Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Współczesna apokryficzność. Próba kulturoznawczej analizy zjawiska

100%

Jankowska M.

Przestrzenie Teorii

|

2015

|

nr 23

EN

The aim of this paper is to analyze the phenomenon of modern apocrypha from the perspective of cultural studies. The term ‘apocrypha’ is usually associated with early Christian and Gnostic texts, but the tradition of unorthodox writings is also continued in modern Western culture. It is not easy to formulate a comprehensive definition of apocrypha by analyzing this phenomenon only from the perspective of literary, historical and religious studies. The phenomenon of apocrypha is so complex that it should be described based on a kind of methodological bricolage. This method should allow one to understand the role that apocrypha play in modern culture. Many scholars have noticed that it is not possible to point to clear and obvious criteria that would allow us to assign a given text to the category of apocryphal writings. Most typologies of texts which are epistemologically valuable and which help scholars to identify certain features of apocryphal writings do not take into consideration the cultural qualities of non-canonical, unorthodox narratives. From the perspective of cultural studies, modern apocrypha can be seen not only as literary or religious texts but also as an important element of cultural autocommunication. As an element of cultural metacognition, apocrypha can also be regarded as a medium of cultural memory and collective identity.

2

Some observations about Estonian literary histories published in exile

89%

Vaik K.

|

tom 62

|

nr 1: Literatura Polska

045-067

XX

Artykuł dotyczy różnych historii estońskiej literatury, które zostały napisane i opublikowane na emigracji w latach 1944-1991 przez estońskich pisarzy i naukowców. Celem wywodu jest przedstawienie tych publikacji jako wieloaspektowych tekstów kulturowych, które organizują praktykę literacką, wyrażają samoświadomość społeczności emigracyjnej i jednocześnie odzwierciedlają sytuacje kulturowe, w których zostały napisane i opublikowane. Artykuł oparty jest głównie na podstawach teoretycznych wypracowanych przez szkołę tartusko-moskiewską i na jej obserwacjach dynamiki i autokomunikacji kulturowej.

EN

This article is about Estonian literary histories that were written and published in exile between years 1944-1991 by Estonian writers and scholars. The aim of this article is to introduce Estonian literary histories published in exile as multifaceted cultural texts that are arranging the literary practise, convey the cultural self-consciousness and at the same time are mirroring the cultural situations in which they are written and published. I will describe and analyse the Estonian literary histories published in exile by exile Estonians as cultural texts which are mirroring the cultural processes taking place in the exile community between years 1944-1991. The theoretical background of my article rises mainly from Tartu-Moscow school and its observations about cultural dynamics and autocommunication.

3

Селфи-дискурс и сетевая коммуникация в эпоху искусственного интеллекта

71%

Belovodskaja A.

Przegląd Rusycystyczny

|

2023

|

nr 3 (183)

110-123

PL

W artykule zostały przedstawione perspektywy badań dyskursu selfie w sytuacji pojawienia się nowego autora w obszarze komunikacji cyfrowej – sztucznej inteligencji. Dyskurs selfie, któremu przypisuje się dziś status jednego z głównych katalizatorów komunikacji masowej w mediach społecznościowych i który jawi się jako jedna z najbardziej specyficznych cech komunikacji międzyludzkiej, rozpatrywany jest w artykule z następujących perspektyw: 1) specyfiki dyskursu selfie jako kategorii tzw. treści user-genered, istniejących w obszarze przecięcia modeli komunikacyjnych JA – ON i JA – JA; 2) specyfiki dyskursu selfie jako rodzaju narracji o charakterze pamiętnika, zbudowanej w oparciu o technikę autoreferencyjnego przedstawienia, a jednocześnie zorientowanego na ogląd i ocenę Innego; 3) specyfiki dyskursu selfie jako zjawiska multisemiotycznego.

RU

Статья посвящена освещению перспектив исследования селфи-дискурса в контексте прихода в поле цифровой коммуникации нового актора – искусственного интеллекта. Селфи-дискурс, которому сегодня приписывается статус одного из основных катализаторов массовой коммуникации в социальных медиа и который представляется одной из наиболее специфических характеристик человеческой коммуникации, рассматривается в статье с точки зрения следующих ракурсов: 1) специфики селфи-дискурса как категории так называемого user-generated контента, существующего в поле пересечения моделей Я – ОН и Я – Я коммуникации; 2) специфики селфи-дискурса как разновидности нарратива дневникового типа, строящегося на технике автореферентного отображения и, одновременно, ориентированного на взгляд и оценку Другого; 3) специфики селфи-дискурса как мультисемиотичного феномена.

EN

The article is dedicated to exploring the perspectives of researching selfie discourse in the context of the emergence of a new actor - artificial intelligence - in the field of digital communication. Selfie discourse, which is currently attributed the status of one of the main catalysts of mass communication in social media and is considered one of the most specific characteristics of human communication, is examined in the article from the following aspects: 1) the specificity of selfie discourse as a category of so-called user-generated content, existing at the intersection of models of interpersonal (ru: Я – ОН) and autocommunication (ru: Я – Я); 2) the specificity of selfie discourse as a kind or diary-type narrative, based on the technique of auto-referential representation and, at the same time, focused on the view and assessment of the Other; 3) the specificity of selfie discourse as a multi-semiotic phenomenon.