This paper deals with the issue of sanitary-epidemiological safety as a dogmatic concept. The notion of sanitary-epidemiological safety is not a commonly used term. In the doctrine, it is referred to when discussing the issues of state security or health security.Certain features of this category of safety are pointed out in the system of internal security of the state. Extremely important, from the point of view of public administration bodies’ activity, is the separation of this category within the general security. A specialized body such as the State Sanitary Inspectorate operates in strictly defined situations of threat to sanitary security and in the area of antiepidemic policy. Pointing to the functioning of such a body within the framework of universal security is too far-reaching a generalization, therefore it will be justified to try to separate the notion of sanitary and epidemiological safety from the adopted system of internal security of the state. The considerations will be of the dogmatic and legalcharacter and will be supported by rich literature on the subject and legislative examples.
PL
Niniejsze opracowanie podejmuje problematykę bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego jako terminu dogmatycznego. Pojęcie bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego nie jest powszechnie funkcjonującym sformułowaniem. W doktrynie poruszane jest przy okazji omawiania zagadnień bezpieczeństwa państwa bądź też bezpieczeństwa zdrowotnego. Wskazuje się na pewne cechy tej kategorii bezpieczeństwa w systematyce bezpieczeństwa wewnętrznego państwa.Niezwykle istotne z punktu widzenia działalności organów administracji publicznej jest wyodrębnienie tej kategorii w ramach bezpieczeństwa powszechnego. Organ wyspecjalizowany, taki jak Państwowa Inspekcja Sanitarna, działa w ściśle określonych sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa sanitarnego i w obszarze polityki przeciwepidemicznej. Wskazywanie na funkcjonowanie tego typu organu w ramach bezpieczeństwa powszechnego jest zbyt daleko idącym uogólnieniem, zasadne zatem będzie dokonanie próby wyodrębnienia pojęcia bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego z przyjętej systematyki bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. Rozważania będą miały charakter dogmatyczno-prawny i popartezostaną bogatą literaturą przedmiotu i przykładami legislacyjnymi.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Pojawienie się nowego koronawirusa SARS-Co2-V i wywoływanej przez niego choroby zakaźnej COVID-19 wymagało – na szczeblu państwa – podejmowania natychmiastowych decyzji w wielu obszarach, w tym na przykład w odniesieniu do polityki, funkcjonowania służby zdrowia, gospodarki, systemu edukacji przedszkolnej i szkolnej, badań naukowych, przekraczania granic, mobilności itp. Niebezpieczeństwo związane z zakażeniami, niespodziewany i nietypowy rodzaj zagrożenia, a także jego skala, wymusiły zdecydowane działania, przede wszystkim aby wzmocnić sektor zdrowia publicznego i złagodzić społeczno-gospodarcze skutki koronawirusa. Równolegle, niezwykle istotne było podjęcie przez państwo innych działań, w tym w postaci przygotowania, a następnie wprowadzenia zmian w regulacjach prawnych. Problemem badawczym postawionym w artykule jest ocena czy ustawowe zmiany miały faktycznie na uwadze powstałą sytuację i zapewnienie bezpieczeństwa, w tym sanitarno-epidemiologicznego, przed chorobą zakaźną COVID-19 i wywołującym ją koronawirusem SARS-CoV-2, w czym się dokładnie przejawiły, jaki mają charakter. Hipotezą artykułu jest twierdzenie, że kierunek dokonanych zmian legislacyjnych, przejawiający się we wprowadzeniu nowych środków prawnych o różnym charakterze uwzględnia powstałą sytuację i zapewnienie bezpieczeństwa. Konieczne stało się stworzenie możliwości stosowania nowych instrumentów w określonych przypadkach związanych z zakażeniami czy chorobami zakaźnymi, zwiększenie szybkości w wydawaniu i wykonaniu decyzji nakładających określone ustawą o Inspekcji Sanitarnej obowiązki, stworzenie możliwości uzupełniania obowiązujących regulacji poprzez wydawanie zaleceń i wytycznych w stosunku do poszczególnych adresatów i wytyczanie w ten sposób norm postępowania. Wszystko w imię zapewnienia szeroko pojętego bezpieczeństwa. Celem niniejszego artykułu jest omówienie najważniejszych zmian w zakresie regulacji prawnych, które zaszły w ostatnim okresie związanym z pojawieniem się koronawirusa, COVID-19. Skupiono się na Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Inspekcja Sanitarna). Omówiono historię służb sanitarno-epidemiologicznych w Polsce, scharakteryzowano zagadnienie bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego na podstawie obowiązujących przepisów prawnych, a przede wszystkim scharakteryzowano wprowadzone do ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej nowe instrumenty prawne, regulujące jej działania w zakresie przeciwdziałania zagrożeniu. Podstawową metodą badawczą zastosowaną w artykule jest metoda prawno-dogmatyczną, polegającą na analizie aktów prawnych, studiowaniu literatury prawniczej, a także orzecznictwa sądowego oraz metoda historyczna, ukazującą zmiany w legislacji. Artykuł wieńczą podsumowanie, wnioski, końcowa weryfikacja hipotezy i wskazanie kierunków dalszych badań.
EN
The emergence of the new coronavirus SARS-Co2-V and the infectious disease (COVID-19) which it causes required immediate state-level decision-making in a number of areas including, for example, politics, health, economy, system of preschool and school education, research, border crossing, mobility, etc. The research problem presented in the article is assessment of whether the statutory changes did actually address the situation and the issue of ensuring safety, including sanitary and epidemiological safety, from COVID-19 infectious disease and the SARS-CoV-2 virus causing the disease, what the changes were and what their character is. The hypothesis presented in the article is that the direction of the implemented statutory changes, manifested in the introduction of new legal measures of various nature, is relevant to the situation and to ensuring safety. It became necessary to create the possibility of using new instruments in specific cases related to infections or infectious diseases, increasing the speed of issuing and executing decisions imposing obligations specified by the Act on the State Sanitary Inspection, creating the possibility of supplementing the applicable regulations by issuing recommendations and guidelines for individual addressees, which gives possibility of detailed definition of norms of conduct. The purpose of this article is to discuss key regulatory developments. The focus is on the State Sanitary Inspection (SSI). The deliberations are focused on the history of sanitary-epidemiological services in Poland, the issue of sanitary-epidemiological safety and, most importantly, the new legal instruments introduced to the Act on the State Sanitary Inspection, regulating its activities in the field of risk prevention. The basic research method used in the article is the legal-dogmatic method. The article closes with a summary, conclusions, final verification of the hypothesis and indications for further research.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.