Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Bird communities of a suburb habitat in South African highveld during the wet and dry season

100%

Kopij G.

|

2004

|

tom 50

2

Effect of habitat diversity on breeding birds : comparison of farmland bird community in the region of Wielkopolska (w. Poland) with relevant data from other european studies

88%

Tryjanowski P.

Polish Journal of Ecology

|

1999

|

tom Vol. 47, no 2

153-174

EN

The breeding bird community of a 315 ha intensively used farmland in western Poland, consisting of arable fields and small part (ca. 5%) of margin habitats, was censused yearly from 1987 through 1997 by territory mapping. Its size was on average 318+-65 (SD) territories, belonging to 47+-4 species. Of the 71 stationary species, only 23 have been yearly present. Alauda arvensis, Motacilla flava, Emberiza citrinella, Sylvia communis and Acrocephalus palustris were the most abundant species throughout the period of the study. To determine the effect of land-use change of agricultural landscape on the abundance and diversity of breeding bird communities, the results of studies carried out on 12 similar large plots (1-10 km^2) in Central Europe were compared. The percent of margin habitats (hadgerows, ditches, small meadows, fallows etc.), when controlling for the effect of study plot size, is significantly correlated with number of breeding species (r=0.697) and total community density (r=0.899).

3

The effect of scale-dependent habitat gradients on the structure of bird assemblages in the Czech Republic

75%

Reif J. , Storch D. , Simova I.

Acta Ornithologica

|

2008

|

tom 43

|

nr 2

197-206

EN

Spatial patterns in bird community structure are closely related to changes in habitat composition at small spatial scales, but the explanatory power of habitat declines towards larger scales, where dispersal limitations and historical factors becoming more important. To disentangle these effects, we performed a large-scale bird census using a small-scale field approach in the Czech Republic. Using canonical correspondence analysis, we found that the strongest scale-independent gradient in bird community composition goes from higher-altitude forest assemblages to lower-altitude farmland and human settlement assemblages. The other gradients were also scale-dependent, probably due to the different distributional patterns of particular habitats at the respective scales. Closer examination of bird occurrence in particular habitats revealed that water bodies host the most distinct bird assemblage compared to the assemblages of other habitats. Interestingly, although the census tracked the most important east-west biogeographical gradient within the Czech bird fauna, we did not find longitude to be a significant predictor of changes in bird community structure along the transect at any resolution. We suggest that the biogeographical gradient is actually related to the habitat-based distinction between the coniferous-forested higher-altitude West and the deciduous-forested lower-altitude agricultural East. Fine-scale bird-habitat associations are thus responsible for the patterns of community structure at all spatial scales.

PL

Czynniki biogeograficzne wpływające na strukturę zespołów ptaków silnie zależą od skali, w jakiej są one rozpatrywane. W mikroskali do najważniejszych należy układ i udział środowisk, w skali makro zmienne środowiskowe wydają się tracić na znaczeniu, gdyż ważniejsze stają się ograniczenia w dyspersji oraz czynniki historyczne. Z drugiej strony taka interpretacja może być związana ze sposobem prowadzenia badań i opisywaniem środowisk. Celem badań było określenie czynników wpływających na zespoły ptaków, przy analizach prowadzonych w różnej skali przestrzennej. Opis zespołów ptaków prowadzono w latach 2004-2005 przy użyciu metody punktowej. Wyznaczono 768 punktów położonych wzdłuż transektu (400 km) przebiegającego przez całe południowe Czechy (Fig. 1). Punkty były oddalone od siebie o 500 m. Aby zminimalizować efekt obserwatora, liczenia — 5 w ciągu sezonu, trwające 5 minut, dokonywane były tylko przez dwie osoby. Ptaki zapisywano w promieniu do 150 m od wyznaczonego punktu. W analizach brano pod uwagę maksymalną liczbę osobników danego gatunku z 5 wizyt, a biorąc pod uwagę zachowanie ptaków przeliczano je na liczbę par lęgowych/punkt. W wyznaczonym promieniu 150 m opisano udział wyróżnionych 14 środowisk (pola, łąki, zakrzaczenia, winnice, miasta, wsie, górskie lasy liściaste, mieszane i iglaste, nizinne lasy liściaste, zręby i polany, tereny podmokłe, wody oraz odsłonięty grunt). Prócz tego każdy punkt został scharakteryzowany przez szerokość i długość geograficzną, wysokość n. p. m., oraz średnią temperaturę i opady. Zmienne te analizowano w dwóch skalach przestrzennych — 0.5 (dane z każdego punktu analizowanego pojedyńczo) i 8 km (uśrednione dane z 16 punktów). Do analiz zastosowano kanoniczną analizę zgodności (CCA), oraz analizę składowych głównych. Aby wyselekcjonować zmienne, które najbardziej wpływają na zespoły ptaków do modelu wprowadzano zmienne w kolejności, w jakiej pojawiały się istotne w analizach CCA — najpierw opady, wysokość nad poziomem morza, udział pól, następnie temperatura, potem pozostałe zmienne środowiskowe, zaś na koniec szerokość geograficzna. Następnie przeprowadzono ponowne analizy włączając zmienne w odwrotnej kolejności, aby uniknąć ewentualnego wzajemnego skorelowania zmiennych. Stwierdzono, że dla analiz w skali 0.5 km wszystkie cztery osie wyjaśniały 24.8% zmienności, zaś w skali 8 km wszystkie osie wyjaśniały 50.4% zmienności struktury zespołów ptaków. (Fig. 2). W analizach tych wyróżniały się zespoły ptaków leśnych, oraz terenów otwartych (pól, łąk), oraz terenów podmokłych i związanych z wodami. Analizy składowych głównych wyraźnie wskazywały, że zespoły ptaków środowisk wodnych i podmokłych najbardziej różniły się od zespołów innych środowisk (Fig. 3). Średnia temperatura oraz szerokość geograficzna nie różnicowały badanych zespołów ptaków dla obu skal przestrzennych (Tab. 1). Wydaje się więc, że czynniki środowiskowe (np. roślinność) znacznie lepiej opisują zmienność struktury zespołów ptaków niż czynniki klimatyczne czy geograficzne.

4

Does red fox Vulpes vulpes affect bird species richness and abundance in an agricultural landscape?

75%

Kujawa K. , Lecki R.

Acta Ornithologica

|

2008

|

tom 43

|

nr 2

167-178

EN

The aim of the study (carried out 25 km south of Poznań, western Poland) was to determine the impact of Red Fox on bird abundance on farmland. Bird abundance was studied in the years 1999-2000 and 2005-2007 in three categories of sampling plots: 1) in small woods — with or without active fox dens, 2) along transects — starting from dens and running across arable land, and 3) around points — located at dens and far from them. Thus, variability in bird density was analyzed in relation to the presence/absence of Red Fox (in woods) and to the intensity of Red Fox penetration of crops (approximated by distance from a den). Two groups of bird species were distinguished with respect to their vulnerability to Red Fox predation pressure: 1) potential fox prey, i.e. species nesting on the ground and in low vegetation; and 2) birds not threatened by foxes, i.e. species nesting in tree holes and in tall vegetation. To investigate the relationships between bird distribution and Red Fox dens in woods, a step-wise multiple regression of bird density and species number on woodland structure was first performed. The residuals derived from the model were used to evaluate the impact of foxes by analyzing the differences between woods with and without active dens. Neither the species number nor the bird density differed significantly between woods with and without active dens. The differences in bird density observed between years in woods with or without active dens were not significant, either. No relationship between bird density in crop fields and distance from fox dens was found. The results are contrary to those of earlier studies and show that Red Fox does not affect farmland bird distribution, diversity and abundance, at least in the short term.

PL

Liczebność populacji lisa w Europie, w tym także w Polsce, rośnie od lat siedemdziesiątych. Jednocześnie obserwuje się coraz liczniejsze jego występowanie w małych zadrzewieniach śródpolnych i na polach uprawnych nawet z dala od lasu. Celem badań było sprawdzenie prawdziwości tezy, że lis negatywnie wpływa na zagęszczenie i różnorodność ptaków krajobrazu rolniczego. Badania prowadzono na terenie Parku Krajobrazowego im. gen. Dezyderego Chłapowskiego. Przyjęto, że presja lisa jest największa blisko nor (< 600 m). Założono także, że różni się ona pomiędzy grupami gniazdowymi: jest znacząca dla gatunków budujących gniazda na ziemi i nisko nad ziemią (oznaczonych łącznie jako EG) i słaba w grupie dziuplaków oraz gatunków, których gniazda umieszczane są wysoko (wspólnie oznaczonych jako NG) (zob. Appendix I). Testowano trzy hipotezy: 1) liczba gatunków i zagęszczenie ptaków EG powinny być niższe w zadrzewieniach z czynnymi norami, niż w zadrzewieniach bez takich nor, przy braku takiej zależności dla ptaków NG, 2) zagęszczenie ptaków na polach uprawnych (występują tam wyłącznie gatunki z grupy EG) powinno zwiększać się wraz ze wzrostem odległości od czynnych nor, 3) zagęszczenie ptaków EG w danym zadrzewieniu powinno być niższe w latach, w których zadrzewienie jest zasiedlone przez lisy, przy braku takich różnic w grupie ptaków NG. W celu zweryfikowania tych hipotez skład gatunkowy oraz zagęszczenie populacji ptaków badano: w latach 1999-2000 oraz 2005-2007 — metodą kartograficzną w zadrzewieniach (n = 70) z czynnymi norami i bez takich nor, w latach 2005-2006 — na transektach (n = 27) położonych na polach uprawnych, i w roku 2007 — na terenach uprawnych wokół 34 punktów położonych przy norach i z dala (> 700m) od nich. Status nor oceniano na podstawie obserwacji prowadzonych od marca do czerwca, podczas których zbierano informacje o tropach i innych śladach obecności lisów, w tym młodych. Zgrupowanie ptaków lęgowych w zadrzewieniach składało się z 54 gatunków, średnie zagęszczenie ptaków wynosiło 115 par/10 ha (Appendix I), a liczba gatunków w zadrzewieniach wynosiła od 1 do 18 (średnio 7-7.5). Lisy zakładały nory w zadrzewieniach bez żadnych wyraźnych preferencji siedliskowych. Aby przetestować hipotezę (1), najpierw za pomocą modelu regresji krokowej oceniono, jaka część zmienności awifauny zadrzewień zależy od struktury środowiska (Tab. 1). Reszty tego modelu (jego szczegóły — zob. Appendix II) zarówno w odniesieniu do liczby gatunków, jak i zagęszczenia, w żaden sposób nie zależały od obecności nor lisa, grupy gniazdowej, a także roku (Tab. 2). Różnice w liczbie gatunków i zagęszczeniu ptaków między zadrzewieniami z norami i bez nor były podobne dla obu grup gatunków, czyli EG NG (Fig. la, lb). Hipoteza (2): na polach uprawnych w początkowym okresie sezonu lęgowego zagęszczenie ptaków nie było istotnie statystycznie związane z odległością od nor (|r| < 0.4, p > 0.3). Dotyczyło to zarówno całego zgrupowania (Fig. 2a), jak i gatunków dominujących — skowronka i pliszki żółtej (Fig. 2b). Przeciwnie do oczekiwań, pod koniec sezonu łęgowego zagęszczenie łączne ptaków było skorelowane z odległością od nor ujemnie (r = -0.36, p < 0.001), przy nieistotnych zależnościach dla skowronka (r = -0.36, p > 0.1)i pliszki żółtej (r = -0.41, p > 0.8) (Fig. 2b). Również różnice w zagęszczeniu ptaków w sąsiedztwie nor (0.9 par/punkt) i z dala od nich (0.7 par/punkt) ocenianym za pomocą metody punktowej były nieistotne statystycznie (test U, p > 0.4). Hipoteza (3): różnice w liczbie gatunków i zagęszczeniu ptaków w danych zadrzewieniach między latami z czynnymi norami a latami bez takich nor były nieistotne statystycznie zarówno dla gatunków EG, jak i NG (Tab. 3). Wyniki badań nie potwierdziły zatem żadnej z testowanych hipotezi świadczą o tym, że wpływ lisa na zdecydowaną większość gatunków występujących w krajobrazie rolniczym jest znikomy. Tym samym opinie o dużym negatywnym znaczeniu lisa dla różnorodności awifauny terenów uprawnych nie znalazły potwierdzenia.

5

Analysis of Ixodes ricinus [L.] tick burdens in a resident passerine bird community in the Mazurian Lake Region [Northeastern Poland]

75%

Gryczynska A. , Barkowska M. , Siemiatkowski M.

|

nr 1

EN

The abundance of birds and their tick parasites were estimated in a residential avian community located in the Mazurian Lake region (NE Poland). A total of 1624 passerine birds (representing 45 species) were captured, of which 25% were infested with at least one tick. All the ticks belonged to the species Ixodes ricinus. The highest tick infestation prevalence (>50%) were recorded for dunnock (Prunella modularis), tree pipit (Anthus trivialis), hawfinch (Coccothraustes coccothraustes) and blackbird (Turdus merula). Changes in tick infestation prevalence of passerine birds are seasonal. June and September were the two months in which tick infestation rates were the highest. The percentage of birds that were tick carriers was significantly greater in mixed coniferous forest than in alder swamp forest (respectively 32% and 20% of birds were infested with ticks).

6

Annual dynamics of spruce forest birds community

75%

Matiukas G.

The Ring

|

1993

|

tom 15

|

nr 1-2

7

Impact of habitat succession in avian populations in the area abandoned after Chernobyl's accident

75%

Nikiforov M. E.

The Ring

|

1993

|

tom 15

|

nr 1-2

8

Importance of Old Forest Stands for Diversity of Birds in Managed Pine Forests : A Case Study from Augustów Forest (NE Poland)

63%

Zawadzka D. , Drozdowski S. , Zawadzki G. , Zawadzki J. , Mikitiuk A.

Polish Journal of Ecology

|

2018

|

tom Vol. 66, nr 2

162--181

EN

We assessed the assemblages of birds inhabiting pine-dominated managed forest, aged between 1-5 years and above 140 years. Birds were counted on study plots representing eight different phases to the forest's development, with nesting, foraging and migratory guild categories recognised. Numbers of bird species and population densities, both increased markedly with stand age (respectively r = 0.988 and r = 0.936, P < 0.001). While numbers of ground-nesting bird species failed to correlate with stand age, successively older stands did support ever-greater proportions of species in the assemblage that nested in tree crowns (r = 0.976, P < 0.005) or tree holes (r = 0.833, P < 0.005). Raptors were most abundant in forest at the oldest stages of growth, and there was an age-gradient-related increase in the shares of both plant-eating species (r = 0.952, P < 0.005) and raptors (r = 0.764, P < 0.005). Resident birds were most numerous in the oldest forest. PCA for ten selected variables (relating to guild type) showed that the two principal components explained almost 98% of the variation among groups of bird guilds in relation to forest age. On the basis of their suitability for birds it was possible to distinguish three categories of stand by age group, of which the first encompasses the initial stage, the second a broad interval involving middle-aged stands of between 16 and 140 years, and the third forest more than 140 years old. The presence of the oldest stands of all can thus be seen to play a very important role in maintaining high-diversity populations of birds in managed forest.

9

Effects of intergraded farming on herbal and bird species diversity in Czech agricultural landscapes

63%

Stefanova M. , Salek M.

Polish Journal of Ecology

|

2014

|

tom 62

|

nr 1

EN

Negative impacts from application of fertilizers and pesticides in agriculture have been observed since the mid-20th century, when their use rapidly increased. This led to decrease in the number of species connected to the agricultural landscape. So-called integrated farming practices are currently being introduced that aim to mitigate negative impacts on the environment and to stabilize the numbers of wild flora and fauna. A number of studies have examined the positive influence of integrate and organic farming as modern agricultural practices in a European perspective. The positive impact of these practices is particularly evident in plants and invertebrates studied in Italy, Austria, Germany and the UK, for example. There is little such data from Central and Eastern Europe, however, even as the region has specific environmental conditions due especially to the more moderate impact of agriculture there during the second half of the 20th century. In this study, we compared the numbers of herbal and bird species on crop fields and meadows managed with conventional versus integrated systems in Southern and Central Bohemia, the Czech Republic. Our analysis included also the effects of land parcel size, position within these parcels and presence of other habitat elements (ditch, tree, field roads, dunghill, field margins – boundaries, bushes, fallow area) in the vicinity of study plots. We found that herbal communities were significantly more species-rich on lands with integrated farming and similar results were obtained in the case of birds, except there was a non-significant effect of integrated farming on bird species richness in meadows. In addition, the species richness of plants decreased as land parcel size increased. In conclusion, herbal and bird communities were shown to benefit more distinctively from integrated farming in Central Europe, where this effect is not considered unambiguous due to the higher overall habitat heterogeneity and historically lower burdening of farmland with pesticides and fertilizers. The results support the idea that it makes sense even here to introduce integrated forms of agricultural practice.

10

A synoptic report on the early winter migrants and resident birds in the coastal wetland of the Marine National Park, Positra, Gujarat

63%

Chatterjee A. , Ghosal S. , Chakrabarti P.

International Letters of Natural Sciences

|

2015

|

tom 49

EN

The study is based on the avian community observed in the region. In total, 524 individuals, 27 genera and 35 species of birds belonging to 21 families have been recorded. Among them, the family Charadriidae with 15.08% incidence is the most frequent; immediately followed by the family Scolopacidae (11.26% of occurence). The highest observed species richness has been observed in case of the family Ardeidae. Little Ringed Plover (Charadrius dubius) is the most abundant avian species observed. The community consists of 40% Resident; 40% Resident-migrant and 20% Migrant bird species. It was observed that the concerned community shows a considerable diversity and a corresponding low value of dominance. In the feeding guild analysis, the Insectivore and the Aquatic invertebrate-feeder guilds have the most number of recorded avian species. The feeding guild affiliations also points out that the overall community is fairly rich in its composition as it houses bird species belonging to various feeding guilds.

11

The winter bird community of rural areas in the proximity of cities: low density and rapid decrease in diversity

63%

Ciach M.

|

tom 60

|

nr 1

EN

The current problem in farmland ecology is the change in the character of rural development in areas neighbouring cities and towns. Progressive urbanization and the prediminance of housing estates over agricultural aims led to a change in the bird community. During 2005– 2010, a survey of birds wintering within densely populated built-up rural areas was conducted by the line transect method (a total length of 8 km). A total number of 33 species was recorded and the most numerous dominant was the House Sparrow Passer domesticus, which constituted 32–58% of the bird community. The group of dominants and subdominants (which constituted up to 20% of the bird community) included the Yellowhammer Emberiza citrinella and the Rook Corvus frugilegus, and a group of forest and synanthropic species – the Great Tit Parus major, the Blue Tit Cyanistes caeruleus, the Blackbird Turdus merula, and the Collared Dove Streptopelia decaocto. The total density varied in subsequent study years from 57.4 to 87.5 ind. 10 ha–1 and was approximately twice lower than in other rural regions studied in Poland. A significant decrease in the wintering birds’ diversity index was recorded through the study period. The explanations for this could be in the character of villages in the proximity of builtup city areas. This has rapidly changed in recent years, and nowadays agricultural management in the region is discarded. As a result, farmlands of the region almost entirely lost their agricultural character, notably becoming a residential and recreational backup for cities. The villages neighbouring cities and towns are developed into suburban- like areas, where housing estates predominate over agricultural aims. Future consequences of these changes are far-reaching for farmland biodiversity and ecology. The decrease in species diversity and evolution into urban-like bird communities is the most probable scenario.

12

Diversity and abundance of bird communities in three mountain forest stands: effect of the habitat heterogeneity

63%

Balaz M. , Balazkova M.

|

tom 60

|

nr 3

EN

The structural composition of the forest habitats is considered to be one of the most important factors affecting the breeding bird community composition. Structurally more homogenous forests are usually characterized by lower number of bird species and their densities. This study presents results of a comparison of the breeding bird communities in three Carpathian mountain forests, and the effect of the forest composition on breeding bird species richness and density. There are the bird communities occurring in semi-natural forests: natural mixed forest (NMF) – spruce-beech forest situated ca. 1000 m a.s.l. and UFZ-spruce forest in the upper forest zone (UFZ) up to 1510 m a.s.l., and the managed spruce forest (MSF) at altitude which is similar to NMF. The territory mapping method was used to estimate the number of breeding species and their densities during years 2004– 2006. The species richness as well as the density of breeding bird communities were found to be higher in the semi-natural habitats (33 breeding species; 64.6 breeding pairs 10–1 ha in NMF and 8 breeding species; 57.6 breeding pairs 10–1 ha in UFZ) than in the managed habitat (21 breeding species; 53.6 breeding pairs 10–1 ha). This was true even for the high-elevated study plot despite the fact that the altitude is usually negatively correlated with both the species richness and density.

13

Breeding bird community of a primeval temperate (Białowieza National Park, Poland) at the beginning of the 21st century

63%

Wesolowski T. , Rowinski P. , Mitrus C. , Czeszczewik D.

Acta Ornithologica

|

2006

|

tom 41

|

nr 1

14

Changes in the structure of avian community along a moisture gradient in an urbanized tropical riparian forest

63%

Kopij G.

Polish Journal of Ecology

|

2020

|

tom 68

|

nr 3

15

The abundance of tree holes and utilization by hole-nesting birds in a primeval boreal forest of Mongolia

63%

Bai M. L. , Wichmann F. , Muhlenberg M.

|

tom 38

|

nr 2

EN

The natural tree holes and nest holes of hole-nesting birds were surveyed in four forest types in the west Khentii Mountains of NE Mongolia. The utilization patterns of species, size and condition of trees, as well as hole types, were investigated. The average density of tree holes in the study area approached 30 holes/ha, while that of hole-nesting birds was 2.4 nests/ha only. The riparian mixed forest had the greatest number of species and individuals of hole-nesting birds, while the spruce-fir forest had the lowest numbers. Excavating bird species preferred larger, deciduous trees, and snags. Non-excavators did not select holes according to tree species or size, but preferred holes in living trees and branch holes. In view of the low occupancy of holes among the four habitats, we suggest that the density of secondary hole-nesting birds is not limited by availability of holes in the study area.

PL

Badania prowadzono w okresie od końca kwietnia do początku lipca lat 2002 i 2003 w górach Khentii (NE Mongolia), obejmując nimi cztery typowe dla tego regionu środowiska leśne (Fig. 1): stary i młody las brzozowo-modrzewiowy, mieszany las nadrzeczny oraz bór świerkowo-jodłowy. W każdym z tych środowisk wyznaczono po 5 powierzchni po 50 × 200 m, na których liczono drzewa i ich martwe pnie, określano gatunek i stan drzewa, mierzono pierśnicę (DBH), badano dziuple — ich rodzaj, pochodzenie i wykorzystanie przez ptaki. Średnie zagęszczenie dziupli dla wszystkich badanych powierzchni wyniosło 30/ha i było najniższe w borze świerkowo-jodłowym (Tab. 1), w którym było też najniższe zagęszczenie i bogactwo gatunkowe ptaków gnieżdżących się w dziuplach (Tab. 2). Ogółem stwierdzono wykorzystywanie różnych rodzajów dziupli i szczelin w pniach drzewnych przez 13 gatunków ptaków a średnie zagęszczenie wykorzystanych przez nie dziupli wyniosło 2.4 gniazd/ha. We wszystkich środowiskach dziuple w brzozach były częstsze niż w innych gatunkach drzew (Tab. 3). Ptaki wykuwające dziuple (dziuplaki pierwotne) najczęściej gnieździły się w topolach i brzozach, a najrzadziej w drzewach szpilkowych. Ptaki te wybierały też częściej duże drzewa, natomiast dziuplaki wtórne wykorzystywały dziuple różnych rodzajów i wielkości oraz w różnych gatunkach drzew — proporcjonalnie do ich dostępności (Fig. 2). Dziuplaki pierwotne chętniej wybierały pnie drzew martwych (Fig. 3), a dziuplaki wtórne — wypróchniałe dziuple po martwych gałęziach, natomiast szczeliny pni były wykorzystywane najrzadziej (Tab. 4). Badane tereny były, w porównaniu do danych z piśmiennictwa, stosunkowo bogate pod względem obfitości dziupli. Zagęszczenie dziuplaków było porównywalne z innymi naturalnymi lasami, a znacznie wyższe niż w lasach zagospodarowanych. Autorzy wnioskują, że na badanym terenie dostępność dziupli nie była czynnikiem ograniczającym liczebność dziuplaków wtórnych.

16

Formation of bird communities in the forest sample plots undergoing the action of industrial pollution in the Ojcow National Park

63%

Tomek T.

|

tom 35

|

nr 2

17

Effect of habitat diversity on breeding birds: comparison of farmland bird community in the Region of Wielkopolska [W.Poland] with relevant data from other European studies

63%

Tryjanowski P.

|

1999

|

tom 47

|

nr 2

18

Bird fauna and populations of raised bogs of Belorussia

63%

Kozlov V. P. , Kuzmenko V. Y.

The Ring

|

1993

|

tom 15

|

nr 1-2

19

The development of bird communities in new housing estates in Warsaw

63%

Luniak M.

Memorabilia Zoologica

|

1994

|

tom 49

20

The winter bird community of rural areas in the proximity of cities : low density and rapid decrease in diversity

51%

Ciach M.

Polish Journal of Ecology

|

2012

|

tom Vol. 60, nr 1

193-199

EN

The current problem in farmland ecology is the change in the character of rural development in areas neighbouring cities and towns. Progressive urbanization and the predominance of housing estates over agricultural aims led to a change in the bird community. During 2005-2010, a survey of birds wintering within densely populated built-up rural areas was conducted by the line transect method (a total length of 8 km). A total number of 33 species was recorded and the most numerous dominant was the House Sparrow Passer domesticus, which constituted 32.58% of the bird community. The group of dominants and subdominants (which constituted up to 20% of the bird community) included the Yellowhammer Emberiza citrinella and the Rook Corvus frugilegus, and a group of forest and synanthropic species - the Great Tit Parus major, the Blue Tit Cyanistes caeruleus, the Blackbird Turdus merula, and the Collared Dove Streptopelia decaocto. The total density varied in subsequent study years from 57.4 to 87.5 ind. 10 ha[^-1] and was approximately twice lower than in other rural regions studied in Poland. A significant decrease in the wintering birds. diversity index was recorded through the study period. The explanations for this could be in the character of villages in the proximity of builtup city areas. This has rapidly changed in recent years, and nowadays agricultural management in the region is discarded. As a result, farmlands of the region almost entirely lost their agricultural character, notably becoming a residential and recreational backup for cities. The villages neighbouring cities and towns are developed into suburban-like areas, where housing estates predominate over agricultural aims. Future consequences of these changes are far-reaching for farmland biodiversity and ecology. The decrease in species diversity and evolution into urban-like bird communities is the most probable scenario.