Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Rachunkowość uwikłana w grabież. Przykład przedsiębiorstw objętych zarządem powierniczym w Generalnym Gubernatorstwie

100%

Turzyński M.

Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości

|

2023

|

tom 47(1)

173-201

PL

Cel: Celem artykułu jest analiza, interpretacja i ocena regulacji rachunkowości przedsiębiorstw objętych zarządem powierniczym w Generalnym Gubernatorstwie. Metodyka/podejście badawcze: W artykule zastosowano metodę historyczną, polegającą na badaniu źródeł o charakterze archiwalnym. Podejście badawcze zastosowane w artykule wykorzystuje teorie społeczne M. Foucaulta (koncepcję biowładzy) oraz G. Agambena (koncepcję stanu wyjątkowego). Wyniki: W wyniku badania zidentyfikowano funkcje rachunkowości w przedsiębiorstwach objętych zarządem powierniczym: maskującą, segregacyjną, legitymizacyjną, kontrolną, eliminacyjną oraz ekspropriacyjną. Ograniczenia/implikacje badawcze: Podstawowym ograniczeniem badawczym jest niewielka liczba zachowanych materiałów archiwalnych dotyczących specyfiki regulacji rachunkowości w przedsiębiorstwach objętych zarządem powierniczym. Praktyczne implikacje: Wyniki badań nad rachunkowością przedsiębiorstw objętych zarządem powierniczym mogą być przydatne w procesie szacowania polskich strat wojennych. Oryginalność/wartość: Artykuł stanowi pierwsze ujęcie problematyki rachunkowości przedsiębiorstw objętych zarządem powierniczym w Generalnym Gubernatorstwie.

2

20 tez o obaleniu metropolii

86%

Tarì M.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

tom 3

141-148

PL

Metropolia jako uogólniona forma biopolitycznej władzy i opresji ma się ku końcowi. Wielość form miejskiego oporu, heterogeniczne pojedynczości rzucające wyzwanie wertykalnym strukturom władzy przybliżają na do komunizmu, który nadchodzi. Współdzielenie przestrzeni, środków produkcji, afektów zrewolucjonizuje metropolitalny porządek. Czy miejskie bunty i formy biopolitycznego oporu przekształcą się w praktyki zmierzające do uwolnienia „potencji-nie-bycia-rządzonym”? Jak i gdzie? Odpowiedz na to pytanie jest już krokiem na tej drodze.

3

Zboczony seks jako bioopór. Między Foucaultem a Agambenem

72%

Pacewicz K.

Przegląd Socjologii Jakościowej

|

2016

|

tom 12

|

nr 1

92-106

PL

Seks i seksualność odgrywają ważną rolę w teoriach biopolityki Michela Foucaulta i Giorgia Agambena. Dzięki teoretycznemu podziałowi biopolityki na dwie dziedziny: zoopolitykę (politykę ciał) i etopolitykę (politykę zachowań) można dostrzec, jak głęboko różnią się omawiane teorie: Agamben skupia się bowiem raczej na zoopolityce, Foucault zaś – na etopolityce. Z tego wynikają ich odmienne zainteresowania badawcze. Foucault analizuje przede wszystkim typową (etopolityczną) medycynę, seksuologię czy psychiatrię, a Agamben – (zoopolityczną) nazistowską eugenikę. Obaj myśliciele mają też zupełnie odmienny stosunek do ciała i w inny sposób pojmują polityczność. Z tych różnic w podstawowych założeniach wynikają odmienne koncepcje tego, na czym może polegać seksualny bioopór. Ostatecznie, obaj myśliciele nie formułują konkurencyjnych projektów, ale raczej poruszają się na innych poziomach – myśl Foucaulta jest skupiona bardziej na seksualnej praktyce biooporu, za to Agambena – na seksualnej utopii filozoficznej. Łączy ich zaś przekonanie, że to nienormatywny, zboczony seks ma potencjał biooporu.

EN

Sex and sexuality play an important role in the theories of biopolitics of Michel Foucault and Giorgio Agamben. A theoretical division of biopolitics into two domains: zoopolitics (politics of bodies) and etopolitics (politics of behavior) exposes the differences between the two philosophers: Agamben focuses on zoopolitics, while Foucault – on etopolitics. This is why their research interests diverge: Foucault analyzes rather „typical” (etopolitical) medicine, sexology, or psychiatry, and Agamben – (zoopolitical) Nazi eugenics. Both thinkers have different attitude towards the body and conceptualize the political divergently. These differences in the basic assumptions result in different concepts of sexual bioresistance, however, Foucault and Agamben do not propose competing projects but rather operate on different levels – Foucault is focused on sexual practices of bioresistance, while Agamben – on a philosophical sexual utopia. Furthermore, both thinkers share the belief that non-normative, deviant sex has potential of bioresistance.

4

Globalization/Human Safety: A Biopolitical Approach

58%

Kravets A.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2021

|

nr 3

19-30

PL

Biopolityka skupia się na wpływie globalizacji na dobrobyt jednostki i społeczeństwa jako całości. W związku z tym podniesiono zagadnienia związane z kategorią bezpieczeństwa człowieka, zagrożeniami stwarzanymi przez globalizację oraz tranzycją od reżimu dyscypliny do reżimu zarządzania w skali globalnej opartego na demokratycznych wartościach i liberalnych normach. Z tego powodu zajęto się także kwestią sprawiedliwości społecznej i równości. Podkreślenia wymaga jednak kategoria bezpieczeństwa człowieka w systemie globalnego zarządzania. Dotyczy ona bowiem poczucia bezpieczeństwa jako podstawowej potrzeby ludzi. Ponadto dotyczy także konieczności zagwarantowania bezpieczeństwa globalnego dla przetrwania i reprodukcji gatunku ludzkiego. W studium zawarto możliwe społeczno-ekonomiczne konsekwencje rozwoju biotechnologii i inżynierii genetycznej w skali światowej. Zarysowany, bardzo szeroki zbiór zagadnień, należy skonkretyzować, usystematyzować i logicznie ustrukturyzować na podstawie analizy wpływu globalizacji na kondycję jednostki, jej relacji do koncepcji bios; wprowadzenia doktryny sprawiedliwości społecznej na poziomie międzynarodowym, ochrony praw człowieka i obywatelskich w wymiarze globalnym; wprowadzenia nowych, biopolitycznych modeli władzy, rządzenia i relacji międzynarodowych; oraz teorii globalnej ewolucji.

EN

Biopolitics focuses on the impact of globalization on the well-being of the individual and society as a whole. Accordingly, issues of human security and the threats posed by the process of globalization, as well as the transition from a disciplinary regime to a regime of governance at the global level, which, based on democratic values and liberal norms, are raised. That is why the problem of social justice and equality is solved. The issue of human safety within global governance should be emphasized. It is about a sense of security as a basic human need. Moreover, it is about the global security necessary for the survival and reproduction of humanity as a whole. As well as the study of potential socio-political consequences of the development of biotechnology and genetic engineering in the global dimension. This huge set of issues must be concretized, systematized, and logically structured through the analysis of the impact of globalization on the state of the individual, its relationship with the concept of bios; introduction at the international level of the doctrines of social justice, protection of human and civil rights at the global level; study of potential socio-political consequences of the development of biotechnology in the global dimension; introduction of new biopolitical models of power, governance and international relations; analysis of the theory of global evolution.

5

Vaccinations as a problem of medicalization/ Medykalizacja szczepień ochronnych

58%

Pograniczna K. , Mroczek B.

|

2017

|

tom 11(2)

17-21

EN

Background: The process of medicalization as a form of biopower is present in many aspects of human life, including vaccination. Aim of the study: The study aims to determine social attitudes towards medicalization in the context of vaccination, and to assess the relationship between children’s vaccinations and the knowledge and education of their parents. Material and methods: This survey-based study involved 180 subjects – 141 women and 39 men. The median of age was 28 years. 32.2% of the participants (58) had a medical education and 67.8% (122) non-medical education. 52.78% of people included in the study (95) had at least one child and 47.22% (85) were childless. The study was conducted using the authors’ questionnaire fallowed by the test of knowledge. Results: Respondents with a high level of knowledge are afraid of vaccination policy and believe that the fact that the state decides on these issues is a violation of human rights. The majority of them do not vaccinate their children. People with medical education vaccinate their children more often than those with non-medical education. Conclusions: In the context of vaccination, it is clear that the level of the knowledge and the number of vaccinated children are unsatisfactory. Repeated myths about harmfulness of vaccinations and fear of adverse postvaccination reactions are the reasons, why parents refuse to vaccinate their children. The control of biopolitics over vaccinations is a part of medicalization, which is strongly experienced by individuals with a high level of knowledge. Reliable information provided by a physician could increase the number of parents, who decide to vaccinate their children. Wstęp: Proces medykalizacji jako biowładzy i kontroli objął wiele płaszczyzn i sfer ludzkiego życia, w tym w obszar szczepień ochronnych. Cel pracy: Określenie społecznego odczucia medykalizacji w kontekście szczepień ochronnych oraz ocena poziomu wyszczepialności dzieci w odniesieniu do poziomu wiedzy i wykształcenia rodziców. Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród 180 osób – 141 kobiet i 39 mężczyzn, mediana wieku wynosiła 28 lat. Wykształcenie medyczne miało 32,2% (58), niemedyczne – 67,8% (122); 52,78% (95) badanych miało co najmniej jedno dziecko, osoby bezdzietne stanowiły 47,22% (85). Zastosowano sondaż diagnostyczny z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety wraz z testem wiedzy. Wyniki: Respondenci o wysokim poziomie wiedzy obawiają się polityki szczepień ochronnych oraz twierdzą, że decyzyjność państwa w tej sprawie to łamanie praw człowieka. Większość z nich nie szczepi swoich dzieci. Osoby z wykształceniem medycznym częściej niż osoby z wykształceniem niemedycznym poddają dzieci szczepieniom ochronnym. Wnioski: W kontekście szczepień ochronnych uwidacznia się niezadowalający poziom wiedzy społeczeństwa i niezadowalający poziom wszczepialności dzieci. Powielanie mitów na temat szkodliwości szczepień oraz obawa przez niepożądanymi odczynami poszczepiennymi powoduje rezygnację rodziców ze szczepienia dzieci. Kontrola edubiopolityki nad procesem wyszczepialności wchodzi w obszar medykalizacji, co silnie odczuwają osoby o wysokim poziomie wiedzy. Dostarczenie rzetelnych informacji w relacji lekarz – rodzic mogłoby spowodować wzrost pozytywnych decyzji o szczepieniu.

6

Performatywna TRANS/FUZJA. Poskramianie symbolicznego wampira

58%

Dancewicz M.

|

nr 2

101-111

EN

The article presents a group of selected projects form the field of bio-art, performance, and new media art. The symbolism of blood has been included to show the relationship between biology, identity, and technology. An analysis carried out by the author has resulted in a dilemma, whether these experiments create a symbolic gesture of crossing the boundaries of what is thought of as humane and in-humane, or are they a manifestation of fears connected with subconscious longing for anthropocentrism. Main points of reference for creative activity presented in the article are bio-power, bio-resistance and identity.

7

Bioethical Aspects of Human Geneticization

51%

Leźnicki M.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2020

|

tom 18

|

nr 3

7-17

RU

Human geneticization, discussed in the following text, is usually associated with the bio-medical practices aimed at human improvement, with the use of genetic enhancement, also understood as genetic improvement or genetic correction. Despite the wide range of benefits claimed by scientists (including biotechnologists and geneticists), these practices undoubtedly generate a number of ethical and legal problems. They concern, among other things, the legitimacy of conducting research in the field of biotechnology or genetics, including reprogenetics, its possible direction, projections related to the development of the research, as well as the methods and means used to control the aforementioned research, or even the problem of both the legislative and moral validity of its further practical implementation. This can be seen, for example, in the ongoing discussion on the geneticization of human life, and in the broader context of its progressive biomedicalization. In view of the considerable breadth and complexity of the issue of geneticization, this text focuses primarily on a closer examination of the possibilities that genetic enhancements, supported by the potential which genetic engineering might bring, followed by due consideration of selected bio-ethical dilemmas that may arise from the application of such enhancements.

PL

Genetyzacja człowieka łączy się z praktykami biomedycznymi, mającymi na celu ulepszanie ludzi poprzez zastosowanie wzmocnień genetycznych, nazywanych także udoskonaleniem genetycznym lub korekcją genetyczną. Pomimo szerokiego wachlarza deklarowanych przez naukowców (w tym biotechnologów i genetyków) korzyści, jakie wynikają z zastosowania wspomnianych praktyk, generują one bezspornie szereg problemów natury etyczno-prawnej. Wątpliwości dotyczą m.in. zasadności prowadzenia prac badawczych w obszarze biotechnologii czy genetyki, w tym reprogenetyki, ich możliwego kierunku, prognoz związanych z rozwojem badań, celowości stosowanych metod i środków kontroli oraz słuszności legislacyjnej i moralnej ich dalszego praktycznego wdrażania. Tego rodzaju wątpliwości potwierdza dyskusja wokół genetyzacji życia ludzkiego, która w szerszym kontekście dotyczy jego postępującej biomedykalizacji. Z uwagi na szerokość i złożoność zagadnienia genetyzacji, w artykule skoncentrowano się przede wszystkim na bliższym prześledzeniu możliwości, jakie mogą potencjalnie przynieść wzmocnienia genetyczne, wsparte potencjałem inżynierii genetycznej. Analizie poddano także wybrane dylematy bioetyczne, które łączą się z wykorzystaniem tego rodzaju wzmocnień.

8

Biopolitical Reflection on Human Safety: Ukrainian and Belarus Experience

51%

Kravets A.

|

2021

|

nr 14

381-392

PL

Refleksja biopolityczna jest postrzegana jako sposób na zrozumienie specyfiki bycia „bios politikos.” Oznacza to rozumienie procesów transformacyjnych w „bios” i pociągających za sobą odpowiednią reakcję polityczną oraz zmiany wewnętrzne „bios politikos”, jego samorealizację jako podmiotu i przedmiotu polityki, zdolnego do inicjowania głębokich przemian politycznych i władzy w biopolityce i biowładzy. Pojęcie „bios politikos”, jego życie, wolność i bezpieczeństwo znajdują się w centrum analizy naukowej. Kluczowe pytanie: czy „bios politikos” może istnieć i funkcjonować skutecznie w warunkach zagrożenia, w warunkach, w których każde słowo, każde działanie nieakceptowane przez władze dyscyplinarne może prowadzić do kary, a nawet śmierci? Celem jest udowodnienie, że polityka i władza w XXI wieku w Europie nie mogą i nie powinny istnieć w formie dyscyplinarnej. Ich przemiana jest możliwa dzięki aktywności człowieka jako świadomego podmiotu działalności społecznej i politycznej. Złożoność problemu naukowego wiąże się z zastosowaniem odpowiednich metod łączących różne rodzaje analiz systemowych: analizę systemowo-strukturalną, systemowo-funkcjonalną, systemowo-historyczną, a także metodę racjonalnej rekonstrukcji i metodę prognostyczną. Kluczową hipotezą jest to, że dziś Ukraina jest bardzo bliska (lub dąży do zbliżenia) realizacji koncepcji biopolityki i biowładzy. Rok 2014 jest z pewnością ilustracją oporu „bios politikos” wobec działań dyscyplinarnych, pomimo stosowanych technik dyscyplinarnych, w tym groźby śmierci. Społeczeństwo białoruskie po wyborach prezydenckich w 2020 r. wykazało tak wysoki poziom konsolidacji i świadomości, nieakceptowania technik dyscyplinarnych w postaci gróźb, przemocy i kar, że możemy założyć początek transformacji transformacyjnej. To biopolityka i biowładza są dziś odpowiedzią świadomego podmiotu – „bios politikos” na kryzys władzy dyscyplinarnej, jej techniki dominacji, kontroli i przemocy. Biopolityka i biowładza pozwalają „bios politikos” swobodnie istnieć i rozwijać się w swoim kraju, realizować swoją wiedzę i aspiracje, realizować się we wszystkich sferach życia, wiedząc, że głównym zadaniem państwa jest ochrona jego życia i wolności.

EN

Biopolitical reflection is seen as a way of understanding the specifics of being “bios politicos.” It’s means as the understanding the transformational processes in bios and involve the appropriate political reaction, and internal changes “bios politicos,” its self-realization as a subject and object of policy, able to initiate profound transformations of politics and power in biopolitics and biopower. The concept of “bios politicos,” his life, freedom and safety are in the focus of scientific analysis. The key question: сan “bios politicos” exist and function effectively in conditions of danger, in conditions where every word, every action that is unacceptable to the disciplinary authorities can lead to punishment or even death? The aim is to prove that politics and power in the 21st century in Europe cannot and should not exist in a disciplinary form. Their transformation is possible due to the activity of a person as a conscious subject of social and political activity. The complex nature of the scientific problem involves the use of appropriate methods that combine different types of systems analyses: system-structural analysis, system-functional, system-historical analysis, as well as the method of rational reconstruction and prognostic method. The key hypothesis is that today Ukraine is very close (or seeks to get closer) to the implementation of the concepts of biopolitics and biopower. 2014 is certainly an illustration of the “bios politicos” resistance to disciplinary action, despite disciplinary techniques, including the threat of death. Belarusian society, after the 2020 presidential election, has shown such a high level of consolidation and awareness, non-acceptance of disciplinary techniques in the form of threats, violence, and punishment, that we can assume the beginning of transformational change. It is biopolitics and biopower today that is the response of the conscious subject – “bios politicos” to the crisis of disciplinary power, its techniques of domination, control, and violence. Biopolitics and biopower allow “bios politicos” to exist and develop freely in their country, to realize their knowledge and aspirations, to be realized in all spheres of life knowing that the main task of the state is to protect his life and freedom.

9

Główne koncepcje biopolityki a bezpieczeństwo

44%

Rudnicki M.

|

2017

|

tom R. 7, Nr 12

65--82

PL

Artykuł stanowi analizę pojęcia biopolityki z uwzględnieniem jej uwarunkowań, systematyzacji oraz implikacji i znaczenia dla dziedziny nauk o bezpieczeństwie. Biopolityka jest dziedziną, która wciąż się zmienia. Można jednak uchwycić pewne mechanizmy jej funkcjonowania. Ocenie poddano stanowiska naturalistyczne, politystyczne oraz współczesne teorie odwołujące się do myśli Michela Foucaulta, Giorgio Agambena, Antoniego Negri oraz Michaela Hardta. Autor skupia się również na przeszłości tego pojęcia oraz przedstawieniu podmiotów i przedmiotów biopolityki.

EN

The article is an analysis of the biopolitics in regards to the circumstances, systematization, the implications and significance for the field of security science. Author evaluated the position of naturalist, politicist and modern theories that refer to the thought of Michel Foucault, Giorgio Agamben, Antonii Negri and Michael Hardt. The author also focuses on presenting past concepts, subjects and object of biopolitics and try to define this term. This is difficult challenge because biopolitics is the result of the rapid development technology entering the biological spheres of human life (eg biotechnology, bioengineering). From the point of view of the security sciences, biopolitics, in each of the three positions identified by Thomas Lemke, is a very important subject matter of the study. It is one of the scientific disciplines in social sciences that deals primarily with the non-military threats. Biopolitics may interfere in the sphere of operation of state institutions, governmental and local governmen, entrepreneurs and social organizations. Research in the field of biophysical security determines the theoretical foundations and development of international, national and social security systems and should serve the biological protection of human life and the environment in which it operates.

10

Analiza Rzeczy-pospolitej

36%

Harvey D.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

tom 4

113-126

EN

The text provides a deep and critical review of Hardt and Negri’s Commonwealth. In his criticism Harvey focuses primarily on the perspective of class struggle, underestimated by the authors, as well as on the lack of developed analysis of fictitious capital and contemporary finanscialization of the economy. According to the geographer, in the Commonwealth too much emphasis is placed on consideration of Spinozian categories (such as singularity) and the issue of immateriality, which may result in drawing away Hardt and Negri’s attention from the formulation of a concrete proposals of political activities of the multitude.

PL

Tekst stanowi pogłębioną, krytyczną recenzję Rzeczy-pospolitej Michaela Hardta i Antonia Negriego. W swojej krytyce Harvey skupia się nade wszystko na niedowartościowaniu przez autorów perspektywy walki klasowej oraz braku rozwiniętej analizy kapitału fikcyjnego i współczesnej finansjeryzacji gospodarki. Zdaniem geografa w Rzeczy-pospolitej zbyt duży nacisk położono na rozważanie Spinozjańskich kategorii (takich jak pojedynczość) oraz problem niematerialności, co mogło odciągnąć uwagę Hardta i Negriego od sformułowania propozycji konkretnych działań politycznych wielości.

11

Młyn biopolityki

36%

Marzec W. , Zysiak A.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

tom 2

65-86

EN

City of Lodz is an exceptional case of industrialsettlement, a focal point of di}erent kinds and techniquesof power typical for nineteenth century industrial capi-talism. Disciplinary power parceling bodies, biopowerproviding with population stability, paternalistic gaze ofthe factory owner and monarchic sovereignty of the tsa-rist rule once met in the Scheibler and Grohman’s indu-strial establishment and nearby workers’ housing estate.{is peripheral capitalism and relations accompanyingit let us verify Foucaultian analysis of power and have anew look at it. Di}erent and less stable pattern of corre-lation of power techniques emerges here; power is nolonger strictly related to the temporal matrix or a func-tional demands of capitalist production, and temporarilyossi/es in relocated and contingent con/gurations. It isan implicit illustration of a new paradigm of power ana-lysis, which Foucault presented when his interest was notan industrial city any more, namely the „topologicalanalysis”, as S. J. Collier aptly called it.

PL

Łódź stanowi wyjątkowy przykład miasta przemysłowego, w którym skoncentrowały się różne rodzaje i mechanizmy władzy typowe dla przemysłowego kapitalizmu dziewiętnastego wieku. Dyscyplinarna władza precyzyjnie parcelująca ciała, władza nad biologicznym życiem zapewniająca populacyjną stabilność, paternalistyczne spojrzenie właściciela i monarchiczna suwerenność caratu spotkały się w łódzkiej fabryce Zakłady Włókiennicze K. Scheiblera i L. Grohmana i towarzyszącym jej kompleksie osiedla robotniczego Księży Młyn. Łódzki peryferyjny kapitalizm pozwala nieco inaczej spojrzeć naFoucaultowskie analizy władzy. Przede wszystkim wyłania się tu nowy wzór wzajemnych relacji technik władzy, które nie są już osadzone w stałej matrycy temporalno-zakresowej; władza jest raczej ciągłą transformacją labilnych rozkładów sił i nie jest prostą funkcjonalną odpowiedzią na wymogi kapitalistycznej produkcji. Odpowiada temu paradygmat myślenia o władzy opracowany przez Foucaulta w okresie, gdy nie zajmowałsię już bezpośrednio problematyką, z którą mamy tu do czynienia, a którą S. J. Collier nazwał analizą topologiczną.

12

W poszukiwaniu Rzeczy-pospolitej

36%

Negri A.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

tom 4

11-18

EN

The contemporaneity has been redefined, the transition has happened. Symptoms of its end were as follows: redefinition of the concept of democracy, crisis of the classic notion of value and the failure of U.S. unilateralism. Objective determinants of the new order – arising from the crisis of sovereignty – are grounded in the separation of legitimacy and effectiveness. The constituent power is redefined as immanent tool for ordering actions. On the one hand, the biopolitical structure of reality nowadays enters the conflict with the old concept of law, on the other, it dislocates the relation between technical and political composition of the labor force. A loss of a control over a new, socialized form of living labor by the power becomes paradigmatic for the contemporaneity. Worker doesn’t contact with profit but rent, he stands in the front of “collective capitalist”, who is now a forger of the social work. In this situation, a constituent resistance is realized in a practice of exodus. The resistance becomes also a process of reclaiming the common. The common, which is opposed to the private, as well as to the public, becomes a dispositive of radical and democratic form of governance.

PL

Współczesność została zredefiniowana, przejście się dokonało. Symptomami jego końca były: przewartościowanie pojęcia demokracji, kryzys klasycznego pojęcia wartości i klęska unilateralizmu USA. Obiektywne determinanty nowego porządku tkwią w wynikającym z kryzysu suwerenności rozdzieleniu legitymizacji i skuteczności. Władza konstytuująca zostaje zredefiniowana jako immanentna dla działań porządkujących. Biopolityczna struktura rzeczywistości z jednej strony wchodzi dzisiaj w konflikt ze starym pojęciem prawa, a z drugiej zaburza relację między technicznym a politycznym składem siły roboczej. Paradygmatyczną dla współczesności staje się utrata kontroli przez władzę nad nową, uspołecznioną postacią żywej pracy. Pracownik stykając się już nie z zyskiem, a rentą, staje przed „kolektywnym kapitalistą” jako fałszerzem pracy społecznej.W tej sytuacji konstytuujący opór realizuje się w praktyce exodusu, który staje się także procesem odzyskiwania dobra wspólnego. Dobro wspólne przeciwstawiając się „temu, co własne”, będącemu podstawą zarówno tego, co prywatne jak i tego, co publiczne, staje się urządzeniem radykalnego demokratycznego zarządzania.