Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zespół Aspergera u osób dorosłych – zbieżność z innymi zaburzeniami, zaburzenia współwystępujące i problemy towarzyszące

100%

Sławińska A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2014

|

tom 14

|

nr 4

304-307

EN

Asperger’s disorder (Asperger’s syndrome) falls under the category of pervasive developmental disorders in DSM-IV and ICD-10. Not completely defined diagnostic criteria are the topic of discussion between investigators and clinicians. The new classification system – DSM-5 – eliminates Asperger’s disorder, the broad term – autism spectrum disorder appears. Common symptoms of Asperger’s syndrome include: verbal and nonverbal communication difficulties, egocentricity, problems with social skills, repetitive behaviors, limited range of interests, coordination problems. The manifestation of Asperger’s syndrome alters across life. Symptoms become more visible around the time of adolescence, when social demands increase. The awareness of being unusual leads to increasing withdrawal. It is difficult to make a proper diagnosis, especially in adult patients. Lots of adult psychiatric patients presenting major diagnostic difficulty actually have Asperger’s syndrome, which was previously undiagnosed. Asperger’s disorder can be misdiagnosed with personality disorders or schizophrenia. Moreover, many conditions may be comorbid to Asperger’s disorder (e.g. obsessive compulsive disorder, affective disorders, schizophrenia, eating disorders). Aggression, addictions, suicide attempts and ideation may also overshadow symptoms of Asperger’s syndrome. In conclusion, there are many comorbid disorders and associated problems, which can contribute towards obscuring the underlying Asperger’s syndrome in adult patients.

PL

W klasyfikacjach ICD-10 i DSM-IV zespół Aspergera należy do kategorii całościowych zaburzeń rozwoju. Nie w pełni zdefiniowane kryteria diagnostyczne są przedmiotem dyskusji badaczy i klinicystów. W nowym systemie klasyfikacji – DSM-5 – zespół Aspergera nie występuje, pojawiła się za to szeroka jednostka „spektrum zaburzeń autystycznych”. Do najpowszechniejszych objawów zespołu Aspergera zalicza się: zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej, egocentryzm, upośledzenie umiejętności społecznych, stereotypowość zachowań, zawężenie zainteresowań, problemy z koordynacją. Manifestacja symptomów zmienia się w ciągu życia – z powodu wzrastających wymagań społecznych objawy stają się wyraźniejsze w okresie dorastania. Świadomość bycia innym prowadzi do pogłębiającego się wycofania. Postawienie właściwej diagnozy jest szczególnie trudne u osób dorosłych. Wielu pacjentów psychiatrycznych, w których przypadku istnieją duże trudności z ustaleniem rozpoznania, cierpi na – wcześniej niezdiagnozowany – zespół Aspergera. Jego objawy bywają błędnie rozpoznawane jako symptomy zaburzeń osobowości czy schizofrenii. Co więcej, wiele zaburzeń może współwystępować z zespołem Aspergera (np. zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia afektywne, schizofrenia, zaburzenia odżywiania). Agresja, uzależnienia, myśli i tendencje samobójcze także mogą zaciemniać jego objawy. Podsumowując: istnieje wiele zaburzeń współwystępujących i problemów towarzyszących, które utrudniają rozpoznanie omawianego zespołu u dorosłych.

2

Visualization of the content of information technologies: supporting the education of students with autism

100%

Andrunyk V.

ECONTECHMOD : An International Quarterly Journal on Economics of Technology and Modelling Processes

|

2020

|

tom Vol. 9, No 2

11--18

EN

Psychologists, teachers of inclusive education (for example, a teacher's assistant), parents, and IT specialists are involved in the process of teaching students with autism. Modern information technologies of education support can help paraprofessionals to perform their functions. Virtualization of educational content, namely avatars in the mode of augmented (virtual) reality, will allow taking into account the personal learning opportunities and needs of students with autism. The semantic differential method should be used to understand how the proposed virtual assistant satisfies the individual characteristics of such a student.

3

Deficyty komunikacyjne w zespole Aspergera

84%

Bryńska A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2011

|

tom 11

|

nr 1

46-50

EN

Autism spectrum disorder (ASD) is a neurodevelopmental disorder characterized by language and communication impairments, social impairments, and repetitive behaviours or restricted interests. Asperger syndrome (AS) included in ASD is characterized by significant difficulties in social interaction, along with restricted and repetitive patterns of behaviour and interests. It differs from other autism spectrum disorders by its relatively good linguistic and cognitive development. However, the observed language abnormalities observed in the Asperger syndrome comprise: pragmatics (application of language in social context), semantics (the meaning of what is being said) and prosody (rhythm, intonation and modulation of speech). Communication deficits include difficulties with using spoken language and gestures, inability to initiate and sustain appropriate conversation, and use of inappropriate, repetitive language. Other aspects of language, such as phonology or syntax, will not always show significant impairments, or deficiencies may be observed only in some groups of patients. The difference between formal linguistic skills (with regard to morphologic, phonologic and syntactic functions) and semantic-pragmatic skills is considerable. Communication deficits are most probably the consequence of difficulties within the integration between word-pertaining semantic information and the knowledge about the world and earlier experiences which are crucial for giving a differentiated sense to interpreted communications. One of the possible causes of the described problems may be atypical semantic processing patterns observed in groups of patients with the AS.

PL

Spektrum zaburzeń autystycznych to grupa zaburzeń neurorozwojowych charakteryzujących się nieprawidłowościami w zakresie funkcji językowych i komunikacyjnych, deficytami funkcjonowania społecznego oraz powtarzalnymi zachowaniami i jednostronnymi zainteresowaniami. Zespół Aspergera (ZA) zaliczany do tej grupy zaburzeń charakteryzuje się występowaniem nasilonych problemów w zakresie interakcji społecznych oraz powtarzalnymi i sztywnymi wzorcami zainteresowań i aktywności. Różni się od innych zaburzeń ze spektrum autyzmu stosunkowo dobrym rozwojem w zakresie funkcji językowych i poznawczym. W obrazie klinicznym zespołu Aspergera obecne są jednak deficyty językowe w zakresie pragmatyki (używania języka w kontekście społecznym), semantyki (rozpoznawania różnych znaczeń tego samego słowa) oraz prozodii (rytmu, intonacji i modulacji mowy). Deficyty komunikacyjne odnoszą się zatem do trudności w używaniu języka mówionego i gestów, niemożności inicjowania i podtrzymywania adekwatnej konwersacji, używania nieadekwatnych do sytuacji i powtarzalnych zwrotów językowych. Inne funkcje językowe, np. fonologiczne oraz syntaktyczne, mogą nie wykazywać istotnych zaburzeń bądź deficyty można zaobserwować tylko w niektórych grupach pacjentów. Różnica pomiędzy formalnymi umiejętnościami językowymi (w zakresie funkcji morfologicznych, fonologicznych i syntaktycznych) a semantyczno- -pragmatycznymi jest wyraźna. Deficyty komunikacyjne są najprawdopodobniej konsekwencją trudności w zakresie integracji informacji semantycznych dotyczących słowa z wiedzą o świecie oraz z wcześniejszymi doświadczeniami, które są niezbędne do nadawania zróżnicowanego sensu interpretowanym komunikatom. Jedną z przypuszczalnych przyczyn opisywanych problemów mogą być atypowe wzorce przetwarzania semantycznego obserwowane w grupach pacjentów z ZA.

4

Sprawności interakcyjne dziecka ze sprzężonymi zaburzeniami rozwoju – autyzm i niepełnosprawność intelektualna w stopniu umiarkowanym

84%

Bigos K.

Logopedia

|

2018

|

tom 47

|

nr 1

347-365

PL

Niniejszy artykuł stanowi próbę zastosowania teorii interakcji do analizy zachowań 8-letniego dziecka ze sprzężonymi zaburzeniami rozwoju – autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną1 w stopniu umiarkowanym. Autyzm, rozumiany jako całościowe zaburzenie rozwojowe, w zdecydowanej większości przypadków współwystępuje z niepełnosprawnością intelektualną, która dotyczy nie tylko sfery poznawczej, ale również możliwości społecznych i adaptacyjnych. Stąd w artykule podjęto próbę zróżnicowania mechanizmów doprowadzających do interferencji objawów zaburzeń interakcji dziecka ze sprzężonymi zaburzeniami rozwoju.

EN

The article aims to implement the interaction theory in order to analyse the behaviour of an eight-year-old boy with multiple-complex developmental disorders – autism and moderate intellectual disability. Autism, also called pervasive developmental disorder, in most cases co-occurs with intellectual disability that refers not only to the cognitive sphere but also to social and adaptive opportunities. Thus, this study is an attempt to differentiate the mechanisms that lead to interference of the symptoms of the child’s interactions conditioned by multiple-complex developmental disorder.

5

Story-based intervention. Historyjki społeczne jako metoda pracy z uczniem w spektrum autyzmu

67%

Pufund D.

Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

|

2020

|

tom 15

|

nr 2(56)

77-94

EN

Following the example of other scientific disciplines, pedagogy faces the challenge of implementing an evidence-based work model. The subject of the research is the review and analysis of the results of reports concerning the effectiveness of implementing social stories in working with the students with autism spectrum disorders at the elementary education stage. The main goal of the study is to popularize social stories as an effective method of working with such students. The reviewed literature encompassed foreign scientific journals available via electronic databases. The materials selected in the query were thoroughly analysed, particularly in terms of the subject of research, its goals and the course of an intervention with the use of a social story. Indications for the application of social stories while working with a child with the autism spectrum were identified. Taking into account the objective limitations of the presented research reports, there appears to be the need to continue the research on the effectiveness of story-based interventions.

PL

Podążając wzorem innych dyscyplin naukowych, także i pedagogika stoi przed wyzwaniem wdrażania modelu pracy w oparciu o badania naukowe an evidence-based. Przedmiotem badania jest przegląd i analiza wyników raportów z badań nad skutecznością interwencji z wykorzystaniem social stories wobec uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu na etapie edukacji elementarnej. Głównym celem analizy jest popularyzacja social stories jako skutecznej metody pracy z uczniem z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Przegląd literatury objął zagraniczne periodyki naukowe, dostępne za pośrednictwem baz elektronicznych. Wyłonione w kwerendzie materiały zostały poddane analizie szczegółowej, zwłaszcza pod kątem przedmiotu badań, celów oraz przebiegu interwencji z wykorzystaniem historyjki społecznej. Wyłoniono wskazania w zakresie stosowania historyjek społecznych w pracy z dzieckiem z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Mając na względzie obiektywne ograniczenia zaprezentowanych raportów z badań, nasuwa się refleksja nad koniecznością kontynuowania badań nad ich skutecznością.

6

Hyperhomocysteinemia among Omani autistic children: a case-control study

67%

Ali A. , Waly M. I. , Al-Farsi Y. M. , Essa M. M. , Al-Sharbati M. M. , Deth R. C.

Acta Biochimica Polonica

|

2011

|

tom 58

|

nr 4

EN

High serum homocysteine (Hcy) level is regarded as an indicator for impairment of folate-dependent methionine cycle and is associated with oxidative stress. In a case control study, we evaluated eighty 3-5 years old Omani children (40 diagnosed with Autism Spectrum Disorder and 40 their age and gender matched controls) for their fasting serum homocysteine levels as a biomarker of Autism Spectrum Disorder (ASD). Serum folate and vitamin B12 status were also evaluated. The serum homocysteine was measured using an enzyme immunoassay (EIA) technique whereas folate and vitamin B12 were measured using an automated random access immune-assay system. The results indicated that mean serum Hcy levels were significantly (P < 0.05) higher in autistic children (20.1 ± 3.3 µmol/L) as compared to controls (9.64 ± 2.1 µmol/L). Significantly (P < 0.05) lower serum folate (1.8 ± 0.4 µg/L) and vitamin B12 (191.1 ± 0.9 pg/mL) levels were observed in autistic children as compared to controls (6.1 ± 0.6 µg/L and 288.9 ± 1.3 pg/mL, respectively). The levels of homocysteine in autistic children were also much higher as compared to normal reference values (5-15 µmol/L). The results suggest that high fasting serum homocysteine and low folate and vitamin B12 levels could be used as clinical biomarkers for an early diagnosis and management of ASD.