Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Groundwater flow conditions in the coastal bedrock area of the Gulf of Finland

100%

Mälkki E.

|

tom Vol. 47, No 3

299-306

EN

The coastal area and archipelago of the Gulf of Finland mostly comprises bedrock terrain with a generally thin soil cover and represents a distinct hydrogeological regime. The bulk of the bedrock area consists of relatively unbroken blocks with small, hydraulically uniform systems. The direct groundwater flow from the blocks to the sea is restricted to the blocks bordering the sea. The blocks are crossed by faults and fractures, which locally form long broken zones inside the rock mass. A single fault can catch water from several blocks and also from the soil cover. Most groundwater in the coastal strip flows to the sea through the bedrock fault zones, which are thought to represent the most favourable flow conditions. The dimensions of hydraulically uniform horizons, hydraulic conductivities and hydraulic gradients of the fault zones are poorly known. The estimated groundwater flow distance from the land to the sea in the faults reaches 8–10 km, thought the average distance may only be around 2 km. In the block areas the flow distance is even shorter, down to about one kilometre. On the whole, the amount of groundwater discharging directly to the sea from this regime (excluding overlying sand and gravel deposits), which has a surface area of around 2100 km2, is approximately 4 m3 s–1. This is a third of the total direct discharge to the sea in the coastal areas of Finland.

2

Powstawanie przesłony przeciwfiltracyjnej w skałach podłoża zapory Wisła-Czarne. Cz. 2

75%

Dziewański J. , Dudek J. , Olszamowski Z.

|

2001

|

tom Nr 7

290-295

3

Powstawanie przesłony przeciwfiltracyjnej w skałach zapory Wisła-Czarne. Cz. 1

75%

Dziewański J. , Dudek J. , Olszamowski Z.

|

2001

|

tom Nr 6

231-236

PL

W artykule przedstawiono w ujęciu historycznym proces uszczelnienia podłoża zapory Wisła-Czarne na tle wyników uzyskanych w trakcie realizacji przesłony przeciw-filtracyjnej - omówiono niedostatki, jakie wystąpiły w trakcie jej realizacji, a także wyniki obserwacji filtracji wody w okresie 17 lat eksploatacji zapory. Scharakteryzowano założenia przyjęte przy tworzeniu nowej przesłony przeciw filtracyjnej oraz wykonanie odcinków na prawym i lewym przyczółku zapory.

EN

The paper presents the history of the process of sealing the subsoil of the Wista-Czarne dam against the background of results gained in the course of realization of the antifiltration diaphragm - there are discussed shortcomings which occurred in the course of its realization and results of observation of water filtration made during the 17 years of exploitation of the dam. The assumptions accepted at creation of the new antifiltration diaphragm and realization of sections on the right and left abutments of the dam have been characterised.

4

Influence of bedrock on the Quaternary deposits in the central Krajna Lakeland

63%

Niewiarowski W. , Pasierbski M.

|

tom Vol. 43, Nr 1

49-60

EN

An elevated bedrock (Więcbork Elevation), caused by uplifting related mostly to salt tectonics, significantly affected types of the Quaternary sediments in the central Krajna Lakeland. It caused development of destructive processes which resulted that the older Pleistocene deposits, from sediments of the Odranian Glaciation (Drenthe, Older Saalian), have not been preserved. The bedrock topography also affected thickness variability of the Quaternary deposits, from 80 to 95 m in topographic depressions and from 30 to 60 m at elevations. Sediments of three stadials of the Wartanian Glaciation (Warthe, Younger Saalian), which constitute more than 50% of the entire thickness, are the most significant. They caused considerable planation which reduced effects of bedrock topography on deposition of sediments of the Vistulian Glaciation (Weichselian). Ice sheets of the Early and Middle Vistulian Glaciation, advancing to the Lower Vistula Region as well as the Warmia and the Mazury, have not reached the study area. Hence, occurring here the sediments of the Vistulian Glaciation were deposited during the Main Stadial (about 20-16 ka BP). The bedrock elevated at the watershed resulted in a very poor development of fluvial ice-dam lake, and lake-marshy deposits. The latter are the most important among the Holocene sediments. Six tills of five glacial episodes, forming about 70% of the entire deposit thickness, are the main Pleistocene sediments. Petrographic composition of tills of the Wartanian and the Vistulian Glaciations is closely related to the one of tills from central Wielkopolska (Great Poland), reflecting similar directions of advancing ice sheets. A till of the Mława Stadial of the Wartanian Glaciation, which occurs in the Krajna Lakeland, probably does not occur in central Wielkopolska. The Krajna Lakeland, as far as thickness and structure of the Quaternary deposits is concerned, belongs to the Kujawy-Pomeranian Region which is significantly different from the Lower Vistula Region, Warmia and Mazury.

PL

Na wykształcenie osadów czwartorzędowych w środkowej części Pojezierza Krajeńskiego bardzo istotny wpływ miała rzeźba podłoża. Głównymi jej elementami są: elewacja więcborska, wznosząca się ponad otaczające tereny, uwarunkowana głównie tektoniką solną oraz obniżenia powstałe na skutek egzaracji w czasie starszych zlodowaceń oraz denudacji i erozji przez wody rzeczne i lodowcowe. Aktualna rzeźba podłoża podlegała zmianom do stadiału głównego ostatniego zlodowacenia (wisły). Wysokie położenie podłoża i zachodzące w nim procesy niszczące sprawiły, że nie zachowały się tu osady starsze od zlodowacenia odry. Duże deniwelacje (około 75 m) spowodowały, że miąższość osadów plejstoceńskich waha się od 80 do 95 m w obniżeniach i od 35 do 60 m na elewacji. Wśród osadów plejstoceńskich niewielką rolę odgrywają utwory zlodowacenia odry oraz interglacjalne i interstadialne. Najpełniej są wykształcone i mają największy udział osady glacjalne zlodowacenia warty (około 50% całości osadów), powstałe w czasie trzech stadiałów (trzy odrębne poziomy glin zwałowych). Maja one większą miąższość w obniżeniach niż na elewacji. Przyczyniły się do znacznego wyrównania i zasypania obniżeń podłoża. Osady zlodowacenia wisły (stanowiące około 35%) pochodzą z fazy leszczyńsko-poznańskiej oraz z subfaz chodzieskiej i krajeńsko-wąbrzeskiej stadiału głównego. Usytuowanie obszaru na wododziale oraz stosunkowo wysokie położenie podłoża czwartorzędu spowodowały słabe wykształcenie osadów rzecznych (które też odgrywają nikłą rolę wśród osadów holoceńskich) i zastoiskowych. Osady fluwioglacjalne stanowią około l5%, zaś 6 poziomów glin zwałowych -70% osadów plejstoceńskich. Zostały one osadzone w czasie pięciu epizodów glacjalnych różnej rangi stratygraficznej. Miąższność ich jest zmienna i waha się od kilku do 70 m. Największą miąższość mają gliny zwałowe zlodowacenia warty oraz fazy leszczyńsko-poznańskiej ostatniego zlodowacenia. Badania petrograficzne wykazały, że istnieje bliskie pokrewieństwo glin dwu starszych stadiałów zlodowacenia warty i zlodowacenia wisły z glinami środkowej Wielkopolski, co świadczy, że w obu regionach prądy lodowe nasuwały się z tych samych kierunków. W środkowej Wielkopolsce nie ma prawdopodobnie odpowiednika gliny zwałowej stadiału mławy zlodowacenia warty, w czasie którego lądolód wkroczył na Pojezierze Krajeńskie, ale prawdopodobnie nie dotarł na teren środkowej Wielkopolski. Wśród osadów plejstoceńskich wyjątkowo słabo zachowały się osady jeziorne. W obrębie osadów holoceńskich największą rolę odgrywają tu osady jeziorno-bagienne (gytia, torfy). Rzeźba podłoża nie odgrywała już istotnej roli w czasie ostatniego zlodowacenia, a zróżnicowanie form i osadów tego zlodowacenia jest uwarunkowane dynamiką ruchu lądolodu oraz rzeźbą jego przedpola. Pojezierze Krajeńskie pod względem miąższości i struktury osadów czwartorzędowych należy do regionu kujawsko-pomorskiego, cechującego się m.in. niewielką miąższością osadów czwartorzędowych, tendencją do ruchów wznoszących w czwartorzędzie, głównie w obrębie występujących tu struktur solnych, i nie zachowaniem się osadów starszego czwartorzędu Różni się wiec on istotnie pod tym względem m.in. od regionu dolnej Wisły Warmii i Mazur.

5

Określenie sztywności podłoża skalnego pod przebudowywanymi silosami na cement

63%

Kwiecień S. , Sękowski J.

Materiały Budowlane

|

2014

|

tom nr 5

61--62

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań sztywności podłoża skalnego pod przebudowywanymi silosami na cement. Wspomniana przebudowa polegała na wymianie płaszczy silosów przy pozostawieniu istniejących fundamentów żelbetowych.

EN

The paper presents results of in situ tests of bedrock stiffness determination under rebuilded cement silos. That reconstruction included the concrete housing replacement on the existing foundations.

6

Wpływ wybranych czynników zewnętrznych na występowanie zgnilizny w drewnie świerka pospolitego (Picea abies [L.] Karst.) w drzewostanach Beskidu Śląskiego i Żywieckiego

51%

Barszcz A.

|

tom vol. 47, nr 172

51-68

PL

Na przykładzie świerka pospolitego wykazano, że podłoże geologiczne, wysokość nad poziomem morza i charakter gospodarki leśnej wpływają na częstotliwość występowania drzew ze zgnilizną wewnętrzną. Ponadto udowodniono związki między martwicą i zgnilizną zewnętrzną. Na podstawie otrzymanych wyników można wskazać na badanym terenie rejony o dobrej lub słabej jakości surowca świerkowego. Zaproponowano rozwiązania, które mogą przyczynić się do zmniejszenia częstotliwości występowania szczególnie martwicy i zgnilizny zewnętrznej, a tym samym do poprawy jakości surowca.

EN

The research was conducted in the Beskid Śląski and Żywiecki area within the so-called Żywiecczyzna Region. The goals were the following: showing the influence of the bedrock, altitude and forest management type on the percentage of trees with internal rot, and examining any connections between tree injury and external rot. The research was conducted on 70 sample plots, on 1050 selected Norway spruces by taking samples with increment borer at the root neck. The type and percentage of the decay in the trunk diameter at the boring spot was established. External rot and trunk injury were also registered.

7

Determination of the railway retaining wall dimensions and its foundation in difficult terrain and utility

51%

Ukleja J. , Bęben D. , Anigacz W.

AGH Journal of Mining and Geoengineering

|

2012

|

tom Vol. 36, no. 2

299-308

EN

The need arose to repair a retaining wall constructed in 1912, the side of which runs along a railway track with a length of 135 m. Crushed stone and lime mortar was used in its construction but there are no archival records of its geometry, inspection, and elements of design documentation or studies of subsoil geotechnical. Because of the need to define acceptable conditions for its service it was necessary to determine the shape and stability as well as its foundation. In the close vicinity of the wall, at its base a mountain river flows, and on the slope side on a narrow shaped shelf there is an international main line with very intense two-track rail traffic. In view of the extremely difficult conditions preventing engineers from the execution of any drilling near the wall, and due to its height of up to 7.5 m, as well as the inability to stop traffic on both tracks, the GPR method was used to determine the geometry of the wall, and the extent of bedrock layers. Using this technique, supported by outcrops and open pits in the vicinity of the wall, which were used as calibrators, it was possible to carry out the task under adverse terrain and functional conditions.

PL

Zaistniała konieczność dokonania remontu muru oporowego wykonanego w 1912 roku. Badany mur został wykonany wzdłuż torów kolejowych na długości około 135 m, z kamieni łamanych na zaprawie wapiennej i brak było jakichkolwiek archiwalnych zapisów dotyczących jego geometrii, przeglądów oraz elementów dokumentacji projektowej i badań geotechnicznych podłoża gruntowego. Ponieważ wynikła konieczność określenia dopuszczalnych warunków jego użytkowania należało określić kształt i stateczność oraz sposób posadowienia. W bezpośrednim sąsiedztwie muru, u jego podstawy płynie górska rzeka, a od strony skarpy na ukształtowanej wąskiej półce odbywa się bardzo intensywny ruch kolejowy na dwutorowej magistrali międzynarodowej. W związku z bardzo utrudnionymi warunkami uniemożliwiającymi wykonanie wierceń w pobliżu muru, o wysokości dochodzącej do 7,5 m, i brakiem możliwości wstrzymania ruchu na obu torach, zastosowano metodę georadarową w celu określenia geometrii muru, jak i zasięgu warstwy podłoża skalnego. Użycie tej techniki poparte odkrywkami kalibrującymi w sąsiedztwie muru dało możliwość wykonania postawionego zadania w niekorzystnych warunkach terenowo użytkowych.