Do zadań asystenta rodziny należy udzielanie wsparcia emocjonalnego i instrumentalnego oraz wzmacnianie rodziny w jej podmiotowości. Ponieważ wychowywanie dziecka z ASD niesie za sobą wiele specyficznych wyzwań (m.in. brak ogólnodostępnego, kompleksowego systemu pomocy), asystent powinien umiejętnie pokierować rodzinę do odpowiednich placówek. Celem artykułu jest wskazanie na konieczność znajomości specyfiki zaburzeń ze spektrum autyzmu przez asystentów rodziny. Ponadto, na podstawie ustawy „Za życiem”, opisano dostępne świadczenia i usługi oferowane dla kobiet w ciąży, dzieci z ASD i ich rodziny oraz przedstawiono spis placówek niosących wsparcie.
Dla wielu ludzi rodzina, przywołując słowa Anthony’ego Giddensa (2005, s. 196), „jest ożywczym źródłem radości, ciepła, miłości i przywiązania”. Jednak rodzina może być także miejscem samotności, przemocy, braku poczucia bezpieczeństwa psychicznego; może nie radzić sobie z wypełnianiem podstawowych ról społecznych. Taka rodzina powinna być otoczona pomocą i wsparciem ze strony instytucji i profesji wspomagających rodzinę. Od 2012 r. rodziny w przezwyciężaniu swoich życiowych problemów mogą liczyć m.in. na wsparcie asystenta rodziny. Mimo iż zawód ten funkcjonuje, w ramach wspierania rodziny, na naszym rynku pracy już przeszło dekadę, to jednak wciąż wymaga doprecyzowania ze względu na organizacyjny kontekst. W szczególności zaś istotne są takie zagadnienia, jak kwalifikacje i kompetencje asystenta rodziny, metody, narzędzia, warsztat pracy. Głównym celem artykułu jest ukazanie specyficznej roli asystenta rodziny oraz wskazanie preferowanych kompetencji i umiejętności niezbędnych do wykonywania danej profesji.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
In the era of contemporary transformations of social life, the interest in the issues of help and support given to children and families in their living environment is growing more and more often. People who are professionally involved in supporting families in difficult life situations are the family assistant and social worker. The model of mutual actions directed to families proposed by them will mainly contribute to their improvement in functioning and to achieving universally understood well-being. There is no doubt, therefore, that the area of influence of the social worker and the assistant should be both cohesive and flexible, so that social problems, peculiarities of clients and the specificity of individual tasks that these professions stand in the process of professional support for contemporary families. Therefore, both the family assistant and social worker should undertake consistent coping strategies at work and seek opportunities for interdisciplinary cooperation in the following areas: education and professional development; 2) the area of methodical action in the aspect of diagnosing and using common tools of work, (social projects); 3) area of values and features of professionally assisting people, conditioning the quality of support provided.
PL
W dobie współczesnych przeobrażeń życia społecznego coraz częściej wzrasta zainteresowanie problematyką pomocy oraz wsparcia udzielanych dziecku i rodzinie w ich środowisku zamieszkania. Osobami profesjonalnie zajmującymi się wsparciem rodzin znajdujących się w trudnych sytuacjach życiowych są asystent rodziny i pracownik socjalny. Proponowany przez nich model wzajemnych działań skierowanych do rodzin będzie sprzyjał ich poprawie funkcjonowania oraz osiągnięciu powszechnie rozumianego dobrostanu. Nie ulega zatem wątpliwości, że obszar oddziaływań pracownika socjalnego i asystenta powinien być zarówno spójny, jak i elastyczny, by problemy społeczne, osobliwości klientów oraz specyfika indywidualnych zadań, przed jakimi stoją te profesje, wpisywały się w proces profesjonalnego wsparcia współczesnych rodzin. Dlatego też zarówno asystent rodziny, jak i pracownik socjalny powinni podejmować spójne strategie radzenia sobie w pracy oraz poszukiwać możliwości interdyscyplinarnego współdziałania w następujących obszarach: 1) edukacja oraz doskonalenie zawodowe; 2) metodyczne działanie w aspekcie realizacji diagnozy i wykorzystanie wspólnych narzędzi pracy, tj. projektów socjalnych; 3) wartości i cech osób profesjonalnie pomagających, warunkujących jakość świadczonego wsparcia.
Głównym zadaniem asystenta rodziny jest wspieranie jej w realizacji funkcji opiekuńczo-wychowawczej oraz pomoc w polepszeniu standardu życia tak, aby środowisko wychowawcze rodzin sprzyjało prawidłowemu rozwojowi dzieci. Wiąże się to często z poszukiwaniem rozwiązań trudnych sytuacji życiowych oraz motywowaniem do konstruktywnych zmian. Asystent rodziny powinien prowadzić z klientem dialog w taki sposób, aby wytwarzać relację współpracy i chęć do działania na rzecz domu i rodziny. Celem niniejszego artykułu jest określenie, jakie transakcje zachodzą pomiędzy asystentami rodziny a klientami. Wykorzystałam model stanów Ja do analizy sekwencji transakcji.
EN
The main task of a family assistant is to support the family in realizing the care and educational function and to help in improving the standard of living, so that the family educational environment would support the proper development of children. This is often related to searching for solutions to difficult life situations and motivating for constructive changes. A family assistant should conduct a dialogue with the client in such a way as to create a relationship of cooperation and willingness to act for the benefit of the home and family. The aim of this article is to determine what type of transactions occur between family assistants and clients. The ego-state model has been used to analyze transactional sequences in the article.
Głównym celem artykułu jest zwrócenie uwagi na potrzebę współpracy asystenta rodziny z logopedą, co w praktyce rzadko się zdarza. Asystent to kolejny zawód powołany do pracy z rodziną w obszarze jej wsparcia. „Głównym zadaniem asystenta jest wspieranie rodziców w prawidłowym wypełnianiu przez nich funkcji opiekuńczo-wychowawczej oraz kształtowanie umiejętności członków rodziny w zakresie znajdowania rozwiązań trudności życiowych” (Krasiejko, 2016, s. 5). Praca w tym zawodzie wymaga zatem ciągłego poszerzania kompetencji i ich dostosowania do potrzeb podopiecznych. W artykule przybliżony został jeden z tematów, z którym asystent rodziny może się spotkać w swojej pracy zawodowej i który może stanowić dla niego wyzwanie, a mianowicie temat prawidłowego i nieprawidłowego rozwoju mowy dziecka. Omówione zostały etapy rozwoju mowy, ze szczególnym zwróceniem uwagi na dzieci w wieku przedszkolnym. Zaprezentowany opis przebiegu rozwoju mowy (normatywny – opóźniony – zaburzony) pozwoli na wczesne wychwycenie przez asystenta rodziny odstępstwa od normy rozwojowej, zwrócenie opiekunom dziecka uwagi na konieczność logopedycznej oceny stanu rozwoju mowy oraz udzielenie pomocy w zorganizowaniu konsultacji z logopedą. W wyniku przeprowadzonego badania logopeda zdecyduje o ewentualnej konieczności rozpoczęcia terapii i skieruje na badania specjalistyczne (np. audiologiczne, laryngologiczne, ortodontyczne, psychologiczne).
W trakcie pandemii, a zwłaszcza podczas trzech fal wzrostu liczby zakażeń koronawirusem SARS-CoV-2, zostały zmienione zasady pracy pracowników instytucji pomocowych z rodzinami. Musieli oni nauczyć się pracować korespondencyjnie, przez telefon lub wideokonferencje, a jeśli bezpośrednio, to z przestrzeganiem reżimu sanitarnego. Ograniczono wychodzenie w środowisko. Klienci przychodzą do instytucji w wyznaczonych godzinach, rozmowy odbywają się w budynku lub na zewnątrz. Pracownicy prowadzą poradnictwo dla podopiecznych pod względem funkcjonowania podczas epidemii: jak zabezpieczać się przed zakażeniem, korzystać z porad lekarza lub kontaktować się z instytucjami publicznymi. Oferują wsparcie emocjonalne. Angażowali się w wyposażenie dzieci w rodzinach w odpowiedni sprzęt pozwalający na edukację zdalną. W okresie kwarantanny, kiedy dzieci nie chodzą do placówek oświatowych i wsparcia dziennego, istnieje też potrzeba monitorowania ich sytuacji w środowisku rodzinnym w celu zapobiegnia krzywdzeniu. W artykule opisano rolę i zadania poszczególnych zawodów pracujących z rodziną z dziećmi, ze szczególnym uwzględnieniem asystenta rodziny. Ponadto zaprezentowano model wielosektorowej kooperacji z rodziną i na jej rzecz.
EN
During the ongoing epidemic, especially during the three waves of increased infection with the SARS-CoV-2 coronavirus, the rules of work of employees of aid institutions with their families have been changed. Employees had to learn to work by correspondence, by phone, videoconference or directly in compliance with the sanitary regime. Going into the environment has been limited. Clients come to the institution at scheduled times, conversations take place inside or outside the building. However, employees provide counseling for charges regarding their functioning during an epidemic: how to protect themselves against infection, consult a doctor, contact public institutions. They offer emotional support. They were involved in equipping children in families with appropriateequipment enabling remote education. During the quarantine period, when children do not go to educational and day support, there is also a need to monitor the situation of children in the family environment in order to prevent harm to them. This article will describe the role and tasks of individual professions working with families with children, with particular emphasis on the family assistant. Moreover, a model of multi-sectoral cooperation with and for the family will be presented.
Od 1 stycznia 2015 r. na każdą gminę został nałożony obowiązek zatrudniania asystentów rodzin. Niezależnie od tej powinności profesja asystenta rodziny rozwijała się w wielu gminach przez poprzednie trzy lata. Asystent rodziny to zawód „młody”, został wprowadzony w 2012 r. i do końca roku 2014 był rozwiązaniem fakultatywnym. Głównym celem artykułu jest wskazanie przesłanek do usprawnienia pracy asystentów rodziny oraz rekomendacji zmian związanych z funkcjonowaniem asystentów w systemie pomocy społecznej. Prezentowane stanowisko wynika z analizy badań przeprowadzonych w 2016 r. wśród asystentów rodziny, w wyniku których został m.in. zaprezentowany zakres wykonywanych przez nich usług. Autorka stara się odpowiedzieć na pytania: czy instytucja asystenta rodziny okazuje się być skuteczną formą wsparcia? Jak nałożony na gminy obowiązek przyczynia się do zmiany systemu wsparcia rodzin? Jakie wyzwania i nowe potrzeby pojawiają się w związku z pracą asystentów rodziny?
EN
Since the 1st of January 2015, every municipality has been obliged to employ family assi- stants. Apart from this obligation the profession of a family assistant developed in many municipalities during the previous three years. A family assistant is a “young” profession, introduced in 2012 and by the end of 2014 was an optional solution. The main aim of this article is to point out reasons to improve the quality of family assi- stants work and to formulate recommendations for changes related to the functioning of assistants in the social welfare system. The article is based on the analysis of research conducted in 2016 among family assistants. The research reveals new challenges and needs, but also presents the range of services offered by family assistants. Does the family assistant profession turns out to be an effective form of support? How does it contribute to changes in the family support system as being the municipal obli- gation? What challenges and new needs arise in connection with the work of family assistants? The author seeks to answer these questions the presented text.
Abstract The article concerns the problems of professions related to the sphere of social services in the foster care system. The Act on family support and foster care system of June 9, 2011 introduced changes designed to improve family support in overcoming difficulties, introducing new professions: a family assistant tasked with helping families experiencing difficulties in completing his functions and coordinator of family foster care, appointed to support foster families and family children's homes. The analysis of the research shows that the functioning of these professions encounters numerous barriers resulting from both the organization of the social assistance system and direct work with families. Material and methods Analysis of literature on the profession of a family assistant, coordinator of family foster care and foster families. Results Barriers result from the organization of the social assistance system and direct work with families. Conclusions Improving cooperation between social institutions and foster families or family children`s homes.
PL
Streszczenie Artykuł dotyczy problematyki zawodów związanych ze sferą usług socjalnych w systemie pieczy zastępczej. Ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej z dnia 9 czerwca 2011 roku wprowadziła zmiany mających udoskonalić wpieranie rodzin w pokonywaniu trudności, zobowiązując jednostki samorządu terytorialnego do powołania organizatorów rodzinnej pieczy zastępczej oraz wprowadzając nowe zawody: asystenta rodziny mającego za zadanie pomaganie rodzinom doświadczającym trudności w wypełnianiu swoich funkcji i koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej, powołanego do wspomagania rodzin zastępczych i osób prowadzących rodzinne domy dziecka. Analiza przytoczonych w tekście badań pozwala stwierdzić, że funkcjonowanie tych zawodów napotyka na liczne bariery wynikające zarówno z organizacji systemu pomocy społecznej, jak i bezpośredniej pracy z rodzinami. Materiał i metody Analiza literatury dotyczącej zawodu asystenta rodziny, koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej oraz rodzin zastępczych. Wyniki Bariery wynikają zarówno z organizacji systemu pomocy społecznej, jak i bezpośredniej pracy z rodzinami. Wnioski Doskonalenie współpracy pomiędzy instytucjami pomocy społecznej a osobami tworzącymi rodziny zastępcze lub prowadzącymi rodzinne domy dziecka.
The purpose of the article is to describe selected ethical dilemmas in the work of a family assistant, based on the typology of ethical dilemmas of Frederic Reamer. In accordance with the typology adopted in the article, in the area of cooperation with families, ethical dilemmas regarding direct work with families, implementation of social assistance programs and relationship between representatives of the profession arise. The information presented in the text is based on publications, studies and reports on family assistantship. The first group of ethical dilemmas is revealed when constructing supportive and helping relationship between assistants and families. It refers to such areas as: voluntary cooperation, limits of cooperation, the right to self-determination or limits of responsibility. The second group of ethical dilemmas is related to the planning and implementation of various solutions in the field of social policy and also support and assistance programs offered to the family. The last group of ethical dilemmas results from a different understanding of family assistantship in the structures of the social assistance system. They are also revealed in the construction of relationships with social workers. The text also includes solutions how to cope with these dilemmas.
PL
Asystenci rodziny doświadczają różnych dylematów etycznych w swojej codziennej pracy z rodzinami. Przeżywanie sytuacji konfliktowych, konieczność dokonywania trudnych wyborów są nieodłącznymi elementami ich praktyki. Są to sytuacje, w których asystenci rodziny rozważają wybór pomiędzy przynajmniej dwiema możliwościami działania, które wydają się właściwe. Rozłożenie ich w czasie czy zastosowanie obu możliwości nie może mieć zastosowania w praktyce. Celem artykułu jest próba przyjrzenia się wybranym dylematom etycznym w pracy asystenta rodziny, w odwołaniu do typologii dylematów etycznych Frederica Reamera. Zgodnie z przyjętą w artykule typologią, w przestrzeni współpracy z rodzinami pojawiają się dylematy etyczne dotyczące bezpośredniej pracy z rodziną, realizacji programów pomocy społecznej oraz stosunku między przedstawicielami profesji. Informacje przedstawione w tekście oparte są na publikacjach, badaniach i raportach dotyczących asystentury rodziny. Pierwsza grupa dylematów etycznych ujawnia się podczas konstruowania relacji wspierającej i pomocowej asystentów z rodzinami i odwołuje się do takich obszarów, jak: dobrowolność współpracy, granice współpracy, prawo do samostanowienia i decydowania o sobie, czy granice odpowiedzialności. Druga grupa dylematów etycznych wiąże się z planowaniem i wdrażaniem różnych rozwiązań z obszaru polityki społecznej i programów wspierających i pomocowych oferowanych rodzinie. Ostatnia grupa dylematów etycznych wynika z różnego rozumienia asystentury rodziny w strukturach systemu pomocy społecznej. Ujawniają się one również w konstruowaniu relacji z pracownikami socjalnymi. Samo nazwanie dylematów etycznych nie ułatwia profesjonalistom podejmowania działań pomocowych. Przestrzenią ułatwiającą radzenie sobie z tymi dylematami jest superwizja, czy przywołany w artykule sześcioetapowy, sekwencyjny model rozwiązywania dylematów etycznych.
The article will try to show and describe a social worker managing social help resources. In this context the author refers to terminology which includes: management, social help, social work. Then the author analyses the organisational structure of the institution of social help in which a social worker is of significant importance. Besides, the author shows also stages of management in social help. In the further part of the article the author describes the function of a social worker and their tasks in the context of modern social conditioning. Besides he describes the structure of organization of social help with the cooperation of a social worker and family assistant.
PL
Niniejszy artykuł podejmuje próbę ukazania i deskrypcji pracownika socjalnego zarządzającego zasobami pomocy społecznej. W tym kontekście autor odwołuje się do ustaleń terminologicznych, do których zalicza: zarządzanie, pomoc społeczna, praca socjalna. Następnie analizuje strukturę organizacyjną instytucji pomocy społecznej w której istotne znaczenie posiada pracownik socjalny. Ponadto autor wskazuje również na etapy zarządzania w pomocy społecznej. W dalszej części niniejszego artykułu dokonano opisu funkcji pracownika socjalnego oraz jego zadań w kontekście współczesnych uwarunkowań społecznych. Ponadto przedstawiono strukturę organizacji pomocy społecznej przy współpracy pracownika socjalnego i asystenta rodziny.
This article has been prepared in order to present the theoretical and methodological foundations of social activity conducted in the foster parenthood environment. In the course of the under taken analyses, the deskresearch method was used. The research covered sources of legal regulation, the results of previous field explorations (own and foreign), as well as specialist literature on the subject. On the basis of the conducted research, it can be assumed that the category of accompaniment requires further reflection and scientific research aimed at the sphere of activity supporting foster families in their daily service.
PL
Niniejszy artykuł powstał w celu prezentacji teoretycznych i metodycznych filarów działalności społecznej prowadzonej w środowisku rodzicielstwa zastępczego. W toku analizy wykorzystano metodę deskresearch. Badania obejmowały źródła regulacji prawnej, wyniki zrealizowanych eksploracji terenowych (własnych i obcych) oraz wybraną literaturę przedmiotu. W świetle przeprowadzonych badań można stwierdzić, że kategoria towarzyszenia wymaga dalszego namysłu oraz naukowych badań ukierunkowanych na sferę działalności wspomagającej rodziny zastępcze w ich codziennej służbie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.