Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  cationic polymers
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań syntetycznych dotyczących otrzymywania kationowego kopolimeru chlorowodorku poli[2-(2-Etoksy)-Etylo] guanidyny (PEEG) oraz Akacidu Plus – będącego mieszaniną kopolimerów polihexametylenoguanidyny (PHMG) i PEEG w stosunku 3:1. Polimery wytworzono bezpośrednio w reakcji polikondensacji dicyjanodiamidu z 2,2’-(etylenodioksy)dietyloaminą (EDDA) w przypadku PEEG oraz reakcji polikondensacji dicyjanodiamidu z heksametylenodiaminą (HMD) i EDDA w przypadku Akacidu Plus. Kopolimery charakteryzowano poprzez pomiar lepkości istotnej oraz oznaczając ich właściwości przeciwbakteryjne. Badania bakteriologiczne zsyntetyzowanych preparatów wykazały bardzo wysoką aktywność przeciwbakteryjną na wszystkie badane szczepy bakteryjne.
EN
The paper presents the results of the synthetic preparation of the cationic copolymers: poly [2 -(2-ethoxy)-ethyl] guanidine hydrochloride (PEEG) and Akacid Plus - which is a mixture of copolymers of polihexametylenoguanidyne (PHMG) and PEEG in 3:1 ratio. Polymers were prepared directly by the polycondensation of dicyandiamide with 2,2'-(ethylenedioxy)diethylamine (EDDA) for PEEG and by polycondensation of dicyandiamide with hexamethylenediamine (HMD) and EDDA in the case of Akacid Plus. All synthesized copolymers were characterized by measuring their intrinsic viscosity and determining their antimicrobial properties. Bacteriological investigations of synthesized preparations showed their very high activity against all tested bacterial strains.
EN
Gene therapy is based on the use of viral and non-viral nucleic acid preparations. They allow to administration of the therapeutic genes into targeted cells. Due to the lack of safe and eff ective methods of gene delivery, use of gene therapy in the clinic is restricted. The large attention is focused on studies of non-viral vectors, which seem to be stable and safe gene vehicles. Molecular complexes between plasmid DNA and cationic polymers, such as cationic lipids, polypeptides are formed spontaneously, as a result of electrostatic interactions. The mode of interaction of pDNA with polymeric compounds has a strict infl uence on physico-chemical properties of pDNA : cationic vector complexes. It is closely related to the gene transfer effi ciency (transfection). The evaluation of physical and molecular mechanisms of complex formation is crucial for effi cient gene administration into the cells. In this article various methods of studies of physicochemical properties of pDNA : vehicle complexes are described with special attention to their experimental/clinical value.
PL
Stanowiące podstawę terapii genowej geny kodujące terapeutyczne białka wprowadzane są do komórek za pomocą nośników wirusowych i niewirusowych. Brak jednoznacznie bezpiecznych, a jednocześnie efektywnych metod wprowadzania genów sprawia, iż zastosowanie terapii genowej w klinice jest wciąż ograniczone. Prowadzone są intensywne badania poświęcone wektorom niewirusowym – nośnikom genów, które wydają się stabilne in vitro i bezpieczne dla pacjentów. Kompleksy molekularne plazmidowego DNA (pDNA) i związków polimerowych tworzą się spontanicznie, w wyniku oddziaływań elektrostatycznych. Sposób oddziaływania pDNA ze związkami polimerowymi wpływa na właściwości fi zykochemiczne kompleksów pDNA : wektor kationowy, które mają ogromne znaczenie dla efektywności wprowadzania genów do komórek (transfekcji). Wdrażanie nowych, aktywnych biologicznie preparatów genowych do badań eksperymentalnych wiąże się z koniecznością prowadzenia prac poświęconych ocenie ich właściwości fi zykochemicznych i biochemicznych, które wykonuje się metodami stosowanymi w laboratoriach inżynierii genetycznej; często szuka się również nowych rozwiązań analitycznych. W artykule podjęto próbę scharakteryzowania niewirusowych preparatów genowych głównie w kontekście oceny ich właściwości fizykochemicznych. Opisano aktualnie stosowane metody badania preparatów genowych. Świadomość możliwości prowadzenia w pracowniach różnych dyscyplin naukowych badań właściwości kompleksów pDNA : : nośnik może pomóc w projektowaniu nowych preparatów genowych i próbach ich wykorzystania w leczeniu chorych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.