Obecny w pedagogice społecznej paradygmat badań jakościowych ma charakter antropologiczno – kulturowy. Stawia na pierwszym planie człowieka i jego świat. Jednostka rozwija się pod wpływem przeszłości i kultury tworząc zarazem własną „teraźniejszość” społeczno – kulturową. Bez poznania dziedzictwa „czasu minionego” nie można w pełni określić swego miejsca w świecie współczesnym. Zastosowanie metody badania w działaniu oraz perspektywy mikrohistorycznej umożliwia poznanie środowiska lokalnego, jego zasobów oraz problemów. Pozwala jednocześnie zaplanować działania edukacyjne i animacyjne zapobiegające wykluczeniu społecznemu oraz sprzyjające dalszemu rozwojowi.
EN
The qualitative research paradigm present in social pedagogy has an anthropological-cultural character. It emphasizes the human being and their environment. An individual develops under the influence of the past and culture, creating at the same time his or her own social and cultural “now”. Without knowing the heritage of the past times, one cannot fully define their role and place in the contemporary world. Doing action research and conducting studies with microhistorical perspective allow one to learn about the local habitat, its assets and problems. It also goes along with the chance to plan and assign educational and activating tasks which prevent social exclusion and promote further development.
In the article I look at the practices of walking, working and détournement, present in the activities of the Interdisciplinary Creative Research Center "Pracownia". This is a creative group that operated in Olsztyn and Warmia at the turn of the 1970s and 1980s and was one of the pioneers of culture animation in Poland. I understand the movement practices of "Pracownia" as methods of research in action, getting to know oneself and the world at a time of cultural crisis, leading to the democratization of life, work and social space. It is a study of the land in order to root in the place and to make changes in it, changing the dominant discourses about work, art, disability or the belonging of places and objects. It is also a subversive action through laughter and détournement aiming at social change. Walking practices are, finally, journeys into oneself, developmental work, showing new aspects of creativity, as well as developing the creator himself.
PL
W artykule przyglądam się praktykom chodzenia, pracowania i przechwytywania obecnych w działaniach Interdyscyplinarnej Placówki Twórczo-Badawczej „Pracownia”. To grupa twórcza, która funkcjonowała w Olsztynie i na Warmii na przełomie lat 70. i 80. XX w. i była jedną z pionierek animacji kultury w Polsce. Ruchowe praktyki „Pracowni” rozumiem jako metody badania w działaniu, poznawania siebie i świata w momencie kulturowego kryzysu, prowadzące do demokratyzacji życia, pracy i przestrzeni społecznej. To badanie okolicy w celu zakorzenienia się w miejscu, jak i dokonania w niej zmian – rozsadzania dominujących dyskursów o pracy, sztuce, pełnosprawności czy przynależności miejsc i przedmiotów. To też subwersywne działanie poprzez śmiech i détournement: przechwycenia kulturowe mające na celu zmianę społeczną. Praktyki chodzenia to wreszcie wędrówki w głąb siebie, praca rozwojowa, ukazująca nowe aspekty twórczości, jak i rozwijająca samego twórcę.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.