Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The use of weaponized kites and balloons in the Israeli – Palestinian conflict

100%

Zych J.

|

nr 5

71-83

EN

Objectives The aim of this paper is to analyse the use of weaponised incendiary kites and helium balloons in the Israeli-Palestinian hostilities between March and December 2018. The paper argues that arson started with incendiary kites and balloons can easily be exploited for terrorist purposes and poses a serious challenge for regular armed forces and for civilian emergency services. Methods The paper examines the Palestinian ‘Great March of Return’ as a background for the development of a new Hamas’ tactic and briefly describes the chronology of arson terrorism in the context of other hostilities at the Gaza-Israeli border. The study focuses on the two following questions: why are the kites and balloons useful for the current goals of Hamas and how do the Israelis respond to this new threat? The study uses comparative scientific literature and document analysis, the analysis of statements released by the Israeli authorities and the Israeli media reports related to the arson attacks. Results The main findings include the role of simple, non-lethal weapons in spreading fear for terrorist purposes and the advantages of turning everyday-use materials into weapons in a situation where there is limited access to regular arms. The second part of the study deals with the effects of arson attacks on the Israeli side of the conflict and the countermeasures undertaken in the Gaza Periphery. The author concludes that airborne arson attacks pose a serious threat to advanced Israeli defence systems, solely because of their primitive and unpredictable character. Conclusions The overall findings of this paper present the threat of arson terrorism in the context of an asymmetric conflict.

2

Abiding by and Enforcing International Humanitarian Law in Asymmetric Warfare: the Case of “Operation Cast Lead”

72%

Zimmermann A.

|

tom 31

47-78

EN

“Operation Cast Lead” undertaken by the Israeli armed forces against Hamas forces in the Gaza strip in 2008/2009 raises a significant number of international legal issues. These issues relate to the nature of the military conflict, the legal status of the Gaza strip under international humanitarian law, but also, more generally, to the applicability and suitability of international humanitarian law in such kinds of asymmetric warfare taking place in densely populated areas. Besides, the article also questions at least some of the findings made by the “Goldstone Report” tasked by the United Nations Human Rights Council to investigate alleged violations of international humanitarian law during the armed conflict.

3

Dywersyjna działalność ochotników z krajów byłego ZSRR w wojnach na terenie byłej Jugosławii

72%

Zulczyk M.

SECRETUM. Służby specjalne, bezpieczeństwo, informacja

|

2015

|

nr 2(3)

148 - 163

PL

Artykuł przedstawia wyniki badań dotyczących dywersyjnego udziału rosyjskich ochotników w wojnie domowej na terenie byłej Jugosławii w latach 90. XX w. Obejmuje zarys szlaku bojowego ochotników, prawdopodobne motywy, jakie nimi kierowały oraz sposób zaciągu i przerzutu. Ponadto autor próbuje udzielić odpowiedzi na ważne w tym kontekście pytanie: czy Rosjanie biorący udział w walkach byli najemnikami czy – jak sami twierdzą – ochotnikami?

EN

The article presents the results of research on the participation of Russian volunteers in sabotage activities during the civil war on the territory of former Yugoslavia in the 1990s. It describes the volunteers’ combat trail, probable motives, as well as the methods of recruitment and redeployment. Moreover, the author attempts to answer the significant question: whether Russians involved in combat activities were mercenaries or – as they claim themselves – volunteers.

4

Asymmetric Warfare – Not every war has to end?

72%

Petener Z.

|

2016

|

tom Vol. 11, No. 2

30--44

EN

The study of warfare, throughout its history, as well as efforts to legally regulate the resort to war and the conduct of war, were concentrated exclusively on one form of warfare - interstate conflict. Only since the terrorist attacks on Washington and New York in 2001 and the following ‘Global War on Terrorism’ has a discussion on a potentially new kind of warfare - asymmetric warfare - moved into the spotlight. Despite all the scientific attention, the concept of asymmetric warfare remains undefined or ill-defined until today, resulting in a proliferation of its use and limiting its value. Hence, restraint in the use of the term is necessary, in order to reinforce its analytical value and applicability. Defining asymmetric warfare as a conflict among opponents who are so different in their basic features that comparison of their military power is rendered impossible, is such an attempt to limit the term to a substantially new form of warfare, witnessed in a conflict that is often commonly called the Global War on Terrorism. The past two years, since the upsurge of the so-called Islamic State to the forefront of the salafi jihadi movement, have witnessed a significant change in this war. Superficial analysis could lead to the conclusion that the proclamation of the Islamic Caliphate on the territories of Iraq and Syria (for now) seems to have recalibrated this conflict into traditional inter- state war again, making the concept of asymmetric warfare obsolete and diminishing it into just a short-term aberration in the history of warfare. Nothing could be further from the truth. The enemy in the Global War on Terrorism was and remains a global and territorially unrestricted ideological movement whose numbers cannot even be estimated, which fights its battles wherever it chooses to, and whose ultimate goal is the annihilation of the international system of sovereign states, not the creation of a new state within this system. The Islamic Caliphate in its current boundaries is nothing more than the “model Islamic state”, as envisioned by Osama bin Laden in his 1996 fatwa as part of Al Qaeda’s 200 year plan for the establishment of God’s Islamic World Order. This grand strategy is the guiding blueprint of the salafi jihad that is waged against the Westphalian state system in a war that is truly asymmetric. We have to adjust to this strategic asymmetry if we are to prevail in this struggle, fighting a long war against an indefinable enemy on battlefields that are still unknown.

5

Russian special operations and the so-called Gerasimov doctrine

72%

Mickiewicz P.

|

tom 43

12-28

PL

W artykule dokonano oceny możliwych form oddziaływania rosyjskich służb specjalnych na państwa wschodniej flanki NATO. Zadaniem rosyjskich operacji specjalnych jest rozbudowa tzw. zewnętrznego pierścienia obrony, mają one także uzupełniać przedsięwzięcia A2/AD (Anti-Access/Area Denial). Natomiast w sytuacji narastającego kryzysu lub realnego konfliktu zbrojnego (o niskiej intensywności) mają one stanowić jedną z form działalności operacyjnej sił zbrojnych. Przyjęta formuła działań zakłada prowadzenie wzajemnie skoordynowanych przedsięwzięć mających na celu oddziaływanie na establishment polityczny państw członkowskich NATO i UE oraz na opinie społeczne w tych krajach, a także uzyskanie wpływu na procesy gospodarcze. Natomiast w wymiarze militarnym stanowią element działań operacyjnych skierowanych selektywnie przeciwko najważniejszym celom i obiektom przeciwnika. Rozpoznane cele i efekty rosyjskich operacji specjalnych pozwalają stwierdzić, że wykorzystują one zarówno wpływy militarne, jak i działania agencji rządowych oraz podmiotów prywatnych. Dominującą formułą pozostają tzw. operacje niekonwencjonalne i działania pośrednie, dostosowane do sytuacji wewnętrznej w państwach wschodniej flanki NATO, nacelowane na zdobycie wpływu na sposób prowadzenia ich polityki. Przyjęta formuła wpływu oznacza, że system obronny państw członkowskich NATO powinien uwzględniać nie tylko przygotowanie do operacji obronnej, której integralną częścią jest ochrona przed działalnością wywrotową i sabotażową, ale także prowadzenie pełnego zakresu działań kontrwywiadowczych oraz eliminowanie dezinformacji społecznej i infiltracji struktur państwowych.

EN

The article assesses the possible forms of influence of Russian special services on the states of NATO's eastern flank. The task of Russian special operations is to expand the so-called outer ring of defense, they are also supposed to complement A2 / AD (Anti-Access / Area Denial) undertakings. On the other hand, in a situation of growing crisis or real armed conflict (of low intensity), they are to constitute one of the operational activities of the armed forces. The adopted formula of activities assumes the conduct of mutually coordinated undertakings aimed at influencing the political establishment and public opinion of NATO and EU member states, as well as obtaining influence on economic processes. On the other hand, in the military dimension, they are part of operational activities selectively directed against the most important targets and objects of the enemy. Recognized goals and effects of Russian special operations allow us to conclude that they use both military influence and actions of government agencies and private entities. The dominant formula remains the so-called unconventional operations and indirect actions, adapted to the internal situation in the countries of NATO's eastern flank, aimed at gaining influence over the way their policies are conducted. The adopted formula of influence means that the defense system of NATO member states should take into account not only preparation for a defense operation, an integral part of which is protection against subversion and sabotage, but also the conduct of a full range of counterintelligence activities and the elimination of social disinformation and infiltration of state structures.

6

Terrorist Suicide as a Tactical Method of Asymmetric Warfare

58%

Kuć M.

|

tom 12

|

nr 2

181-191

PL

Artykuł opisuje problem samobójstw terrorystycznych jako metody konfliktu asymetrycznego. W zakresie omawianego zagadnienia wyjaśniono definiowanie terroryzmu, samobójstwa i konfliktu asymeytrycznego. Samobójstwo zostało przedstawione jako specyficzna metoda walki organizacji terrorystycznych w kontekście konfliktu asymetrycznego. Terroryzm samobójczy został przedstawiony w artykule jako część kariery terrorystycznej przestępcy. Samobójstwo terrorystyczne jest cechą tzw. „nowego terroryzmu” oraz rodzajem samobójstwa altruistycznego.

EN

The article describes the problem of terrorist suicide as a method of asymmetric warfare. It explains the definitions of terrorism, suicide and asymmetric warfare within the issue. Suicide is presented as a specific engagement method of terrorist organisations in the context of asymmetric warfare. Suicide terrorism is presented as part of the criminal’s terrorist career. Terrorist suicide is a characteristic of the so-called “New Terrorism” and a type of altruistic suicide.

7

Broń „D” jako zagrożenie asymetryczne

58%

Repetowicz W.

|

tom nr 1-2

107--125

PL

We współczesnym świecie zagrożenia asymetryczne odgrywają rosnącą rolę w konfliktach zbrojnych. Prowadzi to do zacierania się granic między wojna i nie-wojną, a także żołnierzami i nie-żołnierzami, bronią i narzędziami politycznymi. Jeden z rodzajów broni stosowanych w asymetrycznych konfliktach zbrojnych jest oparty na demografii – broń D. Rola broni D jest wciąż niedoceniona mimo jej zróżnicowanego znaczenia w obecnych i przyszłych konfliktach.

EN

In the contemporary world asymmetric threats play a growing role in armed conflicts. This makes blurring the borders between war and not-war as well as combatant and not-combatant, weapon and political tools. One of the weapons used in asymmetric armed conflicts is based on demographics. Role of this D weapon is still underestimated despite its growing role in present and future conflicts.

8

Mieszkańcy wsi Hyżne wobec zagrożenia tatarskiego w XVII stuleciu na tle międzypokoleniowej pamięci komunikatywnej i pamięci kulturowej

58%

Gliwa A.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2020

|

tom 27

35-84

EN

The phenomena related to natural disasters and acts of war, bringing significant destruction and material losses, usually left an indelible mark in collective memory and identity of early modern era societies. This class of phenomena included a particular type of military-business activity of Tatar hordes, specifically long-range pillage raids, which ravaged and weakened demographically the south-eastern territories of the Polish-Lithuanian state from the late 15th to the end of the 17th century. Since military operations conducted by Tatar hordes were asymmetrical in nature, focusing on civilian communities, mostly in rural areas, they constituted an existential threat to the communities living there. This stemmed from the impact of such unconventional military operations, which included catastrophic damages to buildings and economic infrastructure of attacked villages, as well as significant demographic losses, suffered by local populations. Thus, Tatar slave raids have left a permanent mark in the collective memory of victim communities. The author utilizes a broad base of source materials dating back to 17th and 18th century, including narrative sources, visitation files of Latin Przemyśl diocese, treasury and tax sources, to focus on the transformation process of communicative (generational) memory into cultural memory. The latter began to form around mid-18th century, when the last generation that directly witnessed Tatar pillage raids started dying out. Cultural memory is understood here – after German cultural studies scholar and Egyptologist Jan Assmann – as exteriorized and objectified memory of the given community about its own traumatic past. It is transmitted through textual sources and oral tradition, often supported by various “places of memory”, both material and intangible with great symbolic potential, such as legends, folk tales and songs. It seems that figures of key importance in transforming local communicative memories into cultural memory were the representatives of local intellectual elites, most often Catholic priests. Their activities, referring to the sacrum-profanum dichotomy and the providentialism idea, popular in the 17th–18th century Commonwealth, indicate a socially conditioned process of forming a cultural memory within the framework of symbolically objectified and highly structured narrative, relating directly to Christian religion, which on one hand transcended individual experience of the members of local community, and on the other, responded to current social and cultural needs.

PL

Zjawiska związane z klęskami elementarnymi i działaniami wojennymi, których konsekwencją były znaczne zniszczenia i straty materialne pozostawiały zazwyczaj trwały ślad w pamięci zbiorowej i tożsamości społeczeństw epoki wczesnej nowożytności. Do tej klasy fenomenów należała specyficzna działalność militarno-biznesowa ord tatarskich w postaci wypraw grabieżczych dalekiego zasięgu, które od schyłku XV do końca XVII w. pustoszyły i osłabiały demograficznie południowo-wschodnie ziemie państwa polsko-litewskiego. Ze względu na fakt, że operacje militarne prowadzone przez ordy tatarskie miały charakter asymetryczny, koncentrując się w środowisku ludności cywilnej, przeważnie na obszarach wiejskich, stanowiły dla zamieszkujących tam społeczności zagrożenie egzystencjalne. Wynikało to ze skutków tego typu niekonwencjonalnych działań militarnych, którymi były katastrofalne zniszczenia w zabudowie i infrastrukturze gospodarczej atakowanych wsi oraz znaczne straty demograficzne ponoszone przez miejscowe populacje. Jako takie właśnie, niewolnicze wyprawy tatarskie odciskały trwałe piętno w pamięci zbiorowej społeczności, które stawały się ich ofiarą. W oparciu o szeroką bazę materiałów źródłowych pochodzących z XVII i XVIII w., wśród których są m.in. źródła narracyjne, akta wizytacji łacińskiej diecezji przemyskiej i źródła skarbowo-podatkowe, autor skupia swoją uwagę na procesie transformacji pamięci komunikatywnej (pokoleniowej) w pamięć kulturową. Ta ostatnia zaczęła się tworzyć około połowy XVIII w., kiedy w sposób naturalny zaczęło wymierać ostatnie pokolenie będące naocznym świadkiem grabieżczych rajdów tatarskich. Pamięć kulturowa rozumiana jest tutaj – za niemieckim kulturoznawcą i egiptologiem Janem Assmannem – jako ponadindywidualna i zobiektywizowana pamięć danej społeczności na temat własnej traumatycznej przeszłości. Jest ona transmitowana poprzez teksty i tradycję mówioną, często przy wsparciu różnych „miejsc pamięci”, zarówno materialnych, jak i tych niematerialnych o dużym potencjale symbolicznym w postaci legend, podań i pieśni ludowych. Jak się wydaje, kluczowe znaczenie w przetwarzaniu lokalnych pamięci komunikatywnych w pamięć kulturową mieli reprezentanci miejscowych elit intelektualnych, którymi byli najczęściej księża katoliccy. Ich działania, odwołujące się do opozycji sacrum-profanum i popularnej w Rzeczypospolitej XVII–XVIII w. idei prowidencjonalizmu, wskazują na społecznie uwarunkowany proces konstruowania pamięci kulturowej w ramach zobiektywizowanej symbolicznie i wysoce ustrukturyzowanej narracji odnoszącej się wprost do religii chrześcijańskiej, która z jednej strony wykraczała poza indywidualne doświadczenie członków lokalnej wspólnoty, a z drugiej odpowiadała aktualnym potrzebom społeczno-kulturowym.

9

Asymmetric Warfare – Not every war has to end?

58%

Petener Z.

|

nr 2

30-44

EN

The study of warfare, throughout its history, as well as efforts to legally regulate the resort to war and the conduct of war, were concentrated exclusively on one form of warfare - interstate conflict. Only since the terrorist attacks on Washington and New York in 2001 and the following ‘Global War on Terrorism’ has a discussion on a potentially new kind of warfare - asymmetric warfare - moved into the spotlight. Despite all the scientific attention, the concept of asymmetric warfare remains undefined or ill-defined until today, resulting in a proliferation of its use and limiting its value. Hence, restraint in the use of the term is necessary, in order to reinforce its analytical value and applicability. Defining asymmetric warfare as a conflict among opponents who are so different in their basic features that comparison of their military power is rendered impossible, is such an attempt to limit the term to a substantially new form of warfare, witnessed in a conflict that is often commonly called the Global War on Terrorism. The past two years, since the upsurge of the so-called Islamic State to the forefront of the salafi jihadi movement, have witnessed a significant change in this war. Superficial analysis could lead to the conclusion that the proclamation of the Islamic Caliphate on the territories of Iraq and Syria (for now) seems to have recalibrated this conflict into traditional inter- state war again, making the concept of asymmetric warfare obsolete and diminishing it into just a short-term aberration in the history of warfare. Nothing could be further from the truth. The enemy in the Global War on Terrorism was and remains a global and territorially unrestricted ideological movement whose numbers cannot even be estimated, which fights its battles wherever it chooses to, and whose ultimate goal is the annihilation of the international system of sovereign states, not the creation of a new state within this system. The Islamic Caliphate in its current boundaries is nothing more than the “model Islamic state”, as envisioned by Osama bin Laden in his 1996 fatwa as part of Al Qaeda’s 200 year plan for the establishment of God’s Islamic World Order. This grand strategy is the guiding blueprint of the salafi jihad that is waged against the Westphalian state system in a war that is truly asymmetric. We have to adjust to this strategic asymmetry if we are to prevail in this struggle, fighting a long war against an indefinable enemy on battlefields that are still unknown.