Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Kwalifikacja ustawowa rewolwerów KESERU K-10 i ZORAKI K-10 pod kątem legalnosci ich posiadania na terenie Polski

100%

Ćwik K. , Juszczyk H.

Problemy Kryminalistyki

|

2013

|

nr 279

53-55

PL

Na rynku krajowym coraz częściej pojawiają się nowe typy i rodzaje broni palnej, wobec których istnieją sprzeczne opinie odnośnie odpowiedniego ich zakwalifikowania pod kątem przepisów art. 7 ustawy o broni i amunicji. Kwalifikacja ustawowa ma istotne znaczenie, gdyż w oparciu o nią ustala się, czy na posiadanie danej broni palnej wymagane jest, bądź nie, stosowne pozwolenie. Szczególnie sprzeczne opinie różnych środowisk i instytucji związanych z badaniami broni pojawiły się w odniesieniu do rewolwerów KESERU K-10 i ZORAKI K-10. Celem niniejszego artykułu jest próba jednoznacznego rozstrzygnięcia pojawiających się rozbieżności interpretacyjnych.

EN

More and more frequently, new types of firearms have been encountered on Polish market, and they are sometimes difficult to classify under the relevant legislation (article 7 of the Polish Act on Firearms and Ammunition). The law-related classification is of high importance as it defines whether the possession of a given firearms requires a licence or not. The contradiction in interpretation of provisions in law has been apparent particularly in relation to KESER K-10 and ZORAKI K-10 revolvers. The hereby article aims to solve unambiguously these interpretation discrepancies.

2

Hakownica z ratusza w Chełmie. Przyczynek do znajomości środkowoeuropejskiej ręcznej broni palnej w XVI stuleciu

84%

Strzyż P. , Dzieńkowski T. , Gołub S.

Acta Archaeologica Lodziensia

|

2016

|

tom 62

99-108

PL

Badania archeologiczne nad średniowiecznym i nowożytnym Chełmem prowadzone są od ponad 100 lat, ale szczególnie istotnych informacji pozyskano w ostatniej dekadzie. Pracami wykopaliskowymi objęto teren Góry Katedralnej z grodem książęcym, jak i Stare Miasto z osadnictwem od XIII do XX wieku. W 2009 r. badania objęły Pl. E. Łuczkowskiego przy budynku dawnego ratusza, którego początki sięgają wieku XIV lub pocz. XV. W jednym z wykopów odkryto dwie hakownice żelazne. Była to ręczna broń palna, której lufy zaopatrywano w pionowo skierowany ku dołowi hak. Używano ich do obrony murów miejskich oraz zamkowych. Zarówno kontekst archeologiczny odkrycia, jak i parametry hakownic pozwalają je datować na XVI stulecie, najpewniej jego 1 poł. Jednak z uwagi na swój charakter mogły one pozostawać w użyciu dłużej, aż po XVII w. Odkrycie hakownic z Chełma pozwoliło na ich zestawienie i porównanie z innymi tego rodzaju egzemplarzami z terenu Europy Środkowej.

EN

Archaeological research on mediaeval and modern Chełm has been carried out for more than 100 years, but some particularly important information has been recovered in the last decade. Excavations have been carried out on the Cathedral mound, and likewise on the Old City on the settlement stretching from the 13th to the 20th century. In the year 2009 research was carried out in E. Łuczkowskiego Square, on the building which was the old Town Hall, whose beginnings stretch back to the 14th century or at least the beginning of the 15th. In one of the trenches two iron hackbuts were discovered. They were a type of hand-held firearm, in which the barrel was equipped with a vertical hook running downwards. They were used for the defence of town or castle walls. The archaeological context of the finds, as well as the diagnostic features of the hackbuts, point to a date in the 16th century, most probably in the first half. Considering the use to which these weapons report, however, they could have remained in use longer, until the 17th century. The find of the Chełm hackbuts allow us to compare them with other examples found in Central Europe.

3

Omówienie fizycznych aspektów działania rażącego broni białej i broni palnej oraz sposobów ochrony przed nim

84%

Gordijenko A. I. , Dymowski A. S. , Kasiczew W. P. , Popowa I. P.

|

2004

|

tom R. 12, nr 1/2

43-48

4

"Muskets and handgonnes inlaid with bone” – ornaments of hand-held firearms in the 16th–17th centuries

84%

Strzyż P. , Skóra K. , Instytut Archeologii i Etnologii PAN Ośrodek Badań nad Dawnymi Technologiami

|

2013

|

tom 29

PL

Rozwój ręcznej broni palnej w XVI w. przebiegał w dwóch odrębnych kierunkach. Pierwszy to produkcja na potrzeby armii, drugi to broń wykonywana na potrzeby odbiorcy indywidualnego – szlachcica czy bogatego mieszczanina. Tutaj egzemplarze nie tylko powinny być niezawodne, ale przede wszystkim wyróżniać właściciela z tłumu jemu podobnych. W tym przypadku nie było więc miejsca na standaryzację, a raczej na kunszt i przepych zdobnictwa. Ich produkcją zajmowali się rusznikarze, sztyftarze ze snycerzami, sztyftarze-rytownicy oraz złotnicy. Wysoki kunszt ówczesnego rzemiosła widoczny jest szczególnie w przypadku zamków broni. Było to przede wszystkim rycie i wycinanie w żelazie, platerowanie innym metalem (brąz, mosiądz, srebro, złoto). Do ozdobienia nadawała się szczególnie blacha zamka kołowego, ale upiększano też poszczególne elementy składowe zamka, jak koło iskrowe czy kurek. Łoże broni też nie pozostało w zapomnieniu – wykładano je szlachetnymi odmianami surowców organicznych, jak kość, róg, masa perłowa. Obok rogu i kości tworzono także geometryczne wzory, wykonywane w wbijanych w drewno cienkich, żelaznych lub srebrnych drucikach, w których umieszczano kolorowe elementy kościane, rogowe czy perłowe. Do wykonania wartościowego łoża konieczny był odpowiedni materiał. Dominuje tu drewno liściaste, takie jak jawor, wiąz czy buk, oraz drzewa owocowe: czereśnia i gruszka, a od XVII w. także orzech. Do najprostszych motywów zdobniczych obecnych na elementach składowych broni zaliczyć można kompozycje ułożone z geometrycznie uformowanych płytek czy blaszek (różnego kształtu z rogu, kości lub z masy perłowej – niekiedy barwione na dowolny kolor). Najczęściej ozdabiano w ten sposób łoża. Z takich elementów układano dalsze kompozycje – różnokolorowe szachownice, kwiaty, gwiazdy itp. Częściej mamy do czynienia ze scenami rodzajowymi. Wydaje się, że na pierwszym miejscu należy wymienić scenki, które określiliśmy ogólnym mianem myśliwskich. Dynamiczny charakter posiadają też sceny batalistyczne przedstawiane na łożach. Czasami są to przemarsze wojsk lub pokaz musztry, niekiedy walka dwóch armii. Nie brak też wyobrażeń zamków i oblężeń. W pewnym związku z batalistyką pozostają sceny religijne, ograniczające się jednak właściwie do przedstawień Św. Jerzego walczącego ze smokiem. Bardzo popularnym motywem są także wyobrażenia fantastycznych zwierząt i postaci. „Faunę” reprezentują mityczne stwory, takie jak np. gryfy czy smoki. Ostatnia grupa tematyczna ma związek ze sztuką renesansu czerpiącej inspiracje w starożytności. Z tego względu wiele jest wyobrażeń postaci antycznych. Decydując się na zakup bogato zdobionych okazów ręcznej broni palnej, przede wszystkim starano się podkreślić osiągnięty status społeczny i wyróżnić się z licznego tłumu sobie podobnych obywateli. Z uwagi na wysoką cenę takich ekskluzywnych egzemplarzy, niejako przy okazji korzystnie lokowano kapitał. Zauważyć też należy, iż przeprowadzone zabiegi upiększające wzmacniały także walory bojowe broni, np. dzięki dodaniu okładzin łoże było bardziej odporne na działanie wilgoci, kurzu czy słońca, a wykładanie elementów składowych zamka zabezpieczało go z kolei przed żrącymi produktami spalania się prochu.

5

Depictions of angels with firearms in the iconography of the Viceroyalty of Peru

84%

Andrzejewska A. , Demkowicz K. , mgr Agata Andrzejewska - Katedra Historii Sztuki Uniwersytet Łódzki , mgr Karol Demkowicz - Instytut Archeologii Uniwersytet Łódzki

|

2013

|

tom 29

PL

Anioły są często podejmowanym tematem w sztuce europejskiej. Podobnie miało się stać w przypadku malarstwa kolonialnego. W hiszpańskich dominiach Wicekrólestwa Peru starą koncepcję zinterpretowano w sposób zupełnie unikatowy; posłańcy niebiescy przedstawieni zostali jako żołnierze uzbrojeni i wyekwipowani na współczesną im modłę. Obrazy te były dziełem malarzy pochodzenia indiańskiego, pracujących w ramach tzw. szkoły cuzqueńskiej. Ten ośrodek sztuki jak mało który stał się prawdziwym kulturowym tyglem w hiszpańskich koloniach. Wojskowe anioły fascynują nie tylko swoją wyjątkową postacią i strojami o barokowo-indiańskim przepychu, lecz także detalami dostarczającymi ciekawych informacji o koloniach w XVII i XVIII w. Jak się bowiem okazuje, broń przez nich dzierżona, choć powinna być nowoczesna, jest przestarzała. Paradoks ten nie dziwi, skoro malarz najprawdopodobniej wzorował się na gwardzistach wicekróla, a nawet oni byli zorganizowani i uzbrojeni w przestarzały sposób.

6

Porównanie parametrów pocisków wystrzeliwanych z broni produkcji samodziałowej i broni produkcji fabrycznej

67%

Kotapka R. , Juszczyk H.

Problemy Kryminalistyki

|

2013

|

nr 281

36-43

PL

Znana jest powszechna opinia, że pociski wystrzeliwane z broni produkcji samodziałowej mają mniejszą prędkość początkową oraz energię w stosunku do pocisków tego samego rodzaju i kalibru wystrzeliwanych z broni fabrycznej. W artykule przedstawione zostały wyniki badań oraz ich analiza, przeprowadzone w celu zweryfikowania powyższej opinii. W badaniach wykorzystano broń produkcji samodziałowej (przerobiony samodziałowo karabinek pneumatyczny HATSAN mod. 60 kal. 5,5 mm) oraz broń produkcji fabrycznej (karabinek sportowy CZ mod. 2 kal. 5,6 mm). Przeprowadzone badania wykazały, że różnica średniej energii kinetycznej pocisków nabojów sportowych bocznego zapłonu kal. .22 long rifle wystrzelonych z lufy przerobionego karabinka pneumatycznego jest niższa od średniej energii kinetycznej pocisków wystrzelonych z lufy karabinka sportowego produkcji fabrycznej o 12,81% w odległości 1 m od wylotu lufy oraz o 15,1% w odległości 5 m od wylotu lufy. Badania wykazały ponadto, że różnica średniej energii kinetycznej pocisków DIABOLO kal. 5,5 mm wystrzelonych z lufy przerobionego karabinka pneumatycznego przy użyciu nabojów alarmowych bocznego zapłonu kal. 5,6 mm (.22) long jest mniejsza od średniej energii kinetycznej pocisków naboi sportowych bocznego zapłonu kal. 5,6 mm (.22) long rifle o 13,68% w odległości 1 m od wylotu lufy oraz o 17,02% w odległości 5 m od wylotu lufy. Przeprowadzone badania potwierdziły tezę, że pociski wystrzeliwane z broni produkcji samodziałowej mają mniejszą prędkość początkową oraz energię w stosunku do pocisków tego samego rodzaju i kalibru wystrzeliwanych z broni fabrycznej.

EN

It is commonly known that the bullets fired from home-made weapon have a lower initial velocity and energy than the bullets of the same type and caliber shot from manufacturer's weapon. In the papaer, the authors discuss the results of examination performed in order to verify this opinion. The home-made weapon (home converted HATSAN air gun, mod. 60, cal. 5,5 mm) and manufacturer's weapon (CZ mod. 2, cal. 5.6 mm sport shotgun) were used for the purpose of the hereby study. The examination has shown that the difference in mean kinetic energy of rimfire bullets cal. 22 long rifle fired from the barrel of converted air shotgun is 12.81% lower than the mean kinetic energy of bullets fired from barrel of manufactirer's shotgun from 1 metre distance and 15.1% lower when shot from 5 metre distance. Furthermore, the examinations demnstrated that the difference in mean kinetic energy of DIABOLO bullets, cal. 5.5 mm fired from barrel of converted air gun with use of rimfire cartridges cal. 5.6 mm (.22) long rifle is 13.68% lower than mean kinetic energy of rimfire cartridges cal. 5.6 mm (.22) long rifle from 1 metre distance and 17.02% lower - when shot from 5 metre distance. Conducted examinations corrooborate the thesis that bullets fired from home-made weapon have lower initial velocity and energy when compared to the bullets of the same type and caliber shot from manufacturer's weapon.

7

Dostęp do broni palnej w celu ochrony osobistej w Polsce

59%

Adamczyk E.

Studia nad Bezpieczeństwem

|

2016

|

nr 1

147–164

PL

Niniejszy artykuł poświęcony jest dostępowi do broni w celu ochrony osobistej w Polsce. Jest to zagadnienie, które budzi wiele kontrowersji i które w obecnych czasach z całą pewnością warto poruszyć. W poniższej pracy omówiono następujące kwestie: definicji broni palnej oraz jej istotnych części, warunków uzyskania pozwolenia na broń, obrony koniecznej oraz posiadania broni w celu ochrony bezpieczeństwa państwa. Podjęta została także problematyka umiejętności strzeleckich osób zainteresowanych bronią, badań psychologicznych i posiadania broni w Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Czechach i Niemczech.

EN

This article is dedicated to the access to weapons for self-defense in Poland. This is an issue that raises a lot of controversy and is nowadays certainly worth discussion. The following work raises the issue of the definition of firearms, their essential parts, the conditions for obtaining a permit for a gun, the subject of firearms in self-defense and possession of weapons in order to protect national security. Another issue that is raised are the shooting skills of people interested in possessing a gun, people’s preferences in the choice of weapon and finally psychological research performed on people interested in gaining permission and possession of weapons in the UK, Switzerland, Czech Republic and Germany.

8

Znaczenie śladów rykoszetu w celu poszukiwania pocisków na miejscu zdarzenia i określenia miejsca położenia strzelającego

51%

Mazur J. , Faliszewski P.

Problemy Kryminalistyki

|

2015

|

nr 287

46-51, 102-107

PL

Artykuł poświęcony jest przybliżeniu zjawiska rykoszetu. W tekście poruszamy tematykę badań poświęconych pociskowi, który podczas lotu zmienił swój kierunek na skutek zetknięcia się z różnymi rodzajami przeszkód. Ślady rykoszetu są wykorzystywane przez specjalistów kryminalistyki do określenia kierunku lotu pocisku, miejsca, z którego został oddany strzał, wzoru oraz kalibru pocisku. Poszukiwanie pocisków odbitych rykoszetem jest bardzo trudne ze względu na to, iż kąt odbicia rykoszetowych pocisków nie jest równy kątowi ich padania. W artykule poświęconym balistyce oraz rykoszetowi opieraliśmy się na badaniach przeprowadzonych przez specjalistów z Akademii MWD Rosji w Wołgogradzie. Przeprowadzili oni badania z wykorzystaniem małogabarytowego pistoletu samopowtarzalnego PSM, kal. 5,45 mm. Opisaliśmy strzelania eksperymentalne nabojami pistoletowymi 5,45 mm, centralnego zapłonu (MPC) z pociskiem o masie 2,5 g z rdzeniem stalowym, z ładunkiem 0,15-0,17 g prochu Sf 040, o prędkości wylotowej 315-325 m/s. Strzelano do płyt drewniano-wiórowych (DSP) grubości 16 mm, wykorzystano płyty dwóch gatunków: pokrytych laminatem oraz niepokrytych laminatem, pochodzących ze starych mebli. Podaliśmy w publikacji wyniki 17 eksperymentalnych wystrzałów. We wszystkich próbach, wylot lufy oddalony był o 2 m od przewidywanego miejsca uderzenia pocisku w płytę. Biorąc pod uwagę wyniki eksperymentu, możemy zauważyć, iż kąt odbicia we wszystkich przypadkach zrykoszetowania był większy od kąta padania. Pocisk pokonywał pewną odległość wewnątrz płyty i wychodził z frontowej strony płyty. Analiza otrzymanych wyników badań pozwoli w przyszłości sformułować wnioski dotyczące miejsca wystrzału i poszukiwań pocisków na miejscu zdarzenia. Wyszczególniliśmy przybliżoną kolejność działań eksperta do kilku etapów: określenie zastosowanego naboju, określenie lotu pocisku, określenie kątów padania i odbicia, określenie miejsca wystrzału i poszukiwania pocisku.

EN

The article offers an overview of the ricochet phenomenon. The authors addresses the issue of examining bullet trajectories that have been deflected as a result of coming into contact with different types of obstacles. Ricochet marks are used by forensic experts to determine bullet trajectory, pattern, caliber and shooter location. Finding the ricocheted projectiles is difficult due to the fact that the angles of incidence (impact) and reflection are not equal. This article, devoted to ballistics and ricochet phenomenon, is based on the findings of the study conducted by specialists of the MWD Academy, Volgograd, Russia. The above study involved the use of a smali semi-automatic 5.45 mm PSM pistol. Experimental firing was conducted with 5.45 mm pistol cartridges with central ignition (MPC); 2.5 g steel-core bullet; 0.15-0.17 g powder charge (Sf 040 gunpowder); muzzle velocity: 315-325 m/s. The shooting targets involved 16 mm particleboards (DSP) covered with laminate and without laminate, removed from old furniture. The results of 17 experimental firings are shown in this article. For all the firing trials, the muzzle was positioned at a distance of 2 m from the anticipated impact site. Based on the obtained results, it can be inferred that for all the ricochet incidents, the angle of reflection was greater than the angle of incidence. The projectile penetrated the particleboard over a certain distance and exited out the front site. The analysis of findings will in the futurę serve the formulation of the conclusions about the shooting scenę, including finding the projectiles. The authors developed the following sequence of recommended expert activities: determining the type of projectile, trajectory, angles of incidence and reflection, shooter position and finally, the search for a projectile.