Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Świat ptaków w staropolskich kolędach i pastorałkach (na materiale Kantyczek karmelitańskich z XVII i XVIII wieku)

100%

Borejszo M.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza

|

2011

|

tom 18

|

nr 1

89-106

PL

The article discusses the image of birds as documented in Kantyczki karmelitańskie [Carmelite canticles] from the 17th and the 18th centuries published by Barbara Krzyżaniak in 1980. Birds are to be found in more than 30 lyrics of Christmas carols (for the total number of 357 contained in the set under scrutiny). These include mainly domestic birds, very well-known both to the authors of the canticles and to the recipients and users of Polish Christmas carols and Christmas festivity songs. In total, about 60 species of birds are specified, including two exotic birds (the canary and the parrot). The bird’s realm was used in Christmas carols for different purposes, e.g. in the descriptions of the Bethlehem shed that is inhabited by petty birds, mentioned on account of the enumeration of gifts given to Jesus by shepherds, in accounts of the Flight to Egypt by the Holy Family, and in descriptions of the joy of the whole of the world of nature at the birth of the Saviour. It is worth noting that creators of Christmas carols did not limit themselves to just mentioning names of particular species of birds, but also provide a description of characteristics, sometimes a detailed one, such as the appearance and behaviour of its particular representatives. The carols include, for example, information on the habitat of birds, type and colouring of the plumage, common sounds made by various birds, staple food of birds, the shape of the beak and the size of the gullet. The birds pictured in the Christmas carols were either members of a village band up in the air (some sort of flying band), joyfully proclaiming Good News to the world (a motif often made used of in old-Polish Christmas carols and festive songs), or gathered at the manger to perform menial services and functions in real word reserved only for humans. Birds take on typically human behaviour, show human dispositions and fancies, customs and habits (e.g. wine or beer drinking in the nuptials).

2

The image of birds in Czech literature

100%

Anikina T. , Stackelberg N.

Bohemistyka

|

2019

|

nr 1

83-89

EN

This article is devoted to show the common grounds of Czech and other European literature. Images of birds have an imposing tradition of use in Czech literature. They are characterized by a variety of meanings and history of existence. There are both traditional and everyday folklore images, such as mythologeme of raven for the first one, and geese for the second, which have different semantic workloads. Discussion of the image of birds in the Czech literature is the basement of conclusions about the common ground that brings Czech and European literature together. Moreover, it also gives us more details about Czech national identity, the specifics of its literary schools and movements and the originality of the author’s vision of the world.

3

Body mass dependence of the haemoglobin content to surface area ratio of avian erythrocytes

100%

Kostelecka-Myrcha A. , Cholostiakow-Gromek J.

|

nr 2

EN

Data from 75 bird species weighing between 6 g and > 16 kg confirmed a supposition that the amount of haemoglobin per unit surface area of erythrocyte was not dependent on body mass. It showed a constancy across the range reflecting adjustment of the total surface area of erythrocytes in relation to blood haemoglobin concentration. This conclusion is based on an inverse correlation between the numbers and sizes of red blood cells.

PL

Zbadano zależności wartości wskaźników czerwonokrwinkowych od masy ciała ptaków. Do analizy tej włączono dane własne, uzyskane we wcześniejszych badaniach (Kostelecka-Myrcha et al. 1993) i dostępne dane literaturowe. Ogółem zebrano informacje dla 75 gatunków ptaków, o masie ciała od 6 g do ponad 16 kg. Poszczególne zależności scharakteryzowano za pomocą współczynników korelacji i regresji krzywoliniowych. Stwierdzono, że koncentracja hemoglobiny (Hb, Fig. 1) i liczba erytrocytów w 1 mm³ krwi (Fig. 2) zmniejszają się statystycznie istotnie ze wzrostem masy ciała ptaków, podczas gdy wielkość tych krwinek wzrasta (Fig. 3). Bardzo intensywne zmniejszanie się liczby erytrocytów w jednostce objętości krwi powoduje statystycznie istotne zmniejszanie się wartości hematokrytu (Fig. 4) i sumarycznej powierzchni erytrocytów (TSAE, Fig. 5). Zmiany wielkości tej powierzchni przebiegają wprost proporcjonalnie do zmian koncentracji Hb i dlatego stosunek Hb/TSAE nie zależy od masy ciała ptaków (Fig. 6). Jego średnia wartość wynosi 0.52 ± 0.09 pg μm⁻². Nie różni się ona statystycznie istotnie od wcześniej otrzymanej średniej dla 564 osobników różnych gatunków ptaków, przebadanych w zależności od wieku piskląt, sezonu roku i masy ciała, w wąskim zakresie jej zmienności — od 6 g do 167 g (Kostelecka-Myrcha 1997). Przedstawiona analiza potwierdza więc przypuszczenie z 1997 roku (ibidem), że ilość hemoglobiny przypadająca na jednostkę powierzchni erytrocytów (Hb/TSAE) jest u ptaków stała, i że stałość ta jest wynikiem dostosowywania się wielkości TSAE do koncentracji Hb. U podstaw tego ważnego mechanizmu, zapewniającego zawsze pełne wysycenie hemoglobiny tlenem, leży ujemna korelacja między liczbą a wielkością erytrocytów.

4

Comparative studies on fish and bird insulin receptors

100%

Nowak K. W. , Mackowiak P. , Nogowski L.

|

1993

|

tom 40

|

nr 2

XX

The comparative studies were performed on insulin receptors of erythrocytes and liver plasma membranes in fish (tench and carp) and bird (duck). The Scatchard plots indicated the presence of two pools of binding sites both in fish and duck. These pools show inter-species differences in binding ability and the number of receptors. Specific binding of insulin and the binding affinity are higher in duck than in fish.

5

Diversity and trophic structure of bird’s communities in Brazilian Savanna areas of the Cuiabá River basin

88%

Dario F. R. , Sandrini M. P.

|

2020

|

tom 29

|

nr 3

252-268

EN

We analyzed the differences in composition, richness, and abundance of birds in different forest fragments of the Brazilian Savanna in the Cuiabá River basin, Mato Grosso State, Brazil, and we demonstrated the variations in richness and abundance of birds between different trophic guilds. We used point counts to characterize the avifauna. Sampling was conducted in two seasons: summer and winter of 2018 in a total of 36 hours distributed in 108 samples. A total of 743 contacts were obtained belonging to 87 bird species distributed among 17 orders and 33 families and categorized in 16 trophic guilds. The omnivorous and insectivorous birds composed most of the community. For each species, we calculated the abundance index value that showed our study site had a large number of species with low index and few species with intermediate to high index compared to the pattern observed in other surveys. Our study area was characterized by high species diversity for both periods studied. The Shannon-Weaver diversity index for our study areas was 3.90 for the summer period and 3.77 for the winter period. Equitability was high, 0.82 for the summer period and 0.79 for the winter period, suggesting the number of species registered in our study site represented the maximum capacity the areas can shelter. Our results show that despite being a secondary and fragmented forest the study area was characterized by a diverse avian community. The ciliary forest studied that follows the Cuiabá River, although fragmented and isolated by extensive degraded areas and occupied by pastures and agricultural crops, they are important natural environments to maintain bird diversity.

6

The alar bone in birds and its role in the integrated frontoalar biomechanic system

88%

Pedziwiatr Z. F.

|

nr 3-4

7

Correlative topography by Krigging - a useful method to study intra-group biometrical differentiation

88%

Busse P.

|

1999

|

tom 21

|

nr 2

8

Vertical stratification and its relation to foliage in tropical forest birds in Western Ghats [India]

88%

Jayson E. A. , Mathew D. N.

|

tom 38

|

nr 2

EN

The study was carried out from May 1988 to April 1993 in two types of tropical forests: the tropical evergreen and moist deciduous. The vertical distribution of birds and foliage abundance was recorded by visual observation in seven height classes, using the line transect method. The vertical distribution of 94 bird species was recorded in evergreen forest, and of 90 in moist deciduous forest. Bird species richness and the numbers of birds were highest in the stratum from 1 to 5 m in both the evergreen forests (57 species) and the moist deciduous forests (68 species). The species richness indices of birds in the two types of forest did not display such a clear relationship. Foliage abundance was high up to a height of 30 m in the evergreen forests, whereas in moist deciduous forests, foliage was abundant only up to 20 m. A significant positive correlation was obtained between foliage abundance and species richness and also between the numbers of birds in both types of forests. Significant correlation was also obtained between foliage abundance and the species diversity indices in the two types of vegetation.

PL

Badania prowadzono w latach 1988-1993 w stanie Kerala (południowe Indie), w dwóch typach lasu tropikalnego: zawsze zielonym (EV) i wilgotnym liściastym (MD). Rozmieszczenie pionowe liczebności ptaków i obfitości listowia określano metodą transektową w 7 klasach wysokości (Tab. 1). Zebrano dane o 94 gatunkach w lesie EV i 90 gatunkach — w MD. W obu typach lasu bogactwo gatunkowe i liczebność ptaków były najwyższe w klasie wysokości 1-5 m (Fig. 1, Tab. 1), natomiast najniższe w warstwie najwyższej. Wskaźniki różnorodności wykazywały tę regularność w mniejszym stopniu (Tab. 1). W obu sezonach wegetacji (pora monsunowa i lato) obfitość ulistnienia zmniejszała się ze wzrostem wysokości (Fig. 2). Bogactwo gatunkowe i liczebność ptaków w obu lasach wykazały istotną pozytywną zależność od obfitości listowia, natomiast zależność ta nie uwidoczniła się we wskaźnikach różnorodności (Tab. 1). Wysoką różnorodność składu gatunkowego miała raczej średnia warstwa wysokości koron drzew.

9

Birds of Wielki Las Range

88%

Urbanska M.

|

tom 01

10

January counts of waterfowl in SW Finland: the dependence on ice situation

88%

Hario M. , Lammi E. , Mikkola M. , Sodersved J.

The Ring

|

1993

|

tom 15

|

nr 1-2

11

DDT and HCH in liver fat of Cormorants

88%

Fabczak J. , Szarek J. , Skibniewska K. , Smoczynski S. S.

Polish Journal of Environmental Studies

|

2001

|

tom 10

|

nr 2

EN

Eighty cormorants from the area of Ostroda and Mrągowo were used for this study. The analyses were carried out between 1993-1996. Each year 10 two-year-old birds were shot (5 females and 5 males) in two nesting grounds. On average, the amount of concentrated DDT in cormorant liver fat was 4.914 mg/kg and y-HCH was 0.039 mg/kg of wet mass. The average amount of DDT in subsequent years varied and ranged from 2.515 to 7.252 mg/kg; however, the differences were statistically insignificant. The females accumulated higher levels of DDT than the males, on average up to 8.796 mg/kg. The differences in DDT amounts concentrated in liver fat of both cormorant groups in different years appeared to be insignificant. Liver concentrations of γ -HCH in the observed period most frequently showed tendency to increase, from the level of 0.012 in 1993 to 0.106 mg/kg in 1995. This value decreased in 1996 to 0.003 mg/kg. Higher amounts of γ-HCH in liver fat were recorded in birds originating form the Mrągowo area, excluding the individuals shot in 1995. It was shown that the males accumulated higher levels of γ -HCH in their livers than the females (years 1993, 1994 and 1996). The presented study shows the continuous threat of the analyzed xenobiotic agents to water fowl and the need for continuous monitoring of water fowl in respect of their intoxication by DDT and HCH.

12

Catching waders at the Jeziorsko reservoir [Western Poland]

88%

Bargiel R. , Wlodarczyk R. , Kalinski A.

|

1998

|

tom 20

|

nr 1-2

13

Ringing of waders on the barrier-reservoirs of Silesia [South-Western Poland] in years 1978-1990

88%

Stawarczyk T.

|

1998

|

tom 20

|

nr 1-2

14

Laying interruption in the Tree Sparrow Passer montanus

88%

Pinowski J. , Barkowska M. , Hahm K. H. , Lebedeva N.

Acta Ornithologica

|

2001

|

tom 36

|

nr 1

EN

The work was carried out in the villages of the Łomianki commune near Warsaw, Poland (52°20'N, 20°50'E) in 1994 and 1995. From among 315 clutches of Tree Sparrows studied, 20 exhibited one-day interruptions in the laying of first and second broods, while 2 were characterised by two-day interruptions. Amongst third broods, there was just a single one-day interruption noted in each year of the study. Interruptions did not occur immediately prior to the laying of the last egg in a clutch. Only in the case of the first brood in 1995 could a period of cold account for interruptions; in the remaining cases, the phenomenon must have been influenced by non-meteorological factors. The Tree Sparrow resembles the House Sparrow Passer domesticus in having far fewer interruptions to laying than other small hole-nesting birds, such as tits Parus spp. This is probably a reflection of the genus Passer having evolved in dry areas, where the accumulation of body reserves in the female prior to laying is an adaptation reducing the length of the breeding period to match the time associated with the rainy season, when food is abundant.

PL

W przeciwieństwie do innych grup ptaków małe gatunki wróblowych znoszą codziennie po jednym jaju i gromadzą większość nutrientów (substancji odżywczych) potrzebnych do budowy jaj w trakcie ich znoszenia (Drent & Daan 1980, Carey 1996, Perrins 1996 i inni). Samice wróbla domowego gromadzą około ⅓ nutrientów potrzebnych do budowy jaj w swym ciele przed zniesieniem pierwszego jaja (Schifferli 1976, 1980, Pinowska 1979) natomiast zjawisko to nie występuje u sikor (Perrins 1996). Celem prezentowanej pracy było zbadanie częstości występowania przerw w znoszeniu jaj u mazurka, porównanie pod tym względem z innymi gatunkami małych ptaków wróblowatych oraz próba wyjaśnienia różnic. Badania prowadzono w okolicach Warszawy w gminie Łomianki (52°20' N, 20°50' E). W 1994 roku w 148 zbadanych zniesieniach mazurka w 8 zniesieniach stwierdzono 9 przerw, a w 1995 roku odpowiednio w 167 zniesieniach — 10 przerw (Tab. 1). W obu latach stwierdzono po jednej przerwie dwudniowej, inne były jednodniowe. Przerwy występowały w lęgach pierwszych i drugich, a w lęgach trzecich tylko po 1 przerwie jednodniowej w każdym roku. Nie stwierdzono przerw bezpośrednio poprzedzających zniesienie ostatniego jaja (Tab. 1 i 2). Ciężary jaj w zniesieniach, w których występowały przerwy nie różniły się od ciężarów jaj składanych w tym samym czasie w zniesieniach bez przerw. Również jaja znoszone przed przerwą nie różniły się ciężarami od jaj znoszonych po przerwie. Większość autorów (Winkel & Winkel 1974, von Haartmann 1990, Lundberg & Alatalo 1992 i inni) za przyczynę przerw w znoszeniu jaj uważa pogorszenie się warunków pogodowych, zwłaszcza spadek temperatury powietrza. W naszych badaniach nie stwierdzono związku między temperaturą a przerwami w znoszeniu jaj. Jedynie w I lęgu w 1995 r. obniżenie się temperatury mogło być przyczyną przerw występujących w tym czasie, jednak związek ten nie był statystycznie istotny (Fig. 1). U mazurka, podobnie jak u wróbla domowego i u wróbla cynamonowego Passer rutilans, przerwy w znoszeniu jaj występują o wiele rzadziej niż u sikor i muchołówki żałobnej (Tab. 3). Samice wróbla domowego gromadzą zapasy nutrientów przed zniesieniem pierwszego jaja, co może tłumaczyć rzadsze występowanie przerw w znoszeniu jaj u tego gatunku. Zapewne analogiczny mechanizm odpowiada za rzadsze, w stosunku do sikor (Perrins 1996), występowanie takich przerw u innych gatunków z rodzaju Passer, w tym i u mazurka (Tab. 2 i 3). Naszym zdaniem czynniki pogodowe są tylko jednym z wielu czynników warunkujących przerwy w znoszeniu jaj, np. czynniki socjalne mogą również grać pewną rolę w tym zjawisku.

15

Report on ringing and observations of waders at the Bug River [Central-Eastern Poland] in 1986-1990

88%

Mitrus C. , Kuczborski R. , Slupek J.

|

1998

|

tom 20

|

nr 1-2

16

Ringing of Passerines in the Druzno Lake Reserve in 1990-1999

88%

Jakubas D. , Michno B. , Nitecki C. , Strawinski S. , Ulatowska J.

|

1999

|

tom 21

|

nr 2

17

New bird species for Lithuania

88%

Jusys V. , Jezerskas L. , Mecionis R.

The Ring

|

1993

|

tom 15

|

nr 1-2

18

Parasites of the captive mallard duck (Anas platyrhynchos)

75%

Ras-Norynska M. , Sokol R. , Michalczyk M. , Koziatek-Sadlowska S.

|

tom 62

|

nr Suppl.

19

Second generation energy crops and farmland birds - Central and East European perspective

75%

Kaczmarek J. M. , Tryjanowski P.

Journal of Plant Protection Research

|

2016

|

tom 56

|

nr 3

EN

The development of cellulosic bioethanol and other second-generation (2G) biofuels has gone through various phases during the last few years. The prospect of technological breakthroughs stimulates extensive research on turning cellulose into bioethanol or biodiesel. Agricultural or forestry residues and some plants, referred to as ‘lignocellulosic energy crops’ or ‘second generation (2G) energy crops’ can provide feedstock for new types of biofuels. The impact of lignocellulosic energy crops on farmland birds has been relatively well studied. This is surprising since the technology of converting these crops into fuel has so recently been developed. However, we believe that some questions regarding potential bird use of 2G energy crops have still not been answered. In Europe, most research has been carried out in agricultural areas of Western Europe. However, Central & Eastern Europe host the highest densities of farmland birds and, in general, the highest biodiversity. There is huge potential for 2G energy cropping due to large areas of mainly marginal land. We have outlined possible discrepancies between the results obtained from W. Europe and potential relationships between birds and 2G energy crops in Central Europe.

20

Behaviors of the corvids towards common buzzard Buteo buteo on urban and extra-urban areas of the Mazowieckie province

75%

Biela I. , Kozlinska M. , Sosnowska P. , Jedruchow D. , Lukasiewicz M.

|

2014

|

tom 53

EN

Behaviors of the corvids towards common buzzard Buteo buteo on urban and extra-urban areas of the Mazowieckie Province. The study was based on observations of birds of the crow family (Corvidae) since May till November, during intensive training of a raptor common buzzard Buteo buteo on various areas – urban and extra-urban, of the Mazowieckie Province at various times of the day. A distinct difference was noted in the activity of the corvids depending on land development. In the study period, 305 birds were recorded, the majority of which (n = 276) were noted on the urban area, which constituted 91% of all birds observed in the entire study period. The evaluation was also significantly affected by day time. In the afternoon hours, the activity of birds towards common buzzard was significantly higher and reached 65% on average. A lower activity of the birds was observed on extra-urban areas where representatives of the crow family – Eurasian jay Garrulus glandarius and Eurasian magpie Pica pica – showed minimal interest in the bird of prey. They were undertaking individual attempts of scaring the raptor off, without intensive alerting signals and calling other individuals.

PL

Zachowania ptaków krukowatych w stosunku do myszołowa zwyczajnego Buteo buteo na obszarach miejskich i pozamiejskich województwa mazowieckiego. Badania oparto na obserwacjach ptaków z rodziny krukowatych (Corvidae) od maja do końca listopada, podczas intensywnego treningu ptaka drapieżnego myszołowa zwyczajnego Buteo buteo w zróżnicowanych obszarach – miejskim i pozamiejskim, województwa mazowieckiego o różnych porach dnia. Stwierdzono wyraźną różnicę w aktywności krukowatych w zależności od zabudowania terenu. W trakcie prowadzonych badań odnotowano 305 sztuk ptaków, z czego zdecydowaną większość, tzn. 276 sztuk, na terenie miejskim, co stanowiło 91% obserwowanych osobników w ciągu całego okresu badań. Istotny wpływ na ocenę miała również pora dnia. W godzinach przedpołudniowych aktywność ptaków w stosunku do myszołowa zwyczajnego była znacznie większa i wynosiła średnio 65%. Mniejszą aktywność obserwowano na terenach pozamiejskich, gdzie przedstawiciele krukowatych – sójka zwyczajna Garrulus glandarius oraz sroka Pica pica – wykazywały minimalne zainteresowanie ptakiem drapieżnym. Podejmowały one indywidualne próby odstraszenia drapieżnika, bez intensywnych sygnałów ostrzegawczych i nawoływania innych osobników.