Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  blood morphology
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Cel badań: Celem pracy było zbadanie wpływu krioterapii ogólnoustrojowej na właściwości reologiczne krwi u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Materiał: Grupę badaną stanowiło 10 kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów w wieku 57,2 ± 9,4 lat, które korzystały z zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej (czas zabiegu 3 min, temperatura komory -120 °C, 10 zabiegów – 5 razy w tygodniu). Średnia wysokość ciała wynosiła 165,5 ± 4,6 cm, waga 68,5 ± 4,9 kg i BMI 24,8 ± 2,2 kg/m2. W celu analizy parametrów reologicznych krwi uczestniczącym w badaniu pobrano dwukrotnie krew żylną. Pierwsze badanie odbyło się w dniu rozpoczęcia zabiegów, a drugie po serii 10 zabiegów. Metodyka: Pomiary wykonano przy użyciu analizatora hematologicznego ABX MICROS 60 (USA). Do badania agregacji i odkształcalności erytrocytów wykorzystano analizator LORRCA (Laser-assisted Optical Rotational Cell Analyser RR Mechatronics, Holandia). Wyniki otrzymano jako indeks elongacji i agregacji, według metody Hardeman (2001). Wyniki: Analizując średnie wartości wskaźników morfologicznych i reologicznych krwi u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów w grupie badanej średnie wartości RBC i Hct i AI po serii 10 zabiegów były znacząco wyższe w porównaniu do pomiarów wykonanych przed zabiegami. Analizując średnie wartości T½ zaobserwowano statystycznie istotne zmniejszenie wartości po serii 10 zabiegów. Wnioski: Regularne korzystanie z zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej może wpływać na wskaźniki morfologiczne i reologiczne krwi u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów – RBC, Hct i AI (zwiększenie) oraz T½ (zmniejszenie).
EN
Study aim: The aim of this study was to assess the effects of systemic cryotherapy on the rheological properties of the blood in women with rheumatoid arthritis. Study group: The study group consisted of 10 women with rheumatoid arthritis, aged 57.2 ± 9.4, who underwent systemic cryotherapy treatments (3 min treatment time, -120 °C chamber temperature, 10 treatment sessions - 5 times a week). Their average body height was 165.5 ± 4.6 cm, weight 68.5 ± 4.9 kg and BMI 24.8 ± 2.2 kg/m2. In order to analyze morphological and rheological parameters of the blood, venous blood samples were drawn from the participants of the study twice. The first study was held on the day of beginning treatments and the second test was conducted after a series of 10 treatments. Methodology: The morphological blood test - measurements were taken using the ABX MICROS 60 (USA) hematology analyser. Erythrocyte deformability and aggregation were tested using the LORCA analyser (Laser-assisted Optical Rotational Cell Analyser RR Mechatronics, The Netherlands). The results were obtained as the index of elongation and aggregation according to the Hardeman method (2001). Results: Analysing the average values of morphological and rheological parameters of the blood in women with rheumatoid arthritis in the study group, the mean values of RBC, Hct and AI following the series of 10 treatments were significantly higher after cryotherapy in comparison to the measurements taken before treatments. Analysing the mean concentrations of T½, there was statistically significant reduction after the series of 10 treatments. Conclusions: Regular usage of cryotherapy treatments may affect the levels of morphological and rheological parameters of the blood in women with rheumatoid arthritis - RBC, Hct and AI (increase) and T½ (reduction) in the blood. null
EN
Background. Selenium belongs to important microelements. Numerous studies have revealed relationships between its deficiency and occurrence of diverse illnesses, but the question of the proper form and dose of Se-supplementation still remains unsolved. Objective. In the present study the influence of different selenium compounds on blood morphology and biochemistry as well as on phagocytic capacity of granulocytes and NBT test in rats was investigated. Material and methods. Adolescent male Wistar rats were divided into four groups (ten animals each): I – control, received saline; II – received sodium selenite Na2SeO3; III – received selenoorganic compound A of chain structure 4-(o-tolyl-)-selenosemicarbazide of 2-chlorobenzoic acid; IV – received selenoorganic compound B of cyclic structure 3-(2-chlorobenzoylamino-)- 2-(o-tolylimino-)-4-methyl-4-selenazoline. The administration was performed by stomach tube at a dose of 5 · 10-4 mg Se g-1 b.w. once a day for 10 days. Results. Selenium compounds treatment decreased haematocrit. Erythrocytes number was unchanged in all groups receiving Se vs. control, whereas leucocytes number was depressed in groups II and IV. Haemoglobin was significantly decreased in group III. White blood count was altered in groups II and III, where all parameters were markedly decreased except for lymphocytes in group III and remained unchanged in group IV. The outcomes regarding selenium effect on biochemistry parameters of blood showed that urea remained unchanged, glucose was statistically decreased in groups II and III, whereas cholesterol was significantly diminished in group II and increased in group III vs. control. Results concerning phagocytosis and NBT test displayed that % of positive cells were decreased in groups II and III, whereas remained unaltered in group IV vs. control. Conclusions. As cyclic selenoorganic compound B did not cause many significant changes of the studied parameters it may be suggested that after further researches it could be taken into account as a possible selenium supplement.
PL
Wprowadzenie. Selen należy do mikropierwiastków o dużym znaczeniu dla organizmu. Badania naukowe wykazały istnienie zależności pomiędzy niedoborem selenu a występowaniem wielu poważnych schorzeń, jednakże kwestia doboru odpowiedniej formy i dawki stosowanej w suplementacji nadal pozostaje nierozwiązana. Cel. W przeprowadzonym doświadczeniu badano wpływ podawania różnych związków selenu na morfologię krwi i biochemię krwi oraz zdolności fagocytarne granulocytów i test NBT u szczurów. Materiał i metody. Młode szczury samce rasy Wistar podzielono na cztery grupy (po 10 zwierząt): I – kontrola, otrzymywała sól fizjologiczną; II – otrzymywała selenian(IV) sodu Na2SeO3; III – otrzymywała organiczny związek selenu A o budowie łańcuchowej 4-(o-tolilo-)-selenosemikarbazyd kwasu 2-chlorobenzoesowego; IV - otrzymywała organiczny związek selenu B o budowie cyklicznej 3-(2-chlorobenzoiloamino-)-2-(o-toliloimino-)-4-metylo-4-selenazolinę. Związki podawane były sondą dożołądkowo w dawce 5 · 10-4 mg Se g-1 m.c. raz dziennie przez okres 10 dni. Wyniki. Podawanie związków selenu obniżyło hematokryt. Liczba erytrocytów we wszystkich grupach pozostała niezmieniona w stosunku do kontroli a liczba leukocytów była zmniejszona w grupach II i IV. Poziom hemoglobiny został obniżony statystycznie w grupie III. Obraz białych elementów morfotycznych w porównaniu do kontroli uległ zmianie w grupach II i III gdzie wszystkie wskaźniki zostały istotnie statystycznie obniżone za wyjątkiem limfocytów w grupie III, natomiast w grupie IV nie zaobserwowano żadnych zmian. Analizując wpływ podawania selenu na parametry biochemiczne krwi stwierdzono, że stężenie mocznika pozostało niezmienione. Stężenie glukozy w przypadku grup II i III uległo istotnemu statystycznie obniżeniu. Stężenie cholesterolu w II grupie było istotnie obniżone a w III podwyższone w porównaniu z kontrolą. Badania fagocytozy i wyniki testu NBT wykazały, że % pozytywnych komórek uległ obniżeniu w grupach II i III w stosunku do grupy kontrolnej i pozostał niezmieniony w grupie IV. Wnioski. Ponieważ organiczny związek cykliczny B nie spowodował istotnych statystycznie zmian wielu badanych parametrów można byłoby sugerować, że przeprowadzenie dalszych badań pozwoli rozważyć jego zastosowanie jako suplementu selenu.
EN
The aim of the study was to determine the total antioxidant status in the plasma of horses - Standardbred trotters, exposed to extreme oxygen action during a race. The experiment was carried out on 10 two-year old horses - five stallions and five mares, after three-month-long initial training. On the experimental day, peripheral blood was sampled twice from the horses: at rest and after a race over 3200 m at a pace of 550 m/min. In the blood were assayed: blood platelet, white blood cell and red blood cell counts as well as haematocrit value and haemoglobin concentration. The obtained values were the basis for calculating plasma dehydration factor (Df). In the plasma was determined the antioxidative ability of plasma (AAP). For assays, a TAS (Total Antioxidant Status) analytical kit of Randox manufacture (UK) was used. In 8/10 horses, the AAP value underwent a reduction after the race. The statistical analysis revealed a significant decrease in AAP value in horses after completing the race (Pp = 0.0126). This difference correlates with the value of Df factor (R² = 0.304), which may mean that prolonged organism overloading with intensive oxygen work leads to progressive exhaustion of its antioxidative reserves and in consequence, after crossing the critical value, to development of oxygen stress. The largest decrease of AAP value occurred in the horses capable of performing the largest effort (ΔTAS = 0.20 ± 0.14 mol/dm³). These animals, i.e. three stallions and three mares, were characterised by a lower heartbeat rate and a lower respiration frequency at rest as well as by the capacity for quick regeneration of these parameters after the completed race.
7
Content available Plasmapheresis in the treatment of trichinellosis
84%
EN
Four patients with severe form of trichinellosis were treated with plasmapheresis. We noticed clinical improvement and favourable alterations in laboratory profiles (morphology and immune response parameters in the bood). The effect of plasmapheresis therapy in patients with trichinellosis was considered beneficial. No major complications of plasmapheresis were observed.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.