The purpose of laboratory tests was to determine the effect of sodium silicate and selected hydrophobic agents on the basic physical parameters and freeze-thaw durability of mortars made with Sorel cement in variable proportions. In order to determine the mortars’ parameters, samples of the dimensions of 4 × 4 × 16 cm and boards of the diameters of 1 × 4 × 16 cm were prepared. Parameters such as water absorption, capillary absorption, compressive and flexural strength and frost resistance were tested. Mortar supplemented with sodium silicate in the quantity of 2.6% of all components demonstrated the best properties. None of the other hydrophobic agents that were used to mitigate the negative effects of water on Sorel cement mortars demonstrated such positive properties. Flexural strength tests of all mortar batches, performed on cuboid samples and boards of the thickness of 1 cm, demonstrated a similar improvement in strength. The lowest value of compressive strength was recorded for the reference batch at 46.6 MPa, whereas the highest value was recorded for the second batch containing sodium silicate, at 49.8 MPa. During the testing of frost resistance, the lowest reduction of compressive and flexural strength was recorded for the reference mortar and for mortar with sodium silicate. All mortars were varied in the MgO/MgCl2 ratio and the total amount of water, the observed effects may be caused by other variables. However it is possible to notice the positive effect of selected hydrophobic agents.
PL
Celem badań było określenie wpływu szkła wodnego oraz wybranych środków hydrofobowych na parametry zapraw wykonanych z cementu Sorela w zmiennych proporcjach. Do określenia parametrów zapraw wykonano próbki o wymiarach 4 × 4 × 16 cm oraz płyty o wymiarach 1 × 4 × 16 cm. Badano takie parametry jak: nasiąkliwość, podciąganie kapilarne, wytrzymałość na ściskanie i zginanie oraz mrozoodporność. Zaprawa z dodatkiem szkła wodnego w swoim składzie w ilości 2,6% wszystkich składników wykazała najlepsze właściwości. Pozostałe środki hydrofobowe zastosowane do ograniczenia negatywnego wpływu wody na zaprawy wykonane z cementu Sorela nie wykazują aż tak pozytywnych cech. Badania wytrzymałości na zginanie wykonane dla każdej serii zapraw na próbkach prostopadłościennych i płytach o grubości 1 cm wykazują podobne przyrosty wytrzymałości. Najmniejszą wytrzymałość na ściskanie zanotowano dla serii referencyjnej wynoszącą 46,6 MPa, zaś najwyższą dla serii drugiej (ze szkłem wodnym) – osiągnięto 49,8 MPa. W badaniu mrozoodporności po 150 cyklach zamrażania – rozmrażania najmniejszy spadek wytrzymałości na ściskanie i zginanie zanotowano dla zaprawy referencyjnej oraz zaprawy ze szkłem wodnym.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Część druga opracowania poświęcona jest cementom Sorela zawierającym, poza zasadowym chlorkiem magnezu (omówionym w części pierwszej), inne składniki, takie jak zasadowe chlorki cynku, fosforany, fosfokrzemiany, glinokrzemiany, cementy szklano-jonomerowe itd. Spoiwa te są zazwyczaj syntezowane w reakcjach typu kwas - zasada, obejmujących etapy rozpuszczania i wytrącania, których mechanizm jest często bardzo złożony. Reakcje topochemiczne na ogół nie mają miejsca po zainicjowaniu hydratacji spoiw z grupy cementów Sorela, w przeciwieństwie do cementów portlandzkich. Większość tych materiałów wykazuje tendencje do błyskawicznego wiązania i twardnienia, znajdują więc zastosowanie w takich dziedzinach jak dentystyka, czy prace naprawcze w pewnych szczególnych, niszowych aplikacjach, gdzie potrzebne są niewielkie ilości materiału. Reakcje zachodzące z udziałem tych cementów dyskutuje się w miarę potrzeby, gdy wymagane są na ich temat szczegółowe informacje.
EN
Part 2 describes Sorel-related cements, including oxychlorides other than magnesium (discussed in Part 1) such as calcium and zinc, various oxysulphates, phosphates, silicophosphates, aluminosilicates, glass ionomer cements etc. These cements are normally produced by acid-base reactions involving dissolution and precipitation that are sometimes very complex. Topotactic reactions are not usually encountered with Sorel-related cements (in contrast to Portland cements) after the hydration reactions have been initiated. Most Sorel related cements tend to give quick setting and rapid-hardening properties and find application generally in small quantities in areas like dentistry, rapid repair work or specialist niche cementing jobs. The chemical reactions are discussed where the information is readily available.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.