O wysokiej wartości tych grafik świadczą zarówno ich unikatowe cechy (dedykacje, stemple autorskie, papier itp.), jak i ciekawe pochodzenie (kolekcja gołuchowska, kolekcja Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz zakupy dla Muzeum Wielkopolskiego w 1923 r.). Próba odczytania znaczenia tego zespołu litografii Norwida na podstawie badania ich proweniencji w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu stanowić może skromny, acz istotny wkład w stan badań nad tym rodzajem twórczości artystycznej Norwida. Interesującą kwestią wydaje się także wyjaśnienie obecności tak dużej liczby odbitek litografii, uchodzących obecnie za unikatowe.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.