Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

WPŁYW OPINII BIEGŁYCH BADAJĄCYCH DOMNIEMANY CUD NA PODJĘCIE DECYZJI BISKUPA DIECEZJALNEGO O WSZCZĘCIU POSTĘPOWANIA KANONIZACYJNEGO

100%

Karpeta T.

Studia Ełckie

|

2017

|

tom 19

|

nr 2

165 - 174

EN

Every beatification, especially every canonization inevitably entails the absoluteness of the papal primacy, mainly his infallibility. From the early years of the Church, there has been a strong correlation between recognizing the ho-liness of candidates’ life and recognizing the signs of God performed after the candidates’ death. And so it is up to this day. A miracle, consequently, being the evidence in the canonization law, is also the subject of proving. Therefore, before any miracle is announced, it is necessary to first prove it, in order to obtain an absolute moral certainty about the authenticity of the particular phe-nomena, which is alleged to exceed the laws of nature. This is why the expert witnesses are appointed, to analyze an alleged miracle in solely human terms and give the final opinion about its authenticity. Such proving begins on prem-ises of the diocese, where the miracle was alleged, and then the investigation proceeds to the Congregation premises, where further consultations are being held.

2

JOHN PAUL II – THE POPE OF HOLINESS

88%

Chmielewski M.

Forum Teologiczne

|

2021

|

tom 22

157-170

EN

Among many titles, John Paul II fully deserves to be called the “Pope of Holiness” due to a record number of beatifications and canonizations that he made and an original doctrine on holiness. He wanted to put into practice the conciliar teaching on the universal call of Christians to holiness. In the Pope’s theology of holiness, the emphasis is placed on the Holy Trinity as the source of all holiness. In addition, he speaks of the manifestations, models and means leading to holiness, and thus of a specific “pedagogy of holiness”. John Paul II’s doctrine of holiness is closely related to his lifestyle, which was confirmed by the Church with his beatification (1 May 2011) and canonization (27 April 2014). Considering his doctrine, life and concern for the Christian shape of Europe, it is a legitimate expectation that he will soon be proclaimed a Doctor of the Church and Patron of Europe.

3

Parlamentarzyści w sferze symbolicznej. Członkowie parlamentów europejskich jako kandydaci na świętych i błogosławionych Kościoła katolickiego

88%

Adamczyk A.

Przegląd Sejmowy

|

2023

|

nr 5(178)

7-28

EN

Among the many beatification processes initiated in individual dioceses, several of them attract special attention. Among the many figures, especially those whose candidacy for the altars resulted from heroism or martyrdom, there are people who are not obvious. These include politicians – parliamentarians who, as public figures, gave an example of their attachment to God and the Catholic faith in everyday life. Some of these trials, despite the fact that at least half a century has passed since the death of the candidates for the altars, it turns out that many of the candidates’ characters still arouse emotions, influencing contemporary politics. The aim of the article is to present the figures of parliamentarians with the status of the Servant of God and to show the spheres in which these figures affect the present day.

4

Христо Ботев: канонизиране и комерсиализиране на образа

75%

Алексиева А.

Slavica Lodziensia

|

2018

|

tom 2

245-263

SR

-

EN

The paper is focused on the history of the ideological unification of the image of Hristo Botev, when a monolith biography of him was forged from numerous diverse narratives about his life. That canonical narrative was smooth and not contradictory. During 20-ties and 30-ties of XX c., when nationalism was rising into trendy social movement, the image of Botev was sanctified, sharing a row with Vasil Levsky and becoming a leading figure in Bulgarian national heroic pantheon. With his affirmation as a national emblem, Botev‘s image became the subject of commercial uses, which are considered using the concepts of „consumerist nationalism” (B. Penchev) and “consumption of identity” (Anne-Marie Thiesse). During the years of socialism Botev was present in a consumer culture that functioned as utopia for future prosperity beyond any economic logic. The national hero can be seen as connected to that utopia, while reading the books of impressions in the “Hristo Botev” National Museum in the town of Kalofer, where he was born. Visitors also show disappointment with the promised, but unrealized socialist prosperity. In post-socialist years the image of Botev falls into a conglomerate of Euro-centric, nationalistic, nostalgic-communist and commercial manifestations.

5

Wokół kanonizacji Świętego Rocha

75%

Ossowski Z.

Studia Pelplińskie

|

2020

|

tom 54

155-196

EN

The difficulties concerning St Rocco’s canonisation commenced in the Middle Ages, largely due to the missing papal bull. Taking into account the popular piety and the need for establishing the rules of the canonisation process, a number of popes were searching for an optimal solution to this problem. This paper presents selected Holy See documents signed by a dozen of pontiffs spanning from the 10th till the 16th century which detail the canonisation procedure. Another set of sources regarding St Rocco’s case are his oldest hagiographies: Vita sancti Rochi by Francesco Diedo, Acta Breviora by an anonymous German author and La vie et légénde de Monseigneur saint Roch by Jehan Phelipot. They help to answer the question whether St Rocco was declared saint at the Council of Constance (1414–1418) or not. Finally, the liturgical sources as well as certain works of art point at the widespread cult of St Rocco as a protector against the Black Death. In conclusion, the author of this article offers a possible path to find the lost canonisation bull that might put an end to the questions arising around the saint.

PL

Problem kanonizacji świętego Rocha sięga swoimi początkami wieków średnich. Szczególnie odnotować należy problem braku bulli kanonizacyjnej informującej Kościół Powszechny o dokonanej przez papieża kanonizacji. Ta, w przeciągu wieków, w swojej formie przybierała różnego rodzaju rozwiązania; różniła się zasadniczo kanonizacja wieków średnich od kanonizacji nowożytnej. Wielu papieży wypowiadało się na ten temat szukając optymalnego rozwiązania. Z jednej strony sprostania zapotrzebowaniom wiernych, z drugiej ujednolicenia procedur doprowadzających do wymaganego celu. Taki zamiar osiągnięto za sprawą wielu papieży wypowiadających się w różnego rodzaju dokumentach Stolicy Apostolskiej, które zostały w niniejszym artykule chociaż częściowo uwzględnione. Przedstawienie procedur doprowadzających do aktu kanonizacji, począwszy od wieku X po wiek XVI, zajmowało wysiłki kilkunastu papieży. To o nich wspominamy szczególnie w kontekście nieistniejącej dziś bulli kanonizacyjnej świętego Rocha. Poszukiwania okoliczności jej powstania i ogłoszenia przedstawiamy w kontekście materiałów źródłowych; już nie tylko bulli papieskich, ale istniejących najstarszych hagiografii świętego, począwszy od Vita sancti Rochi Francesca Dieda, księgi Anonima niemieckiego, Acta Breviora, aż po La vie et légénde de Monseigneur saint Roch Jehana Phelipota. Pojawiające się w nich punkty wspólne życiorysu świętego Rocha, ale i różnice, pozwalają na przeprowadzenie analizy odpowiadającej na pytanie, czy kanonizacja świętego Rocha dokonała się podczas Soboru w Konstancji (1414–1418), czy też w innych okolicznościach. Ponadto przedstawione zostały w niniejszym opracowaniu argumenty pośrednie, które w odróżnieniu od historycznych jednoznacznie, od czasów śmierci świętego, przyczyniały się do powstania jego kultu. Są to argumenty liturgiczne, o powszechnej dla Kościoła rozpiętości, jak i argumenty artystyczne, dokumentujące święte życie patrona od zarazy dżumy. W wielu miejscach, dzięki obrazom i rzeźbom, silna wiara w szybkim czasie stała się elementem propagującym kult świętego nie tylko w Europie. Artykuł kończy hipoteza ukierunkowana na trop odnalezienia – zdaniem autora – zaginionej bulli, która rozwiązałaby powstałe i narastające wokół świętego Rocha wątpliwości.

6

From Metaphor to Metonym: Shakespearean Recognition in the United States University

75%

Della Gatta C.

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

|

2023

|

tom 27

|

nr 42

179-193

EN

This essay historicizes the Shakespeare curriculum at UC Berkeley’s English department over the last one hundred years. An elite research university in the United States, UC Berkeley’s extensive course offerings have expanded due to changes in undergraduate education and external cultural shifts. With a growing number of courses on sexuality, race, gender, etc., that became part of the purview of an English department, the teaching of Shakespeare expanded as well. I demonstrate how the emphasis on Shakespeare in the U.S. undergraduate curriculum shifts over time from one form of recognition-an acknowledgement of his value or worth-to a recognition of identifying with his work based on prior experience. Distinguishing between courses that combine “Shakespeare and” and those that combine “Literature and,” I expose the consequences each has for the canonicity of both Shakespeare and subject fields with which his works are placed in conversation, explicitly and implicitly. I argue that the expansion of Shakespeare in the American undergraduate curriculum coincides with and depends on the compression of key aspects of interpretation that pose challenges for the new knowledges it seeks to create. I illuminate how an expanded Shakespeare curriculum saw a compression of Shakespeare into metonymic mythic status, which has implications for the teaching of literature from various identity and cultural groups. I demonstrate how the origins of an expansive undergraduate Shakespeare curriculum in the United States positions Shakespeare as the interlocutor for a wide range of topics.

7

Odniesienia biblijne i ich rola w Bulli kanonizacyjnej św. Jadwigi Śląskiej

75%

Baran G. M.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2017

|

tom 8

|

nr 1

91-124

PL

Oficjalnym dokumentem, na mocy którego św. Jadwiga Śląska została zaliczona przez Kościół katolicki do grona Świętych, jest Bulla wystawiona przez papieża Klemensa IV 26 marca 1267 r. Analizując treść tego dokumentu papieskiego, można zauważyć, że jest on na wskroś przeniknięty duchem biblijnym. Wyrazem tego są liczne odniesienia biblijne w postaci krótkich cytatów, parafraz tekstów Pisma Świętego, metafor biblijnych oraz przywołanych postaci biblijnych. Wszystkie te odniesienia biblijne posłużyły autorowi Bulli, aby przedstawić duchową sylwetkę św. Jadwigi oraz jej rolę jako Świętej, która oręduje w niebie za żyjącymi jeszcze na ziemi. W świetle Bulli św. Jadwiga jawi się jako kobieta, której życie było mocno oparte na fundamencie biblijnym.

EN

The Bulla issued by Clement IV on 26 March 1267 is the official document in which Saint Hedwig of Silesia was declared a Saint of the Catholic Church. An analysis of the papal document reveals that it is permeated with biblical spirit. This is manifested by numerous biblical references in the form of short citations, paraphrases of the excerpts from the Holy Scripture, biblical metaphors and mentions of biblical characters. The author of the Bulla used all those biblical references to outline the spiritual profile of Saint Hedwig and describe her role as a Saint who intercedes in Heavens for those who live on Earth. In the light of the Bulla, Saint Hedwig appears as a woman whose life was firmly grounded in the biblical foundations.

8

Songs during the Canonization Mass of Blessed Kinga Chaired by Pope John Paul II in Stary Sącz (June 16, 1999)

71%

Garnczarski S.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2019

|

tom 9

|

nr 1

PL

The 7th Pilgrimage of the Holy Father to Poland was a special time for the Tarnowski Church community, because during the pilgrimage John Paul II was to come to Stary Sącz to canonize Saint Kinga. An important element of any liturgical meeting are song sand liturgical music. The present study aims to show various aspects of preparations in the musical field, from the liturgical theme of the celebration, through the performers, to the planned repertoire of songs. The canonization of Saint Kinga decided the subject matter of the texts, the performers were joined by choirs and orchestras, while the repertoire consisted of songs in honor of Saint Kinga, Eucharistic songs intended for the common singing of the entire community and choral works with orchestra accompaniment. Its character emphasized the very festive mood of this feast of faith.

9

Apostolic Process on John Nepomucene Neumann in the Diocese of Budweis 1897-1901

63%

Svoboda R.

Kościół i Prawo

|

2023

|

tom 12

|

nr 1

229-246

PL

Proces prowadzący do beatyfikacji i kanonizacji Jana Nepomuckiego Neumanna rozpoczął się w 1886 r. zarówno w archidiecezji filadelfijskiej, jak i w diecezji budziejowickiej. Proces zakończył się uroczystą kanonizacją w 1977 r. W opracowaniu przedstawiono niezbadany dotąd temat procesu apostolskiego w diecezji budziejowickiej w latach 1897-1901 oraz inne działania i wydarzenia związane z procesem beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym Neumanna w diecezji budziejowickiej do czasu wydania dekretu o heroiczności cnót Neumanna w 1921 r.

EN

The process of the canonization and beatification of John Nepomucene Neumann began in 1886 in the Archdiocese of Philadelphia and the Diocese of Budweis. His canonization was completed in 1977. The study presents an as yet uncharted topic of the apostolic process in the Diocese of Budweis in 1897-1901 and other activities and events related to Neumann’s process of beatification and canonization in the Diocese Budweis until the decree on Neuman’s heroic virtues was issued in 1921.

10

„Mira circa nos” - kanonizacja Franciszka czy Zakonu?

63%

Czajka T.

Polonia Sacra

|

2023

|

tom 27

|

nr 4

29-46

EN

In the papal letter “Mira circa nos”, published on the occasion of the canonization of Francis of Assisi in July 1226, Gregory IX, using many references to biblical figures and events, presented to the believers some selected elements of his spiritual profile. These elements not only provided insight into the profile of the new saint but, also by referring to the community of Friars Minor he had founded, marked out for them a well-defined direction of activity in the Church. This article analyzes and describes two very characteristic biblical references by means of which Gregory IX presents St. Francis as a zealous preacher, reformer and apostle sent by God to work in the Church, leading others along the path of salvation. The references to the workers of the eleventh hour from Jesus’ parable and to the biblical sisters Rachel and Leah to strongly emphasize the value and need of apostolic life, read in the context of the Church’s ongoing reform and the texts of earlier authors, show a clear trace of the Holy See’s policy toward the order founded by Francis.

PL

W liście papieskim „Mira circa nos”, opublikowanym z okazji kanonizacji Franciszka z Asyżu w lipcu 1226 roku, Grzegorz IX przedstawia wiernym wybrane elementy jego profilu duchowego, posługując się wieloma odniesieniami do postaci świętego i wydarzeń biblijnych. Pozwalają one nie tylko poznać sylwetkę Asyżanina, ale odnosząc się również do założonej przez niego wspólnoty Braci Mniejszych, wytyczają jej ściśle określony kierunek działalności w Kościele. W artykule przeanalizowano i opisano dwa bardzo charakterystyczne odsyłacze biblijne, za pomocą których Grzegorz IX przedstawia św. Franciszka, jako posłanego przez Boga do pracy w Kościele gorliwego kaznodzieję, reformatora i apostoła, prowadzącego innych drogą zbawienia. Odwołania do robotników jedenastej godziny z Jezusowej przypowieści oraz do biblijnych sióstr Racheli i Lei, aby zdecydowanie podkreślić wartość i potrzebę życia apostolskiego, odczytywane w kontekście trwającej w Kościele reformy i tekstów wcześniejszych autorów, ukazują wyraźny ślad polityki Stolicy Apostolskiej wobec zakonu założonego przez Franciszka.

11

Wzory odpowiedzialności społecznej w polityce

63%

Fiejdasz L.

Teka Komisji Prawniczej

|

2013

|

tom 6

48-59

EN

"Christians [ ... ] have a duty to make a specific contribution in the building up of Europe, one which will be all the more valid and effective to the extent that they themselves are renewed in the light of the Gospel. In this way they will carry forward that long history of holiness which has traversed the various regions of Europe in the course of these two millennia, in which the officially recognized Saints are but the towering peaks held up as a model for all" - John Paul II wrote in his apostolic letter issued proclaiming saint Bridged of Sweden saint Catherine of Sierra and saint Teresa Benedicta of the Cross co-patronesses of Europe. In this article, based on selected characters from the world of politics (including Charles of Austria - Emperor of peace, HiIdegard Burjan - a Member of the Parliament of the Republic of Austria and Robert Schuman - French Prime Minister and Minister of Foreign Affairs, Giorgio La Pira - a member of the Constituent Assembly, and other people) will discuss their efforts to peace, creation of constitutional rights, shaping Catholic thought, welfare, safety, women's rights, education, and more.

PL

"Chrześcijanie [ ... ] mają obowiązek wnosić właściwy sobie wkład w budowę Europy, który będzie tym cenniejszy i skuteczniejszy, im bardziej oni sami będą zdolni do odnowy w świetle Ewangelii. Staną się w ten sposób kontynuatorami długiej historii świętości, która objęła różne regiony Europy w ciągu minionych dwóch tysiącleci i której najwybitniejsi tylko przedstawiciele zostali oficjalnie uznani za świętych i postawieni na wzór wszystkim" - napisał Jan Paweł II w liście apostolskim ogłaszającym św. Brygidę Szwedzką, św. Katarzynę ze Sieny i św. Teresę Benedyktę od Krzyża Współpatronkami Europy. W artykule na podstawie wybranych postaci ze świata polityki (w tym: Karol - cesarz Austrii, cesarz pokoju, Hildegard Burjan - posłanka do Parlamentu Republiki Austrii, Robert Schuman - premier Francji i minister spraw zagranicznych oraz Giorgio La Pira - członek Zgromadzenia Konstytucyjnego) zostaną przeanalizowane ich starania na rzecz pokoju, tworzenia praw konstytucyjnych, kształtowaniu myśli katolickiej, interesu społeczeństwa, bezpieczeństwa, praw kobiet, edukacji i innych.

12

Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji w pedagogii Jana Pawła II

63%

Ryszka; Godawa Ł. G.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2014

|

tom 6

|

nr 1

EN

From the very beginning the Church has been caring for the vocation to sanctity which is perceived as the core of Christian life. Teaching sanctity may have different forms. One of the most essential of them is presenting the example of one’s life. The figures of saints and blesseds are of great help during the process of becoming a mature person. They had a crucial educational function in John Paul II’s teaching as they encouraged to follow the ideal of sanctity. Therefore, the concept of numerous beatifications and canonizations in Pope’s teaching has pedagogical significance. Implementing the rules of the pedagogy of sanctity is the mission of the Church which should be recalled in the context of John Paul II’s canonization.

13

Wstęp. Promieniowanie Świętości

63%

Urban J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2010

|

tom 15

EN

Poles beatified and canonized by Pope John Paul II.

PL

Polacy beatyfikowani i kanonizowani przez papieża Jana Pawła II.

14

Wartość „dowodu z cudu” w procesie kanonizacyjnym

63%

Karpeta T.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

nr 24

101-114

PL

Celem opracowania było przedstawienie potrzeby cudu w dowodzeniu kanonizacyjnym. Autor rozpatrywał fakt uzasadniania i aprobaty cudu oraz propozycje Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych odnośnie do tego tematu. Przedstawił procedurę kanonizacyjną, która przeżywała ciągłą ewolucję, a zarazem ukazał, jak akcentowano w niej sprawę cudu i jakie stawiano wymagania do jego akceptacji. W końcowym paragrafie została przedstawiona aktualna procedura kanonizacyjna dotycząca diecezji, a także wymogi samej Kongregacji. Na podstawie dokonanej analizy tekstów prawnych wykazano wartość dowodu z cudu w dowodzeniu świętości kanonizowanej.

EN

The aim of the study was to show the need of a miracle in proving a canonization. We considered the subject of a miracle’s approval. Moreover, we studied the suggestions made by the Congregation for the Causes of Saints related to this topic. Then, we went through the procedures of canonization which was under a continuous development. In addition, we showed the miracle’s necessity and the requirements for its approval. The current procedure of canonization in the diocese and the Congregation’s requirements were presented in the final section. The value of the miracle’s evidence of proving the sanctity has been based on the legal text analysis made during the study.

15

Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji w pedagogii Jana Pawła II

63%

Ryszka Ł. , Godawa G.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2014

|

nr 1(10)

209-221

PL

Kościół od początku pielęgnował powołanie do świętości jako pełni życia chrześcijańskiego. Wychowanie do świętości może być realizowane na różne sposoby, wśród których osobisty przykład odgrywa wyjątkową rolę. Postacie świętych i błogosławionych są cenną pomocą w dojrzewaniu do pełni rozwoju człowieka. W nauczaniu Jana Pawła II pełnili oni bardzo ważną funkcje wychowawczą: przybliżali ideał świętości i stanowili zachętę do jego realizacji. Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji realizowana przez świętego papieża ma więc znaczenie pedagogiczne. Realizacja zasad pedagogiki świętości jest zadaniem dla Kościoła, które warto przypomnieć w kontekście kanonizacji Jana Pawła II.

EN

From the very beginning the Church has been caring for the vocation to sanctity which is perceived as the core of Christian life. Teaching sanctity may have different forms. One of the most essential of them is presenting the example of one’s life. The figures of saints and blesseds are of great help during the process of becoming a mature person. They had a crucial educational function in John Paul II’s teaching as they encouraged to follow the ideal of sanctity. Therefore, the concept of numerous beatifications and canonizations in Pope’s teaching has pedagogical significance. Implementing the rules of the pedagogy of sanctity is the mission of the Church which should be recalled in the context of John Paul II’s canonization.

16

Ordinary Informative Process on John Nepomucene Neumann in the Diocese of Budweis in 1886-1888 and Examination of His Written Estate in 1891

63%

Svoboda R.

Kościół i Prawo

|

2022

|

tom 11

|

nr 2

267-287

PL

Proces prowadzący do beatyfikacji i kanonizacji Jana Nepomuckiego Neumanna rozpoczął się w 1886 r. zarówno w archidiecezji filadelfijskiej, jak i w diecezji budziejowickiej. Proces zakończył się uroczystą kanonizacją w 1977 r. W opracowaniu przedstawiono niezbadany dotąd temat procesu informacyjnego w diecezji budziejowickiej w latach 1886-1888, w tym późniejsze badanie spuścizny pisemnej Neumanna w 1891 r. oraz inne działania i wydarzenia związane z procesem Neumanna, aż do okresu inicjacji procesu apostolskiego w grudniu 1896 r. Niniejsze opracowanie próbuje przede wszystkim opisać procedurę kościelno-prawną całej sprawy. W swoim kontekście ukazuje również tzw. drugie życie Jana Nepomuckiego Neumanna w diecezji budziejowickiej, co wiązało się z rozpowszechnianiem spuścizny jego życia.

EN

The process of the canonization and beatification of John Nepomucene Neumann began in 1886 in the Archdiocese of Philadelphia and the Diocese of Budweis. His canonization was completed in 1977. The study presents the as yet uncharted topic of the informative process in the Diocese of Budweis in 1886-1888, including a follow-up examination of John Nepomucene Neumann’s written estate in 1891 and other activities and events related to the Neumann’s process of beatification and canonization up to the beginning of the so-called Apostolic process in December 1896. This study seeks to describe in more detail the ecclesiastical legal process of the whole case; in addition to the context, it seeks to show in a broader horizon the so-called second life of John Nepomucene Neumann in the Diocese of Budweis, which was associated with the spread of his spiritual legacy.

17

La recepción y la crítica literaria de Roberto Bolaño en Hungría

63%

Horváth L.

Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny

|

2024

|

tom 32

|

nr 2 (124)

75-94

EN

How and when were Roberto Bolaño's works published in Hungary, and what mark did his oeuvre leave on the Hungarian canon? In my article I will present the chronology of the publication of Bolaño's works in Hungarian, their editorial background and their critical reception –the abundance of reviews and the character of these, analyzing the factors that made him a considerable author.

ES

¿Cómo y cuándo se publicaron las obras de Roberto Bolaño en Hungría? ¿Qué huella dejó su oeuvre en el canon húngaro? En mi trabajo presentaré la cronología de la publicación de las obras de Bolaño en húngaro, su fondo editorial y su recepción crítica -la abundancia de las reseñas y el carácter de éstas, analizando los factores que lo convirtieron en un autor considerable.

18

The Authority of the Saints as a Model and Example to Follow According to Pope Francis

63%

Zharuk O.

Roczniki Teologiczne

|

2024

|

tom 71

|

nr Zeszyt Specjalny

47-60

PL

Od momentu, kiedy człowiek wybiera pewne zasady religijne i rozpoczyna kształtować swoje relacje z Bogiem, rozpoczyna się rozwój osobowości religijnej. W wychowaniu religijnym koniecznie potrzebne są autorytety i wzorce osobowe, które pomagają lepiej zrozumieć potrzebę życia według zasad i wartości. Dlatego, aby człowiek wzrastał i dojrzewał w swojej religijności, potrzebuje on odpowiednich autorytetów i wzorów. Papież Franciszek w adhortacji apostolskiej pod tytułem „Gaudete et Exsultate. O powołaniu do świętości w świecie współczesnym” (9 kwietnia 2018 roku) zwraca szczególną uwagę na świętość jako kategorię nie abstrakcyjną, nie bezosobową, ale prawdziwą i realną. Świętość jest zawsze związana z osobą, jest powołaniem do bycia autorytetem oraz wzorem, jakim ona staje się dla innych wierzących. Osoby święte stają się prawdziwymi autorytetami dla nas oraz pomagają w wychowaniu innych osób. Papież Franciszek, pisząc adhortację, zdawał sobie sprawę ze znaczenia przykładu w procesie kształtowania charakteru każdego człowieka oraz jego wychowania. Ojciec święty autorytet jako wzór osobowy ściśle wiąże z powołaniem do świętości. Autorytet rozumie w sensie katechetycznym. Ten wzór jest rozumiany jako doskonałość pod względem moralnym, jest przylgnięciem do samego Chrystusa. Dlatego, oprócz osoby Jezusa i Maryi, w wychowaniu katolickim występują inne autorytety i wzory. Do takich odnosimy osoby, które w swoim życiu chciały jak najdoskonalej naśladować Chrystusa. Są nimi święci, błogosławieni, a także osoby, które przykładem własnego życia są godne naśladowania: rodzice, którzy wychowują własne dzieci; pracujący mężczyźni i kobiety; osoby chore, starsze; konsekrowane. Przekaz odpowiednich i wartościowych autorytetów i wzorców jest konieczny w wychowaniu nie tylko dzieci i młodzieży, ale także człowieka dorosłego.

EN

From the moment a person chooses certain religious principles and begins to shape their relationship with God, the development of a religious personality begins. In religious education, authorities and personal models are necessary, and they help a person better understand the need to live according to principles and values. Therefore, in order for a person to grow and mature in their religiosity, they need appropriate authorities and models. Pope Francis in the Apostolic Exhortation entitled “Gaudete et Exsultate. On the call to holiness in the contemporary world” (April 9, 2018) draws special attention to holiness as a category that is not abstract, not impersonal, but true and real. Holiness is always connected with a person; it is a vocation to be an authority and a model that they become for other believers. Saints become true authorities for us and help in educating others. When writing the Exhortation, Pope Francis was aware of the importance of an example in the process of shaping the character of every person and their upbringing. The Holy Father closely links authority as a personal model with the vocation to holiness. Francis understands authority in the catechetical sense. This model is understood as moral perfection, and it is adherence to Christ himself. Therefore, in addition to the persons of Jesus and Mary, there are other authorities and models in Catholic education. We make reference to such people who wanted to imitate Christ as perfectly as possible in their lives. These are the saints, the blessed, as well as people who, by the example of their lives, are worthy of imitation: parents who raise their children; working men and women; sick, elderly people; and consecrated persons. The transmission of appropriate and valuable authorities and models is necessary in the upbringing of not only children and youth, but also adults.

19

Marsjański kalendarz liturgiczny

62%

Karocki P.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2015

|

tom 68

|

nr 4

EN

This article presents problems related to creating liturgical calendar for Mars colonists, assumed to land on Mars (accordingly to Mars One Project) in year 2024. It consist of five parts: why to colonize space; brief history of Earth calendar; deep correlation of liturgical calendar (e.g. fests) with astronomical events; last two parts present idea of civil Martian calendar and list difficulties related to extraterrestrial liturgical calendar.

PL

Artykuł ten pokazuje problemy związane z tworzeniem liturgicznego kalendarza dla kolonistów Marsa, którzy (zgodnie z projektem Mars One) mają na Marsie wylądować w 2026 roku. Część pierwsza uzasadnia zakładanie siedzib ludzkich poza Ziemią. Druga skrótowo zakreśla historię tworzenia ziemskiego kalendarza, trzecia pokazuje ścisłą zależność kalendarza liturgicznego od środowiska ziemskiego. W dwu kolejnych częściach zaprezentowano ideę cywilnego kalendarza marsjańskiego oraz zestawienie problemów związanych z kalendarzem liturgicznym dostosowanym do warunków pozaziemskich.

20

Wokół wczesnego kultu św. Ludmiły

51%

Pac G.

Historia Slavorum Occidentis

|

2019

|

nr 1 (20)

11-52

EN

The text presents the early cult of St. Ludmila and the author’s disagreement with the opinion that the cult did not exist until the mid-12th century. The author opposes the view that not only was it not officially recognised but sometimes even opposed by the Prague bishops.