Technologia stabilizacji wibracyjnej na stałe znalazła swoje miejsce w praktyce przemysłowej. Polega na wprowadzeniu konstrukcji w drgania po spawaniu lub odlewaniu w celu ustabilizowania ich wymiarów. Najkorzystniejsze jest prowadzenie zabiegu przy wymuszeniu dynamicznym o częstotliwości rezonansowej.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule omówiono przyczynę powstawania błędów kształtu po wycinaniu elektroerozyjnym (WEDM). Opracowano modele matematyczne opisujące wpływ parametrów hydromechanicznych (tj. siły naciągu drutu, prędkości przewijania elektrody roboczej oraz wydatku objętościowego dielektryka) na odchyłkę płaskości powierzchni i wydajność obróbki.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.