Metodą zol-żel nanoszono powłoki SiO₂ na podłoże ze stali nierdzewnej 316L w celu poprawy bioaktywności oraz odporności korozyjnej materiału. Powłoki otrzymywano z zolu zawierającego tetraetoksysilan (jako prekursor) oraz alkohol izopropylowy lub alkohol butylowy jako rozpuszczalnik. Próbki eksponowano w roztworze sztucznej krwi (SBF) przez 142 doby. Badania SEM i EDS wykazały, że wielowarstwowe powłoki SiO₂ uzyskane z zolu zawierającego izopropanol sprzyjają tworzeniu ceramiki apatytowej, co może świadczyć o ich bioaktywności. Zgodnie z wynikami badań potencjodynamicznych i ICP odporność korozyjna stali w roztworze SBF wzrasta po osadzeniu powłok SiO₂ metodą zol-żel.
EN
Single and multilayer SiO₂ coatings were deposited on 316L steel from (EtO) ₄Si-contg. iso-PrOH or BuOH solutions and immersed in artificial blood soln. for 142 days. The sample surfaces were studied by energy-dispersive spectroscopy. Iso-PrOH was a more efficient solvent than BuOH in generating the layer bioactivity. The corrosion resistance of the coating increased with increasing no. of layers.
Zaprezentowano badania zastosowania perfluorodekaliny (PFD) jako nośnika gazów oddechowych i substytutu czerwonych krwinek. Mierzono szybkości desorpcji gazów oddechowych z PFD do czystego azotu w układzie przepływowym. Zastosowano mikroreaktor z prze-pływem gaz-ciecz, pracujący w reżimie Taylora. Przedstawiono także wstępne wyniki badań wytwarzania wodnych emulsji perfluorodekaliny z wykorzystaniem surfaktantów. Stwierdzono, że perfluorodekalina jako syntetyczna krew może być właściwym nośnikiem gazów oddechowych.
EN
The paper presents the investigations on the use of perfluorodecalin (PFD) as a carrier of respiratory gases and red blood cells substitute. The rates of desorption of respiratory gases from PFD to pure nitrogen under flow conditions were measured. The microreactor with gas – liquid Taylor flow was used. Also preliminary results of the preparation of aqueous emulsions using surfactants perfluorodecalin are presented. It was found that perfluorodecalin as artificial blood may be an appropriate carrier of respiratory gases.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Chemia od lat stanowiła ważny element w kreowaniu efektów specjalnych i realizowaniu wizji reżyserów na wielkim, ale także i małym, ekranie. Eksperci zajmujący się wdrażaniem elementów chemii w filmach i serialach obecnie sami siebie uważają za „dinozaury”, a ich zawód jako należący do przeszłości. Chemiczne efekty specjalne coraz mocniej wypierane są przez animacje komputerowe, jednak niepomijalne jest uznanie wpływu chemii na rozwój świata kina. Artykuł stanowi przegląd najpopularniejszych technik pozwalających na uzyskanie niesamowicie zróżnicowanych i zapierających dech w piersiach efektów, takich jak: szeroko wykorzystywane efekty pirotechniczne i eksplozje używane w kinie akcji, stający w płomieniach bohaterowie, postacie znikające w wybuchach gęstego dymu czy atmosferze nastrojowej mgły, zastępowanie prawdziwego, trudnego do wykorzystania i utrzymania na planie filmowym śniegu, śniegiem sztucznym, otrzymywanie sztucznej krwi o różnym kolorze i konsystencji, szklane i jadalne rekwizyty, które nie stanowią niebezpieczeństwa dla aktorów oraz charakteryzacje postaci z horrorów, fantastyki czy świata sci-fi, które przenoszą odbiorców do zupełnie innego świata, nie byłyby możliwe bez chemii. Każdy z tych elementów musi być dopracowany pod względem efektowności, ale także bezpieczeństwa dla aktorów i dublerów, ponieważ chemia użyta bez namysłu może być równie niebezpieczna jak i spektakularna, co znalazło potwierdzenie na kartach historii kinematografii.
EN
For years chemistry was an important element in creation of special effects I realizing the director’s vision on the big and small screen. Experts in implementation of chemistry in movies and tv shows currently consider themselves “dinosaurs” and their craft to being a thing of the past. Chemical special effects in the current day consistently get replaced by computer generated special effects, but recognizing the impact chemistry is crucial to understanding the history of cinema. The article is an overview of most popular techniques that allowed to show a variety of breathtaking special effects: from widely used pyrotechnics and explosions used in action movies, through heroes suddenly catching fire, characters disappearing in a puffs of thick smoke or in whisps of atmospheric fog, replacing the hard to use and sustain real snow with fake one, creating fake blood of different colour and consistency, glass and eatable props, that pose no danger to actors and finishing with special effects make up of characters from horror movies, fantasy or sci-fi films that transport the viewer into completely different world, these wouldn’t be possible without chemistry. Every single one of those elements must be properly polished to ensure the best effectiveness, but also to ensure safety of actors and doubles, because chemistry used without proper care can be as dangerous as it’s spectacular, which was proven true on the pages of cinema history.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.