Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Ekstrakcja arsenu hydrofobowymi exstrahentami

100%

Iberhan L. , Wiśniewski M.

|

2001

|

tom z. 142

41-45

EN

The aim of this work is the studies of extraction equilibrium in systems containing arsenic(III) and (V) in sulphuric acid solution. Arsenic (III) and (V) extraction was carried out typically in dysperse system using equal volumes of the aqueous and organic phases at 50 degrees centigrade. Cyanex 923, Cyanex 925, Cyanex 301 and neodecanohydroxamic acids were used. These extractants were dissolved in toluene. The following effects were investigated: the initial sulphuric acid concentration, the valence state of arsenic on the arsenic extraction.

2

Rola związków arsenu w stresie oksydacyjnym oraz w rozwoju cukrzycy

80%

Bizoń A. , Andrzejewska A. , Milnerowicz H.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

|

2013

|

tom 16

|

nr 3

47-54

EN

For many years arsenic compounds were used in medicine, including treatment of skin diseases, malaria, diabetes, malaria, stomach ulcers, leukemia and in the eighteenth and the nineteenth century formed the basis of contemporary pharmacology. Due to its toxicity and carcinogenic activity, most of the compounds of this element were removed from use. The major cause of human arsenic toxicity is attributed to contamination of potable water from natural geological sources rather than from mining, smelting and agricultural sources (pesticides or fertilizers). Tobacco smoke also contains arsenic compounds. The characteristics of severe acute arsenic toxicity in humans include gastrointestinal discomfort, vomiting, diarrhea, skin lesions or even death. Chronic exposure frequently causes vascoocclusive disease (such as Blackfoot disease), and the development of lung, skin, liver, kidney and bladder cancers. Arsenic is a pro-inflammatory metal and appears to induce oxidative stress, apoptosis, affect cell proliferation and cell cycle progression. Generation of free radicals by arsenic is associated with its genotoxicity and contributes to the development of neoplastic lesions. Exposure to arsenic can also cause damage of the central nervous system, peripheral neuropathies, and behavioral changes. It was shown the association of exposure to arsenic and type 2 diabetes. Compounds with +3 oxidation state are more toxic and can induce tumor development. Arsenic interacts with other heavy metals, e.g. enhances the toxicity of cadmium nephropathy and acts antagonistically relative to selenium. Studies on the mechanism of interacting the toxicity of arsenic in the human body are crucial and point to lack of access to pure potable water in some regions of the world. People should be aware of the risks that are associated with exposure to arsenic because it is ubiquitous in the industry, as well as the environment. Arsenic is also involved in the spread of lifestyle diseases, especially cancer, and diabetes. Therefore, understanding of the mechanisms responsible for toxicity of arsenic compounds is significant.

PL

Arsen od wieków był wykorzystywany w medycynie, między innymi w leczeniu chorób skóry, malarii, cukrzycy, wrzodów żołądka i białaczki, a w XVIII i XIX wieku stanowił podstawę ówczesnej farmakologii. Obecnie, ze względu na jego toksyczne i kancerogenne działanie, większość związków tego pierwiastka została wycofana z użycia. Największym zagrożeniem dla człowieka nadal jest zanieczyszczona arsenem woda pitna oraz przemysł hutniczy. Ekspozycja na związki arsenu skutkuje podrażnieniem żołądkowo-jelitowym, krwiomoczem, wymiotami i biegunką, a także zmianami skórnymi. W skrajnych przypadkach może prowadzić do śmierci. Długotrwałe narażenie najczęściej powoduje choroby naczyń (np. choroba czarnej stopy) i rozwój nowotworów płuc, skóry, wątroby, nerek czy pęcherza moczowego. Arsen jest metalem prozapalnym. Indukuje stres oksydacyjny, apoptozę, wpływa na proliferację komórek oraz na przebieg cyklu komórkowego. Pierwiastek ten indukuje również aterogenezę i prowadzi do różnych chorób układu sercowo-naczyniowego. Ekspozycja na arsen może powodować uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, a także obwodowe neuropatie i zmiany behawioralne. Generowanie przez arsen wolnych rodników ma związek z jego genotoksycznością i przyczynia się do rozwoju zmian nowotworowych. Według ostatnich badań, arsen stymuluje też rozwój cukrzycy typu 2. Najbardziej kancerogenne są związki arsenu na +3 stopniu utlenienia. Arsen występuje w środowisku zwykle w obecności innych metali ciężkich, co zwiększa ryzyko pojawienia się interakcji pomiędzy nimi. Nasila nefrotoksyczność kadmu i działa antagonistycznie w stosunku do selenu. Badania dotyczące mechanizmu toksycznego oddziaływania arsenu na organizm człowieka są bardzo istotne i zwracają uwagę na problem dostępu do czystej wody pitnej w niektórych rejonach świata. Ludzie powinni być świadomi zagrożeń jakie wiążą się z ekspozycją na arsen, ponieważ jest on wszechobecny zarówno w środowisku naturalnym, jak i w przemyśle.

3

Usuwanie wysokich stężeń arsenu ze ścieków przemysłowych w procesach chemicznego strącania.

80%

Dziubek J.

|

2006

|

tom Vol. 82, nr 22

92-105

PL

Omówiono właściwości arsenu i jego związków w środowisku wodnym. Prześledzono ich drogę w ciągu technologicznym KGHM Polska Miedź S.A. od złoża poprzez poszczególne etapy przerobu do momentu gdy opuszczają ciąg technologiczny w postaci produktów bądź odpadów. Przedstawiono wyniki prób następujących metod oczyszczania ścieków przemysłowych z wysokich stężeń arsenu: strącanie preparatami siarczkowymi, strącanie solami baru. strącanie w postaci hydroksyapatytów (metoda Minerał Like-Precipitation). Przetestowano także poprawę skuteczności usuwania arsenu po uprzednim chemicznym utlenieniu ścieków.

4

Badania nad rekultywacją gleb zanieczyszczonych związkami arsenu

80%

Pisarska B. , Nowak M.

|

1998

|

tom Nr 547

215-217

PL

Celem pracy było określenie możliwości ograniczenia negatywnego oddziaływania na środowisko naturalne związków arsenu zawartych w skażonej glebie, pochodzącej z terenów zakładów przemysłowych. W trakcie realizacji pracy rozważano możliwość zastosowania metod ekstrakcyjnych oraz immobilizacyjnych. Ze względu na znaczne koszty inwestycyjne i ruchowe metodę ekstrakcyjną uznano za nieefektywną. Ponadto otrzymane ekstrakty, zawierające toksyczne związki, należałoby ponownie poddać procesowi wytrącania, bądź też usuwania metodami jonitowymi. Zdecydowanie mniej kłopotliwą i ekonomicznie uzasadnioną jest metoda stabilizacji arsenu, polegająca na wprowadzeniu do skażonych gleb odpowiednich substancji w celu przeprowadzenia arsenu w związki trudno rozpuszczalne. W badaniach jako czynnik immobilizacyjny stosowano siarczan żelaza(III) z domieszką tlenku magnezu lub tlenku wapnia. Określono optymalny stosunek reagentów zapewniający minimalny stopień wymywalności toksycznych jonów z gleby. Przy zastosowaniu odpowiedniego nadmiaru odczynników stopień związania arsenu wynosi ponad 99%. Gleby te są już w pełni bezpieczne dla środowiska naturalnego. Dodatkowo glebę po procesie immobilizacji można poddać procesowi zestalania wykorzystując ogólnodostępne środki hydrauliczne, szkło wodne lub inne.

EN

The object of this research work was to find possibilities of limiting unfavourable effects of arsenicals contained in poisoned soils, coming from sites of industrial facilities, on the environment. In the course of performing this work, possibilities of using extraction and immobilization methods were considered. Due to great capital and operating costs, the extraction method was found to be ineffective. Besides, the extracts obtained containing toxic compounds shall be subjected to another precipitation process or cleaned by ion-exchange methods. Decidedly less troublesome and economic reasonable is the arsenic stabilization method which depends on introducing suitable chemicals to poisoned soils, to convert arsenic into its sparingly soluble compounds. Iron(III) sulfate admixtured with calcium or magnesium oxide were used in this work as fixation agents. Optimum reagents ratio was determined providing minimum leaching degree of toxic ions from soils. When using a proper excess of the reagents, degree of arsenic binding reaches to over 99%. These soils are environmentally. Additionally, the soil after immobilization can be subjected to the solidification process using common hydraulic agents, water-glass or others.

5

Zawartosc arsenu w glebach poludniowo-wschodniej Polski

80%

Kolodziej M. , Dudzic A. , Kaniuczak J. , Hajduk E.

|

1994

|

tom 8

17-19

6

Usuwanie wysokich stężeń arsenu ze ścieków przemysłowych w procesach chemicznego strącania

80%

Dziubek J.

|

2006

|

tom nr 4

16-20

7

Biogeochemia arsenu i selenu

80%

Kabata-Pendias A.

|

1994

|

tom 8

9-16

8

Arsen i selen w zywnosci i w paszach

70%

Szteke B. , Reczajska W.

|

1994

|

tom 8

82-93

9

Metody oznaczania arsenu i selenu w materiale biologicznym

70%

Jedrzejczak R.

|

1994

|

tom 8

194-201

10

Badania nad migracja arsenu uwolnionego w procesie utylizacji bojowych srodkow trujacych

60%

Neffe S.

|

2000

|

nr 18

547

11

Zaleznosc pomiedzy wybranymi wlasciwosciami fizyczno-chemicznymi gleby a zawartoscia arsenu w roslinnosci lakowej

60%

Ostrowska E. B.

|

1994

|

tom 8

24-32

12

Zawartość fluorków i arsenu w wodach podziemnych przeznaczonych do spożycia

60%

Koc J. , Wons M.

|

2006

|

tom Nr 16

40-43

13

Zmiany teratologiczne u roslin z podlozy arsenowych w Zlotym Stoku

60%

Giza W.

Acta Universitatis Wratislaviensis. Prace Botaniczne

|

1998

|

tom 75

69-97

14

Ionization-induced damage increase in As-implanted GaAs

60%

Warchoł S. , Rzewuski H.

|

1998

|

tom Vol. 43, nr 1

23-30

EN

The influence of 300 keV electron irradiation on the behaviour of post-implantation defects in GaAs at room temperature has been investigated. The effect opposite to defect annealing, i.e. the increase of post-implantation damage level has been observed. The n-GaAs wafers of <100> orientation were implanted with 150 keV As(sup +) ions at RT. The implantation doses of 1 and 2x10(sup 13) ions cm(sup -2) at a constant flux of 0.1 µA cm(sup -2) were employed to create disorder level below the amorphization threshold. Then the samples were irradiated with a scanned beam of 300 keV electrons to a total dose of 1x10(sup 17) cm(sup -2). The electron beam intensity of1 µA cm(sup -2) was used to maintain the sample at constant temperature not excceding 320 K. The depth damage distributions of post-implantation defects before and after electron irradiation have been measured by using RBS and channeling spectroscopy of 2 MeV(sup 4)H(sup +) ions. The results show a distinct increase of a damage level after electron irradiation which amounts to about 100% of the initial damage created for both ion implantation doses. Tentative explanation of this effect is based on the reported earlier observations that ionization changes the charge state of defects. As a consequence, rearrangement of defects takes place, giving rise to their out-diffusion from the clusters created by ion implantation, increasing in this way a total level of damage.

PL

Badano wpływ elektronów o energii 300 keV na defekty poimplantacyjne w GaAs w temperaturze pokojowej. Zaobserwowano efekt przeciwny do wygrzewania defektów, to jest wzrost poimplantacyjnego poziomu zaburzenia. Płytki GaAs typu n i orientacji <100> implantowano jonami As(sup +) o energii 150 keV w temp. pokojowej. Stosowano dawki implantowanych jonów 1 i 2 x 10(sup 13) cm(sup -2) utrzymując stałe natężenie wiązki jonów 0.1 µA cm(sup -2). Otrzymany poziom zdefektowania był niższy od progu amorfizacji. Następnie próbki zostały napromieniowane elektronami o energii 300 keV wiązką przemiataną, o całkowitej dawce 1 x 10(sup 17) cm(sup -2). Stosowane natężenie wiązki elektronów 1 µA cm(sup -2) pozwalało na utrzymanie stałej temperatury próbki nie przekraczającej 320 K. Rozkład głębokościowy defektów poimplantacyjnych mierzony był metodą RBS-c [ MeV(sup 4)He(sup +)] zarówno przed jak i po napromieniowaniu próbki elektronami. Otrzymane wyniki wykazują wyraźny wzrost poziomu zdefektowania po napromieniowaniu elektronami, wynoszący około 100% początkowej wartości zaburzenia dla obu stosowanych dawek implantacji. Wstępne wyjaśnienie tego efektu oparto na publikowanych wcześniej obserwacjach, wiążących zmiany stanu ładunkowego defektów pod wpływem jonizacji. W rezultacie zachodzi zmiana położenia defektów i ich dyfuzja z klasterów wytworzonych przez implantowane jony, co prowadzi do wzrostu poziomu zaburzenia kryształu.

15

Wplyw popiolu z wegla kamiennego na zawartosc arsenu i selenu w glebie lekkiej

60%

Ciecko Z. , Nowak G.

|

1994

|

tom 8

54-57

16

Ocena zagrozenia srodowiska przyrodniczego w rejonie oddzialywania zloza rud polimetalicznych Zelezniak [Wojcieszow - Gory Kaczawskie]

60%

Karczewska A. , Bogda A. , Galka B. , Krajewski J.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Monografie

|

2005

|

nr 40

1-261

17

Arsen w glebach i roslinach miasta Wroclawia i na terenach wodonosnych

60%

Meinhardt B.

|

1994

|

tom 8

20-23

18

Arsen w odpadach kopalni rud arsenowych i glebach w rejonie Zlotego Stoku

60%

Szerszen L. , Chodak T. , Giernalczyk M.

|

1994

|

tom 8

51-53

19

Metody rekultywacji gleb skażonych związkami arsenu i rtęci

60%

Pisarska B. , Nowak M.

|

1999

|

tom Nr 8

196-201

PL

Przedstawiono przegląd możliwości usuwania z gleby, względnie zmniejszania negatywnego oddziaływania na środowisko, związków arsenu i rtęci. Z przedstawionych informacji literaturowych wynika, że najatrakcyjniejszym rozwiązaniem rekultywacji gleb skażonych arsenem i rtęcią jest metoda stabilizacji. Charakteryzuje się ona dość dużą} efektywnością, przy stosunkowo niskich nakładach finansowych. Metoda ta jest prostu, nie wymaga drogiej aparatury i może być realizowana bezpośrednio w terenie skażonym. Metody ekstrakcyjne, termiczne i elektrochemiczne usuwania toksycznych zanieczyszczeń z gleby, ze względu na dość dużą energoc11łonność i pracochłonność, nie znajdują powszechnego zastosowania w skali przemysłowej.

EN

Possibilities for removal of As and Hg from soils or lowering their negative affecting the envionment are overviewed. From the literature data is to conclude that the stabilisation method offers the best solution to the reclamation of such the soils: The method is featured by a relatively high eftectivity and a low financial costs. What more, it is simple, doesn't need any expensive equipment and can be realized on the spot. To compare, the alternative extraction, thermal or electrochemical methods for removing toxic contaminants from soil have no hance to find a wider usage on an industrial scale, because of their relatively high energy and labour consumptions.

20

Dopuszczalne stezenia arsenu i olowiu w glebie na podstawie oceny ryzyka

60%

Dudka S.

Ekopartner

|

1997

|

nr 05

11-12