Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Podmiotowość dziecka w rodzinie

100%

Miś L. , Ornacka K.

|

nr 28(1)/2015

63-82

PL

W epoce późnej nowoczesności zmienia się miejsce oraz rola dziecka i dzieciństwa w społeczeństwie. Tradycyjne ujęcia tej problematyki stoją w obliczu podejść nowych. Przykładem podejścia mało znanego w naszym kraju jest koncepcja niemieckiego socjologa Manfreda Liebela. Badacz ten kładzie nacisk na samostanowienie i prawo do podmiotowości dziecka. Jego głównym przedmiotem zainteresowań była praca dzieci, poszukiwanie różnych źródeł utrzymania przez dzieci i wspieranie własnej rodziny. Koncepcja podmiotowości wysunięta przez Liebela kontrastuje z potocznymi wyobrażeniami na temat pracy dzieci i tzw. dzieci ulicy, ponieważ większość materiału pochodziła z badań wśród dzieci ubogich rodzin mieszkających w metropoliach Ameryki Łacińskiej. W naszym artykule wykorzystujemy badania przeprowadzone ostatnio, a dokładnie w okresie od lutego 2011 do września 2012 r. w całym regionie Małopolski, ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa, wśród wychowanków instytucji pomocowych i uczniów szkół podstawowych oraz gimnazjów, w wieku od 10. do 15. roku życia. Badania były prowadzone za pomocą analizy konwersacyjnej. Objęły bardzo dużą liczbę dzieci, prawie tysiąc dziewczynek i chłopców. W niniejszym tekście prezentujemy najważniejsze wyniki badań podmiotowości dzieci oraz przedstawiamy wnioski dotyczące relacji dzieci–dorośli w sferze prywatnej i publicznej.

EN

"In the era of late modernity the place of the child and childhood in society is changing. Traditional approaches are facing the new ones. An example of a little-known in our country’s approach is the concept of the German sociologist Manfred Liebel. This researcher focuses on the right to self-determination and empowerment of the child. His major work was the work of children, searching for different sources of income to support their own families. The concept of subjectivity Liebel contrasts with popular ideas on child labor and so-called street children, because most of the material came from studies of children of poor families living in metropolitan areas of Latin America. In this paper we present the research conducted recently, in the period from February 2011 to September 2012 in the region of Malopolska, with particular emphasis on Krakow, among children assisted by social welfare institutions and pupils in primary and secondary school, aged from 10 to 15. We employed a conversational analysis in the study. It encompassed a thousand girls and boys. Herein, we present the main results of the research as well as findings on the relationship between children and adults in the context of social policy.

2

Od przymusu do wyboru. Młodzi dorośli a praca zdalna w czasie pandemii w podłużnych badaniach jakościowych

100%

Binder P.

|

nr 2

33-63

EN

The analyses, inspired by boundary theory and the life course perspective,addressed the compatibility of remote work with the specificities of earlyadulthood. The empirical basis was a longitudinal qualitative study, i.e., 54interviews with young adults conducted in 2020-2021. The interpretationssuggest that working from home (especially hybrid work) was perceived notonly as a friendly experience but also as worthwhile and desirable in thefuture. Therefore, they differ from the pre-epidemic findings, highlightingthe mismatch between remote work and this period of life. Remotework was associated with a gradual change in respondents’ lifestyles,encouraging a focus on close relationships that partly compensated forlosing social contacts. Those living with a partner could better managethe boundaries between work and non-work. However, over time, singlepeople also became more open to remote work. The study underscores therole of the longitudinal perspective in analysing long-term experiences, asit emphasizes the ambiguity of the consequences of the pandemic period inparticipants’ narratives.

PL

W analizach inspirowanych teorią granic (boundary theory) oraz perspektywą biegu życia podjęto zagadnienie kompatybilności pracy zdalnej ze specyfiką wczesnego etapu dorosłości. Empiryczną podstawę stanowiło podłużne badanie jakościowe tj. 54 wywiady z młodymi dorosłymi zgromadzone w latach 2020-2021. Interpretacje wskazują, że praca z domu (zwłaszcza hybrydowa) była postrzegana nie tylko jako doświadczenie przyjazne, ale warte zabiegów i pożądane w przyszłości. Odbiegają więc od przedpademicznych ustaleń podkreślających niedopasowanie pracy zdalnej i tego okresu w życiu. Zdalny tryb pracy łączył się ze stopniową modyfikacją stylów życia badanych i sprzyjał koncentracji na bliskich więziach, które częściowo rekompensowały straty w kontaktach towarzyskich. Posiadanie zamieszkujących wspólnie partnerów umożliwiało skuteczniejsze zarządzanie granicami pomiędzy pracą a nie-pracą, niemniej z czasem do pracy zdalnej przekonywali się również single. Przeprowadzone badania podkreślają też rolę perspektywy longitudinalnej w analizach doświadczeń długotrwałych, z uwagi na to, iż uwypukla ona niejednoznaczność konsekwencji okresu pandemii w narracjach uczestników.

3

T.C. Pratt’s self-control/life-course theory – a proposal of evolutionary development

100%

Florek S. , Piotrowski P.

|

nr 14/2017

67–77

EN

The article presents the theory of self-control/life-course by T. C. Pratt. Its advantages were presented as a synthesis of two important theoretical trends in criminology. Important deficits in this theory have also been pointed out. Above all, however, the argument was presented that Pratt’s proposal could be supplemented and developed within an evolutionary approach. The authors presented some detailed proposals in this respect and pointed to the potential directions and key assumptions of the project to further explain the relationship between the level of self-control and the evolutionary perspective on the course of an individual’s life.

PL

W artykule dokonano prezentacji teorii samokontroli/biegu życia autorstwa T.C. Pratta. Przedstawiono jej zalety, jako syntezy dwóch ważnych nurtów teoretycznych w kryminologii. Wskazano również na istotne deficyty tej teorii. Przede wszystkim jednak zaprezentowano argumentację na rzecz tezy, że propozycja Pratta może być uzupełniona i rozwinięta w ramach podejścia ewolucyjnego. Autorzy przedstawili pewne szczegółowe propozycje w tym zakresie oraz wskazali na potencjalne kierunki i kluczowe założenia projektu dalszego wyjaśniania związków między poziomem samokontroli a biegiem życia jednostki w ujęciu ewolucyjnym.